อัศวินดำคุงไม่อยากเป็นเซ็นไต - ตอนที่ 110 การวิเคราะห์ข้อมูลและไลฟ์สู้กันของพี่น้อง

 

คัตสึมิกำลังต่อสู้กับฮิลด้าที่สังกัดอยู่ในกลุ่มของเซไคเซ็นไต

 

ด้วยความสามารถของอัศวินดำและขาวที่เขามี ศัตรูน่าจะพ่ายแพ้ให้กับเขาอย่างง่ายดาย ทว่าฮิลด้ากลับแข็งแกร่งกว่าเมื่อก่อนจนผิดหูผิดตา

 

ยัยนั่นน่าจะอยู่แถวลำดับ 40 แท้ๆ ….แต่หากอิงตามที่เรดบอกเหมือนอีกฝ่ายจะซ่อนความสามารถจริงๆ เอาไว้แต่มันก็น่าจะอยู่แค่ช่วง 2 หลักต้นๆ สิ มันไม่น่าจะแกร่งได้เบอร์นี้เลยนะ

 

 

 

「สูทที่เธอใช้เหมือนจะมีพลังแบบเดียวกันกับพวกสูทของเซไคเซ็นไตแต่ละสี」

 

 

นอกจานี้ยังไม่ใช่แค่ใช้พลังของแต่ละคนได้ แต่เมื่อพลังมารวมกันมันดันแกร่งเสียจนแทรกแซงการเปลี่ยนร่างของอัศวินขาวได้

 

 

 

「……ฮิลด้า เป็นใครกันแน่นะ…」

 

 

ฉันก็รู้หรอกว่าเป็นอัลฟ่าที่กลายเป็นแกนกลางไปแล้ว

 

แถมยังวิวัฒนาการได้ประหลาดสุดๆ สามารถเคลื่อนไหวได้ด้วยตัวเองอีก

 

 

「การเร่งความเร็วให้สูงขึ้นด้วยแรงโน้มถ่วง สามารถก่อกวนTruth Driver….พลังในการต่อสู้โดยรวมทัดเทียมกับอัศวินขาว….ให้ตายสิ พลังแห่งดวงดารานี่มันอะไรกัน…..」

 

 

พลังแห่งดวงดารา

 

มันคือพลังที่ไม่ได้มาจากมิตินี้อย่างแน่นอน

 

ว่ากันตามตรงฉันไม่เข้าใจพลังพวกนี้เลยสักนิด

 

เซไคเซ็นไตเป็นเพียงนักรบที่ถูกเลือกโดยพลังแห่งดวงดาราก็จริง แต่ต้นกำเนิดของพวกเขาแต่ละคนก็ไม่ได้มีอะไรเป็นพิเศษขนาดให้วิเคราะห์ได้

 

 

「ไม่ว่าจะพยายามตรวจสอบสักแค่ไหนก็จับต้นชนปลายไม่ได้เลย ใจก็อยากจะเก็บพลังงานมาวิเคราะห์ แต่ก็ไม่รู้จะต้องใช้อุปกรณ์แบบไหนเก็บมันอีก」

 

 

แต่อย่างน้อยบางสิ่งที่มอบพลังนี้ให้จะต้องมีจุดประสงค์บางอย่างแน่นอน

 

นั่นคือสิ่งที่ฉันมั่นใจ

 

….จากข้อมูลที่กรีนให้มา เธอบอกว่ามีผู้อยู่เบื้องหลังคอยชักใยพวกเขาอยู่ แต่ว่าฮิลด้าที่เข้าร่วมกับกลุ่มนั้นล่ะจะเป็นยังไง?

