ฮาเดสผู้สังหารพระเจ้า [冥王杀神陈纵横任] - ตอนที่ 21 ปรากฎตัว! (1)

ตอนที่ 21 ปรากฎตัว! (1) ฟรี.

 

ภายในมหาวิหารกู่เหลา

 

เฉินซ้งเหิงก้าวเดินเข้าไปอย่างใจเย็นพร้อมกับถือพวงหรีดไว้ในมือ

 

ทุกๆก้าวที่เขาเดิน แขกที่อยู่รอบข้างจะถอยห่างออกไปทันที ราวกับว่าพวกเขาเห็นผี

 

คนที่มาร่วมงานศพในครั้งนี้ไม่ได้มีส่วนได้ส่วนเสียกับใคร และพวกเขาก็ไม่ต้องการที่จะมาตายที่นี่

 

คนที่รู้เรื่องราวที่เกิดขึ้นในคืนนั้น ตอนนี้พวกเขารู้สึกราวกับว่าตัวเองเป็นกระต่ายที่ถูกหมาป่าจ้องมอง

 

พวกเขาถอยหลังทีละก้าวด้วยขาที่สั่นสะท้าน

 

สิ่งที่น่ากลัวมันไม่ใช่ความตาย แต่เป็นการจ้องมองความตายที่ค่อยๆเข้ามาต่างหาก

 

สายตาของผู้คนที่ไม่เคยพบเจอกับชายหนุ่มต่างก็มองไปที่เขาอย่างสงสัย

 

“ชายหนุ่มคนนี้มาจากไหน? เขาเป็นคนที่ทำร้ายนักบวชงั้นเหรอ…?”

 

“ฉันนึกได้ขึ้นมาพอดีเลยว่าฉันหุงข้าวทิ้งไว้ที่บ้าน ฉันกลับก่อนนะ!”

 

“พอดีเลยฉันว่าจะแวะไปกินข้าวบ้านแกด้วยเหมือนกัน งั้นเรากลับพร้อมกันเลยเถอะ!”

 

“จะว่าไปที่บ้านพวกแกหุงข้าวไว้เยอะมั้ย? ฉันว่าจะแวะไปกินกับพวกแกด้วยเหมือนกัน”

 

งานศพที่ยิ่งใหญ่กลายเป็นฉากละครไปในทันที

 

ผู้คนที่รู้เรื่องราวก็เริ่มบอกลากันและกันเพื่อที่จะหนีออกจากงานศพ…

 

ในขณะเดียวกันผู้คนที่ไม่รู้เรื่องราวก็เริ่มมีลางสังหรณ์ที่ไม่ดีเกิดขึ้นในใจ

 

ยกเว้นแต่พวกกองกำลังของตระกูลหวง ใบหน้าของพวกเขาแต่ละคนราวกับต้องการจะฉีกเฉินซ้งเหิงให้กลายเป็นชิ้นๆ

 

ในความมืด ลูกชายคนที่สองแห่งตระกูลหวงกำลังจ้องมองไปที่ชายหนุ่มที่อยู่ไม่ไกล

 

ทันใดนั้นเขาก็ทุบหมัดลงบนโต๊ะที่อยู่ตรงหน้าจนโต๊ะแตกเป็นเสี่ยงๆ ส่งเสียงดังออกไปถึงด้านนอกมหาวิหาร

 

แต่เดิมหลังงานศพนี้จบลง ชื่อเสียงของเขาในฐานะทายาทคนต่อไปก็จะถูกประกาศให้ทุกๆคนได้รับรู้

 

แต่ตอนนี้มันกลับถูกใครที่ไหนก็ไม่รู้มาทำลายมันต่อหน้าต่อตาเขา

 

ในตอนนี้ เขาไม่ได้สนใจอีกแล้วว่าชายที่อยู่ในโลงศพนั้นจะยอดเยี่ยมเพียงใด

 

เพราะยังไงในท้ายที่สุดแล้ว ตระกูลหวงที่ยิ่งใหญ่นี้ก็เหลือเพียงแค่เขาเพียงคนเดียวที่จะสามารถสืบทอดตระกูลต่อไปได้

เขาไม่ยอมให้มันมีอะไรผิดพลาดเกิดขึ้นไปมากกว่านี้แน่นอน

 

“ฆ่ามัน…!” หวงฮงฮุยสั่งออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา

 

จากนั้นคนกลุ่มหนึ่งก็ปรากฏตัวขึ้นที่ด้านหลังของเขา

 

บอดี้การ์ดเคลื่อนไหวตามคำสั่งทันที!

