อหังการซาตานเถื่อน ซีรีส์ชุด ซาตานเมดิเตอเรเนียน - ตอนที่ 55
“แซนดี้…”
เสียงเรียกที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้น และร่างที่โถมเข้ามาหาอย่างแรงเพราะความคิดถึงของเดลล่า ทำให้แสนดีถึงกับเซถลา โชคดีที่ด้านหลังคือเรือนร่างแข็งแรงของเพเรอคลิส หล่อนจึงยืนพิงเขาเพื่อตั้งหลัก
“ฉันไม่เห็นหน้าเธอมาครึ่งเดือน ฉันคิดถึ๊งคิดถึงเธอแซนดี้”
“ฉันก็คิดถึงเธอนะ เดลล่า”
“ให้มันน้อยๆ หน่อยเดลล่า” เพเรอคลิสที่ยืนอยู่กระแอมเตือนด้วยเสียงกลั้วหัวเราะ
“ก็เดลล่าคิดถึงแซนดี้จริงๆ นี่คะ เคยเห็นกันทุกวัน พอไม่ได้เห็นก็คิดถึง นี่ถ้าแซนดี้ไม่มีคุณชายใหญ่ เราสองคนก็คงมากินกันเองแล้วล่ะค่ะ”
“พูดมาก” เพเรอคลิสทำหน้าดุใส่
เดลล่าหน้าสลด ก่อนจะแก้ตัว “ล้อเล่นค่ะ ยังไงซะสาวสวยอย่างเดลล่าก็ยังต้องการผู้ชาย”
เพเรอคลิสหลุดหัวเราะออกมาจนได้ “ฉันคงต้องทบทวนการคบเพื่อนของแซนดี้เสียแล้ว”
“ทำไมล่ะคะคุณชายใหญ่”
“ก็ขืนคบเธอนานเข้าๆ เมียฉันก็คงจะบ้าตามเธอน่ะสิ”
“คุณชายใหญ่น่ะ ทำไมต้องว่าเดลล่าด้วยล่ะคะ” เดลล่าตัดพ้อ
ทั้งเพเรอคลิสกับแสนดีหัวเราะขบขัน รวมถึงทุกคนที่ยืนอยู่ตรงนั้นก็อดหัวเราะไม่ได้เช่นกัน แต่เดลล่าไม่สนใจ
“ไปอยู่ที่นู้นผอมไปเยอะนะแซนดี้ คงไม่ค่อยได้กินข้าวกินปลาใช่ไหมล่ะ”
“เธอก็ผอมลงไปเยอะเหมือนกันนั่นแหละ”
เดลล่าหัวเราะก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองเพเรอคลิส
“คุณชายใหญ่ต้องเลี้ยงดูแซนดี้ดีๆ นะคะ จะได้มีเนื้อมีหนังมากกว่านี้”
“กลัวกินมากแล้วจะอ้วนเหมือนเธอน่ะสิเดลล่า”
“เขาเรียกว่าอวบระยะสุดท้ายต่างหากล่ะคะ คุณชายใหญ่”
แสนดียืนหัวเราะ ก่อนจะหันมองไปรอบๆ ตัว
“แล้วแม่ไปไหนซะล่ะ ไม่เห็นเลย”
“ป้าโซเฟียเตรียมอาหารอยู่น่ะ บอกว่าจะทำอาหารต้อนรับลูกสาว”
แสนดียิ้มหน้าบานอย่างมีความสุข ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองคนตัวโตที่ยืนอยู่ข้างๆ
“แซนดี้ขอไปหาแม่นะคะ”
“เดี๋ยวก่อนสิ”
หญิงสาวเลิกคิ้วสูง แต่ยังไม่ทันได้ถาม เอวคอดก็ถูกรวบเอาไว้ด้วยฝ่ามือคุ้นเคย ร่างของหล่อนพิงอยู่กับอกกว้างอย่างแสนรัก
