อหังการซาตานเถื่อน ซีรีส์ชุด ซาตานเมดิเตอเรเนียน - ตอนที่ 16
ความเสียวซ่านพุ่งเข้าใส่อย่างไม่ปรานี หล่อนบิดกายด้วยความทรมานอยู่ใต้ปาก และฝ่ามือของเพเรอคลิส ผู้ชายที่ทั้งหล่อทั้งอันตราย และก็เร่าร้อนดุดันในเวลาเดียวกัน
ปากร้อนจัดปลดปล่อยยอดถันเปียกชุ่มให้เป็นอิสระ ขณะเคลื่อนไหวต่ำลงไปเรื่อยๆ แสนดีสั่นสะท้านไปทั้งตัวเมื่อถูกพายุปรารถนาที่ไม่รู้จักมาก่อนพัดโหมเข้าใส่อย่างดุเดือด ภายในช่องท้องปั่นป่วนทรมาน ตอนนี้หล่อนดิ้นพล่านราวกับคนไร้สติ
“คุณชายใหญ่… อา… แซนดี้… อา…”
หล่อนหยัดยกเบียดกระแซะขึ้นหาร่างกำยำอย่างวิงวอนยั่วยวน ปรารถนาที่จะให้เขาช่วยผ่อนคลายความร้อนรุ่มภายในกายให้ดับมอดลงเสียที
เพเรอคลิสที่หน้าตาแดงก่ำเพราะฤทธิ์สวาท เงยหน้าขึ้นจากแผ่นท้องขาวเนียนนุ่ม ระบายยิ้มหื่นกระหายมอบให้อย่างดุดัน เขาหัวเราะแผ่วเบาอย่างพึงพอใจ จับจ้องมองปทุมถันอวบอิ่มนิ่ง แล้วมือใหญ่ร้อนรุ่มก็ตะโบมบีบเคล้นอีกครั้งอย่างอดใจไม่ไหว ริมฝีปากร้อนจัดเลื่อนขึ้นไปดูดเม้มเนื้อนวลอีกครั้งอย่างแสดงความเป็นเจ้าของ
“อา…”
แสนดีครวญคราง เมื่อถูกเพเรอคลิสรวบป้านถันงามเข้าไปดูดอมอย่างหิวกระหายอีกครั้ง หล่อนดิ้นพล่าน ยกหยัดร่างขึ้นสูง สองมือกดทึ้งศีรษะทระนงให้แนบชิดลงมาหามากที่สุด ยิ่งเขาดูดแรงเท่าไหร่ หล่อนก็ยิ่งเสียวซ่านแทบขาดใจ
“อา… อา…”
เสียงครวญครางของแสนดีทำให้เพเรอคลิสคิดอะไรไม่ออกอีก เขาดูดและก็ดูดยอดถันราวกับตายอดตายยากมานานหลายสิบปี ทั้งดูดทั้งทึ้งจนสาวน้อยกรีดร้องด้วยความซ่านกระสัน
ไม่น่าเชื่อว่าผู้หญิงคนนี้ ผู้หญิงที่อยู่ใกล้ตัวมาตลอดอย่างแสนดีจะปลุกเร้าความดิบทมิฬที่พยายามเก็บซ่อนเอาไว้ให้ลุกโชนขึ้นมาได้มากมายขนาดนี้ ชายหนุ่มเผลอตัวกัดทรวงอกอวบจนเกิดรอยแดงช้ำ ประจักษ์ได้อย่างชัดเจนว่าเขากำลังตกบ่วงสวาท ที่มีหล่อนเป็นเหยื่อล่อที่แสนงดงามชนิดที่เขาไม่เคยได้พานพบมาก่อน
ชายหนุ่มดื่มด่ำกับรสชาติความหวานชื่นจากเรือนร่างอ่อนเยาว์อย่างลุ่มหลง กอดรัดร่างอวบอิ่มแนบแน่นจนความเป็นหญิงโหนกนูนแนบชิดกับร่างชายแข็งแรง