 

 

 

「เธอสามารถต่อต้านมันได้?」

 

 

หรืออย่างน้อยๆ เธอก็ไม่มีอาการทางจิตบ้าๆ บอๆ กับพวกเซไคเซ็นไต

 

ก็จริงที่เธอมีความรู้สึกบ้าคลั่งกับคัตสึมิคุง แต่เธอไม่ได้บ้าเหมือนมอทัลเรดหรือจิตใจแตกสลายเหมือนมอทัลบลู

 

 

 

『มาสเตอร์คะ』

 

「ทาเรีย」

 

『ขอฉันแสดงความเห็นได้หรือเปล่าคะ?』

 

「ว่ามาสิ」

 

 

ฉันพยักหน้ารับคำพูดของทาเรียแกนพลังงานที่ทำหน้าที่เป็นผู้ช่วยของฉันและสูทสีทองที่ฉันใส่

 

 

『มีความเป็นไปได้ที่ฮิลด้าจะรวมแกนพลังงานทั้งหมดของเซไคเซ็นไตเข้าด้วยกันค่ะ』

 

「……หืม」

 

『จากที่เห็นยานรูปดาบทั้ง 5 ลำของพวกเขาดูเหมือนจะขับเคลื่อนด้วยแกนพลังงานที่ไม่ต่างกับพวกเราค่ะ』

 

「แต่มันก็น่าจะถูกทำลายไปแล้วนี่?」

 

『ลองคิดถึงความเป็นไปได้ที่นั่นคือความตั้งใจของฮิลด้าแต่แรกสิคะ』

 

 

…..ก็อาจจะเป็นไปได้

 

ฮิลด้ามาร่วมการต่อสู้ในคราวนั้นก็จริง

 

แต่เธอแทบไม่ได้รับความเสียหายอะไรเลย แถมตอนจบก็รอดชีวิตกลับไปสบายๆ

 

 

 

「หมายความว่าตอนนี้เธอครอบครองแกนพลังงานถึง 5 ชิ้นสินะ….」

 

『ไม่ใช่เพียงแค่ครอบครอง 5 ชิ้นค่ะ แต่เธอยังสามารถดึงพลังงานของมันออกมาใช้ได้ระดับหนึ่งอีกด้วย บางทีเธออาจจะมีความสามารถในการบังคับให้แกนพลังงานให้กันกับตัวเองด้วยก็ได้ค่ะ』

 

「เป็นศัตรูที่น่าเกรงขามชะมัด ไหนจะเรื่องที่พยายามแทรงแซงโปรโตวันอีก แบบนี้จัสติสสูทจะรอดไหมเนี่ย」

 

 

ฉันจำเป็นต้องหาทางรับมือโดยใช้ข้อมูลการต่อสู้ของคัตสึมิคุงกับฮิลด้า

 

สำหรับพวกเรดถูกขัดการเปลี่ยนโหมดคงไม่ใช่ปัญหาใหญ่เท่าไหร่ ทว่าศักดิ์ศรีของฉันมันไม่ยอมปล่อยผ่านได้แน่นอน

 

 

「……。แต่ที่สำคัญกว่านั้น……」

 

 

โปรโตสูทถูกย้อมด้วยสีแดง

 

ว่ากันตามตรงขนาดฉันเป็นคนสร้างยังไม่รู้เลยสักนิดว่ามันคืออะไร

 

หากคิดง่ายๆ ว่ามันโอเวอร์ไดรฟ์จนร้อนก็น่าจะพอฟังขึ้น

 

ไม่สิมันอาจจะเป็นหนึ่งในสาเหตุนั้น แต่ว่า…..

 

 

 

「แกนพลังงานของคัตสึมิคุง….ฝีมือโปรโตเหรอ」

 

『เพราะเธอคือสิ่งมีชีวิตที่ทรงพลังมากค่ะ แม้แต่ตัวฉันก็ไม่สามารถทำความเข้าใจได้』

 

「……ฉันว่ามันแปลกนะที่พูดมาจากปากแกนพลังงานเหมือนกัน」

 

『ตัวเธอและแกนพลังงานของอัศวินขาวเป็นสิ่งที่ถูกพวกองค์กรสร้างขึ้นมาก็จริง แต่ต้นกำเนิดของพวกเราแตกต่างกันค่ะ』

 

 

อย่างแรกเลยก็คงจะเป็นพวกเธอคืออัลฟ่าแฝดที่ถือเป็นเรื่องผิดปกติสุดๆ

 

อัลฟ่าและโอเมก้าสามารถกำเนิดขึ้นมาได้เพียงตัวเดียวต่อดาวหนึ่งดวง

 

