ไม่รู้ว่าหลับไปนานแค่ไหน แต่มารู้สึกตัวอีกครั้งก็ตอนที่ร่างกายคล้ายกับถูกทาบทับด้วยบางอย่างที่หนักอึ้ง แสนดีพยายามสูดลมหายใจลึกๆ เพื่อสลัดความงัวเงีย แต่หนังตาหนาหนักจนลืมไม่ขึ้น
“เดล… เดลล่า…”
กลีบปากอิ่มเผยอครางแผ่วเบาแทบเป็นเสียงกระซิบ “เธอ… เธอทำอะไรน่ะ”
หล่อนรู้สึกเหมือนกับกำลังตกอยู่ในห้วงฝัน รู้สึกถึงสัมผัสร้อนที่ทำให้กายสาวอุ่นซ่านทั้งๆ ที่ยังหลับตา
“เดลล่า…”
นี่มันอะไรกัน ทำไมหล่อนถึง… ถึงรู้สึกร้อนจัดแบบนี้ เหมือนครั้งที่อยู่ใต้ร่างของเพเรอคลิสไม่มีผิด
หญิงสาวรวบรวมแรงกายทั้งหมด บังคับดวงตาให้ลืมขึ้น ก่อนจะพบว่า…
“คุณ… คุณชายใหญ่?!”
แม้จะอยู่ในความมืด แต่หล่อนก็คุ้นเคยกับร่างที่กำลังทาบทับมาเป็นอย่างดี
“คุณชายใหญ่มาได้ยังไงคะ” แสนดีพยายามดันใบหน้าหล่อจัดให้ขึ้นมาจากร่องอก แต่เขาไม่ยอม
“เดี๋ยวค่อยคุยกันนะ ตอนนี้ขอก่อน”
“อื้อ… อา”
หญิงสาวสะท้านเยือกไปทั้งตัว เมื่อคนที่ซุกไซ้อยู่ที่ซอกอกอวบ เปลี่ยนมาดูดอมยอดถันแรงๆ แทน
“อา…”
“ฉันคิดถึงเธอ… เหลือเกิน แซนดี้”
“ดะ เดี๋ยวก่อนสิคะ อื้อ…”
เพเรอคลิสเงยหน้าขึ้นอย่างขัดใจ “ฉันคิดถึงเธอจะตายอยู่แล้ว ทำไมต้องขัดใจด้วยแม่แซนดี้เนื้อหวาน”
“ก็… ก็คุณชายใหญ่มาที่นี่ได้ยังไงคะ แล้วเดลล่าหายไปไหน”
“เดลล่าไปนอนอีกห้องหนึ่ง ส่วนเรื่องที่ตามมาได้ยังไงนั้น ไม่ต้องรู้หรอกน่า”
“แต่ว่า… อื้อ… อา”
แม้หล่อนจะพยายามผลักไสแค่ไหน แต่พอเขาก้มหน้าลงไปดูดอมยอดถันและโรมรันมันด้วยปลายลิ้นแกร่ง สติของหล่อนก็หลุดลอยทันที สะโพกอวบไหวระริก
“อา… อา…”
“แบบนี้แหละ… ร้อนแรงแบบนี้ที่ฉันต้องการ แซนดี้”
เพเรอคลิสครางกระหึ่ม สอดมือลูบไล้บั้นท้ายอวบ และยกหยัดมันให้ลอยสูง ใบหน้าหล่อจัดก้มลงไปดื่มกินอย่างหิวกระหาย เรียกเสียงกรีดร้องที่เต็มไปด้วยความเสียวสยิวดังลั่น
“อา… อา… คุณชายใหญ่ขา… อา…”
หล่อนส่ายระริก หยัดยกสะโพกอวบขึ้นหา และบิดเร่าๆ ตามแรงพลิ้วไหวของลิ้นแกร่ง
“อา… อา… ได้โปรด”
เพเรอคลิสยิ่งสนุก ยิ่งได้ใจเมื่อได้ยินเสียงครางปานจะขาดใจของแสนดี เขาตวัดเลียระรัวเร็ว สอดแทรกนิ้วยาวเข้าไปภายใน สาวน้อยสะดุ้งเฮือก เบิกตากว้าง และกรีดร้อง
“ได้โปรด… คุณชายใหญ่ขา… แซนดี้ทรมานเหลือเกิน อา… อา…”
เขาไม่เคยเห็นผู้หญิงคนไหนร้อนแรงได้อย่างแสนดีมาก่อนเลย หล่อนทำให้เขารู้สึกได้ถึงความทรงอำนาจของตัวเองยิ่งนัก แค่จับ แค่จูบ เลียนิดหน่อย หล่อนก็ดิ้นพล่านจนเขาหิวกระหายแสนทรมาน
“โอว… ร้อนแรงถึงใจจริง แซนดี้”
