อัศวินดำคุงไม่อยากเป็นเซ็นไต - ตอนที่ 175 ไลฟ์

 

ตอนนี้กระแสของสาธารณชนเกี่ยวกับนักวาดมังงะลึกลับ S แบ่งออกเป็นหลักๆ สองฝ่าย

 

บางคนมองว่าเป็นเรื่องที่น่ายินดีและแอบประหลาดใจเล็กน้อยที่คัตสึมิคุงผู้มีภาพลักษณ์เติบโตมาอย่างโดดเดี่ยวกำลังพยายามหาเพื่อนและทำอะไรสักอย่างด้วยตัวเอง ในขณะที่บางคนมองว่าตัวตนปริศนานี้อาจจะเป็นภัย เกิดความอิจฉา สร้างกระแสที่ไม่มีอยู่จริงขึ้นมา

 

แต่ก็นั่นแหละบางครั้งความคิดคนเรามันก็ยากจะควบคุม

 

แม้มันจะไม่ใช่เรื่องจริง แต่ถ้ากระแสมันมีมากพอมันก็สามารถปั้นให้เป็นจริงได้เสมอ

 

อย่างไรก็ตามหากสามารถหาหลักฐานหรืออะไรมางัดได้กระแสที่ดีก็จะตีกลับมาทางฝั่งฉันเป็นสองเท่าเช่นเดียวกัน

 

สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือการทำให้สังคมส่วนใหญ่อยู่ฝ่ายเรา หลังจากนั้นการแก้ข่าวอะไรก็จะเป็นเรื่องง่าย คนเรามักจะเชื่อในสิ่งที่อยากเชื่ออยู่แล้ว!!

 

—

『สวัสดียามเย็นนะทุกคน ฉันนาโอะ อาโอฮานะ เป็นVtuber ฝ่ายประชาสัมพันธ์ของบริษัทKANEZAKI』

 

『ถึงจะเป็นการไลฟ์อย่างกะทันหัน แต่คราวนี้ฉันมาไลฟ์พร้อมกับแขกรับเชิญพิเศษ งั้นขอให้คนแรกแนะนำตัวได้เลยค่ะ』

 

 

『ฉันเรมะ คาเนะซากิ เป็นประธานบริษัทKANEZAKI ผู้บัญชาการสูงสุดของจัสติสครูเซเดอร์ หัวหน้าฝ่ายวิจัยพัฒนาและจัสติสโกลด์ วันนี้ที่ฉันมาก็เพื่ออธิบายถึงสถานการณ์ที่เกิดขึ้น』

มาแล้ววววววว!!

 

รออยู่เลย

 

มาได้จังหวะจริงๆ

 

มาแล้ว

 

ประธานปรากฏตัว!!

 

ไอ้มนุษย์ต่างดาวโรคจิต!!

 

ชื่อยศยาวเป็นหางว่าวเลยจารย์

 

จะมารอดูว่าระเบิดลูกนี้จะขนาดไหน

 

คุสะ

 

55555

 

รออยู่เลยจ้า!!

 

—

 

แล้วไหงมันมีไอ้พวกที่แอบมาด่าฉันในไลฟ์ด้วยล่ะเห้ย ฉันเห็นนะ

 

ฉันกลายเป็นพวกโรคจิตทั้งที่ยังไม่ได้ทำอะไรเลยไปได้ยังไง

 

ตอนนี้ฉันทำการไลฟ์อยู่ในสตูดิโอของสำนักงานใหญ่จัสติสครูเซเดอร์แห่งใหม่

 

ซึ่งมันได้พัฒนาการให้สามารถกระจายคลื่นสัญญาณได้ดีกว่าเดิมไปทั่วโลก แตกต่างจากคราวก่อนเยอะ

 

 

「ถ้าจะให้ฉันอธิบายสั้นๆ ถึงความวุ่นวายในคราวนี้ก็คงจะเป็นเพราะความไร้เดียงสาของคัตสึมิคุงนั่นแหละ ไม่มีอะไรไปมากกว่านั้นหรอก」