“ต่อไปนี้ แซนดี้คือภรรยาของผม”
“ว้าว…”
เสียงฮือฮาจากบรรดาคนใช้ดังกระหึ่มขึ้น พร้อมๆ กับดวงหน้าหวานที่แดงระเรื่อ
“พวกคุณเชื่อฟังผมยังไง ก็ต้องเชื่อฟังเมียของผมอย่างนั้น”
“คุณชายใหญ่…” หญิงสาวครางเรียกชื่อสามีอย่างซาบซึ้งใจ “ไม่เห็นต้องทำเพื่อแซนดี้ขนาดนี้เลยนี่คะ” หล่อนพูดทั้งน้ำตา
เพเรอคลิสอมยิ้มมีความสุข “ฉันทำเพื่อตัวเองต่างหาก เพราะถ้าเมียมีความสุข ผัวอย่างฉันก็พลอยมีความสุขไปด้วย”
“คุณชายใหญ่…”
“ไม่ต้องร้องไห้ ฉันก็แค่ทำลงไปตามที่เห็นสมควรเท่านั้นแหละ”
สองหนุ่มสาวกระซิบกระซาบให้ได้ยินเพียงแค่สองคน
“ขอบคุณมากนะคะ แซนดี้จะตอบแทนบุญคุณของคุณชายใหญ่ทุกนาทีที่ทำได้เลยค่ะ”
“ทุกวินาทีดีกว่า”
คนตัวเล็กหน้าแดงบิดตัวเป็นเกลียวด้วยความขัดเขิน และซุกหน้าลงกับอกกว้างอบอุ่นของสามี
เพเรอคลิสลูบศีรษะของภรรยาอย่างอ่อนโยน ก่อนจะเงยหน้าประกาศก้องอีกครั้ง
“ในเมื่อแซนดี้คือภรรยาของผม ดังนั้นคุณแม่บ้านใหญ่ก็คือแม่ยายของผม พวกคุณจึงต้องเชื่อฟังคำสั่งของแม่ยายผมเช่นเดียวกับที่เชื่อฟังผมและแซนดี้”
“รับทราบค่ะคุณชายใหญ่”
“รับทราบครับคุณชายใหญ่”
บรรดาคนใช้ต่างหากกันน้อมรับคำสั่งของคุณชายใหญ่แห่งดาร์กอน คาสเทลโลด้วยความเต็มใจ
“แยกย้ายกันไปทำงานได้แล้ว”
ทุกคนพากันแยกย้ายไปทำงานตามหน้าที่ประจำตัว มีแต่เดลล่าคนเดียวที่ยังยืนอยู่
“แล้วเธอไม่ไปทำงานหรือเดลล่า”
“ก็ดิฉันยังไม่หายคิดถึงแซนดี้เลยนี่คะ ขอยืมตัวภรรยาของคุณชายใหญ่สักครึ่งชั่วโมงได้ไหมคะ”
เพเรอคลิสนิ่วหน้าจะไม่อนุญาต แต่แสนดีช่วยวิงวอนอีกคน “นะคะคุณชายใหญ่ แซนดี้ก็คิดถึงเดลล่าเหมือนกัน”
“ก็ได้ แต่ห้ามนานนะ ไม่อย่างนั้นฉันจะลงมาตาม”
“ขอบคุณค่ะคุณชายใหญ่”
ด้วยความดีใจที่ชายหนุ่มอนุญาตทำให้แสนดีลืมตัวเขย่งปลายเท้าสูงขึ้นจูบแก้มสากที่มีไรหนวดขึ้นเพื่อขอบคุณ
“ฮั่นแน่…” เดลล่าแซว
แสนดีหน้าแดงก่ำ รีบผละออกห่าง เพเรอคลิสหรี่ตาแคบมองด้วยความหิวกระหาย
“อย่าช้าล่ะ ไม่งั้นเจอดีไม่รู้ด้วย” ก้มลงมาพูดเบาๆ ที่ข้างหู ก่อนจะเดินหายเข้าไปในตัวตึก แสนดีมองร่างสูงใหญ่ของสามีไปจนลับสายตาแล้วจึงหันมาหาเพื่อนรัก
