อัศวินดำคุงไม่อยากเป็นเซ็นไต - ตอนที่ 90.1 ฝันร้ายที่ปลิงทะเลเผชิญ (VS ปลิงทะเลไฟฟ้า)
ข่าวด่วน
วันนี้ บริเวณชานเมืองของเมืองxxxจังหวัดxxx ได้มีการปรากฏตัวของสิ่งมีชีวิตปริศนาหมายเลข 4
ปัจจุบันเรายังไม่สามารถทราบชื่อของมันได้ โดยหมายเลข 4 ได้ปรากฏตัวขึ้นที่โรงไฟฟ้าและในขณะนี้ อัศวินดำที่เคยรับมืออยู่กับสิ่งมีชีวิตปริศนาหมายเลข 2 ก็ได้เข้าไปต่อสู้กับหมายเลข 4 เรียบร้อยแล้วค่ะ
พลังของมันดูเหมือนว่าจะเป็นการกลืนกินไฟฟ้าจากโรงไฟฟ้าจนส่งผลทำให้ไฟฟ้าพื้นที่โดยรอบดับสนิท ขอให้ทุกท่านเตรียมตัวอพยพ
เนื่องจากสนามแม่เหล็กที่ก่อตัวขึ้นโดยรอบโรงไฟฟ้า ทีมงานจึงไม่สามารถเข้าไปบันทึกภาพไว้ได้ แต่ทางเราก็สามารถบอกได้ชัดเจนว่ามีความอันตรายสูง
ขอให้ประชาชนอย่าเข้าใกล้บริเวณดังกล่าว
ขอแจ้งให้ทราบอีกครั้ง…..
****
สัตว์ประหลาดตัวใหม่ปรากฏตัวขึ้น
ร่างกายของมันมีสภาพเหมือนทากสวมชุดยางเอาไว้ บริเวณหลังของมันมีหนามแหลมๆ สองอันติดไว้อยู่
โดยมันปรากฏตัวขึ้นที่โรงไฟฟ้าและดูดพลังงานไฟฟ้าจนเกลี้ยง
หากแค่ดูดไปเฉยๆ มันก็ไม่อะไรหรอก แต่ปัญหามันอยู่ตรงที่หลังดูดไปนี่แหละ
『อู้ววววว!!!』
สิ่งที่น่าแปลกที่สุดของมันก็คือความจุของปริมาณไฟฟ้าที่ทากไฟฟ้า (กำลังตั้ง) มันกักเก็บได้นี่แหละ
พลังงานไฟฟ้าของโรงไฟฟ้าหายไปจนเกลี้ยงในเวลาไม่นาน แถมมันยังดูดจากบริเวณรอบๆ เข้าไปได้อีกเหมือนกักเก็บได้ไม่มีสิ้นสุดจนฉันปวดหัว
กล้องทั้งหมดไม่สามารถทำงานได้เพราะไฟดับ ที่เห็นร่างของมันตอนนี้ก็ได้เพราะโดรน แต่ภาพที่ส่งกลับมาก็ไม่ชัดเพราะประกายไฟฟ้าและแสงวูบวาบจากไฟฟ้าที่มันดูด
ถึงจะเป็นแบบนั้นฉันก็มั่นใจว่าความแข็งแกร่งของมันไม่ใช่เล่นๆ แน่
「……สัตว์ประหลาดบนดาวโลกมันบ้าอะไรกันฟะ? 」
ผิดปกติเกินไป
ระดับภัยคุกคามของมันไม่โหดไปหน่อยเหรอ….ทำไมสัตว์ประหลาดบ้านี่มันถึงมาอยู่บนดาวบ้านนอกขนาดนี้ได้กันฟะ
ดาวโลกมันเป็นอะไรกัน?
