“กับเธอ… กี่รอบก็ไม่พอ”

“คุณชายใหญ่ตะกละจัง”

“ยิ่งกว่าตะกละอีก แซนดี้”

“อุ๊ย… อย่าค่ะ… เดี๋ยวของตกหมด”

หล่อนร้องห้ามเมื่อถูกเพเรอคลิสจับร่างให้ขึ้นมานั่งบนโต๊ะอาหาร แต่ก็ห้ามไม่ทันเสียแล้ว

“ก็ช่างมันสิ” เขาจับข้อเท้าบอบบางทั้งสองข้างให้ขึ้นไปวางบนโต๊ะ จากนั้นก็จ้องมองความเป็นหญิงด้วยสายตาร้อนแรง “ตอนนี้ฉันสนใจแต่เธอคนเดียว”

“คุณชายใหญ่น่ะ… พัก… พักบ้างเถอะค่ะ”

เขาส่ายหน้าอมยิ้ม และก้มลงมาจูบปิดปากอิ่ม ความหิวกระหายที่พยายามซ่อนเอาไว้ระเบิดตูมทันที

“โอว…” เพเรอคลิสครางกระหึ่มเพราะสาวน้อยจูบตอบด้วยอารมณ์ร้อนแรงเทียมกัน “ยอดเยี่ยมมาก เมียจ๋า”

แม้จะรู้สึกขัดเขิน แต่ความมหัศจรรย์ที่เพเรอคลิสปรนเปรอให้มันน่าไขว่คว้ามากกว่า และหล่อนก็ไม่คิดจะต่อต้านอีกแล้ว หญิงสาวเต็มไปด้วยความลุ่มหลง แยกขากว้างออกเท่าที่จะทำได้ ยามที่นิ้วแกร่งลดลงมาบี้คลึงร่ายเวทมนต์ขลังใส่

“อา… คุณชายใหญ่ขา…”

ด้านล่างถูกนิ้วพลิ้วคุกคาม ด้านบนก็ถูกปากร้อนจัดดูดอม หญิงสาวดิ้นพล่าน เนื้อตัวร้อนรุ่มสะท้านเกร็ง และก็แอ่นหยัดรอคอยท่อนชายถมึงทึงที่พุ่งพรวดเข้ามาหาสุดแรง

“อา…” หล่อนเผยอร่างรับอย่างบ้าคลั่ง

“คุณชายใหญ่ขา… อา… อา…”

เพเรอคลิสยิ้มหิวกระหาย เขาชำแรกแทรกลึกเข้าใส่ความเป็นหญิงฉ่ำเยิ้มด้วยความแรงและเร็วมาก หยอกเย้าด้วยการโยกคลึงส่ายวนในบางจังหวะ แต่แค่นั้นแสนดีก็สุขสมไปหลายครั้งติด บนโต๊ะอาหารที่มีทั้งขนมปังปิงและแยมผลไม้วางเกลื่อน

“โอว… แซนดี้…”

“ชอบไหมคะ” เพเรอคลิสพยักหน้าสูดปากระรัว แสนดีระบายยิ้มซุกซน มือเล็กเอื้อมไปหยิบขวดใส่แยมผลไม้ขึ้นมาถือ

“เธอจะทำอะไรนะแซนดี้…”

“แซนดี้หลงใหลแยมรสส้มมากค่ะ” นิ้วเล็กจิ้มลงไปในขวดแยม ปาดเนื้อแยมติดมือขึ้นมา “ถ้าแยมรสส้มอยู่บนร่างกายของคุณชายใหญ่ แซนดี้คงต้องเลียจนเกลี้ยงแน่นอนค่ะ”

“แซนดี้…” เพเรอคลิสครางเสียงแพบหร่า ท่อนชายแข็งชันมากยิ่งขึ้น

“แซนดี้จะทาแยมลงบนหน้าอกของคุณชายใหญ่นะคะ”

“อืม”

“แซนดี้สัญญาว่าจะเลียให้เกลี้ยง ไม่ทำให้เนื้อตัวของคุณชายใหญ่เปื้อนอย่างแน่นอนค่ะ”

“ฉันยอมเปื้อน… ถ้ามันทำให้เธอเลียฉันทั้งตัว และทั้งวัน…”

เพเรอคลิสคำรามลั่นแทบรอไม่ไหว “เอาสิแซนดี้ ทาแยมบนหน้าอกของฉัน และเลีย… เลียเลย…”

ไม่ต้องรอให้เขาสั่งอีก เพราะนิ้วเรียวที่เปื้อนแยมรสส้มถูกป้ายลงบนหัวนมเม็ดเล็กของชายหนุ่มทั้งสองข้าง

“แซนดี้… กำลังจะกินคุณชายใหญ่แล้วนะคะ”

“เต็มที่แซนดี้… ตามสบาย… โอว… โอว…” ชายหนุ่มครางด้วยความซ่านกระสันเต็มเปี่ยม เมื่อปลายลิ้นนุ่มตวัดปาดเลียหัวนมของเขาประหนึ่งกำลังละเมียดอาหารรสเลิศ แต่ไม่ใช่แค่นั้น เพราะมือนุ่มยังลดลงไปกอบกุมท่อนชายเอาไว้อีกด้วย

“ทำไมร้อนแรงแบบนี้ แซนดี้จ๋า…” เขาคลุ้มคลั่งทรมานแทบคลั่ง “ไม่ไหวแล้ว แซนดี้… ไม่ไหวแล้ว…”

ยังไม่ทันขาดคำ เขาก็พุ่งกระฉูดคามือนุ่มเต็มแรง เพเรอคลิสหายใจถี่กระชั้น ร่างกำยำเซไปพิงกับผนังห้องอย่างอ่อนแรง แสนดียังคงตามติดไปกอดรัดเอาไว้

“แซนดี้… ทำถูกต้องไหมคะ”

“ที่สุด… ถูกต้องที่สุดเลยครับทูนหัว…” ชายหนุ่มดึงภรรยาสาวเข้ามาจูบดูดดื่ม “ฉันรักเธอ รักเธอเหลือเกิน แซนดี้จ๋า”

สองร่างกอดรัดกันแน่น ถ่ายทอดความเสน่หาที่เกิดขึ้นจากก้นบึ้งของหัวใจให้แก่กันตราบนานเท่านาน