“ฉันอิจฉาเธอจังแซนดี้”
“อิจฉาอะไรฉันเหรอเดลล่า”
แสนดีถามกลับ แก้มแดงระเรื่อ จากนั้นก็เดินหนีตรงไปยังห้องครัว เดลล่ารีบเดินตาม
“ยังจะมีหน้ามาถามอีก ก็เธอได้กินคุณชายใหญ่น่ะสิ”
“ฉัน…”
“รู้ไหมว่าสาวๆ ทั่วทั้งกรีซต่างอยากสิงร่างเธอกันทั้งนั้นเลย รวมทั้งฉันด้วยนะยะ”
“เดลล่าน่ะ พูดอะไรก็ไม่รู้”
“คุณชายใหญ่น่ะสามีในฝันของสาวๆ เลยนะ โคตรหล่อ โคตรรวย โคตรเถื่อน ถ้าได้กินสักคืนถึงฟินข้ามปีเลยเชียว”
“กว่าจะใจดีกับฉันได้ ก็แทบตายเหมือนกันนั่นแหละ” แสนดีพึมพำหน้าตายังคงแดงก่ำ
“ตายคาเตียงใช่ไหมล่ะ”
เดลล่าดึงแขนเพื่อนให้หยุดเดิน ก่อนจะหรี่ตาแคบจ้องมองหน้าแสนดีด้วยสายตาอยากรู้อยากเห็น
“ถามจริง… คุณชายใหญ่ลีลาเด็ดเหมือนที่เขาล่ำลือกันหรือเปล่า”
“บ้าน่า เดลล่า” แสนดีรีบหันหน้าหนี
“เฮ้ย ถามจริงๆ ฉันน่ะเคยได้ยินสาวๆ ที่เคยขึ้นเตียงกับคุณชายใหญ่พูดกับว่า คุณชายใหญ่ฮึดมาก ทั้งคืนก็ไม่ยอมหยุด ว่าแต่จริงไหมอ่ะแซนดี้ บอกให้ฉันรู้เป็นบุญหูหน่อยสิ ในฐานะที่เธอมีประสบการณ์จริง”
“เดลล่าพูดอะไรก็ไม่รู้ ฉันไปหาแม่ดีกว่า”
แสนดีเดินเร็วๆ หนีไปอย่างเอียงอาย เดลล่าหัวเราะร่วนชอบใจรีบเดินตามไปสมทบ
“แม่…”
โสภาที่กำลังคุมแม่ครัวทำอาหารอยู่หันมา ก่อนจะยิ้มกว้างด้วยความดีใจ
“แซนดี้”
แสนดีวิ่งเข้าไปกอดมารดาแน่น ร้องไห้ด้วยความคิดถึง “แซนดี้คิดถึงแม่ค่ะ คิดถึงมาก”
“แม่ก็คิดถึงแก ว่าแต่คุณชายใหญ่ไม่ได้ทำร้ายอะไรแกใช่ไหม”
“ไม่ได้ทำอะไรแซนดี้เลยค่ะ”
โสภาถอนใจโล่งอก “โล่งใจไปที เห็นโกรธเกรี้ยวมากตอนที่แกหายไป รู้ไหมว่าทั้งแม่และทั้งเดลล่าถูกเรียกไปพบทุกวันเลย วันละสามสี่รอบเพื่อเค้นถามที่อยู่ของแก”
“แม่กับเดลล่าต้องลำบากเพราะแซนดี้แท้ๆ”
“ไม่หรอก เพราะมันก็ทำให้แม่กับเดลล่ารู้ว่าคุณชายใหญ่รักแกจริงๆ ไม่ได้คิดหลอกลวง”
แสนดีก้มหน้าหลบตามารดาหน้าตาแดงก่ำ เดลล่าที่ยืนร่วมวงอยู่ด้วยจึงอดแซวไม่ได้
“เดี๋ยวนี้ลูกสาวคนสวยของป้าได้เป็นคุณผู้หญิงแล้วนะคะ คุณชายใหญ่พึ่งประกาศเมื่อครู่นี้เอง”
