ฮันเตอร์สายฮีลผู้โดนแย่งแฟนและถูกทิ้งไว้ที่1ใน12ดันเจี้ยนที่อันตรายที่สุด - ตอนที่ 1.5: ก่อนการเปลี่ยนแปลง 5

“หืม? สกิลชำนาญอาวุธประเภททวนเปลี่ยนเป็น ผู้ไม่บรรลุวิชาดาบ? ไหนดูซิ”

「

ผู้ไม่บรรลุวิชาดาบ เลเวล1

เมื่อใช้อาวุธอื่นที่ไม่ใช่ดาบจะได้รับค่าสเตตัสทั้งหมดเพิ่มขึ้น0.75เท่าและถ้าใช้ดาบค่าสเตตัสทั้งหมดจะลดลง2เท่า

」

ฉันเปิดอ่านสกิลใหม่ที่ถูกเปลี่ยน ทำให้รู้ชัดเลยว่าในอนาคตฉันไม่สามารถใช้ดาบได้อีกแล้ว

“เอาล่ะ ไปต่อเลยดีกว่า”

ฉันจับหอกขึ้นมาถือแล้วเดินตรงออกไปทางประตูทันที

“ไม่มีมอนฯตัวอื่น…หืม?ดอกกุหลาบสีขาว ทำไมมาขึ้นที่นี่ได้ล่ะ?”

ระหว่างทางที่เดินตรงไปก็สังเกตุเห็นดอกกุหลาบเติบโตอยู่ข้างทางเป็นจำนวนมาก พอเดินตรงไปซักพักพื้นที่เหยียบเป็นพื้นปูนกระเบื้องแทนที่จะเป็นพื้นหินปกติ เบื้องหน้าคือประตูขนาด3เมตร

“แบบนี้ไม่ใช่ว่ามันแปลกๆหรอ?”

ฉันเริ่มสงสัยขึ้นมา แต่ถ้ายังสงสัยอยู่อย่างนี้ก็คงเลิกหวังที่จะออกไปจากดันฯแห่งนี้ได้เลย

“หอกพร้อม….ร่างกาย…เปลือยเปล่า เอาเป็นว่าพร้อมละกัน และใจพร้อม “

ฉันตรวจเช็คตัวเองให้ดีก่อนจะดันประตูเข้าไปในห้องแห่งนั้น

“ฮึบ! ต้อนรับกันงี้เลยหรอ?!”

ทันทีที่เท้าเหยียบบนพื้นห้อง ก็มีสาวโฮมุนคลุสผมชมพู มีปีกที่แผ่นหลัง ใส่เกราะและถือหอกพุ่งเข้ามาต้อนรับฉันอย่างอบอุ่น

“เสาวารี!”

ฉันใช้เสาวารีสร้างระยะห่างออกไปก่อนเพื่อตั้งหลักตัวเอง

“ใช้ได้เลยนี่หว่า…ขอเอาตอบแทนกับที่ต้อนรับหน่อยละกัน!”

พอพูดจบตัวฉันก็พุ่งเอาปลายหอกมังกรเพลิงฟาดใส่ แต่ตัวเธอกลับมองออกจึงบินขึ้นด้วยความรวดเร็ว

“อึก! หนักโคตร!”

ร่างบางจับหอกในมือแน่นแล้วพุ่งตัวลงมาฟาดฉันจึงรีบใช้หอกมากัน

“ท่ามันคุ้นๆยังไงไม่รู้ อึก! สกิลนั่นมัน!?”

ทันทีฉันรับหอกของเธอ จู่ๆก็สัมผัสถึงสิ่งที่คุ้นเคยจากใต้เท้าได้ฉันจึงรีบถีบตัวออกมาด้วยความรวดเร็วและมันก็เป็นตามที่คิดไว้ เสาวารีจู่ๆก็พุ่งออกมาจากพื้นโดยที่ฉันไม่ได้ใช้

เมื่อฉันถีบตัวถอยออกมาไม่ถึงอึดใจเธอก็เข้ามาประชิดตัวได้ง่ายๆ

“เสาวารี!!”

ร่างบางที่เข้ามาจนประชิดตัวกำลังจะเอาหอกมาแทงที่คอของฉัน ฉันจึงตั้งสติแล้วใช้เสาวารีใส่แต่ก็ช้าไป ฉันจึงรีบหันหัวขึ้นมองบนก่อนแล้วย่อตัวลงทำให้หอกแทงเฉียดโดนคางไปจนมีแผล

(ยังไงกันแน่? ยัยโฮมุนคลุสนี่มีสกิลเหมือนฉันและดูจะมีควมมเร็วเทียบเท่ากันด้วย แบบนี้ท่าจะยากกว่าตัวก่อนๆเยอะมากเลย)

“แบบนี้มันคล้ายกับDoppelgangerเลย แต่อีกฝ่ายเป็นผู้หญิง และแถมยังมีของโกงกว่าเราอีก”

ฉันฟื้นฟูแผลไปพลางคิดหาวิธีเอาชนะในขณะที่ร่างบางยังคงใช้หอกฟาดแทงอย่างไม่หยุดยั้ง

“คิดได้แล้ว ในเมื่อฉันใช้เสาวารีเพื่อเพิ่มระยะไปตั้งหลัก แต่เธอใช้เสาวารีเพื่อหวังเอาชีวิตฉันอย่างเดียว งั้นก็มาเอากันให้ตายไปข้างเลย!!”