 

 

 

・ฉันก็ว่างั้น 5555

 

・คุสะ

 

・ดูก็รู้ละแหละ

 

・คุสะ

 

・แต่ประธานถึงกับต้องออกมาบอกจริงจังเลยนะ

 

・เอาเรื่องจริงๆ 5555

 

・ก็อย่างว่า

 

・5555

 

 

ก่อนอื่นฉันต้องอธิบายภาพรวมของเหตุการณ์ในครั้งนี้เสียก่อนเพื่อป้องกันพวกดมกาวไปเผยแพร่ข้อมูลมั่วซั่ว

 

แถมหากทำช้าเรื่องราวมันจะซับซ้อนมากกว่าเดิม

 

 

 

 

「เอาเป็นว่าฉันจะเป็นคนสอนเขาเรื่องนี้เพื่อไม่ให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นในอนาคตละกัน」

 

「ไม่จำเป็นเลยค่ะประธาน」

 

 

…เดี๋ยวนะ แล้วทำไมฮินาตะคุงถึงพูดงั้นล่ะ?

 

ฉันว่าบทที่ส่งไปให้มันก็ไม่มีอะไรพวกนี้อยู่นะ?

 

ฉันหันสายตาไปหาฮินาตะคุงที่อยู่ข้างๆ เธอยิ้มแล้วพยักหน้าให้กับฉัน

 

 

「ฉันจะขอรับหน้าที่นั้นเองค่ะ」

 

「หือ?เดี๋ยว…ฉันว่าที่เราเตี๊ยมกันไว้มัน…」

 

「ประธานงานยุ่งมากเลยใช่ไหมล่ะคะ? 」

 

「……กะ ก็ใช่หรอก」

 

 

 

・โหมดติ่งทำงาน

 

・น่ากลัววุ้ย

 

・น้ำเสียงประธานแปลกๆ ไปนะ

 

・สคริปต์ที่ทำมา ไม่เหลือ

 

・ส่วนตัวอยากให้อัศวินดำคุงอ่อนเรื่องพวกนี้ไปตลอดเลยน้า

 

・รู้ถึงเจตนาเลยนะ 55555

 

・เสียงประธานแบบ ผิดคิดแล้วหนูเอ้ยยยย 5555

 

 

ฮินาตะคุงหรี่ตาลงและยิ้มให้ฉันอยู่แบบนั้นโดยไม่พูดอะไร ทางฉันก็เลยทำได้เพียงพยักหน้ารับ

 

เอาเถอะ การร่วมมือกันภายในองค์กรก็ถือว่าเป็นเรื่องดีแหละเนอะ

 

 

「ต่อมาก็คือเรื่องของนักวาดมังละลึกลับ S …..สเตล่าคือใครสินะ」

 

「ค่ะ เรื่องนี้ฉันเองก็อยากรู้เหมือนกัน」

 

 

เดี๋ยวแปลกๆ นะ ฮินาตะคุง เธอก็เจอหน้ากันไปแล้วไม่ใช่หรือไง?

 

ฉันพูดต่อพลางสงสัยว่าทำไมฮินาตะคุงถึงส่งแรงกดดันแปลกๆ ออกมาใส่ฉัน

 

 

「อันที่จริงสเตล่าคุงไม่ใช่มนุษย์โลกหรอก เธอเป็นเอเลี่ยนธรรมดาที่มาเที่ยวร้านกาแฟซึ่งคัตสึมิคุงทำงานอยู่น่ะ ตัวเธอประทับใจในวัฒนธรรมของโลก โดยเฉพาะพวกมังงะ ก็เลยอยากผันตัวมาเป็นนักวาดมังงะ ความบังเอิญที่ทั้งสองได้เจอกัน เธอเอามังงะให้คัตสึมิคุงดู จากนั้นสายสัมพันธ์ของพวกเขาก็เกิดขึ้นน่ะ」

 

 

 

・ถามจริง

 

・ประธาน!?