“โอว…”
เขาครางออกมาด้วยความสิ้นหวัง พยายามควบคุมสถานการณ์ด้วยการผละออกห่างเล็กน้อย แต่สะโพกแน่นหนั่นก็สะบัดส่ายตามติดตลอดเวลา ไฟราคะโหมกระพืออย่างบ้าคลั่ง ความร้อนจัดจากเนื้อแสนหวานทำให้เขาสิ้นหวังในที่สุด
ทำไม… ทำไมถึงได้ต้องการผู้หญิงคนนี้มากมายเช่นนี้ ต้องการอย่างที่ไม่เคยรู้สึกกับผู้หญิงคนไหนมาก่อน
“คุณชายใหญ่ขา… อา…”
ยิ่งหล่อนครางสะอื้นเรียกชื่อ เขาก็ยิ่งร้อนรุ่มทรมาน กรามแกร่งขบกันแน่น มือกระด้างลูบต่ำลงไปที่ซอกขาอวบ กอบกุมความเป็นหญิงที่เปียกชุ่มเอาไว้
“อา…” หล่อนร้องทันทีที่เขาไล้นิ้วเรียวกับรอยแยกแย้ม และดิ้นพล่านด้วยการหยัดสะโพกขึ้นถูไถ
แสนดีเชิญชวนได้อย่างยอดเยี่ยมนัก โอว เขาแทบจะกระฉูด แทบจะระเบิดออกมาเสียเดี๋ยวนี้
เพเรอคลิสพยายามสะกดกลั้นความต้องการมากมายเอาไว้ เขาสอดมือลงไปกอบกุมบั้นท้ายอวบงอน ตรึงเจ้าหล่อนเอาไว้ให้อยู่กับที่ จากนั้นก็เลื่อนตัวต่ำลงไป
“อา… คุณชายใหญ่ขา…”
แม้จะถูกตรึงเอาไว้ด้วยฝ่ามือใหญ่ แต่สะโพกกลมกลึงก็ยังพยายามจะสะบัดส่าย แสงไฟสว่างที่ถูกเปิดเอาไว้ทั่วทั้งห้องทำให้เขามองเห็นกลีบสาวได้ชัดถนัดตา
สีของมันสวยมากเลยทีเดียว สีเดียวกับกลีบปากอิ่มนั่นเอง อ่อนใสและไร้เดียงสาที่สุด เพเรอคลิสนิ่วหน้าเพราะทรมานกับความตื่นตัวรุนแรงภายในกางเกงชั้นในบ็อกเซอร์ ความจริงเขาควรจะจับหล่อนแยกขาออก และดำดิ่งทิ่มแทงลงไปภายในความชุ่มฉ่ำแสนหวานตรงหน้าซะ แต่เพราะรู้ดีว่าสาวน้อยยังอ่อนเดียงสานัก จึงต้องพยายามฉุดรั้งเอาไว้
เขาไม่ต้องการทำให้หล่อนเจ็บปวด… อย่างน้อยๆ ก็ต้องเจ็บปวดน้อยที่สุดเท่าที่จะสามารถทำได้
“โอว… สวยเหลือเกิน แซนดี้”
นิ้วแกร่งแตะลงแผ่วเบากับตุ่มไตรักแสนอ่อนไหว สาวน้อยสะดุ้ง ยะเยือก ใบหน้าแดงก่ำทรมาน
“อา… อา…”
เพเรอคลิสดันนิ้วยาวเข้าไปภายในเล็กน้อย เพียงเพื่อจะพบว่าภายในนั้นช่างอบอุ่นและนุ่มลื่นเหลือเกิน เขาครางคำรามลั่น ดึงนิ้วเรียวที่เปียกชุ่มออกมาดูดอม
“หวานจัง…”
“คุณชายใหญ่… อา…”