แน่นอนว่าก็มีกรณีที่กำเนิดขึ้นมา 2 แต่ทั้งคู่ก็จะฆ่าล้างกันเองจนให้เหลือเพียง 1 เท่านั้น

 

 

 

 

「……นับเป็นพรแห่งจักรวาลจริงๆ ที่ความลึกลับไม่เคยหมดไป」

 

 

ศักยภาพของคัตสึมิคุงอยู่เหนือความคาดหมายของฉันเสมอ

 

ความรู้สึกกลัวและตื่นเต้นในฐานะนักวิทยาศาสตร์มันกำลังร่ำร้องอยู่

 

 

 

「พูดถึงแกนพลังงานแล้ว สิ่งนั้น……」

 

『แกนพลังงานที่มีชื่อว่าอาซาฮีค่ะ』

 

「อ้า……」

 

 

นี่แหละสิ่งที่ฉันตกใจอีกอย่าง

 

เธอตื่นขึ้นมาตอนไหนกันนะ?

 

ไม่สิอาจจะตั้งแต่แรกแล้วก็ได้ เพราะแบบนั้นเหตุการณ์ในตอนทดสอบชุดพวกเรดถึงได้เจอเรื่องแปลกๆ ที่ฉันไม่เคยเจอตอนทดลอง

 

 

「แม้ฉันจะพยายามทดสอบแค่ไหน อีกฝ่ายก็ไม่ตอบสนองเลยแท้ๆ」

 

 

『แทนที่จะคิดอะไรแบบนั้น ฉันมองว่าอีกฝ่ายคงไม่มีความจำเป็นต้องตอบสนองค่ะ ทว่าความจริงที่เธอปรากฏตัวออกมาทันทีที่ลำดับที่ 1 แสดงตัวขึ้นก็น่าจะบอกได้ชัดแล้วว่าตัวเธอในอดีตเป็นอัลฟ่าที่แข็งแกร่งขนาดไหน』

 

「อาจารย์…ไม่สิ ลำดับที่ 1 เองก็เหมือนจะมองว่าอาซาฮีคือศัตรูด้วยสิ….」

 

 

ความเป็นไปได้ที่เธอคืออัลฟ่าของโลกในอดีตก็ไม่ใช่ศูนย์

 

เธอน่าจะเป็นอัลฟ่าของโลกก่อนที่จะโดนรีเซ็ต

 

แต่ยังไงก็คงไม่มีทางตรวจสอบได้นอกจากถามเจ้าตัว…..

 

 

「ทั้งหมดที่พวกเรารู้ตอนนี้ก็คือพวกสาวๆ ต่างหวาดกลัวเธอและเธอก็เป็นอาจารย์ของสาวๆ」

 

 

พอรู้ความจริงจุดนี้ฉันถึงทำความเข้าใจได้ว่าเหตุใดจัสติสครูเซเดอร์ที่ไม่เคยต่อสู้มาก่อนเลยถึงได้แกร่งขึ้นกว่าเดิมในช่วงเวลาสั้นๆ

 

 

『ท่านอาซาฮีคือปีศาจค่ะ เธอเป็นตัวอันตรายที่ชอบฟันหัวคนอื่นทิ้งก่อนซ้ำศพที่ไม่เหลือตัวของอีกฝ่ายอย่างมีควมสุข』

 

 

『โรคจิตที่ชอบทรมานฉันด้วยกับดักที่วางเอาไว้ หากเผลอสักนิดหัวได้ปลิวไปพร้อมกับลูกธนู』

 

 

『เธอคือคุณพี่สาวที่แกร่งสุดๆ ก็จริง แต่นิสัยเหมือนตาลุงที่ชอบพูดจาล่วงเกินอยู่เป็นประจำค่ะ』

 

 

นี่คือสิ่งที่พยานทั้ง 3 ได้บอกกับฉัน

 

ฉันเริ่มจะเชื่อแล้วสิที่พวกเธอมีความเข้ากันได้จริงๆ

 

 

「เรื่องของอาซาฮีนี่ลึกลับเสียจริง」

 

『นั่นก็จริงค่ะ แต่ทว่า…มาสเตอร์คะ』

 

「หือ ทำไมเหรอ?」

 