 

・ฉันว่าประธานพูดเยอะไปหรือเปล่า!?

 

・ข้อมูลที่ให้มาเยอะไปแล้วเห้ย

 

・คัตสึมินทำงานพาร์ทไทม์!?

 

・แล้วระเบิดก็ลงอย่างที่คิด

 

 

หากปกปิดเรื่องที่เธอเป็นเอเลี่ยนเอาไว้ตั้งแต่แรก ผลที่ตามมาภายหลังหากพวกเรารู้ว่าเธอไม่ใช่มนุษย์จะวุ่นวายเอา

 

ดังนั้นฉันจึงต้องอธิบายให้ชัดตั้งแต่เริ่มและก็ใช้ข้อมูลจริงมาผสมกับคำโกหกบางส่วนเพื่อสร้างความน่าเชื่อถือและซ่อนข้อมูลสำคัญที่สุดเอาไว้

 

แล้วก็อย่างที่คิด แชทวุ่นวายกันใหญ่

 

 

「ประธานคะ การบอกเรื่องที่คัตสึมิซังทำงานพาร์ทไทม์นี่จะดีเหรอคะ? 」

 

 

ฮินาตะคุงปิดไมค์แล้วพูดกับฉันด้วยน้ำเสียงอันแผ่วเบา

 

ฉันเองก็เข้าใจเรื่องที่เธอกังวล แต่ไม่ใช่ปัญหาหรอก

 

 

「ไม่ต้องห่วงหรอก ฉันไม่ได้บอกพวกเขาสักหน่อยว่าคัตสึมิคุงทำงานอะไร」

 

「……นะ นั่นมันก็ใช่อยู่หรอกค่ะ」

 

 

แถมการทำงานพาร์ทไทม์ในวัยนี้ก็ไม่เห็นมีอะไรแปลกสักหน่อย

 

 

・อยากจะร้องไห้แล้วสิพอรู้ว่าอัศวินดำต้องทำงานพาร์ทไทม์

 

・ประทับใจแปลกๆ ทั้งที่เป็นเรื่องที่คนปกติเขาก็ทำกัน

 

・พี่สาวคนนี้ดีใจเหลือเกิน

 

・ฉันมีงานพาร์ทไทม์ดีๆ มานำเสนอ

 

・มีปัญหาเรื่องเงินๆ ทองๆ หรือเปล่าน่ะ?

 

 

การทำงานนี้มันช่วยให้ทักษะการเข้าสังคมของเขาดีขึ้นกว่าตอนเป็นอัศวินดำด้วย

 

 

「เอาเป็นว่าก็ประมาณนั้นแหละ พฤติกรรมของเธอไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง วันนี้ฉันกลับจัสติสครูเซเดอร์ ก็สัมภาษณ์อะไรหลายๆ อย่างกับเธอแล้ว」

 

 

 

 

・สัมภาษณ์แบบจับมัด?

 

・แค่ต้องเผชิญหน้ากับพวกเธอฉันว่าอายุไขคงสั้นลงไปเกือบ 30 ปี

 

・ชาติที่แล้วต้องไปก่อกรรมอะไรไว้ถึงถูกJCสัมภาษณ์นะ 5555

 

・หากทั้ง 3 คนนั้นให้ผ่านละก็・・・

 

・ชักสงสารแล้วสิ

 

 

น่าทึ่งจริงๆ สำหรับชื่อเสียงของพวกเรดในโลกเน็ต

 

ช่างแตกต่างกับอัศวินดำคุงเหลือเกิน แต่อย่างน้อยกระแสตอนนี้ก็นับว่าดำเนินไปในทางที่ดีแหละ

 

 

「พวกเรดซังเป็นคนดีก็จริงแหละค่ะ แต่ส่วนตัวฉันก็แอบกลัวพวกเขาอยู่เหมือนกัน」

 

 

 

・นาโอะจัง? (เรด)

 

・พวกฉันน่ากลัวขนาดนั้นเลยเหรอ? (เยลโล่)

 