ชายหนุ่มกระวีกระวาดกระชากเสื้อผ้าของตัวเองด้วยความเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ จากนั้นก็ทาบทับลงไปหาใหม่ ปากของเขาบดคลึงกลีบปากอิ่มที่จูบตอบอย่างยินดีหนักหน่วง มือใหญ่คลึงเต้างามเมามัน
“อา… ได้โปรด… คุณชายใหญ่ขา… ได้โปรด…”
เขาตั้งใจจะเดินหน้าโลมเล้าให้หล่อนระทดระทวยยิ่งกว่านี้ ต้องการจะสัมผัสหยอกเอินร่างสาวให้ละลายมากที่สุดเท่าที่จะทำได้ แต่… แต่เสียงร้องครางของหล่อน เย้ายวนใจเกินกว่าที่จะต้านทานได้ ในที่สุดเขาก็ดึงนิ้วที่ถูไถกลีบสาวอ่อนนุ่มออก และนำพาความใหญ่ยาวบุกรุกเข้าไปเต็มแรง
“อ๊ะ อา…”
สะโพกสาวหยัดยกขึ้นหา กรีดร้องด้วยความดีใจ มือเล็กขยุ้มต้นแขนของเขาจนเจ็บ ขณะตอบสนองการสอดใส่หนักหน่วงของเขาด้วยความกระตือรือร้น
“โอว… แม่คุณ วิเศษเหลือเกิน”
เพเรอคลิสบดอัดเข้าใส่อย่างเมามัน แม้จะพยายามนุ่มนวลแค่ไหนทำให้หล่อนกรีดร้องใต้ร่างของเขาอย่างสุขสม
“โอว… โอว…”
ร่างสาวที่เผยอรับแรงกระแทกของเขาอย่างบ้าคลั่งสั่นระริก โก่งโค้งดุจดั่งคันธนูที่ก้างพร้อมยิง หล่อนเกร็งกระตุกไปทั้งตัว หน้าตาและผิวสาวแดงก่ำจนคล้ายกับผลตำลึงสุก เขาหรี่ตามองหล่อนผ่านหมอกสวาทด้วยความชื่นชม ไม่มีสตรีคนไหนจะสวยงามยามสุขสมได้เท่ากับแสนดีอีกแล้ว แค่เห็นหล่อนถึงสวรรค์ เขาก็เสียวสะท้านไปทั้งตัว ไฟปรารถนาที่โหมซัดเข้าใส่ร่างหนุ่มรุนแรงมากขึ้นจนแผดเผาเป็นผงธุลี
“โอว… โอว… วิเศษเหลือเกิน แซนดี้”
เขาเงยหน้าขึ้นสูง ช่วงล่างยังคงเคลื่อนไหว อย่างหนักหน่วงจนน่าสะพรึงกลัว มือใหญ่กระชากสะโพกอวบให้กระแทกเข้ามาหาแรงขึ้นเร็วขึ้น กล้ามเนื้อสาวร้อนจัดบีบรัดรุนแรงหลังสุขสมทำให้เขาต้องสูดปากด้วยความกระสันซ่านบ้าคลั่ง
“ไม่ไหวแล้ว… โอว…”
ไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าเขาจะสามารถเคลื่อนไหวสะโพกได้เร็วแรงถึงขนาดนี้ แรงจนแม่สาวคนสวยสุขสมซ้ำอีกครั้งอย่างง่ายดาย และเขาที่พยายามรั้งเอาไว้ก็กำลังจะตามหล่อนไป
“อ๊ากกก… โอว…”
เขาเงยหน้าขึ้น กัดฟันขณะอัดกระหน่ำเข้าใส่อีกครั้งและอีกครั้ง ก่อนจะปลดปล่อยออกมาอย่างรุนแรง ฉีดพ่นหยาดรักเข้าใส่หลืบแคบอย่างล้ำลึก เขาเกร็งกระตุกราวกับถูกเขย่า ก่อนจะซบลงบนร่างอวบอิ่มอย่างหมดแรง
กับแสนดี… มันวิเศษและน่าหลงใหลขึ้นทุกครั้ง จนเขาแทบจะจดจำเซ็กซ์กับผู้หญิงคนอื่นไม่ได้ แล้วแบบนี้เมื่อไหร่เขาจะเบื่อหน่ายในตัวของหล่อนกันล่ะ
เพเรอคลิสผงกศีรษะขึ้นมองดวงหน้าที่แดงระเรื่อของแสนดีอย่างพิศวง ก่อนจะพบว่าผู้หญิงคนนี้ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อตัวเองอย่างแท้จริง หล่อนกับเขาเข้ากันได้อย่างแสนวิเศษ
