อัศวินดำคุงไม่อยากเป็นเซ็นไต - ตอนที่ 166 หมัดสังหารของอัศวินดำ
คัตสึมิ โฮมุระ ถึงจะขาดสามัญสำนึก แต่เขาไม่ใช่คนโง่
เขาถูกปฏิบัติตัวเหมือนเป็นมีมในโลกอินเทอร์เน็ต แต่นั่นมันก็เป็นเพราะผลจากการกระทำของเขาในฐานะอัศวินดำที่ต่อยและบดขยี้เหล่าสัตว์ประหลาดทุกตัวจนกลายเป็นฝุ่นไป สุดท้ายแล้วความสามารถของเขาก็เป็นเรื่องจริง
「อ๊าากกกกก!!」
สัตว์ประหลาดตัวสีม่วงได้ปรากฏตัวขึ้นทั่วโตเกียว
รูปร่างของมันมีลักษณะคล้ายมนุษย์ก็จริง แต่จุดที่ต่างก็คงจะเป็นลักษณะเกล็ดๆ เหมือนพวกแมลง ซึ่งมันรวมตัวกันเพื่อทำลายอาคารต่างๆ และพ่นพวกเมือกออกมาจากปากให้สภาพแวดล้อมโดยรอบปนเปื้อน
「ทาเรีย พร้อมหรือยัง」
『จะทำการตรวจสอบศัตรูโดยรอบและวิเคราะห์ความสามารถเพื่อหาทางรับมือค่ะ』
หลังแปลงร่างเสร็จ ฉันก็กระโดดลงมาจากยานโกล 6 ที่ลอยอยู่ในอากาศและแลนดิ้งลงมายังย่านการค้าแห่งหนึ่ง
จำนวนของสัตว์ประหลาดบริเวณดังกล่าวมีทั้งหมด 37 ตัว
แม้จะเคลื่อนไหวกันช้าแต่ความดุร้ายและการอาละวาดด้วยความเกลียดชังคือของจริง ฉันทำการใช้นาโนแมชชีนสร้าง Liquid Shooter ขึ้นมาในมือ
「ฮ๊าาาา」
「พูดไม่เป็นภาษาสิน้า」
คงเป็นแค่พวกชั้นล่าง
แต่สิ่งที่ต้องทำก็ไม่เปลี่ยน
ฉันใช้ Liquid Shooter ซึ่งเป็นอาวุธของคัตสึมิคุงในการโจมตีพวกมัน
กระสุนได้กระทบกับร่างของมันตัวหนึ่งเต็มๆ แต่ผลที่ได้คือกระสุนเข้าไปฝังที่ร่างของมันและมีเลือดสีม่วงกระจายออกมาเพียงเล็กน้อย
『กระสุนพิเศษ・ยับยั้ง』
「หื้ม」
ฉันมองดูร่างของสัตว์ประหลาดที่ถูกกระสุนพิเศษกลิ้งไปมากับพื้น
ขั้นตอนแรกเสร็จสิ้น
สิ่งที่ฉันต้องทำคือการลดความเสียหายในบริเวณนี้และทำให้พวกมันทั้งหมดอยู่ในสภาพที่ต่อสู้ไม่ได้
———ฉันทำการเปลี่ยนอาวุธในมืออีกรอบ
คราวนี้เป็น Flare Calibur ฉันใช้มันฟันขาของพวกมันที่ตรงเข้ามาหาทีละตัว
「ทาเรีย FORMATION：№8」
『รับทราบค่ะ』
Flare Calibur ถูกสร้างขึ้นมาอีกเล่มโดยนาโนแมชชีน
ดาบสีแดงฉานได้ฟาดฟันเหล่าสัตว์ประหลาดจนทำให้พวกมันไม่สามารถต่อสู้ได้
ในเวลาเดียวกันมันก็ช่วยแผดเผาเลือดสีม่วงที่ออกมาจากร่างของพวกมันอีกด้วย
『ยอดเยี่ยมค่ะ』
「ชมก็เอาแค่พอดีแล้วไปวิเคราะห์ต่อเถอะ!!」
ฉันฟันสัตว์ประหลาดตรงหน้าร่วงไปอีก 1