・ทำไมถึงพูดอะไรที่โหดร้ายแบบนี้กัน? (บลู)

 

 

ฮินาตะคุงถึงกับตัวสั่นเมื่อเห็นเรดกับคนอื่นๆ ตอบกลับในแชททันที

 

ฉันว่านี่แหละสาเหตุที่พวกเธอน่ากลัว

 

 

「ส่วนเรื่องแนวทางต่อจากนี้ เมื่อพิจารณาว่าเธอเป็นคนมีความสามารถ ฉันก็เลยตัดสินใจจ้างเธอมาเป็นศิลปินสังกัดของบริษัท」

 

 

 

・แล้วเรื่องที่สงสัยกันอย่าง AI ล่ะ?

 

・ทำงานเร็วจัด 5555

 

・ใช้เทคโนโลยีต่างดาวป่าว・・・?

 

・วันนี้คงได้วุ่นกันอีกเยอะ……

 

 

 

「ใช่ว่าฉันทำไปโดยไม่มีเหตุผลนะ」

 

「เอ๋ มีเหรอคะ? 」

 

「ก็ต้องมีสิเห้ย จนถึงตอนนี้ฉันทำการสร้างพวกสื่อหรือภาพประกอบด้วยตัวเองอยู่เป็นประจำ แต่ช่วงนี้งานที่ฉันต้องแบกมันมีอยู่เยอะเหลือเกิน มันก็เลยสบโอกาสดีที่จะให้สเตล่าคุงช่วยน่ะ งานในฐานะนักวาดของเธอก็น่าจะสดใสด้วย」

 

 

 

・จังหวะมันจะได้เกินไปไหม 555

 

・สรุปคืองานภาพของJCนี่ฝีมือประธานหมดเลยเหรอ?!

 

・สุดจัด

 

・สมกับเป็นท่านประธาน

 

・ไอ้โรคจิตนี่มันวาดรูปเป็นกับเขาด้วยวุ้ย

 

・ไอ้หมอนี่มันนอนบ้างไหมนะ・・・?

 

 

 

「ฉันเองก็แอบกังวลนะคะ ว่าประธานได้พักผ่อนบ้างไหม? 」

 

「ปกติจะให้สมองซีกซ้ายขวาพักสลับกันน่ะ」

 

「……」

 

「……ไม่ขำเหรอ? 」

 

 

ฉันว่ามุกนี้ฮาออกนะ

 

ในอดีตฉันมักจะทำงานหลายๆ อย่างไปพร้อมกันทั้งวันทั้งคืนแล้วก็นอนมันตรงนั้นเลย แต่พอมีทาเรียมาอยู่ด้วยไม่ว่าจะพยายามทำงานสักแค่ไหนก็จะถูกเธอลากกลับไปพักผ่อนด้วยวิธีการที่รุนแรงพอสมควร

 

 

「โย้ช งั้นถัดไป」

 

 

ต้องเรียกให้สเตล่าคุงเปิดตัวแล้ว

 

ฉันหันไปมองโต๊ะอีกฟากที่จัดอุปกรณ์สำหรับการไลฟ์และโต๊ะวาดที่เตรียมมาเพื่อวันนี้โดยเฉพาะ

 

ในขณะที่การไลฟ์ยังดำเนินไป หญิงสาวผมสีเงินยาวประบ่า สเตล่าก็กำลังหายใจเข้าออกเพื่อทำใจเรียกสติตัวเอง

 

 

 

「ฉันทำได้ ตัวฉันทำได้แน่นอน ต้องทำได้สิ ทำได้แหละ」

 

 

 

……。

 

 

ฉันตรวจสอบอาการของเธออยู่บ่อยๆ ว่าพอจะมาไลฟ์สดได้หรือเปล่า แต่น่าแปลกใจที่สเตล่าคุงเหมือนจะไหวและดูมีขวัญกำลังใจมากแบบแปลกๆ

 

งั้นก็มาเริ่มกันเลย———

 

 

 