『ถึงเวลาที่พวกเราควรพักผ่อนแล้วไหมคะ?』

 

 

 

เอ๋

 

นั่นสินะนี่ก็ผ่านมานานแล้วเหมือนกัน

 

ถึงจะยังเหลือหลายอย่างที่ต้องทำ แต่มาพักสมองสักหน่อยคงไม่เลว

 

 

 

「อ้า เดี๋ยวพักสักหน่อยละกัน」

 

『ได้โปรดทำแบบนั้นเถอะค่ะ เพราะนี่ก็ผ่านมาเป็นเวลา 87 ชั่วโมง 32 นาที 35 วินาทีแล้วที่คุณนอนไปครั้งล่าสุด』

 

「หายห่วงเพราะฉันคือมนุษย์ต่างดาวยังไงล่ะ」

 

『……』

 

 

ทาเรียไม่ได้พูดอะไรกลับมา แต่มีแขนกลในห้องทดลองกำลังเริ่มเคลื่อนไหวมาล้อมตัวฉันเอาไว้

 

แถมภายในแขนกลนั้นยังมีปืนไฟฟ้าที่ใช้สำหรับจับกุมหรือยื้อเวลาพวกสัตว์ประหลาดติดเอาไว้ด้วย

 

「เอ่อ ทาเรีย?ช่วยเอาปืนช็อตไฟฟ้านั่นออกไปหน่อยได้ไหม ฉะ ฉันไปพักก็ได้ ให้เลย 3 ชั่วโมงจุกๆ!!」

 

 

『อย่างน้อยต้อง 6 ชั่วโมงค่ะ』

 

「ไม่มีทางหรอกที่ฉันจะพักนานขนาดนั้น!! เอ่อ ทาเรีย?!ทำไมเสียงชาร์จมันดังขึ้นล่ะ แถมกำลังไฟฟ้าเหมือนจะปรับให้อยู่ระดับสูงสุดด้วยนะ?!เอ้อ ก็ได้ๆๆ พักๆๆ」

 

 

ให้ตายสิ ขัดขืนไม่ได้เลยวุ้ย……!!

 

แขนกลได้กลับไปตรงผนักห้อง ฉันที่เห็นก็ถอนหายใจออกมาแล้วจ้องไปตรงจอเหมือนนึกอะไรขึ้นมาได้

 

 

 

「วันนี้คัตสึมิคุงถูกเชิญไปไลฟ์กับฮินาตะคุงสินะ?」

 

『ค่ะ ตอนนี้กำลังไลฟ์กันอยู่ที่สตูดิโอที่พวกเราดูแล แน่นอนว่าผู้ดูแลคือฉัน ท่านโปรโต ท่านกราท ดังนั้นไม่จำเป็นต้องกังวลว่าจะเกิดเรื่องเกินควบคุมขึ้นอีกค่ะ』

 

 

…แปลว่าถ้ามีเรื่องร้ายแรงเกิดขึ้นก็คือความตั้งใจของพวกเธอเลยสินะ

 

เอาเถอะ นี่ก็เป็นงานหนึ่งในการปรับปรุงภาพลักษณ์ของจัสติสครูเซเดอร์และอัศวินดำ

 

พวกเขาจะต้องทำตัวให้ประชาชนดูเข้าถึงได้ง่ายเพื่อจะถูกยอมรับว่าเป็นมนุษย์เหมือนกัน

 

 

『คราวนี้ท่านอาโออิก็บุกเข้ามาเช่นเคยค่ะ』

 

「ไหนบอกจะไม่มีเรื่องเกินควบคุมไงเห้ย!」

 

 

หรือจะบอกว่ามันคือสิ่งที่ถูกกำหนดเอาไว้แล้วว่าเธอจะต้องบุกเข้ามา?!