หัวจะปวด ถึงจะระดมทหารทั้งโลกที่มีตอนนี้ ก็เอาชนะทากไฟฟ้าไม่ได้แหง
「แต่ว่า……」
「ประธาน!」
「อ้า เขา มาแล้วสินะ? 」
อย่างไรก็ตาม หลังการปรากฏตัวของสัตว์ประหลาดก็มีสิ่งมีชีวิตลึกลับโผล่มาอีก 1
ไรเดอร์สีดำที่คอยล้างบางพวกสัตว์ประหลาดภายในเงามืด หรือรู้จักกันในชื่อของอัศวินดำ
แม้ว่าเขาจะไม่ได้แสดงตัวออกมาว่าเป็นใครให้ชาวบ้านได้รู้จัก แต่ฉันก็ยืนยันแล้วว่าสัตว์ประหลาด 3 ตัวก่อนหน้าที่โผล่ออกมาเป็นฝีมือของเขาทั้งหมดที่คอยจัดการ และตอนนี้เขาก็ปรากฏตัวขึ้นตรงหน้าของสัตว์ประหลาดทากไฟฟ้าแล้ว
『อู้ว……? 』
แสงไฟฟ้าเริ่มอ่อนกำลังลง แสดงให้เห็นโปรโตเซโร่และอัศวินดำ
สูทเสริมแกร่งที่ถูกขโมยไปจากสถาบันวิจัยของฉัน
และชายคนหนึ่งที่ควรจะตายเพราะใช้สูทนั้นก็กำลังเผชิญหน้ากับสัตว์ประหลาดทากไฟฟ้า
『ไอ้นี่มันตัวบ้าอะไรฟะส่องแสงในที่มืดได้ด้วยวุ้ย….ปลิงทะเลเหรอ? 』
『อู้ว! อู้วววว!!』
อาจจะคิดไปเองก็ได้แต่เหมือนเจ้าทากไฟฟ้ามันพยักหน้ารับเขาเฉยเลยวุ้ย
จากนั้นอัศวินดำก็เอาคือวางบนคางคิด ก่อนจะกอดอก
『ไม่ใช่เหรอ หรือจะเป็นทาก……? 』
『อู้!! อู้ววววว!!』
『ใครมันจะไปฟังที่แกพูดออกฟะ เอาเป็นว่าฉันเรียกแกว่าทากไฟฟ้าละกัน จบนะ? 』
『มู้วววววว!!!!』
จังหวะนั้นเองพลังงานไฟฟ้าปริมาณมากจนผิดปกติก็ถูกปลดปล่อยออกมาจากร่างของมัน ภาพที่ส่งมาจากโดรนมองไม่เห็นอะไรเลย
「ตรวจพบพลังงานที่ผิดปกติค่ะ!!」
「ไอ้เจ้านี่มันสามารถดึงพลังงานที่ดูดไปมาใช้ได้สินะ..?! ซวยแล้วสิ!!」
พลังไฟฟ้าที่ดูดมาได้จะกลายเป็นพลังของมัน
แถมพลังไฟฟ้าที่มันได้มาตอนนี้ก็คือพลังงานที่จ่ายให้กับคนทั้งเมือง แปลว่าไอ้ตัวบ้านี่มันเก่งกว่า 3 ตัวแรกอย่างเทียบไม่ติด!!
「ส่งโดรนออกไปเพิ่ม เราต้องตรวจสอบให้แน่ใจว่าเขาจะไม่เป็นอะไร!!」
「ค่ะ!!」
ฉันส่งโดรนที่มีทั้งหมดออกไปแล้วฉายภาพขึ้นจอ
ต้องปรับไม่ให้มันโดนผลของไฟฟ้าด้วยสินะ
เอ้า ภาพมาได้สักที
เกิดอะไรขึ้นกับเขาบ้างนะ กระแสไฟฟ้ารุนแรงจนเหมือนฟ้าผ่านั่น
แล้วภาพที่ฉันเห็นก็คือพื้นที่ที่ไหม้เกรียม———、
『เดี๋ยวเถอะ ไอ้บ้านี่อยู่ดีๆ มาช็อตกันทำไมฟะ!!』
『อู้ว!!? 』
อัศวินดำทำการปัดควันสีดำออกจากร่างของตัวเอง ก่อนจะวิ่งไปต่อยทากไฟฟ้าจนกระเด็น
「เอ๋ ได้ไง……」
เป็นภาพที่ฉันคาดไม่ถึงสุดๆ
อย่างไรก็ตามอีกฝ่ายก็เหมือนจะไม่ธรรมดา เพราะหลังโดนหมัดนั้นไปมันก็พยายามทรงตัวสร้างโมเมนตัมแล้วยืนขึ้นมาได้ใหม่หลังชนเข้ากับอาคารในโรงไฟฟ้า
「ประธานโปรโตเซโร่ไม่เหมาะกับการต่อสู้ครั้งนี้เลยไม่ใช่เหรอคะ? 」
「ก็ใช่หรอก」
「แล้วไอ้ภาพที่ฉายอยู่มันอะไรกันคะ……」
「ฉันจะไปรู้เหรอฟะ……!!」
ให้ตายเถอะ เนื่องจากฉันจะทำลายสูทตัวนั้นทิ้งแล้ว ก็เลยไม่ได้เปิดระบบตรวจสอบจากภายนอกเอาไว้อีก พลาดแล้วสิ
ความสามารถของสัตว์ประหลาดตัวนั้นฉันสามารถเห็นได้รับดับหนึ่งผ่านจอภาพ
ทว่าสูทของโปรโตเซโร่นั้นได้ปิดระบบการวิเคราะห์จากภายนอกไปแล้ว การตรวจสอบของฉันจึงเป็นไปไม่ได้เลย ไม่รู้เลยสักนิดว่าภายในสูทมันกำลังทำงานแบบไหนอยู่
「อัศวินดำคนนี้คือกล่องดำชัดๆ …!!」
โปรโตเซโร่กลายเป็นอะไรไปแล้วนะ?