『ฉะ ฉันอาจจะเปลี่ยนบุคลิกไปนิดหน่อยนะคะ….ตะ แต่ว่าจะพยายามทำให้ดีที่สุดค่ะ!!』

 

『อะ อ้า?เปลี่ยนบุคลิกเหรอ….เอาเป็นว่าก็พยายามเข้าละกัน』

 

เหลือเวลาอีกประมาณ 5 นาทีซึ่งเผื่อไว้สำหรับเตรียมตัวในกรณีที่เธอไม่พร้อม โดยระหว่างนั้นทางฉันกับฮินาตะคุงก็จะพูดคุยอะไรเรื่อยเปื่อยกันไป แต่เหมือนจะไม่จำเป็นแล้ว!!

 

 

「ตอนนี้ก็มาเข้าเรื่องที่ทุกคนสนใจกันจริงๆ สักที ฉันขอแนะนำแขกรับเชิญหลักของวันนี้ค่ะ」

 

 

สเตล่าคุงเปิดไมค์ทันทีที่ฮินาตะคุงส่งสัญญาณไปให้กับเธอ

 

 

การเตรียมทุกอย่างพร้อมหมดแล้ว ฉันนำภาพคาแร็กเตอร์ที่เธอออกแบบขึ้นจอ จากนั้นสเตล่าคุงก็สูดหายใจเข้าลึกๆ ทิ้งท้ายเพื่อสลัดความกังวลออกไปจนหมด

 

 

 

「ยินดีที่ได้รู้จักน้าทุกคน!! ฉันชื่อสเตล่า เอเลี่ยนสาวน่ารักแสนขี้เล่น เป็นนักวาดมังงะหน้าใหม่จ้า!!」

 

 

ฉันกะพริบตาปริบๆ ถึงสองครั้งติด

 

หะ?หา?!

 

 

「เมื่อเช้าฉันเห็นแล้วนะ จำนวนผู้ติดตามตอนนี้ขึ้นไปถึง 530000 คนแล้ว รู้สึกเหมือนตัวเองได้กลายเป็นจ้าวแห่งจักรวาลเลยแหะๆ หยุดสั่นสู้ไม่ได้เลย」

 

 

….ใครกันผู้หญิงคนนี้?!สเตล่าคุงเหรอ?!เธอใช่คนที่ฉันคุยด้วยเมื่อตอนกลางวันจริงดิ สาวน้อยขี้อายแห่งชมรมวรรณกรรมมันหายไปไหนแล้วล่ะ?!

 

ทำไมตัวเธอในตอนนี้เหมือนจะสามารถพูด「คิ้ว☆」ได้ง่ายๆ เลยละเห้ย?!แค่เสยผมหน้าม้าขึ้นคนเรามันเปลี่ยนไปได้เบอร์นี้เลยเหรอ?!

 

・คาแร็กเตอร์อย่างตึง・・・

 

・เสียงน่ารักจังวุ้ย

 

・จะท่าทางหรือน้ำเสียงก็น่ารัก

 

・ตัวละครลับสุดแกร่งปรากฏตัว!?

 

・แรงค์ได้เปลี่ยนแหง!!

 

・ผิดจากที่คิดไว้คนละเรื่องเลย 5555

 

 

ไม่ใช่แค่แชทหรอก ฉันเองก็ผิดจากที่คิดไปไกลเลย

 

ฮินาตะคุงที่ประหลาดใจไม่ต่างกับฉันพอเห็นสเตล่าคุงกำลังพูดคุยด้วยรอยยิ้มอันร่าเริงเหมือนแสงอาทิตย์ก็พูดขึ้น

 

 

 

「เอ่อ สเตล่าซัง? 」

 

「ค่ะ สเตล่าจังสุดน่ารักคนนี้เอง มีอะไรเอ่ย? 」

 

「หือ?สุดน่ารักเหรอคะ? 」

 

「อ่ะ เอ่อ คือ ขอโทษด้วยค่ะ..พอดีเผลอตัวไปหน่อย….」

 

 

 

・อารมณ์เปลี่ยนทันที

 

・คุสะ

 