ถึงจะยังไม่รู้ถึงอันตรายของเลือดสีม่วง
แต่คัตสึมิคุงเองก็กังวลเกี่ยวกับเรื่องที่เรดพูด
ก็จริงว่าสามารถปฏิเสธแล้วบอกว่าคิดมากไปเอง แต่สัญชาตญาณของนักรบที่เก่งที่สุดบนโลกใบนี้ ผู้เผชิญหน้ากับสัตว์ประหลาดมานักต่อนักไม่ใช่เรื่องจะมองข้าม
「อุ ฮ้าาาาา!!」
「ไอ้เจ้าพวกบ้านี่!! อยู่ดีๆ ก็โผล่มาทำชาวบ้านเขาเดือดร้อน!!」
พูดก็ไม่เป็นภาษาบางทีคงจะฟังภาษาไม่รู้เรื่องด้วยซ้ำ
แต่ฉันก็อดไม่ได้ที่จะบ่นออกมาอยู่ดี
「นอกจากพวกสัตว์ประหลาดอย่างแกแล้ว เรื่องปวดหัวที่ฉันต้องตามเช็ดยังมีอีกเยอะนะเห้ย!!」
ทั้งที่คิดว่าเหลือแต่เอเลี่ยนที่ต้องรับมือ แต่พวกมันดันกลับมาอีกซะงั้น
「พวกแกเป็นเจ้ากรรมนายเวรของโลกหรือยังไงกัน ไม่ยอมหายๆ ไปสักที!!」
โอเมก้าก็ไม่อยู่แล้วแท้ๆ
ไม่สิ หากมาคิดดู เป้าหมายของโอเมก้ามันคืออะไรกันล่ะ?
คงจะบ้าบอเกินไปหน่อยหากบอกว่าเป้าหมายมีเพียงทำลายล้างสิ่งมีชีวิตบนโลก ถึงพวกมันทั้งหมดจะถูกคัตสึมิคุงและจัสติสครูเซเดอร์ฝังลงหลุมเลยไม่มีโอกาสได้ถาม แต่ฉันก็คิดถึงเป้าหมายจริงๆ ของพวกมันไม่ตกสักคิด
———ไม่ใช่สิ
「ถึงโอเมก้าจะตายไปแล้ว แต่ความโหดร้ายของพวกแกก็ไม่ได้จบลง มันก็ชัดแล้วนี่หว่า!!」
คัตสึมิคุงเองก็คงสัมผัสได้
ลักษณะการเคลื่อนไหวต่างๆ หรือการกระทำของพวกสัตว์ประหลาดที่ไม่ต่างอะไรกับช่วงโอเมก้าเคลื่อนไหว
ก็สรุปได้ง่ายๆ เลยว่า
「ไอ้คนที่อยู่เบื้องหลังของโอเมก้ามันยังเคลื่อนไหวในเงามืดแบบเดิม!!」
ฉันแกว่งขวานยักษ์ที่เต็มไปด้วยสายฟ้าโจมตีใส่พวกสัตว์ประหลาดรอบๆ ก่อนจะกระโดดขึ้นไปข้างบนแล้วกระแทกสายฟ้าลงมาซัดกับพื้นอีกระรอก
ส่งผลทำให้พวกสัตว์ประหลาดทั้งหมดในพื้นที่หมดสภาพ ส่วนฉันก็อยู่ในสภาพเหนื่อยหอบไม่ต่างกัน
「แฮก……แฮก……แฮก……วู้วววว」
『มาสเตอร์ ได้โปรดอย่าหักโหมเกินไปค่ะ』
「ทะ โทษที พอดีมันอินไปหน่อย」
พอได้มาออกแรงทั้งที่ขาดการฝึกซ้อม ผลมันก็เลยเป็นอย่างที่เห็น
แม้จะมีความสามารถแต่การต่อสู้ระยะยาวคงไม่ไหวสำหรับฉันจริงๆ
「ผลการวิเคราะห์ล่ะ?」
『———การวิเคราะห์เสร็จสิ้น อ๊ะ มาสเตอร์! โจมตีไปตรงจุดนั้นด้วยค่ะ!!』
หา! ร่างกายของสัตว์ประหลาดที่ถูกวิเคราะห์มีปฏิกิริยาแปลกๆ จากภายใน