ความเข้ากันได้ระหว่างเขากับมันถึงขั้นไหนกัน?
ทำไมมันมีแต่เรื่องที่คนสร้างอย่างฉันไม่เข้าใจเลยสักนิดฟะ…!!
「มันกำลังสร้างเนื้อเยื่อขึ้นมาใหม่ค่ะ!!」
「! …ไอ้เจ้านี่มันฟื้นฟูร่างด้วยการงอกใหม่เหรอ?!」
ส่วนที่ถูกอัศวินดำโจมตีได้งอกขึ้นมาใหม่
ฉันถึงกับตกตะลึงเมื่อเห็นความสิ้นหวังนี้
「อย่าบอกนะว่ามันจะงอกใหม่ได้เรื่อยๆ ตราบใดที่พลังงานไฟฟ้าของมันยังเหลือ? 」
เรียกว่าอมตะเลยไม่ใช่เหรอ
เป็นไปไม่ได้เลยที่จะเอาชนะทากไฟฟ้าที่เก็บกระแสไฟฟ้าจำนวนมากเอาไว้
「อ๊ะ อัศวินดำรับการโจมตีของศัตรูเข้าไปตรงๆ แล้วค่ะ!!」
เพราะเห็นทากไฟฟ้ากำลังฟื้นตัว อัศวินดำจึงตัดสินใจเข้าไปซัดกันในระยะประชิด ทว่าก็ถูกกระแสไฟฟ้าช็อตเข้าที่ร่างตรงๆ
โปรโตเซโร่ไม่มีทางรับมันไหวแน่นอน….
ในขณะที่ฉันกำลังจินตนาการถึงภาพที่สูทของฉันพังไม่เหลือชิ้นดีนั้นเอง
『……อ อุ้ว!!』
มันไม่เกิดขึ้น
อัศวินดำที่ถูกกระแสไฟฟ้าอัดเข้าไปตรงๆ ไม่ได้หายไป อาการของเขามีเพียงแค่เซแล้วเอนตัวไปข้างหลังนิดหน่อย
……เอ๋?
『อู้วววว!!』
เขาตั้งตัวขึ้นมาใหม่แล้วเอาหัวไปโขกอัดทากไฟฟ้าเพื่อตอบโต้
หัวของทากไฟฟ้าถึงกับจมลงไปรวมกับคือ
「……เอ๋? 」
ฉันกับพวกลูกน้องมองสิ่งที่เกิดขึ้นภายในจอด้วยความตกใจ
ร่างของอัศวินดำถูกล้อมไปด้วยประจุไฟฟ้า ในขณะที่จ้องมองทากไฟฟ้ากำลังจะงอกร่างขึ้นมาใหม่ เข้าก็เหวี่ยงหมัดอัดลงไปเหมือนค้อนจนทากไฟฟ้าส่งเสียงร้องออกมา
『ไอ้เจ้าบ้านี่ เหมือนจะได้ผลวุ้ย!!』
『อุ อุ้ววว』
「กระแสไฟฟ้าใช้ไม่ได้ผลกับเขางั้นเหรอ? เป็นไปได้ยังไงกัน….」
ทุกครั้งที่เกิดเสียงระเบิดดังก้อง กระแสไฟฟ้าจำนวนมากก็จะถูกปล่อยออกมาจากสูทของเขาด้วย
นี่อาจจะเป็นฟังก็ชันแปลงพลังงานของโปรโตเซโร่ คือมันก็ไม่แปลกหรอกที่มีของแบบนั้นอยู่เพราะฉันติดตั้งแกนพลังงานเข้าไป แต่ว่า….