“แซนดี้…”
เสียงนุ่มทุ้มคุ้นหูดังแว่วเข้ามาในโสตประสาท คนที่นอนยิ้มเคลิ้มฝันกับความมหัศจรรย์ค่อยๆ ปรือตาขึ้น
“ขา…”
“อีกรอบที่ระเบียงได้ไหม”
“คะ?” ดวงตาเปิดกว้าง ก่อนหน้าจะร้อนผ่าว “คุณชายใหญ่… พอเถอะค่ะ”
“ไม่ ฉันอยากได้เธออีกนี่”
“แต่… แต่เมื่อกี้ก็…”
เพเรอคลิสยิ้มหิวกระหายขณะลุกขึ้นนั่ง โชว์ความเปลือยเปล่าแข็งกำยำกับดวงตากลมโต แสนดีแก้มแดงระเรื่อยิ่งขึ้น รีบเมินหน้าหนีอย่างเอียงอาย ชายหนุ่มหัวเราะร่วน เขาชอบมองความไร้เดียงสาของแสนดีเป็นที่สุด
“ฉันเคยพอแค่ครั้งเดียวที่ไหนกันล่ะ”
คนตัวเล็กส่ายหน้าดิก “แต่ตอนนี้แซนดี้ลาพักผ่อนอยู่นะคะ คุณชายใหญ่ไม่ควรจะตามมารุกราน”
คนฟังอมยิ้ม ส่งมือใหญ่ไปลูบไล้สะโพกมนอย่างลุ่มหลง “เธอลาพักร้อนจากการเป็นสาวใช้ แต่เธอไม่ได้ลาพักร้อนจากการเป็นเมียฉันสักหน่อย”
“เมีย?”
“ผู้ชายกับผู้หญิงที่นอนด้วยกันแล้วก็เป็นผัวเมียไม่ใช่หรือไง”
ว่าแล้วเพเรอคลิสก็ยกร่างอวบขึ้นมานั่งซ้อนตัก หญิงสาวหน้าแดงก่ำเมื่อถูกความแข็งชันดุนดันไม่หยุด
“ปล่อย… ปล่อยแซนดี้นะคะ”
“ไม่ปล่อย จะพาไปต่อที่ระเบียง”
“เดี๋ยวมีคนเห็นนะคะ แซนดี้เกรงว่า…”
“ดึกป่านนี้เขาหลับนอนกันไปหมดแล้วล่ะ และที่สำคัญเธอไม่ชอบมองทะเลตอนที่มีฉันอยู่ในตัวของเธอหรอกหรือ”
“คุณชายใหญ่ลามก…” หล่อนพ้อ และพยายามจะดิ้นลงจากตัก แต่ชายหนุ่มไม่ปล่อย
“ถ้าเธอรู้ว่าตอนนี้ในหัวของฉันกำลังคิดอะไรอยู่ เธอคงไม่ด่าฉันแค่ลามกแน่นอน”
“คุณชายใหญ่…”
เจ้าของชื่อยิ้มกว้าง ก้มลงจูบบ่าเนียนแผ่วเบา “ฉันชอบ… อยู่ในตัวของเธอนะแซนดี้ เธอบีบรัดแรงมาก จนฉันทั้งทรมานทั้งมีความสุข ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนรัดฉันแน่นขนาดเธอมาก่อนเลย”
“คุณชายใหญ่บ้าที่สุดเลย หยุดพูดเถอะค่ะ…”
หล่อนอับอายขัดเขินจนต้องหันหน้าหนี แต่เนื้อตัวกลับร้อนฉ่ากับคำพูดของเขาอย่างน่าละอาย
“ฉันพูดจริงนะ ฉันไม่เคยไปเร็วแบบนี้มาก่อนด้วย แต่กับเธอ แค่ไม่ถึงสิบนาทีฉันก็ไม่ไหวแล้ว”
“พอ… พอเถอะค่ะ แซนดี้อาย…”
นิ้วแกร่งเชยคางมน และบังคับให้หญิงสาวสบประสานสายตาด้วย “ถามจริงเถอะ ทำเสน่ห์ฉันหรือเปล่า”
“ปละ… เปล่านะคะ”
“แล้วทำไมฉันถึงหลงเธอขนาดนี้ล่ะ”
นี่เขากำลังจะพูดให้หล่อนอายจนตัวแตกเลยใช่ไหม
“ปละ… ปล่อยแซนดี้เถอะค่ะ”
“ไม่ปล่อยหรอก คืนนี้เราจะต้องเคลื่อนไหวใส่กันทั้งคืน”
“คุณชายใหญ่น่ะ แซนดี้ลาพักร้อนนะคะ”
MANGA DISCUSSION