ฉันจ้องไปยังจุดที่ส่องแสงออกมาผ่านหน้ากากที่ทาเรียเป็นคนบอก ซึ่งจุดดังกล่าวคือหัวใจของมัน ฉันไม่รอช้าสร้างดาบขึ้นมาแทงเข้าไป
ทันทีที่ทำแบบนั้นร่างของสัตว์ประหลาดก็กระดุกแล้วนิ่งไป
「คัตสึมิคุง นายเดาถูกจริงๆ ด้วย! รีบส่งข้อมูลให้คนทีเหลือเดี๋ยวนี้เลย!!」
『เข้าใจแล้ว!』
คัตสึมิคุงเดาว่าสัตว์ประหลาดพวกนี้มันถูกส่งมาเพื่อตาย
และคำแนะนำอีกอย่างหนึ่งที่เขาได้บอกกับฉันเป็นการส่วนตัว
『บางทีสัตว์ประหลาดพวกนี้อาจจะมีระบบในการทำลายตัวเองอยู่ดังนั้นลองสังเกตและทำลายอวัยวะส่วนนั้นของมันด้วยก็ดี เป็นไปได้อยากฝากนายช่วยยืนยันหน่อย』
เขามองศัตรูได้อย่างเฉียบขาด
ประสบการณ์ในการต่อสู้กับสัตว์ประหลาดมานับร้อยนับพันของเขาไม่ใช่เรื่องล้อเล่น
ถึงจะบอกว่าเป็นการเข้าไปกระทืบอีกฝ่ายซึ่งๆ หน้า แต่ในความเป็นจริงแล้วมันคือการอาศัยทั้งสัญชาตญาณ การวิเคราะห์ ตรวจสอบลักษณะของสัตว์ประหลาดและหาวิธีรับมือที่ดีที่สุดในการจัดการมัน
「สมแล้วที่เป็นเพื่อนสนิทของฉัน ที่เขาพูดมามันใช่ทุกอย่างเลย!!」
ในขณะที่ทำการเชือดแขนขาของสัตว์ประหลาดเพื่อไม่ให้มันขยับหรือทำลายตัวเองได้ ฉันก็อดตื่นเต้นและประทับใจกับความสามารถในฐานะผู้บัญชาการของเขาที่ฉันส่งต่อให้ไม่ได้จริงๆ
「แต่ปัญหาอย่างอื่นก็คือ…ทาเรีย」
『ค่ะ ข้อมูลของเลือดที่ทำการวิเคราะห์เพิ่มเติมได้คือมันมีคุณสมบัติที่ค่อยข้างจะรับมือได้ยาก』
ผลการวิเคราะห์เลือดสีม่วงแสดงอยู่ภายในหน้ากากของฉัน
「สร้างมลภาวะให้กับพื้นที่」
『ฉันอนุมานว่าเลือดดังกล่าวคือสิ่งที่กัดกินพื้นที่โดยรอบและเปลี่ยนมันให้เป็นพื้นที่อันตรายค่ะ』
「พิษแบบไหน?」
『ยังไม่สามารถระบุได้ค่ะ แต่ที่ยืนยันได้คือเป็นอันตรายต่อมนุษย์ และเลือดที่ออกมานั้นสามารถกัดกร่อนและขยายตัวเองได้หากมันทำการกัดกินสสาร มาตรการตอบโต้ที่มีประสิทธิภาพที่สุดคือการใช้ความร้อนค่ะ จะเป็นน้ำที่ต้มเดือดก็ได้』
ถึงจะรู้วิธีรับมือแต่ก็ยากที่จะจัดการให้หมดได้ในทันที
แถมจะปล่อยไปนานก็ไม่ได้เพราะส่งผลกระทบต่อผู้คนที่อาศัยแถวนี้
ฉันมองไปยังอาคารและตึกที่เต็มไปด้วยเลือดของสัตว์ประหลาด
「แหยงวุ้ย……」
เอาเถอะ ถ้ารู้ว่าสาเหตุมาจากพวกมันก็น่าจะหาทางแก้ไขได้
ก็ฉันมันอัจฉริยะนี่หว่า
