ฮาเดสผู้สังหารพระเจ้า [冥王杀神陈纵横任] - ตอนที่ 6 เธอไม่มีค่าพอที่จะให้ฉันปกป้อง

ตอนที่ 6 เธอไม่มีค่าพอที่จะให้ฉันปกป้อง.

 

ที่จุดเกิดเหตุ ภายในโรงแรมเชอราตัน

 

รถตำรวจหลายสิบคันล้อมลอบไปทั่วโรงแรม

 

เจ้าหน้าที่ตำรวจหน่วยพิเศษติดอาวุธหนักหลายสิบคนสแตนบายรออยู่รอบๆ บรรยากาศภายในโรงแรมเต็มไปด้วยความตึงเครียด

 

หลังจากได้รับรายงานว่า เกิดเหตุฆาตกรรมหมู่ที่ในโรงแรมเชอราตัน กองตำรวจอาชญากรรมของเมืองเซี่ยงไฮ้ก็ถูกส่งมาในทันที!

 

ผู้กองอู่ต้งเหว่ยตรวจสอบที่เกิดเหตุด้วยท่าทางสุขุม… เขาตรวจสอบฉากฆาตกรรมในห้องจัดเลี้ยงของโรงแรมไปทีละจุดอย่างรอบคอบ นี่ถือเป็นฉากนองเลือดที่น่ากลัวที่สุดในช่วงสองปีที่ผ่านมา และมันก็เป็นฉากที่น่ากลัวที่สุดเท่าที่เขาเคยผ่านมาในชีวิตนี้!

 

แทบไม่มีร่องรอยของการต่อสู้ขัดขืนใดๆในที่เกิดเหตุ ศพของชาวต่างชาติกว่าหนึ่งโหลบนพื้นถูกฆ่าตายโดยไม่ได้ตอบโต้! ราวกับเป็นการโจมตีเพียงครั้งเดียวที่ดับชีวิตคนทั้งหมด นี่มันคือการฆ่าอยู่ฝ่ายเดียว!

 

“ตามคำบอกเล่าของพยานในที่เกิดเหตุบวกกับการตรวจสอบลายนิ้วมือ ก็ได้ข้อสรุปว่ามันคือการฆาตรกรรมอยู่ฝ่ายเดียว!” ตำรวจหนุ่มหยี่มู่เชียมองไปที่คุณตำรวจอู่ต้งเหว่ยด้วยสีหน้าซับซ้อน

 

ตามคำบอกเล่าของพยานหลายคนในที่เกิดเหตุกล่าวว่า มีเพียงชายหนุ่มในชุดทักซิโด้เท่านั้นที่เป็นฝ่ายฆ่า แต่คำบอกเล่าเหล่านั้นมันเหลือเชื่อเกินไป! เมื่อต้องเผชิญหน้ากับชาวต่างชาติที่มีอาวุธครบมือหลายสิบคน มันเป็นไปไม่ได้เลยที่ชายหนุ่มคนนั้นจะจัดการทั้งหมดด้วยตัวคนเดียวได้!

 

อู่ต้งเหว่ยหรี่ตาและพูดอย่างจริงจัง “ความจริงมีเพียงหนึ่งเดียว ชาวต่างชาติหลายสิบคนนี้ถูกสังหารด้วยของมีคมจากคนเพียงคนเดียวเท่านั้น”

 

“เรื่องแบบนี้ มันจะเป็นไปได้เหรอครับหัวหน้า?!”  ดวงตาของหยี่มู่เชียเบิกกว้างด้วยความไม่เชื่อ เผชิญหน้ากับชาวต่างชาติที่มีอาวุธครบมือด้วยตัวคนเดียวเนี่ยนะ?!

 

อู่ต้งเหว่ยตรวจสอบร่องรอยของสถานที่เกิดเหตุด้วยสีหน้าที่เคร่งขรึม “ในโลกนี้มีกองกำลังลึกลับอยู่มากมาย ความลึกลับของพวกมันอยู่เหนือจินตนาการของมนุษย์ทั่วไปมาก!”

 

“รายงานครับหัวหน้า! เราพบลายนิ้วมือของฆาตกรในที่เกิดเหตุครับ!” นักสืบสองคนยื่นถุงที่มีเศษแก้วให้กับอู่ต้งเหว่ย

 

เศษแก้วนี้เต็มไปด้วยรอยนิ้วมือของฆาตกร

 

อู่ต้งเหว่ยหยิบถุงหลักฐานขึ้นมาดู

 

จู่ๆความคิดหนึ่งก็แวบเข้ามาในหัวของเขา นักฆ่าคนนี้ไม่คิดที่จะปกปิดตัวตนตั้งแต่แรก ช่างเด็ดเดี่ยวอะไรเยี่ยงนี้! ทั้งรอยนิ้วมือ ทั้งร่องรอยเบาะแสที่สามารถระบุตัวบุคคลและพยานนับร้อยในที่เกิดเหตุ เขาไม่คิดจะทำลายหลักฐานเลยงั้นเหรอ?!