หญิงสาวที่เปียกชุ่มไปทั้งซอกขา หน้าร้อนจัด บิดสะโพกไปมาอย่างสุดจะทานทน หล่อนกำลัง… กำลังอึดอัดมากขึ้นทุกขณะ ยิ่งยาม… ยามถูกเขาแตะต้องที่ตรงนั้น
ต้นขาอวบถูกดันให้แยกกว้างมากยิ่งขึ้น หล่อนเห็นดวงตาคมกริบของเพเรอคลิสลุกเป็นไฟ ก่อนที่เขาจะโน้มหน้าลงมาคลุกเคล้ากับเนินสาวเปียกชื้น ลิ้นร้อนจัดตวัดเลียอย่างหิวกระหาย ปาดละเลงจนหล่อนรวดร้าวทรมานปานจะขาดใจ
“คุณชาย…ใหญ่… อา… ได้โปรด…”
สะโพกสาวหยัดยกขึ้นสูงถูไถกับใบหน้าหล่อจัดที่กำลังลิ้มเลียความเป็นหญิงอย่างทุกข์ทรมาน หล่อนดิ้นพล่านรวดร้าวแสนหวาน กรีดร้องโหยหาความสัมพันธ์ขั้นสุดท้าย
“ได้โปรด… อา… คุณชาย… คุณชายใหญ่ขา… ได้โปรด”
เขายังคงเดินหน้าเลียละเลงกลีบสาว นิ้วแกร่งค่อยๆ สอดลึกเข้าภายในทีละนิดจนในที่สุดก็เข้าได้จนสุดทาง หญิงสาวครวญครางดำดิ่งลงสู่บ่อเหวแห่งความซ่านรัญจวนอย่างที่ไม่เคยได้พานพบมาก่อน หล่อน… หล่อนทรมาน แต่ก็มีความสุขในคราเดียวกัน
“อา… ได้โปรด… อา…”
หล่อนดิ้นพล่านด้วยความเสียวกระสัน ร่างสาวโก่งโค้งดุจคันธนู บั้นท้ายไม่อาจจะติดที่นอนได้เลยแม้แต่วินาทีเดียว
“อา… ได้โปรด…”
เพเรอคลิสยังไม่หยุดใช้ลิ้นและนิ้วกับความเป็นหญิงของหล่อน แถมตอนนี้อีกมือที่เคยตรึงบั้นท้ายอวบไว้ก็เลื่อนขึ้นมาขยำปทุมถันเอาไว้เต็มแรง หล่อนกรีดร้องจนเสียงแหบแห้ง
“ได้โปรด… คุณชายใหญ่ขา… ไม่ไหวแล้ว… อา… อา…”
หล่อนรู้สึกราวกับกำลังจะขาดใจตาย และก็ยิ่งเกร็งค้างไปทั้งตัวเมื่อรับรู้ได้ถึงลิ้นแกร่งที่ห่อกันจนแข็งสอดแทรกลงมาในความเป็นหญิงที่ลึกมากยิ่งขึ้น
“อา… อา…”
“แม่สาวร้อนรัก ตอบสนองดีเหลือเกิน”
คนตัวโตเงยหน้าขึ้นจากหว่างขาของหล่อน และเลื่อนขึ้นมาสบประสานสายตา
“ฉันทนไม่ไหวแล้ว”
เขาก้มลงมาคำรามชิดกลีบปากบวมช้ำของหล่อน ก่อนจะกระโดดลงไปยืนอยู่ที่พื้นห้องข้างเตียงนอน เพียงเสี้ยววินาทีเดียวบางอย่างที่ซ่อนอยู่ใต้บ็อกเซอร์ก็สำแดงความอหังการต่อสายตาของหล่อน
“อา…”
แสนดีหน้าตาตื่น แต่เพราะถูกครอบงำด้วยไฟราคะจนมืดบอดทำให้หล่อนไม่คิดจะถดถอยหนี จ้องมองท่อนชายที่ยาวใหญ่ยิ่งกว่าแขนของตัวเองด้วยความต้องการมากมาย