“เดลล่าน่ะ พูดอะไรก็ไม่รู้”
“ฉันพูดเรื่องจริงนี่น่า แถมป้าก็ยังได้เลื่อนขั้นเป็นแม่ยายอีกนะ เหลือแต่ฉันเนี่ยแหละที่ไม่ได้เลื่อนขั้นขึ้นเลย”
“ดูเดลล่ามันพูดเข้า”
โสภากับแสนหัวเราะอย่างมีความสุขกับคำพูดตัดพ้อไม่จริงจังนักของเดลล่า
“เธอก็เป็นเพื่อนสนิทที่สุดของฉันไงเดลล่า เพื่อนที่ฉันรักมาก”
“ยะ ฉันก็หวังแค่นี้แหละ อ้อ… มีความหวังอีกอย่างด้วย ลืมบอกไปเลย”
“บอกมาเถอะ ฉันจะพยายามช่วยเธอให้สมหวังให้ได้”
“ฉันอยากได้สามี โคตรหล่อ โคตรรวย และก็โคตรเซ็กซี่เหมือนคุณชายใหญ่สักคน เธอพอจะหาให้ฉันได้ไหมแซนดี้”
แสนดีหัวเราะขบขันพูดไม่ออก โสภาเองก็ขำขันเช่นกัน
“ก็คุณชายรอง คุณชายสาม และคุณชายสี่ไง โคตรหล่อ โคตรรวย โคตรเซ็กซี่ แบบเดียวกับคุณชายใหญ่เป๊ะเลย สนใจไหมล่ะ เดี๋ยวข้าติดต่อให้”
เดลล่าที่หัวเราะอยู่ชะงักกึก ก่อนจะทำหน้าสยดสยอง
“จะบ้าเหรอป้า ขืนฉันไปยุ่มย่ามกับสามหนุ่มโคตรหล่อที่เหลือ ฉันคงหัวขาดแน่นอน”
“ก็ข้าจะไปรู้เหรอ เห็นเอ็งบอกอยากได้สามีแบบคุณชายใหญ่ ข้าก็เลยแนะนำไง”
“ป้าน่ะ ใจร้ายที่สุดเลย”
เสียงหัวเราะดังกังวานอยู่ในห้องครัว กลิ่นไอแห่งความสุขกระจายฟุ้งขจร
แสนดียืนคุยกับมารดาและเพื่อนรักอยู่อีกพักใหญ่ก็ขอตัวขึ้นไปหาเพเรอคลิสบนห้องนอน เพราะอยู่ห่างนานๆ ก็คิดถึงไม่ได้
%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%
ประตูห้องถูกเปิดกว้างออกพร้อมกับร่างอรชรของแสนดีที่ก้าวเข้ามา เพเรอคลิสที่ยืนทอดสายตามองออกไปนอกหน้าต่างหันมายิ้มให้ภรรยาคนสวย และควักมือเรียกให้สาวน้อยเดินเข้าไปหา
“ว่าจะลงไปตามอยู่แล้วเชียว”
แสนดียอมให้สามีดึงร่างเข้าไปกอดอย่างว่านอนสอนง่าย แก้มนวลแดงระเรื่อตลอดเวลา
“คิดถึงแซนดี้เหรอคะ”
“มากที่สุดครับ”
ร่างเล็กถูกตวัดรัดรึงด้วยอ้อมแขนทรงพลังแนบแน่น เขาก้มหน้าต่ำลงมาหา มองด้วยดวงตาที่เปล่งประกายระยิบระยับ ความรักความเมตตาอัดแน่นอยู่ในนั้น
หัวใจของแสนดีฟูฟ่องคับอก หล่อนยกฝ่ามือใหญ่ขึ้นมาแนบดวงหน้าละมุนของตัวเอง ก่อนจะจูบแผ่วเบาที่กลางฝ่ามือใหญ่อย่างเทิดทูน