 

โดยปกติแล้ว ฮินาตะคุงจะเป็นวีสายหล่อเท่คูลๆ แต่เมื่อพี่สาวของเธอเข้ามา เธอจะกลายเป็นสาวคลั่ง ที่จิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ลุกโชนจนเกิดปัญหาบ่อยๆ

 

 

「คงต้องไปตรวจสอบไลฟ์สักหน่อย!!」

 

『ไหนบอกจะนอนคะ?』

 

「ขออีกนิดเดียวนะขอร้อง!!」

 

จากนั้นฉันก็เปิดเว็บแล้วเข้าแชแนลของฮินาตะคุงซึ่งกำลังไลฟ์อยู่

 

–ไลฟ์กับอัศวินดำภาคต่อ—

 

 

「……ตั้มเนลมันดูแปลกๆ นะจะรอดไหมเนี่ย? 」

 

ทำไมฉันรู้สึกเหมือนเดจาวูแปลกๆ

 

ฮินาตะคุงในไลฟ์ตึงสุดๆ

 

ชักจะเริ่มกังวลแล้วสิ

 

「แต่พี่เองโดยพื้นฐานแล้วก็เป็นพวกบ้อบออยู่แล้วไหม」

 

「นาโอะ เธอก็ไม่ต่างกับฉัน」

 

–Chat—

 

โดนยับย๊าบบบบ 555

 

ไม่รอดว่ะ

 

อัศวินดำคุงมาทำไมนะแบบนี้

 

ไลฟ์จะบินไหมเนี่ย?

 

อย่าลืมอัศวินดำคุงสิพวกหล่อน

 

5555

 

5555

 

จะรั่ววววว

 

พิลึก VS พิลั่น VS มาทำไม

 

ใ ห้ มั น สู้ กั น

 

สองพี่น้องตีกับยับเลยวุ้ย

 

—–

 

 

พอไลฟ์เริ่มไม่นานพวกเธอก็ตีกันทันที

 

บลูใช้คำพูดโจมตีฮินาตะคุงไม่หยุด

 

ส่วนคัตสึมิคุงเหมือนจะนั่งเงียบๆ แล้วเฝ้ามองคนกัดกัน

 

วุ่นวายสุดๆ ….

 

 

 

『ไม่เหมือนกับพี่สักหน่อย ฉันน่ะสามารถรักษาภาพลักษณ์ของตัวเองได้เป็นอย่างดี อย่ามามั่ว』

 

『งั้นก็ช่วยหยุดบอกว่าฉันเป็นพวกประหลาดผิดปกติสุดๆ ได้ไหม?』

 

『เอ่อ』

 

『….อัศวินดำคุง?เดี๋ยวสิ ทำไมถึงไม่สบตากับฉันกันล่ะ?』

 

 

 

・ก็ประหลาดสุดๆ จริงแหละ

 

・ประหลาดแหละ……

 

・จังหวะธรรมชาติสุดๆ ……

 

 

ฉันคิดว่าเนื้อแท้ของพวกเธอจริงๆ แล้วน่าจะไม่ต่างกันหรอกเพราะพวกเธอเป็นพี่น้องนี่นา

 

แต่มันก็ไม่ได้เปลี่ยนความจริงที่ว่าบลูคือคนที่โดดเด่นขึ้นมาแบบแปลกๆ

 

『นอกจากนี้การที่สังคมมองว่าฉันประหลาด มันก็เพราะสังคมบิดเบี้ยวไม่ใช่หรือไง?』

 

『นี่หล่อนหนาขนาดไหนเนี้ย』

 

『ฉันบอบบางจะตายคัตสึมิน ป้อนข้าวหน่อยสิ』

 

『ลองนึกถึงเรื่องที่หล่อนเคยก่อบ้างสิเห้ย』

 

『นั่นสินะ แต่จากนี้ไปมันจะเป็นปัญหาของ พวกเราแทน』

 

『หนาสุดๆ ……』

 

 

 

・นี่เธอยังเป็นมนุษย์อยู่จริงเหรอ?（สั่นกลัว）

 

・แข็งแกร่งเกินไปแล้ว

 

・หยุดหลอนเดี๋ยวนี้เลยนะยะ บลู ** (เรด) **

 

・จะบุกไปที่สตูเดี๋ยวนี้แหละ ** (เยลโล่) **

 

・ทำไมมีอยู่พักหนึ่งที่ตูคิดว่าบลูมันเท่ฟะ

 

・อย่างน้อยเธอก็เป็นคนเดียวที่ด่าสัตว์ประหลาดจนหงอยได้นะเออ

 