ในขณะที่พูดกับตัวเอง ฉันก็พยายามรวบรวมตัวอย่างของเลือดพวกมันด้วยอุปกรณ์ของฉัน ทว่าฉันก็สัมผัสได้ถึงปฏิกิริยาผิดปกติจากใต้ดิน
「ฮว้าาาาา!!」
สิ่งที่โผล่ออกมาจากพื้นดินก็คือสัตว์ประหลาดที่ทั้งตัวทำมาจากหินและสวมชุดเกราะสีทองหม่น
ร่างของฉันที่ลอยอยู่ในอากาศได้รีบใช้นาโนแมชชีนสร้างบาเรียขึ้นมาป้องกันก้อนหินที่พุ่งมาเหมือนห่ากระสุนและจ้องมองไปยังอีกฝ่าย
「เจอ ตัวแล้ว」
「สิ่งที่คัตสึมิคุงพูดเป็นจริงอีกเรื่องแล้ววุ้ย」
『ตรงส่วนที่บอกว่าสัตว์ประหลาดตัวจริงกำลังซุ่มอยู่ นั่นเป็นคำทำนายของท่านคอสโม่ค่ะ』
เมื่อพิจารณาจากช่องทางสื่อสารที่คุยกัน เหมือนจะเป็นฉันคนเดียวที่เจอกับเจ้าตัวแบบนี้
ยิ่งไปกว่านั้น ชุดเกราะสีทองนี่….เกราะที่ทำมาจากพลังแห่งดวงดารา บนร่างของสัตว์ประหลาดที่ปกคลุมด้วยหิน
「แก ก็ เป็น สี ทอง เหมือน กัน」
「อย่าเอาฉันไปเทียบกับแกสิเห้ย สีทองอันเป็นประกายของฉันที่สุดสวยงาม สีหม่นแบบแกเทียบไม่ได้หรอก」
สัตว์ประหลาดหินพูดจาหยาบคายใส่ฉันจนทำให้ฉันหัวเสียสุดๆ
「ได้รับ คำสั่ง เอา ชนะ แก」
「จากใครกัน?」
「อ่า เอ่อ ใคร กัน นะ?」
เอ็งจำคนที่สั่งไม่ได้หรือไงฟะ
….ดูเหมือนจะดึงข้อมูลจากอีกฝ่ายมาไม่ได้
แต่ในเมื่ออีกฝ่ายพูดได้ก็แปลว่าต้องแกร่งพอสมควร
「คัตสึมิคุง จำสัตว์ประหลาดตัวนี้ได้ไหม?」
『ก็ได้หรอก……แต่ว่า』
「แต่ว่า?」
ฉันถามกับคัตสึมิคุง แต่เหมือนเขาจะพูดออกมาแบบไม่ค่อยมั่นใจนัก
『ตอนนั้นฉันเห็นมันวิ่งอยู่บนถนนก็เลยพุ่งไปชกมันดอกเดียวจอดน่ะ ฉันเลยไม่รู้ว่ามันมีความสามารถอะไรบ้าง』
「อะ อ้ออออ……」
แม้จะเป็นฉันก็ไม่รู้เรื่องของสัตว์ประหลาดทุกตัวที่เขาในอดีตกำจัดไป
เหตุผลที่สำคัญอีกอย่างก็คือการที่พวกมันปรากฏตัวขึ้นโดยที่ไม่ทันได้ใช้ความสามารถหรือสร้างความวุ่นวายเลยนี่แหละ
สัตว์ประหลาดหินตัวนี้ก็เป็นหนึ่งในนั้น
「แต่ในอีกมุมก็ต้องขอบคุณเขาแหละนะ」
เพราะมันคือเรื่องที่เขาทำได้คนเดียว…!!
「ตัวข้า จะเอา ชนะ โกลดี้」
「แกเล็งมาที่ฉันเลยสินะ?」
「เพราะกระจอกสุด」
ได้หมอนี่มันวอนซะแล้ว
ไม่รู้ว่าจงใจไหม แต่ฉันรู้สึกเหมือนโดนมันยั่วมือสุดๆ
「หึ คิดว่าตัวอย่างแกจะสามารถยั่วยุเรมะ คาเนะซากิผู้นี้ได้งั้นเหรอ」
「ตัวละครตายตอนแรก」
「ยั่วได้อ่อนไปเว้ย」
คิดจริงหรือไงว่าอัจฉริยะแบบฉันจะถูกยั่วยุได้ง่ายๆ?