“เสาวารี!”

พอพูดจบฉันก็เปลี่ยนวิธีใช้เสาวารีเป็นพุ่งเพื่อแทงเหมือนกัน

“ในเมื่อต่างฝ่ายต่างรู้ความสามารถของกันและกันพอสมควร ก็มีแต่วิธีนี้แหละนะ!”

ฉันพุ่งเข้ามาประชิดแล้วใช้หอกแทงเกราะป้องกันที่ท้องแต่ไม่เป็นผล ไม่มีรอยขีดข่วนใดๆ

“อึก! แลกหมัดงั้นสินะ!? ก็เอาเซ่!!!”

ร่างบางจับหอกมาแทงสวนกลับใส่แขนข้างขวาจนทะลุ แต่ฉันก็เห็นช่องโหว่จึงเอาคืนแทงไปที่คอที่ไร้ซึ่งเกราะป้องกัน

“เป็นไงล่ะ?…แม้แต่ฮีลก็ใช้ได้งั้นหรอ? บ้าเอ้ย!”

ร่างบางรีบถีบตัวออกห่างแล้วฟื้นฟูบาดแผลตัวเอง

“ไม่คิดจะใช้ปีกแสนภาคภูมิใจของเธอแล้วรึไง? ดูยังไงเธอก็สกิลเยอะกว่าฉันด้วยนี่นา”

“อึก!…จะใช้ก็ใช้ได้นี่นา แต่ว่านะ ถึงเธอจะมีค่าสเตตัสมีสกิลเหมือนฉันหมด หรือแม้จะมีสกิลอื่นด้วยก็ตาม แต่ห้องๆนี้น่ะ เพดานมันแค่4เมตรเองนะ และความกว้างยาวก็เป็น 3×3 ที่ฉันจะบอกก็คือ เธอแค่เลียนแบบค่าสเตตัสกับสกิลของฉัน ไม่ได้เลียนแบบไปยันสมอง ดังนั้น!”

จบการสาธยายอันยืดยาวฉันก็ตั้งท่าก้มตัวพร้อมจับหอกที่มือขวาแน่นแล้วพุ่งด้วยความเร็วทั้งหมดของค่าสเตตัสของตัวฉัน ทำให้พุ่งผ่านร่างบางไปและสร้างบาดแผลที่สีข้างให้เธอโดยไม่ทันตั้งตัว

“ยังจะห่วงฟื้นฟูอีกหรอ!? ทำซ้ำอีกรอบ!”

สิ้นสุดประโยคในขณะที่ฉันพุ่งมาจนจะชนกำแพงก็ตั้งท่าถีบตัวจากกำแพงแล้วใช้ความเร็วเหมือนกับรอบที่แล้ว

“จะป้องกันงั้นหรอ? คิดว่าทันก็ลองดูสิ”

ฉันพูดข้างหูในขณะที่ร่างบางจับหอกมาเตรียมป้องกันการโจมตีที่สีข้าง แต่โฮมุนคลุสกับมนุษย์นั้นต่างกัน เพราะมนุษย์นั้นพัฒนาตัวเองได้ตลอดเวลา ผิดกับโฮมุนคลุสที่ถูกสร้างมาแบบสำเร็จรูป นั่นจึงเป็นข้อได้เปรียบของมนุษย์อย่างเห็นได้ชัด

“ฉันบอกตอนไหนว่าเล็งที่สีข้างของเธอ? “

ฉันจับหอกแทงทะลุคอแล้วลากพาไปกระแทกกำแพงจนเกิดรอยแตก

“ขอยืมหอกหน่อยละกัน!”

ในขณะที่หอกของฉันยังปักที่คอไม่ให้เธอขยับออกจากกำแพง ฉันก็แย่งหอกในมือเธอแล้วทำการฟาดสุดแรงจนแขนขาทั้งหมดของเธอขาดกระเด็น

“ลาแล้วลาลับละนะ!”