 

แต่ไม่ทันไรก็มีเสียงดังมาจากข้างหลัง “หยุด…”

 

ในตอนนี้เอง หวงเจิ้งหมิงก้าวออกมาช้าๆด้วยสายตานิ่งสงบ

 

“อำนาจที่ฉันให้แกไว้ ไม่อนุญาตให้แกใช้แบบนี้!”

 

“พ่อ…”

 

หวงฮงฮุยหันหน้ากลับมาด้วยการแสดงออกที่เจ็บปวด สายตาของเขาเต็มไปด้วยความขุ่นเคืองที่ดูชอบธรรม

 

หวงเจิ้งหมิงไม่สามารถทนเห็นดวงตาที่เจ็บปวดของลูกชายได้

 

“รอก่อน มันยังไม่ถึงเวลา”

 

“แต่พี่ใหญ่เขา…”

 

“แกเป็นลูกชายของฉัน แน่นอนว่าทุกๆอย่างของฉันจะต้องถูกส่งต่อให้แก และแกก็ต้องใช้ทุกอย่างนั้นเพื่อความรุ่งโรจน์ของตระกูลเรา…”

 

“แต่เราต้องส่งผู้หญิงพวกนั้นตามพี่ใหญ่ไปให้ไวที่สุดนะครับพ่อ หากช้าเกินไปผมกลัวว่าวิญญาณของพวกเธอจะตามพี่ใหญ่ไปไม่ทัน”

 

หลังจากหวงฮงฮุยกล่าวคำนี้ หวงเจิ้งหมิงก็ก้าวออกมาจากความมืด

 

แขกที่อยู่ภายในงานได้เห็นหวงเจิ้งหมิงที่ก้าวเดินออกมา และในขณะเดียวกันก็มองไปที่เฉินซ้งเหิงที่อยู่ไม่ไกล…

 

รอยยิ้มบนใบหน้าของเขาขยายความกลัวในใจของทุกคนอีกครั้ง

 

ถ้าหากหัวหน้าตระกูลหวงไม่ออกมาจัดการด้วยตัวเอง เรื่องนี้ก็คงจะไม่จบแน่ๆ

 

แม้ว่าตระกูลหวงจะเป็นตระกูลที่มีอำนาจและร่ำรวยอย่างมาก แต่ก็ไม่ได้ทำให้แขกที่ไม่ได้รับเชิญคนนี้กลัวเลยแม้แต่น้อย

 

“เขาเป็นใครกันแน่? ทำไมเขาถึงได้กล้าหยามหน้าตระกูลหวงขนาดนี้…!”

 

“เรื่องภายในของตระกูลหวงไม่ใช่สิ่งที่คนธรรมดาแบบเราจะเข้าใจได้”

 

หลังจากจบคำ ฉากในงานศพก็กลับมาเงียบอีกครั้ง

 

ผู้คนกำลังรอดูสิ่งที่จะเกิดขึ้นหลังจากนี้ แต่พวกเขาไม่รู้ว่าสิ่งที่พวกเขากำลังรอดูนั้นมันน่ากลัวขนาดไหน…

 

บรรยากาศกลายเป็นเยือกเย็น

 

แม้ว่ากองกำลังของตระกูลหวงจะล้อมลอบอยู่ทั่วบริเวณ แต่ก็ไม่มีใครกล้าที่จะก้าวออกมาข้างหน้าแม้แต่คนเดียว

 

ในตอนนี้หัวใจของแขกหลายคนตกไปอยู่ที่ตาตุ่ม

 

ถ้าหากว่า…

 

เขาจำใบหน้าของฉันได้ล่ะ…?

 

ถ้าเขารู้ว่าคืนนั้นฉันเห็นเหตุการณ์ทั้งหมดล่ะ?!

 

ฉันจะต้องตายอยู่ที่นี่อย่างนั้นเหรอ?

 

ตั้งแต่คืนนั้น มันก็กลายเป็นฝันร้ายที่คอยหลอกหลอนทุกๆคนที่เห็นเหตุการณ์มาตลอด

 

พวกเขาไม่เคยคิดเลยว่าการมาร่วมงานไว้อาลัยในครั้งนี้ พวกเขาจะต้องมาเจอกับปีศาจร้ายตนนั้นอีกครั้ง!

 

แม้จะอยู่ภายใต้การคุ้มครองของกองกำลังของตระกูลหวงนับร้อยคน..

 

แต่พวกเขาก็ไม่ได้รู้สึกถึงความปลอดภัยเลยแม้แต่น้อย!