「สวะ」
「ก็ว่าไป」
「น่าสมเพช」
「ไม่สักนิด」
「ไร้รสนิยมด้านแฟชั่น」
「……」
「ขยะหลงตัวเอง」
「เมื่อกี้เอ็งว่าอะไรนะไอ้สารยำ!!」
มันมีความจริงที่แกควรและไม่ควรพูดอยู่นะเว้ย!!
แล้วทำไมตอนจังหวะด่ามันถึงพูดได้คล่องจังวะ!!
「อย่างแรกเลย ตัวตนที่ถูกสรรค์สร้างมาเป็นอย่างดีแบบฉัน แกไม่มีทางเทียบได้หรอก!!」
『ฉันว่าเทพธิดาคงพลาดไปแหงว่าไหม?』
『หรือมันพลาดระหว่างจัดส่งกันนะ?』
『ควรเกิดเป็นเจ้าหญิง』
พวกหล่อนไม่ต้องมาผสมโรงด้วยเลยนะเห้ย ความใจกว้างของฉันมันไม่ได้มีเยอะ
ไอ้พวกปากเสียนี่มันมักจะตายต้นเรื่องไม่รู้หรือไง
「หนวกหูเฟ้ย」
「คุ」
ร่างอันใหญ่ยักษ์ของมันเริ่มเคลื่อนไหว
มันเหวี่ยงแขนของมันและปล่อยก้อนหินที่แรงเหมือนกระสุนมาใส่ฉัน
ฉันทำการสร้างโล่ขึ้นมาด้วยนาโนแมชชีน แรงปะทะที่ฉันได้รับมันเหมือนกำลังต้านขีปนาวุธอยู่เลยวุ้ย
「ความเร็วกับขนานของมันไม่สัมพันธ์กันเลยวุ้ย」
『ดูเหมือนชุดเกราะที่สร้างมาจากพลังแห่งดวงดาราจะช่วยเป็นตัวขับเคลื่อนค่ะ』
แต่อีกฝ่ายมีแค่ความสามารถทางกายภาพ ดังนั้นไม่ใช่ศัตรูที่รับมือได้ยากนัก
ฉันใช้นาโนแมชชีนเป็นแท่นเหยียบแล้วกระโดดขึ้นไปในอากาศเพื่อหลบการพุ่งชนของมันที่ตามมา
ร่างของสัตว์ประหลาดพุ่งผ่านไปจนเกิดรูขนานใหญ่ภายในอาคารของย่านการค้า ฝุ่นควันได้กระจายไปทั่วบริเวณ
「แกคิดบ้างไหมว่าใครที่ต้องมาตามเช็ดการกระทำของแกน่ะเห้ย」
『เงินเดือนของมาสเตอร์ค่ะ』
「มันก็ใช่อยู่หรอก ถึงมันจะมีเยอะจนใช้ไม่หมดสักที แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าแกจะทำลายมันได้ตามใจชอบ!!!」
ในขณะที่ตบมุกทาเรียไปหนึ่งดอก ฉันก็ชี้นิ้วไปยังแผ่นหลังที่ไร้การป้องกันของสัตว์ประหลาดหิน
「FORMATION：№27!!」
『อนุมัติ：№27 “LIGHTNING・HEXA” 』
มันคือโปรแกรมที่ฉันตั้งเอาไว้ล่วงหน้า นาโนแมชชีนได้เปลี่ยนรูปร่างไปเป็นกระสุนสายฟ้า 6 นัด หมุนไปมารอบตัวฉัน
「GO!!」
พวกมันหมุนวนไปมาแล้วพุ่งไปตามคำสั่งนิ้วของฉัน
กระสุนสายฟ้าชนเข้าไปแผ่นหลังที่ไร้การป้องกันของมันก่อนจะระเบิดออกมา
「อ๊ากกกกก!」
หินบนหลังของมันหลุดลอกออกกระจายไปทั่ว
「ตายหรือยัง?」
『ไม่ค่ะ สัตว์ประหลาดหินยังมีชีวิตอยู่』
ทั้งที่พลังทำลายน่าจะเก็บพวกสัตว์ประหลาดปกติได้แล้วแท้ๆ
ความทนทานมันขนาดไหนกันฟะ?