『 ยินดีด้วยคุณเลเวลอัพแล้ว 』

『 ยินดีด้วยคุณเลเวลอัพแล้ว 』

『 ยินดีด้วยคุณเลเวลอัพแล้ว 』

『 ยินดีด้วยคุณเลเวลอัพแล้ว 』

『 ยินดีด้วยคุณเลเวลอัพแล้ว 』

『 ยินดีด้วยคุณเลเวลอัพแล้ว 』

『 ยินดีด้วยคุณเลเวลอัพแล้ว 』

ฉันใช้หอกของเธอแทงเข้าไปที่กลางอกจนทะลุถึงข้างหลัง แล้วปิดท้ายกลับไปจับหอกที่ปักอยู่ที่คอลากขึ้นหัวจนผ่าออกมาเป็นสองซีก เพื่อให้แน่ใจว่าจะไม่โดนแทงข้างหลังได้ จนกระทั่งเสียงแจ้งเลเวลอัพดังขึ้นแต่ไม่มีของดรอปให้

“โคตรเหนื่อยเลย…นี่เราฆ่าสิ่งที่คล้ายคนไปแล้ว…อึก! ไม่ๆๆๆ ฉันน่ะเตรียมใจมาพร้อมแล้วนี่ ดังนั้นแค่นี้น่ะมันก็แค่เหตุการณ์นึงในชีวิตเท่านั้น”

หลังพูดจบก็หันไปก็ไม่พบกับประตูไปต่อ แต่สิ่งที่พบคือรูปปั้นหญิงสาวขนาดประมาณ3เมตรและกระจกขนาด2เมตรปรากฏขึ้นมาพร้อมกัน

“หืม? ไหนดูซิ”

ฉันเดินเข้าไปตรวจสอบแต่ก็ยังคงความระแวงไว้อยู่

『

ยินดีด้วยคุณเคลียร์ดันเจี้ยนเวอร์โก้สำเร็จแล้ว

คุณต้องการ <อเวค> เพื่อเพิ่มค่าสเตตัสและรับสกิล

หรือไม่

ตกลง/ปฏิเสธ

』

“แบบนี้มันก็เอาสิ!!”

『ขออภัยคุณสมบัติของคุณไม่ผ่านตามเงื่อนไข』

“ห้ะ เงื่อนไข? อย่ามาตลกนะโว๊ย! ไม่เห็นมีเขียนเลย “

『ขออภัยคุณสมบัติของคุณไม่ผ่านตามเงื่อนไข』

“อึก!”

『ขออภัยคุณสมบัติของคุณไม่ผ่านตามเงื่อนไข』

『ขออภัยคุณสมบัติของคุณไม่ผ่านตามเงื่อนไข』

『ขออภัยคุณสมบัติของคุณไม่ผ่านตามเงื่อนไข』

『ขออภัยคุณสมบัติของคุณไม่ผ่านตามเงื่อนไข』

『ขออภัยคุณสมบัติของคุณไม่ผ่านตามเงื่อนไข』

『ขออภัยคุณสมบัติของคุณไม่ผ่านตามเงื่อนไข』

ฉันดื้อดึงที่จะอเวคให้ได้ซึ่งก็ถูกปฏิเสธอยู่อย่างนั้น เหตุผลที่ดื้อดึงเพราะฉันเหนื่อยมามากขนาดนี้ แต่สิ่งที่ได้มันไม่สมราคาค่าเหนื่อยเลยด้วยซ้ำ

『ได้รับการตอบรับ<อเวค>เสร็จสิ้น จะทำการ<อเวค>คุณทันที』

“ในที่สุดความดื้อดึงก็เป็นผลสำเร็จ…..อะ ทำไมมันเวียนหัวจัง”

หลังจากที่ความดื้อดึงเป็นผลสำเร็จจู่ๆฉันก็เวียนหัวหน้ามืดสลบลงไปที่ห้องทันที

ไม่รู้ว่าผ่านไปกี่ชั่วโมงแล้วแต่ในที่สุดฉันก็ตื่นขึ้นมาสำเร็จ

“อึก…รู้สึกจะนานมากกว่าจะตื่นเลยนะเนี่ย-“

“เสียงเราทำไมมันแหลม?! อูยทำไมลุกยากจัง…ปกติเรายืนขึ้นสูงเท่านี้งั้นหรอ? ทำไมรู้สึกเหมือนเตี้ยลง–“

ฉันตื่นขึ้นมาทันทีที่พูดคนเดียวออกมา ก็ตกใจที่จู่ๆเสียงก็แหลม และกว่าจะลุกได้ก็รู้สึกเหมือนตัวหดเล็กลงจนกระทั่งหันไปมองที่กระจกที่ตั้งอยู่ เงาที่สะท้อนคือร่างของเด็กสาวผมยาวสีชมพู หน้าตาสวย ความสูงประมาณ160เซนฯได้

“นะ…นี่มันอะไรวะเนี่ย!!?”

• ───────────────── •