・น่ารักจริงๆ

 

・ทำไมฉันเห็นบลูในตัวเธอ

 

・คณะตลกแหละ

 

・คุสะ

 

・คุสะ

 

・นาโอะต้องออกมาห้ามทัพละว่ะ

 

・สมกับเป็นน้องสาวของบลู

 

 

สเตล่าคุงกลับมาเป็นปกติหลังถูกฮินาตะคุงดึงสติ

 

จากนั้นฮินาตะคุงก็กระแอมหนึ่งครั้ง แล้วดูบทในมือของเธอเพื่อถามคำถาม

 

 

 

「ถึงประธานจะบอกคร่าวๆ แล้ว แต่ไปเจออัศวินดำซังได้ยังไงเหรอคะ? 」

 

 

「พวกเราเจอกันที่ร้านแห่งหนึ่งค่ะ!! จากนั้นก็มีอะไรหลายๆ อย่าง เขาได้มาดูมังงะที่ฉันวาด จากนั้นพวกเราก็กลายเป็นเพื่อนกันค่ะ!!」

 

「หืม? 」

 

 

 

・เอ๋?

 

・เหยียบกับระเบิดเข้าให้ป่าวนะ

 

・ต้องโชคดีเบอร์ไหนกันนะ?

 

・ม่ายยย

 

・มันควรเป็นฉันสิ?

 

・บัดซบ

 

 

「จากนั้นฉันก็ได้เป็นเพื่อนบลูจังด้วยค่ะ เธอเป็นคนที่คอยสอนฉันเกี่ยวกับเรื่องของมังงะและอนิเมะ การได้คุยกับเธอสนุกมากเลยค่ะ!!」

 

「เป็นเพื่อน..กับพี่สาวของฉัน……!? 」

 

「ค่ะ!」

 

 

 

・ตกไปอยู่ในมือของปีศาจบลูแล้ว?!

 

・บริสุทธิ์จนไม่สังเกตเห็นความชั่วร้ายของบลูสินะ

 

・บลู เจ้าคนบาป

 

・5555

 

・อนาคตของเธอจะรอดไหมนะ?

 

・ฉันว่าเธอควรเลือกคบเพื่อนหน่อยนะ

 

・สมองไหลไปแล้วแหง

 

 

ในส่วนนี้ฉันว่าสมเป็นบลูดีแหละนะ

 

พอได้บลูเข้ามามีส่วนเกี่ยวข้องแบบนี้ สิ่งที่เธอจะทำต่อจากนี้ก็อาจจะได้ง่ายขึ้นด้วยแถมระเบิดที่อาจจะลงนับจากนี้ ให้คนโบ้ยเป็นฝีมือบลูยังได้

 

 

「งั้นมาจบปัญหาคราวนี้ในส่วนของข้อสงสัยเรื่องภาพวาดสเตล่าซังที่ทุกคนสงสัยกันสักที สเตล่าคุงพร้อมไหม」

 

「อื้อ พร้อมแล้วค่ะ!」

 

คาแร็กเตอร์กับตัวจริงมันจะห่างไกลกันเกินไปไหมนะ ฉันเหมือนคุยกับคนละคนอยู่เลย

 

จากนั้นฉันก็สลับกล้องไปยังหน้ากระดาษแผ่นหนึ่งกับดินสอห้าแท่งที่เตรียมเอาไว้ข้างๆ ซึ่งมีมือของสเตล่าคุงติดกล้องด้วย

 

 

 

「อ๊ะ เปลี่ยนแล้วสินะคะ? 」

 

 

 

・มือคนนี่นา

 

・มือจะสวยเกินไปแล้ว

 

・จะวาดด้วยดินสอจริงดิ?