・พวกเอ็ง ในแชทบอสโผล่

 

 

『กลับกันน้องสาวของฉันน่ะ……』

 

 

บลูหันไปมองฮินาตะคุงที่นั่งข้างๆ

 

แล้วยิ้มออกมา

 

 

 

『หือ』

 

 

ความเงียบงันเกิดขึ้นภายในสตู

 

คัตสึมิคุงที่ไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น เหมือนจะพยายามสร้างบรรยากาศให้ดีขึ้นมาใหม่ ทว่า———

 

 

『จะหัวเราะก็ได้แค่ตอนนี้แหละเฟ้ย!!』

 

 

『เอ๋!?』

 

・แก้วหูตู

 

・เสียงดังชะมัด 5555

 

・ก็ ป ก ติ นี่

 

・หูผมมันไม่ได้ยินนนนน……

 

・หูจะแตก

 

・5555

 

 

คัตสึมิคุงตกใจกับการตะโกนลั่นสตูของฮินาตะคุงสุดๆ

 

อวาตาร์อัศวินดำที่ฉันสร้างขึ้นสามารถจับภาพท่าทางสุดประหลาดใจของเขาได้อย่างละเอียดสุดๆ ถึงขนาดเห็นไหล่ของเขาสะดุ้งโหยงขึ้น

 

「ทดไม่ไหวแล้ว ยัยพี่โง่เง่าคนนี้นี่ ฉันจะทำให้เธอกลายเป็นแค่เศษผ้าต่อหน้าอัศวินดำซังเดี๋ยวนี้แหละ เตรียมใจไว้ได้เลย」

 

「ทำได้ก็ลองดูสินาโอะคุง」

 

「คิดว่าจะเหมือนครั้งก่อนๆ งั้นเหรอ อย่าได้ฝัน!!」

 

 

อันนี้จะดีเหรอ?

 

…ไม่สิ ก็ปกติสำหรับสองพี่น้องแหละ

 

พูดอย่างกับจะเล่นมวยปล้ำใส่กัน

 

การไลฟ์ทุกครั้งของนาโอะ อาโอฮานะมักจะจบลงด้วยความวุ่นวายเสมอเมื่อบลูเข้ามาเกี่ยวข้อง ฉันเลยไม่ค่อยประหลาดใจนัก

 

แต่ปัญหามันอยู่ตรงที่แขกวันนี้คือคัตสึมิคุงไม่ใช่เหรอฟะ

 

 

 

「พี่ รับคอนโทลเลอร์ไปซะ แล้วมาตัดสินกัน」

 

「กำลังรออยู่เลย……!!」

 

「อะ เอ่อ เอ๋ ?นี่พวกเธอจะเล่นเกมกันตอนนี้เหรอ แล้วฉันล่ะ?」

 

 

 

・จังหวะธรรมชาติ……

 

・55555

 

・อัศวินดำคุงถูกลืมไปแล้วว่ะ 5555

 

・วันนีพวกเธอก็ร่าเริงกันเช่นเคย

 

・อัศวินดำกลายเป็นคนมีสามัญสำนึกคนเดียวในห้อง 5555

 

 

 

「ใจเย็นก่อนนะพวกเธอ เดี๋ยวพวกพนักงานก็เดือดร้อนกันหมดพอดีし」

 

「หือ อัศวินดำคุง นายกลัวที่จะพ่ายแพ้เหรอ?」

 

「……。เออก็จัดมาสิฟะ พ่อจะทำให้รู้เองว่าใครใหญ่!!」

 

 

 

・5555

 

・5555

 

・5555

 

・ไปเรียกเรดกับเยลโล่มาทีดิ๊

 

・โดนลากไปเฉย น้องชาย + 5 แต้ม

 

・โดนยั่วง่ายจัด 5555

 

・5555

 

・สุดท้ายก็เข้าร่วม

 

 

 

……。

 

ดูเหมือนเขาจะสนุกด้วยสินะ

 

เอาเป็นว่าฉันก็ฝากที่เหลือให้กราทกับทาเรียดูแลไปแล้วกัน

 

ฉันเอนตัวพิงเก้าอี้แล้วตั้งใจจะนอน

 