「ปริมาณที่มันดูดซับแล้วแปลงออกมาได้เนี้ยมันเกินไปหน่อยไหมฟะ? 」
ไม่ๆๆๆ ไอ้แบบนี้ยังไงก็ไม่ใช่ การแปลงพลังงานมันมีขีดจำกัดนะเห้ย
ไม่มีทางที่เขาจะทนกระแสไฟฟ้าจำนวนมากขนาดนั้นไหวหรอก
『แกเป็นอมตะหรืออะไรฟะ!』
『อู้ววว!!』
กระแสไฟฟ้ากระจายไปรอบตัวของอัศวินดำและทากไฟฟ้าจนพื้นที่โดยรอบปกคลุมไปด้วยแสงจ้า
ถึงจะเป็นแบบนั้นอัศวินดำก็ไม่ได้หยุดหมัดของตัวเอง ทางทากไฟฟ้าเองก็ไม่ยอมหยุดปล่อยกระแสไฟฟ้า
『ถ้างั้นก็……!!』
หมัดกระแทกออกไปอย่างต่อเนื่อง
อัศวินดำได้สร้างรูเท่าขนาดกำปั้นขึ้นที่ร่างของปลิงทะเลด้วยความเร็วที่มองไม่เห็นได้ด้วยตาเปล่า โดยไม่สนใจว่ามันจะงอกใหม่ขึ้นมาอีกกี่ครั้ง
『จากที่เห็น ฉันก็แค่ต้องอัดแกไปเรื่อยๆ จนไฟของแกไม่เหลือเท่านั้นเอง!!』
『มู้วววว!? 』
……。
……、……เพราะเขาทำแบบนี้นี่เอง
「หากเขาต่อยสวนกลับไปทันทีหลังรับกระแสไฟฟ้ามา ก็จะเลี่ยงการโอเวอร์โหลดได้」
เข้าใจแล้ว
หรือก็คือสิ่งที่เขาต้องทำก็คือการสะท้อนพลังงานไฟฟ้ากลับไปด้วยความเร็วสูงจนพลังที่อีกฝ่ายปล่อยมาหมุนเวียนไม่ทัน
เข้าใจคิดดีนี่หว่า
「……อัศวินดำเป็นตัวอะไรกันแน่นะ……? 」
เขาเป็นชาวโลกจริงเหรอ?
ปัจจุบันฉันรู้สึกสงสารทากไฟฟ้าขึ้นมาแปลกๆ ที่มันเหมือนจะเป็นกระสอบทรายให้กับเขาแทนซะแล้ว
「ตะ แต่ว่าการที่เขาจะโจมตีอย่างสุดกำลังแบบนั้นมันจะได้อีกนานแค่ไหนกันคะ ขีดจำกัดของเขาน่าจะมาถึงแน่ในอีกไม่ช้า」
「กะ ก็จริงอยู่ ดังนั้นตอนนี้เราต้องรีบหาทางสนับสนุนเขาให้ได้…」
「ทราบแล้วค่ะ」
ไม่ว่าเขาจะมีพลังมากสักแค่ไหน ภายในนั้นก็ยังคงเป็นมนุษย์ (ละมั้ง)
ขีดจำกัดของเขาจะต้องมาถึงแน่
อย่างไรก็ตามฉันก็คาดเอาไว้แล้วว่าเขาน่าจะทำให้ทากไฟฟ้าล่าถอยไปได้
สิ่งที่ควรกังวลก็คือพลังงานที่อัศวินดำสามารถรับเอาไว้ได้จะเหลืออีกแค่ไหน
หากยังรับได้อีกประมาณ 1 ใน 3 จากที่โดนไปตอนนี้โอกาสชนะก็ยังมี
「พยายามเข้าล่ะ อัศวินดำ……!!」
ฉันจะสนับสนุนนายให้ได้มากที่สุด
ได้โปรดตัดกำลังของทากไฟฟ้าให้ได้เท่าที่นายจะทำไหว
พยายามเข้า ทุกอย่างมันขึ้นอยู่กับนายแล้ว!!
***
เมื่อพระอาทิตย์ขึ้น แสงสว่างก็ส่องผ่านโรงไฟฟ้าที่เคยมืดมิด
อัศวินดำได้กระทืบทากไฟฟ้าจนนอนกองอยู่กับพื้นที่ของโรงไฟฟ้าในสภาพไหม้เกรียมจนไม่เหลือเค้าเดิม
『อุ อุ……อุว』
พลังงานไฟฟ้าเฮือกสุดท้ายของมันกระจายไปในอากาศ สภาพของมันตอนนี้กลายเป็นสีดำสนิท ก่อนจะล้มลงกับพื้นเหมือนหุ่นเชิดที่ถูกตัดเชือกทิ้ง
สัญญาณชีพของทากไฟฟ้าได้หายไปจากพอของฉัน
หรือก็คือ….