“แซนดี้รักคุณชายใหญ่นะคะ รักมากเหลือเกิน”
“ขอบคุณที่รักผู้ชายป่าเถื่อนแบบฉัน ขอให้รักกันแบบนี้ไปนานๆ นะคนสวย”
“จะรักไปตลอดชีวิตเลยค่ะ”
เพเรอคลิสระบายยิ้มกว้างมีความสุข เขาย่อตัวลงช้อนร่างของเมียรักขึ้นมาไว้ในอ้อมแขน ก่อนจะเดินกลับที่เตียงนอน วางหล่อนลง และเลื่อนตัวลงไปคุกเข่าลงกับขอบเตียง
“ฉันรักเธอ”
แสนดีนอนยิ้มหวาน ครางเบาๆ เมื่อมือใหญ่ร้อนจัดช้อนเข้ามาใต้บั้นท้ายอวบ
“คุณชาย… ใหญ่…”
“ฉันรักเธอ”
ชายหนุ่มอมยิ้ม นัยน์ตาเต็มไปด้วยความหิวกระหาย
“และกำลังจะแสดงให้เธอเห็นว่าฉันน่ะ รักเธอแค่ไหน แม่แซนดี้แสนสวย”
“คุณชายใหญ่…”
หล่อนกรีดร้องแสนทรมานกับลิ้นสากที่ตวัดลิ้มเลียแนบชิด เขาสำรวจตรวจตรากลีบสาวฉ่ำเยิ้มของหล่อนด้วยความตะกละตะกลามระคนหิวกระหาย ทั้งลิ้นทั้งนิ้วของเขาโรมรัน คุกคาม
“อา… ได้โปรด… คุณชายใหญ่ขา… อา…”
“อีกนิด คนสวย… ทนอีกนิดเดียว”
“อา…” สะโพกอวบเผยอรับปากลิ้นอย่างบ้าคลั่ง “อา… ไม่ไหวแล้ว คุณชายใหญ่ขา… อา…”
เพราะพิศวาสอาบไล้จนไม่อาจทานทนได้อีก แสนดีผลักร่างของ เพเรอคลิสให้ล้มนอนหงาย ก่อนจะขึ้นคร่อมทับอย่างรวดเร็ว
“แซนดี้…”
สะโพกอวบยกขึ้นก่อนจะกลืนกินความเป็นชายผงาดเข้าไปจนหมดทั้งตัวตน
“แซนดี้… โอว…”
หล่อนกัดฟัน ขยับสะโพก เงยหน้าไปด้านหลัง ยกมือขึ้นขยำเต้าสวย และครางราวกับคนบ้า
เพเรอคลิสแทบกระฉูดกับภาพที่เห็น “โอว… เมียจ๋า ร้อนแรงเหลือเกิน เมียจ๋า โอว…”
สองร่างร้อยรัดสอดประสาน ไม่มีอะไรมาหยุดความปรารถนาที่พวกเขามีต่อกันได้
“แซนดี้รักคุณชายใหญ่ค่ะ”
“ฉันก็รักเธอ ทูนหัว”
แสนดีระบายยิ้มกว้างบนอกกำยำที่ดกไปด้วยเส้นขนสีเข้มอย่างมีความสุขที่สุดในชีวิต
หล่อนไม่อาจล่วงรู้ได้หรอกว่าอนาคตข้างหน้าจะเป็นเช่นไร หนทางที่จะก้าวเดินเคียงคู่กับผู้ชายอหังการอย่างเพเรอคลิส ซาเวลลาสจะขรุขระหรือมีอุปสรรคมากมายแค่ไหน
หล่อนรู้เพียงแต่ว่าตอนนี้… วันนี้ และวินาทีนี้ หล่อนมีความสุขที่สุดที่ได้มีเพเรอคลิส ซาเวลลาสอยู่เพียงข้างกาย ขอแค่มีเขา… มีผู้ชายคนนี้แค่นั้น โลกทั้งใบของหล่อนก็จะสว่างสดใสแบบนี้ไปตลอดกาล
อวสาน
YOU MAY ALSO LIKE