ในขณะที่คิด ฉันก็จ้องมองไปยังร่างของมันภายในควัน
「หา?」
ทั้งที่คิดว่าหินที่ปกคลุมร่างของมันจะหายไปจากการโจมตีครั้งก่อนแต่สิ่งที่ปรากฏขึ้นคือก้อนหินจำนวนมากบนร่างที่ขยับไปมาได้เหมือนสิ่งมีชีวิต
ฟื้นฟูเหรอ ไม่สิ มันทวีคูณเยอะกว่าเดิมด้วยซ้ำ ได้ยังไงกัน?
「….ดึงหินและดินจากรอบๆ มาเหรอ?」
「ตัวข้าแข็งแกร่ง ตัวข้าคงกระพัน! ตัวข้า ไม่มีวันตายยยยยย!!!」
ร่างของมันได้ขยายใหญ่ขึ้นเพราะก้อนหินที่ดึงมาจากทั่วบริเวณ
นั่นทำให้ฉันรู้ได้ทันทีว่าสัตว์ประหลาดหินตัวนี้มันเป็นตัวอันตราย
「ระดับผู้บริหาร」
『หากเราปล่อยเอาไว้ ร่างกายของมันจะขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ จนไม่สามารถเคลื่อนไหวได้เพราะน้ำหนักของตัวเอง…..』
「แล้วมันก็จะล้มลงมาทับเมืองจนพินาศ」
ไม่ต่างอะไรกับการทุ่มภูเขามาใส่เมือง
ยิ่งไปกว่านั้นภูเขาดังกล่าวยังไม่รู้ว่าจะใหญ่ได้ถึงขนาดไหน ฉันไม่มีทางเลือกนอกจากต้องรีบกำจัดมัน
『มันอยู่ในระดับผู้บริหารจริง……』
「……」
คัตสึมิคุงทำการฆ่าสัตว์ประหลาดระดับผู้บริหารได้ก่อนที่พวกมันจะออกอาละวาด….แต่ตอนนี้มันได้ใช้ความสามารถของตัวเองแล้วจึงรับมือได้ยาก
「ไม่เป็นไร ยังไหว โกลด์ 6!」
ฉันทำการเปิดใช้งานระบบสนับสนุนการต่อสู้จากยานรูปทรงUFOของฉันที่จอดรออยู่บนฟ้า มันทำการดีดกล่องขนาดใหญ่ที่บรรจุนาโนแมชชีนจำนวนมากเอาไว้มายังพื้นดิน
และมันก็เริ่มก่อตัวขึ้นเป็นจัสติสบิทสีทอง
「โปรโต・จัสติสบิท ทำการใช้งาน!!」
จัสติสบิทได้ทำการเปลี่ยนร่างของมันให้กลายเป็นเสาเข็มขนาดใหญ่และพุ่งกระแทกตรงอกของสัตว์ประหลาดหินที่ขยายร่างใหญ่กว่าเดิม 2 เท่า
แม้กระโจมตีนั้นจะทำให้ร่างของมันกระเด็นไป แต่อีกฝ่ายก็ยังพยายามจะเคลื่อนไหวต่อ
「บึ้มไปซะ!!」
เสาเข็มที่เสียบตรงร่างของมันได้ทำการระเบิดขึ้น
เมื่อสัตว์ประหลาดหินโดนแรงระเบิดนั้นเข้าไป มันก็ล้มลงกับพื้น แต่ก็ไม่วายพยายามจะขยายร่างของมันต่อ
การโจมตีที่แม้จะเป็นซาจิทาเรียสของฉันก็ม่องได้ง่ายๆ หากป้องกันไม่ทัน
อย่างไรก็ตามฉันก็ไม่ได้ตกใจอะไรนัก ก่อนจะเปลี่ยนรูปแบบการรับมือ
「FORMATION：№76!!」
『อนุมัติ：№76 “HOPPER・BARRIER” 』
สิ่งที่ปรากฏตรงหน้าของฉันคืออุปกรณ์ที่เหมือนกับกรอบรูป
และกรอบรูปดังกล่าวก็แยกออกไป 4 ส่วน ก่อนจะบินไปอยู่ใน 4 มุมล้อมรอบร่างของสัตว์ประหลาดหินเอาไว้ แขนของสัตว์ประหลาดหินที่พยายามจะผ่านจุดที่ถูกล้อมเอาไว้ก็เด้งกลับมาเหมือนยาง
「หา!」
「คิดว่าฉันเลียนแบบได้แค่ความสามารถของจัสติสครูเซเดอร์เหรอ」
มันคือการจำลองความสามารถของสัตว์ประหลาดบาเรีย
แต่ก็ใช่ว่าจะจำลองออกมาได้สมบูรณ์นัก!!