สัตว์ประหลากทากไฟฟ้าถูกอัศวินดำกระทืบจนตาย
ฉันแน่ใจว่าคนทั้งโลกก็คงอดแปลกใจไม่ได้แหง
ไม่สิอันที่จริง ถ้าค้นหาทั้งจักรวาลนี้จะเจอคนแบบเขาได้อีกสักกี่คนเชียว
ไม่น่าเชื่อเลยว่าเขาจะสามารถกระทืบมันจนตายได้——
『เป็นไงล่ะไอ้ระยำเอ้ย!! กว่าจะล้มลงได้ไอ้ชิบผาย จบสักที!!』
ต่อหน้าสัตว์ประหลาดทากที่กลายเป็นศพ อัศวินดำได้ทำท่าชกลมใส่อีกฝ่าย
แม้ว่าเขาจะสู้กับสัตว์ประหลาดทากมาตั้งแต่ช่วงกลางดึกจนถึงเช้า เขาก็ยังมีแรงเหลือพอจะมาทำอะไรไร้สาระได้อีกเหรอ ขีดจำกัดของเขาอยู่ตรงไหนกัน
「……」
「……」
「……」
ท่ามกลางความเงียบงันภายในห้อง ฉันถอดแว่นกันแดดออกด้วยมืออันสั่นเทา ก่อนมองไปยังนาฬิกา
ตอนนี้คือเวลา 6.45 น.
การต่อสู้ของเขาเริ่มประมาณตอน 3 ทุ่ม ก็หมายความว่าเขาสู้กับเจ้าทากไฟฟ้ามาประมาณ 10 ชั่วโมงแล้ว
「……เฮ้อ」
ฉันไม่รู้จะพูดอะไรจริงๆ
ฉันถอนหายใจเข้าก่อนจะส่งเสียงบอกพวกลูกน้อง
「จบเสียที!!」
「「「!? 」」」
「สรุป สัตว์ประหลาดโดนกระทืบตาย จบข่าว แยกย้าย!!」
นั่นคือทั้งหมดที่ฉันบอกได้
ไม่มีเหตุผลอะไรให้ต้องคิดอีกแล้ว
ตัวตนที่แสนลึกลับซึ่งฉันไม่เข้าใจเลยสักนิด
「ระ หรือว่าจริงๆ แล้วหมอนี่คือตัวทดลองลับของพวกรัฐบาล….」
『……ชิบ ถ้าไม่รีบกลับบ้านได้ไปโรงเรียนสายแหง』
「เอ็งเป็นนักเรียนเหรอฟะ!!」
เดี๋ยว เป็นนักเรียนจริงดิ?!
วัยรุ่นแบบไหนถึงกลายมาเป็นตัวบ้านี่ได้ฟะ?!
「ประธานคะ สำหรับฉันแล้วพลังโชเน็นนี่แหละค่ะสุดยอด!! ดังนั้นเขาเป็นนักเรียนอยู่แน่นอน!!」
「ทั้งที่ทำงานมาทั้งคืนยังเหลือแรงเต้นแร้งเต้นกาอีกนะ โอโมริคุง!!」
『เหนื่อยชิบ กลับบ้านดีกว่า』
อัศวินดำที่สังเกตเห็นว่าพระอาทิตย์ขึ้นแล้วก็กระโดดหายไปโดยไม่ได้สนใจซากศพของทากไฟฟ้า
ไม่นานนักหลังจากเขาหายไปจนพวกฉันตามไม่ทัน ร่างของทากไฟฟ้าที่ถูกทิ้งเอาไว้ก็ถูกเก็บมาเพื่อใช้ในการวิจัยต่อ
***
หลังจากฉันทำการชันสูตรศพของทากไฟฟ้าก็พบว่าความสามารถของมันน่าเหลือเชื่อสุดๆ
【ทากไฟฟ้าสามารถสร้างพื้นที่พิเศษขึ้นมาภายในร่างของตัวเองเพื่อทำการเก็บพลังงานไฟฟ้าได้ไม่มีจำกัด】
หรือก็คือ หากไม่สามารถเอาชนะมันได้ตรงนั้นแล้วปล่อยให้มันหนีไป ก็มีความเป็นไปได้ว่าพลังของมันจะเพิ่มสูงถึงขั้นพวกหลักเดียวของลำดับแห่งดวงดารา