 

ทั่วทั้งเมืองเซี่ยงไฮ้ราวกับถูกกระทืบลงอย่างรุนแรง!

 

รถตำรวจหลายสิบคันนำศพพร้อมกับหลักฐานจากที่เกิดเหตุ กลับไปที่แผนกสืบสวน

 

อู่ต้งเหว่ยสั่งให้แผนกพิสูจน์หลักฐานวิเคราะห์ลายนิ้วมือทันที เพื่อที่จะใช้ลายนิ้วมือจากที่เกิดเหตุตามหาตัวคนร้าย!

 

ระบบฐานข้อมูลขนาดใหญ่เริ่มสแกนและเปรียบเทียบรูปพรรณของคนร้าย

 

ตราบใดที่มีลายนิ้วมือของอีกฝ่าย ก็จะสามารถค้นหาข้อมูลของคนๆนั้นได้อย่างรวดเร็ว!

 

ครึ่งชั่วโมงต่อมา มีข้อมูลหนึ่งปรากฏขึ้นบนหน้าจอคอมพิวเตอร์ ในที่สุดก็พบข้อมูลที่ตรงกับลายนิ้วมือ

 

แต่เมื่อเจ้าหน้าที่ตำรวจคลิกไปที่ไฟล์ข้อมูลนั้น กล่องโต้ตอบสีแดงก็ปรากฏขึ้นบนหน้าจอทันที

 

มีเสียง “ตื๊ดดดดด!!” มาพร้อมกับข้อความที่เด้งขึ้น!

 

บนหน้าจอมีข้อความปรากฏขึ้น!

 

ข้อมูลลับสุดยอดระดับประเทศ! ปฏิเสธการเข้าถึง!

 

หัวหน้าตำรวจอู่ต้งเหว่ยประหลาดใจ เขาจ้องไปที่ตัวอักษรสีแดงสดบนหน้าจอคอมพิวเตอร์ด้วยความไม่เชื่อ!

 

เจ้าหน้าที่ตำรวจทุกคนที่อยู่รอบๆก็ตกใจเช่นกัน! ดวงตาของทุกคนเต็มไปด้วยความประหลาดใจ

 

ข้อมูลลับสุดยอด… ระดับประเทศ?! นี่มันหมายความว่าไง?

 

คดีฆาตกรรมที่โรงแรมเชอราตันคืนนี้ มีส่วนเกี่ยวข้องกับรัฐบาลงั้นเหรอ?! หรือเขาเป็นนักฆ่าจากองค์กรใด

 

ในเวลาเดียวกันที่ห้องสำนักงานผู้บัญชาการตำรวจเซี่ยงไฮ้ จู่ๆโทรศัพท์ก็ดังขึ้น มันเป็นสายลึกลับจากรัฐบาลกลาง

 

สิบนาทีต่อมา

 

ผู้บัญชาการตำรวจโหงวเหลียงตุงได้ออกคำสั่งให้เจ้าหน้าที่ตำรวจทุกคนหยุดปฏิบัติหน้าที่ทันที

 

การสืบสวนคดีฆาตกรรมหมู่ของโรงแรมเชอราตันได้สิ้นสุดลงในวินาทีนั้น เบาะแสทั้งหมดถูกสั่งทำลายทิ้ง

 

ศพของชาวต่างชาติร่วมโหลถูกย้ายไปยังหน่วยงานระดับสูงในเอี้ยนจิงทันที…

 

……

 

เวลาเจ็ดโมงเช้า แสงอาทิตย์บนท้องฟ้าตะวันออกปรากฏขึ้น

 

ภายในห้องพักของโรงแรม หลังจากเฉินซ้งเหิงทำการวิดพื้นครั้งที่เก้าพันเสร็จสิ้น เขาก็เดินเข้าไปอาบน้ำ

 

หลังจากอาบน้ำ เขาก็จุดบุหรี่และสวมเสื้อผ้าเดินลงไปที่ชั้นล่าง

 

เนื่องจากเซราฟิมตายแล้ว เขาจึงต้องการออกจากเซี่ยงไฮ้

 

ขณะที่เฉินซ้งเหิงกำลังจะก้าวออกจากประตูโรงแรม จู่ๆก็มีเสียงผู้หญิงพูดทักทายขึ้นมา

 

“อรุณสวัสดิ์” ชิวอี้เหลินยืนอยู่หน้ารถเบนซ์ในชุดทางการสีขาว

 