ความสามารถของซาจิทาเรียสเป็นการจำลองสิ่งที่เห็นได้ผ่านการวิเคราะห์เพื่อนำมาปรับใช้
หลังกันมันไว้ด้วยบาเรียเสร็จฉันก็เริ่มใช้งานอุปกรณ์ชิ้นต่อไป
「ความสามารถของซาจิทาเรียสมันไม่ใช่เล่นๆ นะเออ №55!!」
『อนุมัติ：№55 “SUPER VIBRATION” 』
ดาบเล่มหนึ่งได้ปรากฏขึ้นในอากาศและพุ่งเข้าไปโจมตีอีกฝ่าย
ดูเหมือนอีกฝ่ายจะเห็นว่าดาบดังกล่าวไม่ได้มีภัยอะไรกับตัวเองจึงไม่คิดจะป้องกัน แต่พอดาบนั้นกระทบกับร่างของมัน มันก็สร้างแรงสั่นสะเทือนให้กับสัตว์ประหลาดหินทันที
「อะ อะ ไร!?」
ทำลายล้างทุกสิ่งที่สัมผัส
ขาของสัตว์ประหลาดหินถูกทำลายลงจากแรงสั่นสะเทือนจนเสียการทรงตัว
เมื่อเห็นมันตกอยู่ในสภาพนี้ ฉันก็ทำการใช้งานท่าพิเศษทันที
「ฉันจะแสดงให้เห็นเอง พลังหมัดที่จะบดขยี้แกเป็นชิ้นๆ№100!!」
『อนุมัติ』
นาโนแมชชีนทั้งหมดที่ลอยอยู่รอบตัวฉันได้รวมตัวกันเป็นปืนใหญ่ขนาดยักษ์
พลังทำลายล้างของมันสูงไม่ใช่เล่นๆ เลยขอบอก
「ไม่จริงน่า ปืนใหญ่นั่น!」
「ลาขาดละเว้ย!!」
มันสร้างขึ้นมาอย่างรวดเร็วด้วยนาโนแมชชีน
เสาเข็มถูกปักทะลุพื้นเพื่อพยุงปืนใหญ่ดังกล่ามเอาไว้
กระสุนที่ถูกสร้างมาจากนาโนแมชชีนถูกบรรจุเข้าไป พร้อมกับเปล่งแสงสีทองออกมา
「พลังของคนที่แกร่งที่สุดเท่าที่ฉันรู้จัก หมัดสังหาร!!」
ด้วยการควบแน่นนาโนแมชชีนซ้ำๆ พลังทำลายล้างของมันจึงเพิ่มขึ้นจนอยู่ในจุดที่พร้อมจะทำลายล้างทุกสิ่งตรงหน้า
กระสุนดังกล่าวถูกยิงออกไปพร้อมกับเสียงคำรามอันสุดสยองบาดหู ร่างของสัตว์ประหลาดหินถูกอาบด้วยแสงจ้า
แสงสีทองแผ่กระจายไปทั่วบริเวณ โดยมีพายุพลาสมาสีแดงอยู่จุดศูนย์กลางของแรงระเบิด
「———พลัง นี้มัน พลัง อัศ วิน ดำ———」
สัตว์ประหลาดที่ตกตะลึงได้พูดออกมา ฉันที่เห็นแบบนั้นก็ชี้หมัดไปยังอีกฝ่าย
「หมัดอัศวินดำ———หมัดสังหารเร่งพลังจำลองได้ถึง120%」
「———อะ」
เสียงร้องครั้งสุดท้ายได้หายไปกับสายลม
ร่างกายส่วนบนอันใหญ่โตของมันได้ถูกทำลายทิ้งไม่เหลือซาก จนไม่สามารถฟื้นฟูใหม่ได้
「……ถึงจะเป็นฝีมือฉันแต่ก็น่ากลัวชะมัด」