ในเวลาเดียวกันมันก็ทำให้ฉันได้รู้ว่าสิ่งที่อัศวินดำทำมันสุดยอดขนาดไหน เขาสามารถทำให้ทากไฟฟ้าปล่อยพลังงานทั้งหมดที่เก็บไว้ออกมาได้ด้วยหมัดเพียวๆ
「ฉันควรจะเปิดเผยเรื่องนี้ให้ผู้คนรับรู้เพื่อลบภาพลักษณ์แย่ๆ ของเขาด้วยสิ」
ในตอนนี้อัศวินดำกำลังถูกผู้คนวิจารณ์ว่าเป็นสาเหตุที่ทำให้โรงไฟฟ้าขนาดใหญ่ดับ
พวกเขาไม่รู้เลยสักนิดว่าสิ่งที่อัศวินดำทำมันยิ่งใหญ่แค่ไหน
「ความจริงที่ว่าอัศวินดำเป็นเพียงความหวังเดียวในการเอาชนะทากไฟฟ้าได้ไม่เกินจริงเลย ถึงสูทจะเป็นแบบนั้นก็ตาม…..」
พลังของมันในตอนที่สู้กับเขา ฉันคำนวณได้น่าจะอยู่ประมาณพวกสองหลัก
อย่างไรก็ตาม อัศวินดำที่น่าจะเป็นเพียงแค่นักเรียนคนหนึ่งกลับสามารถเอาชนะมันได้อย่างง่ายดาย
ว่ากันตามตรงถึงจะเป็นตัวฉันในสมัยรุ่งๆ ก็ยังไม่มั่นใจเลยว่าจะเอาชนะมันได้ด้วยการเผชิญหน้าตรงๆ
「เอาเถอะ ตอนนี้การหาตัวตนของเขายังไม่ได้สำคัญนัก!!」
การสนับสนุนให้เขาสามารถทำงานได้ง่ายขึ้นมันดีกว่าการแหวกหญ้าให้งูตื่นเป็นไหนๆ
รัฐบาลเองก็คงไม่สามารถเมินความสำคัญของอัศวินดำได้อีกแล้ว
เหนื่อสิ่งอื่นใด เขาเป็นเพียงไพ่ใบเดียวตอนนี้ที่สามารถรับมือกับสัตว์ประหลาดได้
「อัศวินดำเป็นเพียงพวกเบียวความชั่วร้าย ที่ทำตัวโรคจิตชอบเดินไปไหนมาไหนยามค่ำคืนแล้ว ฆ่าล้างบางสัตว์ประหลาด ให้ผู้คนรับรู้ประมาณนี้ก่อนละกัน!!」
สิ่งที่ฉันจะทำเป็นลำดับแรกคือการปรับปรุงภาพลักษณ์ของเขาในฐานะอัศวินดำ
นอกจากนี้ก็ต้องไปวิจัยพัฒนาสูทตัวใหม่แล้วหาคนที่เหมาะสมกับมัน!!
「มาลุยกันอีกสักตั้งโว้ยยยย!!」
「ประธาน ถ้ามีแรงทำอะไรไร้สาระแล้วก็ช่วยมาเซ็นเอกสารตรงนี้หน่อยได้ไหม? 」
「อ่ะ อ้า…」
ภายในห้องนี้ทุกคนต่างเท่าเทียมกันหมด
นั่นคือสิ่งที่ฉันบอกกับพวกลูกน้อง ผลที่ได้ก็เลยกลายเป็นเจ้าพวกนี้มันไม่เห็นหัวฉันแล้ว เรียกใช้งานฉันจะง่ายเชียว
–จบ–
อัศวินดำคุงแค่ผ่านไปละเจอกัน กะทักทายแล้วลาจาก แต่ดันเรียกเขาผิดชื่อเลยทำให้อีกฝ่ายโมโหจนโจมตีใส่
ส่วนเรมะก็พยายามปรับปรุงภาพลักษณ์ของอัศวินดำคุงอย่างสุดกำลังให้ดีขึ้น(?)
มาเม้ามอยหลังอ่านกันได้ที่เพจนะครับ แล้วก็ขอบคุณสำหรับทุกท่านที่ช่วยหารค่าไฟ และสามารถช่วยค่าไฟคนแปลได้ที่ กสิกร 2092612913 หรือ QR Code