บริเวณเอวกับหลังก็เกิดเสียงร้าวขึ้นราวกับร่างกายผ่านศึกมาหนัก

 

 

 

「เห้อ ไม่ค่อยสบายตัวเลยวุ้ย ท่าทางจะใช้งานหนักไปจริงๆ」

 

 

อาบน้ำแล้วค่อยไปนอนละกัน

 

ว่าแล้วฉันก็ลุกขึ้นแล้วตรงไปที่ประตูห้อง ทว่าโอโมริคุงก็เปิดประตูเข้ามาเสียก่อน

 

 

 

「ขอโทษด้วยค่ะ กำลังจะนอนเหรอคะ?」

 

「อ้า ไม่หรอก ที่เธอโผล่มานี่ก็หมายความว่า…..ผลการตรวจของ โมโมโกะ คาเสะอุระออกมาแล้วสินะ?」

 

「ค่ะ」

 

 

ฉันรับเอกสารมาจากโอโมริคุงแล้วทำการตรวจสอบข้อมูลข้างใน

 

โมโมโกะ คาเสะอุระ อายุ 19 ปี

 

มนุษย์ที่ถูกสิงร่างโดยแกนพลังงานปรสิตที่ชื่อว่าฮิลด้าเป็นเวลาหลายเดือน

 

เธอเป็นนักศึกษาปี 2 ที่เรียนในโตเกียว

 

ระหว่างกลับจากมหาลัยเธอได้เจอกับฮิลด้าก่อนจะหายตัวไป

 

และตอนนี้เธอได้รับการปล่อยตัวแล้วมาพักรักษาที่สำนักงานใหญ่แห่งนี้

 

 

「เนื่องจากถูกสิงโดยแกนพลังงานพิเศษ ก็อยากจะตรวจสอบให้ชัด…แต่ผลที่ได้คือไม่มีอะไรผิดปกติค่ะ」

 

「ส่วนที่น่ากังวลคือเธอยังไม่ได้สติเฉยๆ เหรอ」

 

「น่าจะเป็นเพราะอาการโคม่าค่ะ อีกสองสามวันคงตื่น….เมื่อถึงเวลานั้น เราจะทำการตรวจร่างกายของเธอใหม่ หากไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง จะส่งไปที่โรงพยาบาลในโตเกียวต่อค่ะ」

 

「เข้าใจแล้ว……คงต้องติดต่อพ่อแม่เธอด้วยสินะ……」

 

「ค่ะ เรื่องที่จะต้องแจ้งก็มีเพียงเท่านี้」

 

 

สมาชิกในครอบครัวที่แสนล้ำค่าหายตัวไปหลายเดือน

 

 

 

เมื่อพิจารณาจากสิ่งที่เกิดขึ้น พวกเราก็จำเป็นต้องช่วยรับผิดชอบดูแลเธอเท่าที่จะทำได้หลังจากนี้ด้วย

 

 

 

「…แต่ก็ดีจริงๆ นะคะที่ไม่มีอะไรผิดปกติ」

 

「อ้า แต่อย่าได้มองโลกในแง่ดีนักล่ะ ยังไงพวกเราก็ต้องเฝ้าระวัง โมโมโกะ คาเสะอุระกันต่อ」

 

「เรื่องนั้นฉันรู้ค่ะ」

 

 

มนุษย์โลกที่ถูกฮิลด้าสิงสินะ

 

 

มองในอีกมุมก็หมายถึงเธอคือคนที่มีศักยภาพเพียงพอในการใช้งานฮิลด้า ความเป็นไปได้ที่เธอจะโดนหมายหัวจากนี้ก็มีไม่น้อยด้วยสิ

 

แต่ตอนนี้พวกเราไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องเฝ้าดูต่อไป

 

–จบ–

คุยสั้นๆหลังสู้จบ สองพี่น้องนี่ก็ตีกันไม่เลิกจริงๆ

 

มาเม้ามอยหลังอ่านกันได้ที่เพจนะครับ แล้วก็ขอบคุณสำหรับทุกท่านที่ช่วยหารค่าไฟ  และสามารถช่วยค่าไฟคนแปลได้ที่ กสิกร 2092612913 หรือ QR Code