พลังของอัศวินดำที่ทำลายสัตว์ประหลาดหินได้ด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว ในขณะที่ซากหินซึ่งกระเด็นไปทั่วถูกบาเรียกักเอาไว้ได้ ฉันก็นึกย้อนถึงความประทับใจในการจำลองการโจมตีของโปรโต 1 ที่ฉันสร้างขึ้น
『นี่คือการจำลองการโจมตีสุดกำลังของโปรโต 1 ที่พวกเราทำได้ค่ะ หากไม่รวบรวมเอานาโนแมชชีนขนาดนี้มาใช้คงไม่มีทางทำได้แน่นอน』
「มันก็แสดงให้เห็นว่าเพื่อนของฉันเก่งขนาดไหนยังไงล่ะ」
แม้จะบอกว่าจำลองได้ถึง 120% ของพลัง แต่คัตสึมิคุงก็แสดงผลลัพธ์ได้เหนือกว่าที่ฉันเคยจำลองไว้เสมอ
หมายความว่าหนทางของฉันก็ยังอีกยาวไกล
「….แต่ยังไม่จบสินะ」
『พิษกำลังแพร่กระจายค่ะ』
เลือดของสัตว์ประหลาดกำลังค่อยๆ กัดกินอาคารและพื้นถนน
แม้จะผ่านไปไม่กี่นาที แต่เลือดจำนวนมากที่กระจายอยู่ก็ไม่ใช่เรื่องเล่นๆ
「อย่างที่คิด……」
『!ปฏิกิริยาศัตรูกลุ่มใหม่!!』
「ก็นั่นสิน้าาาาา!!」
ไม่มีทางที่พวกมันจะไม่ส่งกำลังเสริมมาที่นี่แหง
ในขณะที่รวบรวมนาโนแมชชีนที่เหลือมา ฉันก็พยายามกำจัดพวกสัตว์ประหลาดจำนวนมากที่โผล่มาจากผืนดินอีกครั้ง
***
สารานุกรมสัตว์ประหลาด
สัตว์ประหลาดหินไกอา
สัตว์ประหลาดที่จะทำการสร้างภูมิประเทศขึ้นมาใหม่ด้วยร่างกายของมันเอง ในขณะที่มันตั้งใจจะเขียนทับภูมิประเทศใหม่ให้กับเมืองแห่งหนึ่ง มันบังเอิญไปเจอเข้ากับอัศวินดำพอดีแล้วถูกอีกฝ่ายต่อยจนตายในดอกเดียวก่อนจะได้ใช้พลัง
ซึ่งอันที่จริงแล้วตัวมันคือแผนสำรองของโอเมก้าที่สร้างไว้เผื่อปลิงทะเลซึ่งเป็นตัวคีย์ของแผนหลักถูกฆ่าตาย แต่สุดท้ายมันก็ตามไปอยู่ด้วยกันทั้งคู่
—จบ—
หลักในการสร้างของเรมะจะต่างจากเจ็มคุงในส่วนที่ว่า เรมะคือสร้างการโจมตีที่เทียบเท่ากับอัศวินดำ แต่ส่วนของเจ็มคุงคือการสร้างการเคลื่อนไหวที่เหมือนกับอัศวินดำ
สู้นานไม่ได้ก็เน้นงัดของเล่นมาใช้แทน
มาเม้ามอยหลังอ่านกันได้ที่เพจนะครับ แล้วก็ขอบคุณสำหรับทุกท่านที่ช่วยหารค่าไฟ และสามารถช่วยค่าไฟคนแปลได้ที่ กสิกร 2092612913 หรือ QR Code