 

・โกหกน่า

 

・ไลฟ์สดของจริงว่ะ

 

 

 

「โย้ช ภาพกล้องถ่ายออกมาได้อย่างเหมาะสมแล้วค่ะ」

 

「คงไม่คิดใช่ไหมว่านี่เป็นแบบอัดเอาไว้ เพื่อให้ทุกคนแน่ใจฉันจะขอให้สเตล่าคุงวาดอัศวินดำกับจัสติสครูเซเดอร์ละกัน」

 

 

ยังไงการมาคราวนี้ก็เพื่อให้ผู้คนมั่นใจเรื่องฝีมือของเธอ ซึ่งจุดนี้จะสร้างความน่าเชื่อถือให้กับเธอได้มากขึ้นและแสดงให้เห็นชัดว่าผลงานของเธออยู่ในระดับสูงเพื่อป้องกันเสียงค้านจากภายนอกว่าเธอไม่คู่ควรกับงานของบริษัท การวาดอัศวินดำหรือคนเกี่ยวข้องนี่แหละใช้ได้เลย

 

 

 

「เวลาก็…สัก 1 นาทีแล้วกัน」

 

 

 

・น้อยเกินไปไหม?

 

・30 นาทีดีกว่าป่ะ?

 

・เกินป้าย

 

・หา?

 

・เอ๋?

 

・หาาาาา!?

 

 

 

———หือ?

 

อะไรของเจ้าพวกนี้ ทำไมเม้นมันเหวอกันจัง

 

พอฉันคิดแบบนั้นฉันก็หันไปดูทางสเตล่าตุงก่อนจะพบว่าเธอได้วาดรูปของอัศวินดำเสร็จเรียบร้อยแล้ว

 

 

 

「สเตล่าซัง…?เสร็จแล้วเหรอคะ? 」

 

「………เอ๋? ….เอ่อ ขอโทษด้วยค่ะ แต่ว่าเสร็จแล้วค่ะ」

 

 

 

・เอ๋?

 

・หา?

 

・เอ๋?

 

・เอ๋?

 

・ยังไม่ถึง 10 วิเลยนะ!?

 

・ยาไบ้

 

 

 

「อ่ะ เอ่อ ขอโทษด้วยค่ะ!! ขอโทษด้วยจริงๆ!! จะวาดใหม่เดี๋ยวสิแหละค่ะ!!」

 

 

สเตล่าคุงเหมือนจะสับสนว่าตัวเองทำอะไรผิดไปหรือเปล่าก็เลยรีบหยิบกระดาษแผ่นใหม่ออกมาวาดอีกรอบ

 

คราวนี้เธอตั้งใจวาดรูปของเรด แน่นอนว่าก็ใช้เวลาเพียงไม่กี่วินาทีเท่านั้น

 

และแชทก็เป็นไปตามที่ฉันคิดเอาไว้

 

 

・โห

 

・ผิวเนียนจังเลย น่ารักสุดๆ

 

・คิชิเบะ โรฮังตัวจริงเสียงจริง

 

・น่ารักอ่ะ

 

・เธอใช้สตาร์แพลตตินัมสินะ?

 

・ฉันไม่แปลกใจที่ประธานจ้างเธอละ

 

 

 

「กะ ก็แบบนี้แหละ ทุกคนเข้าใจกันแล้วสินะ เทคนิคและความสามารถของเธอไม่ใช่การใช้พลังพิเศษหรือAI อะไรเลย」

 

 

 

・ประธ๊านนนนน 55555

 

・อย่าพูดพร้อมเสียงสั่นสิเห้ย

 

・ถ้าฝีมือขนาดนี้คงไม่มีใครบ่นเรื่องถูกจ้างหรอก

 

・จะโหดไปไหม！！？

 

・เกิ๊น 5555

 

・AI ดูกระจอกไปเลย

 

・ตูต้องไปซื้อโซเม็งแล้วสิ・・・

 

 

ฉันคือประธานบริษัทผู้เปลี่ยนวิกฤติให้เป็นโอกาสได้เสมอ

 

ถึงแม้เรื่องราวมันจะออกไปทางที่เหนือคาดนิดหน่อยแต่สุดท้ายผลลัพธ์ก็ได้อยู่แหละ

 

 

***

ภาพจากจักรวาลนั้นถูกปิดกั้น

 

จักรวาลที่ท่านรูอินและคัตสึมิโฮมุระกำเนิดขึ้นมาได้อย่างสมบูรณ์

 

ทั้งหมดเป็นเพราะสิ่งแปลกปลอมนั่น

 

อิริสเตล่าตัวปลอม ได้มาแทนที่อิริสเตโอ้ตัวจริง

 

 

「อย่ามาล้อกันเล่นนะ」

 

 

มันมีดีกว่าฉันตรงไหนกัน?