เธอมาถึงที่นี่ตั้งแต่เช้าและรอนานกว่าสองชั่วโมง ในที่สุด… ผู้ชายคนนี้ก็ออกมา

 

เฉินซ้งเหิงถอนหายใจ เขาเดินต่อไปโดยที่ไม่ได้สนใจชิวอี้เหลิน

 

เขาตรงไปที่ Maserati สีดำ เปิดประตูรถและเข้าไปนั่งด้านใน

 

ชิวอี้เหลินรีบก้าวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว ร่างของเธอพุ่งเข้าไปขวางที่ด้านหน้าของรถ Maserati สีดำคันนั้น

 

“คุณอยากตายรึไง?!” เฉินซ้งเหิงลดกระจกรถลง เขาจ้องมองไปที่ชิวอี้เหลินที่วิ่งมาตัดหน้ารถและตะโกนออกมา

 

“ฉันขอโทษ แต่คุณช่วยฟังฉันก่อน” ชิวอี้เหลินยืนอยู่หน้าตัวรถก้มหัวและพูดออกมา “ได้โปรดเถอะ ฉันต้องการคนอย่างคุณจริงๆ”

 

เธอเป็นผู้หญิงที่ไม่ย่อท้อต่ออะไรง่ายๆ ด้วยเหตุนี้ธุรกิจการวิจัยทางการแพทย์ของเธอจึงประสบความสำเร็จและโด่งดังไปทั่วประเทศ

 

หากเฉินซ้งเหิงไม่ยอมตกลง เธอก็วางแผนที่จะโผล่ไปในทุกๆที่ที่เขาอยู่ แม้ว่าครั้งนี้จะเป็นการขอร้องครั้งที่สามแล้ว แต่เธอก็ไม่ได้ลังเลเลยที่จะทำมัน

 

“ผมบอกคุณไปแล้วไง ว่าคุณไม่สามารถจ่ายให้ผมได้!” น้ำเสียงของเฉินซ้งเหิงเฉยเมย เขาเริ่มรำคาญผู้หญิงตรงหน้าแล้วด้วยซ้ำ เขาสตาร์ทรถและเร่งเครื่องยนต์

 

“คุณต้องการอะไร? ค่าคอมมิชชั่นเท่าไหร่ แค่คุณบอกกับฉัน ฉันให้คุณได้หมดทุกอย่าง” ดวงตาที่สวยงามของชิวอี้เหลินแน่วแน่ หลังจากเหตุการณ์ในงานเลี้ยงเมื่อคืนนี้ มันก็ทำให้เธอรู้สึกหวาดหวั่นเป็นอย่างมาก และเพื่อที่จะจ้างชายที่อยู่ตรงหน้าเธอคนนี้ เธอยอมจ่ายไม่ว่าเท่าไหร่ก็ตาม

 

“หนึ่งร้อยล้านพอไหม? ฉันยินดีจ่ายให้คุณ 100 ล้านหยวนต่อปี เพื่อให้คุณมาเป็นผู้อำนวยการฝ่ายความมั่นคงภายในให้กับชิวฉีกรุ๊ปของเรา!” ชิวอี้เหลินกล่าวอย่างเคร่งขรึม เธอทั้งดูจริงจังและมุ่งมั่น ถึงขนาดยอมทุ่มเงิน 100 ล้านเพื่อจ้างเขา!

 

ภายในรถ Maserati มุมปากของเฉินซ้งเหิงยกขึ้นด้วยความดูถูก 100 ล้านงั้นเหรอ?  เธอต้องการจะจ้างฉันคนนี้ด้วยเงินเพียงแค่นั้นงั้นเหรอ!?

 

เฉินซ้งเหิงเริ่มสงสัยว่าผู้หญิงคนนี้ไร้เดียงสาเกินไปหรือว่าโง่เกินไปกันแน่?

 

“คุณไม่มีค่าพอที่จะให้ผมปกป้อง” น้ำเสียงของเฉินซ้งเหิงทั้งไม่แยแสและดูถูก จากนั้นก็เขากระทืบคันเร่งออกไป!

 

“บรื้นน…!”  Maserati สะบัดไปด้านข้าง

 

“บรื้นนนน!!~~~” เสียงเครื่องยนต์ของรถ Maserati ขับผ่านร่างของชิวอี้เหลินไปอย่างรวดเร็ว! ทิ้งไว้เพียงเงาท้ายรถคู่หนึ่งที่ห่างออกไปหลายร้อยเมตร

 

เหลือเพียงชิวอี้เหลินที่ยืนงงอยู่กับที่… ในหัวของเธอมีเสียงที่ว่า ‘เธอไม่มีค่าพอที่จะให้ฉันปกป้อง?!’ ดังซ้ำไปซ้ำมาไม่หยุด