 

แขกทั้งหมดที่อยู่ในงานกำลังรู้สึกหวั่นวิตกในใจ

 

ผู้ที่กล้าท้าทายอำนาจตระกูลหวงไม่เคยมีจุดจบที่ดี…

 

แม้ว่าคนผู้นั้นจะมีความสามารถในการทำลายท้องฟ้าด้วยตัวคนเดียวก็ตาม แต่มันก็ไร้ประโยชน์ ไม่เคยมีใครรอดพ้นจากเงื้อมมือของตระกูลหวงไปได้

 

ในตอนนี้เองก็มีเหล่าหญิงชราปรากฏขึ้นไม่ไกลจากหญิงสาวที่อยู่ในชุดกี่เพ้าสีแดงทั้งสิบ

 

หญิงชราทั้งสองสวมชุดสีแดงม่วง ใบหน้าของหญิงชราทั้งสองราวกับถูกแต่งแต้มด้วยเครื่องแต่งหน้าของศพ

 

แค่มองใครๆก็รู้ว่าหญิงชราทั้งสองคนนี้คือ‘แม่มด‘

 

แม่มดชราเหล่านี้หากต้องการจะจ้างมาสักคนหนึ่งนั้นต้องจ่ายขั้นต่ำอย่างน้อยคนละสิบล้าน

 

ดูเหมือนว่าพวกตระกูลหวงนั้นต้องการที่จะให้งานแต่งงานนี้สำเร็จอย่างยิ่งใหญ่จริงๆ

 

ในตอนนี้เจ้าสาวทั้งสิบที่กำลังจะถูกฝังได้ถูกสะกดจิตไว้ทั้งหมดแล้ว มันดูราวกับว่าพวกเธอได้ลืมความหมายของการมีชีวิตอยู่ไปแล้ว ในหัวของพวกเธอตอนนี้มีเพียงสิ่งเดียวคือ ต้องการที่จะฝังร่างของตนเองไปพร้อมกับศพของลูกชายคนโตของตระกูลหวง

 

ในช่วงเวลาสุดท้ายของชีวิต

 

ทันใดนั้น… พวงหรีดที่อยู่ในมือเฉินซ้งเหิงก็ค่อยๆถูกวางลงที่กลางมหาวิหาร

 

สายตาของทุกคนจ้องมองไปที่เขา

 

แต่เมื่อพวกเขาได้เห็นตัวอักษรที่อยู่บนพวงหรีด..!

 

‘ตอนเป็นไร้หลุมฝัง ตอนตายไร้ที่เกิด‘

 

‘ยมโลกกักขังชั่วนิรันดร์!!‘

 

นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน!?

 

เขาต้องการจะเป็นศัตรูกับตระกูลหวงอย่างงั้นเหรอ?!!

 

“เขามาร่วมงานศพหรือมาพังงานศพกันแน่?! ทำไมเขาถึงได้เขียนแบบนั้นบนพวงหรีด!!?”

 

แขกในงานเริ่มซุบซิบคุยกัน

 

แม้ว่าเสียงของคนที่พูดนั้นจะเบาอย่างมาก แต่ก็ไม่สามารถพ้นหูของหวงเจิ้งหมิงไปได้ เขามองไปที่ฝูงชนด้านล่างแท่นพิธีศพด้วยสายตาอำมหิต

 

กองกำลังของตระกูลหวงขยับเข้ามาปิดล้อมทันที

 

รอยยิ้มบนใบหน้าของเฉินซ้งเหิงนั้นดูราวกับสายลมในฤดูใบไม้ผลิ

 

“ฉันมาที่นี่เพื่อร่วมงานศพด้วยความเมตตา หลังจากที่ฉันฆ่ามันตาย ฉันก็ตั้งใจจะมาส่งมันไปลงนรกด้วย”

 

เฉินซ้งเหิงที่อยู่ในชุดสูทมองไปที่โลงศพ สายตาของเขาสงบและไม่แยแส

 

ทันทีที่คำพูดนี้ออกมาผู้คนที่ได้ยินก็เงียบไปทันที

 

เขาคิดอะไรอยู่ถึงได้พูดแบบนี้ออกมา

 

นี่เป็นการประกาศตนเป็นศัตรูกับตระกูลหวงอย่างชัดเจน!

 

ในตอนนี้นัยน์ของหวงเจิ้งหมิงลุกโชนไปด้วยเจตนาฆ่า

 

ชายหนุ่มคนนี้เป็นฆาตรกรที่ฆ่าลูกชายของเขา

 

เขาแทบรอไม่ไหวที่จะฉีกร่างชายหนุ่มคนนี้ออกเป็นชิ้นๆ