 

มันเหนือกว่าฉันงั้นเหรอ?

 

「อย่ามาล้อกันเล่น อย่ามาล้อกันเล่น อย่ามาล้อกันเล่นนะเว้ยยยย!!」

 

 

ฉันพยายามเอื้อมมือไปยังห้วงมิติตรงหน้า แต่ก็ถูกผลักไสออกมา

 

เพราะเจ้าสิ่งแปลกปลอมนั่นจึงทำให้พวกฉันไม่สามารถเข้าไปแทรกแซงยังมิตินั้นได้แม้แต่คนเดียว

 

ช่างน่าอับอายเหลือเกิน

 

 

「แสดงให้พวกเราเห็นซะ!!」

 

「อย่าคิดจะเก็บไว้คนเดียว!!」

 

「ทำหน้าที่ของแกซะ!!」

 

「อย่ามาคิดทำตามใจชอบเชียว!!」

 

 

ฉันทนไม่ไหวแล้ว

 

ฉันอดใจเอาไว้ไม่ไหวแล้วจริงๆ

 

ความหงุดหงิดที่เอ่อล้นออกมาเพราะไม่สามารถมองเห็นภาพที่ต้องการได้

 

อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าจะกรีดร้องมากขนาดไหน มิตินั้นก็ยังคงถูกปิดกั้น

 

 

 

 

「อ้า จริงสินะ」

 

 

ในตอนนั้นฉันจึงตระหนักอะไรขึ้นมาได้

 

 

「เพราะพวกเรามีมากจนเกินไป」

 

 

เนื่องจากมีมากจนเกินไป แมลงร้ายอย่างอิริสเตร่าจึงกำเนิดขึ้น

 

ข้อบกพร่องที่คอยสร้างปัญหา

 

ดังนั้นฉันก็แค่ต้องทำให้มันกลับไปอยู่ในที่ถูกที่ควร

 

หากได้รวมกันเป็นหนึ่ง พวกเราก็จะแข็งแกร่ง

 

แล้วก็จะกลับไปเล่นกับผู้อื่นได้ตามที่ใจอยาก

 

 

 

 

「ถ้าอย่างงั้นก็ช่วยไม่ได้สินะ? 」

 

 

ฉันต้องทำให้อิริสเตโอ้กลับมาในจุดที่ถูกที่ควร

 

แล้วฉันก็จะแข็งแกร่งกว่าแมลงตัวนั้น

 

พอได้สรุปแล้วฉันก็เบนสายตาไปหาคนอื่นๆ ที่อยู่ใกล้ๆ ———

 

—จบ—

เปิดตัวนักวาดได้อย่างสวยงาม ส่วนพวกอิริสเตโอ้ที่ถูกแบนก็กำลังจะรวมกันเป็นหนึ่งสินะ

 

ตอนนี้เนื้อเรื่องมันจะชนดิบแล้วครับซึ่งไปแอบอ่านๆ มา มันค้างแน่ ดังนั้นผมเลยจะหยุดลงภาคหลักตรงนี้ก่อนละกันจนกว่าจะมีตอนใหม่ลง (ซึ่งก็ขอให้ลงเร็วๆ เถอะ) แล้วไปลงภาคเสริมต่อครับ

 

 

  มาเม้ามอยหลังอ่านกันได้ที่เพจนะครับ แล้วก็ขอบคุณสำหรับทุกท่านที่ช่วยหารค่าไฟ  และสามารถช่วยค่าไฟคนแปลได้ที่ กสิกร 2092612913 หรือ QR Code