“โอว”
เพเรอคลิสคำรามลั่น กับสายตาร้อนแรงที่แสนดีใช้จ้องมองมา แซนดี้”
ราวกับเวลาจะหยุดหมุน ราวกับหัวใจกำลังจะหยุดเต้น วินาทีที่ผู้ชายอันตรายผู้เป็นเจ้าของใบหน้าหล่อจัดก้าวเดินขึ้นมาหา ความเป็นชายจ้องเขม็งมองมาที่หล่อนราวกับมันมีดวงตา หญิงสาวสั่นเทาไปทั้งตัวด้วยความต้องการที่ก่อตัวอยู่ภายใน
ไม่มีสิ่งใดที่จะหยุดยั้งมันได้อีกแล้ว เพเรอคลิสกำลังจะครอบครองหล่อนอย่างสมบูรณ์ในวินาทีอันใกล้นี้
หญิงสาวเต็มไปด้วยความพรั่นพรึง แต่กระนั้นความต้องการเขามีมากกว่า
“คุณชายใหญ่ขา… ได้โปรด”
เพเรอคลิสสบถดุเดือดในลำคอ ก่อนที่จะคุกเข่าลงบนเตียง และกระชากต้นขาขาวอวบให้แยกออกจากกันอย่างป่าเถื่อน ร่างเล็กหงายหลังลงไปนอน ปทุมถันกระเพื่อมตามจังหวะหอบสะท้าน
“อา…” แสนดีสะท้านยะเยือก เมื่อท่อนชายร้อนจัดถูไถดุดันอยู่ที่ปากทางรัก
“ได้โปรด…” แต่มันไม่ทันใจหล่อน… หล่อนต้องการ ต้องการมากกว่าแค่นี้
สะโพกอวบหยัดยกขึ้นเพื่อให้เขาดำดิ่งลงมาหา เพเรอคลิสที่พยายามจะนุ่มนวลเชื่องช้าคำรามอย่างสิ้นสุดความอดทน
“ฉัน… จะเอาเธอแรงๆ แซนดี้”
เขาพูดจบก็ดุนดันความใหญ่ยักษ์ของท่อนชายที่แข็งราวกับท่อนเหล็กเข้ามาเต็มแรง
“อ๊ะ… เจ็บค่ะ…”
สติที่ถูกควบคุมด้วยความเสียวกระสันตื่นตัว เสียงกรีดร้องด้วยความเจ็บเพราะถูกบังคับให้เปิดรับความใหญ่โตแข็งทมิฬอย่างป่าเถื่อนดังกังวานขึ้น
เพเรอคลิสชะงัก กัดฟันต่อสู้กับความคับแน่นที่บีบรัดอยู่รอบลำชายอย่างสุดความสามารถ
“ฉันพยายามแล้ว… แต่เธอตัวเล็กเหลือเกิน แซนดี้”
ใบหน้าหล่อจัดโน้มลงมาจูบที่หน้าผากชื้นเหงื่อด้วยกิริยานุ่มนวล จนหัวใจสาวสั่นสะท้าน น้ำตาซึม
“ไม่… ไม่เป็นไรหรอกค่ะ…”
หญิงสาวปรือตาที่ฉ่ำไปด้วยหยาดน้ำตาขึ้นมอง และก็ได้เห็นบุรุษที่งดงามราวกับเทพบุตรชั้นฟ้าชะโงกอยู่เหนือเรือนร่าง เพเรอคลิสหล่อเหลา ร่างกายของเขาก็กำยำสมบูรณ์แบบ เต็มไปด้วยมัดกล้ามทั้งเนื้อทั้งตัว เขาไม่คู่ควรกับผู้หญิงต่ำต้อยเช่นหล่อนสักนิด
“เธอเร่งเร้าฉันเกินไป แซนดี้…”
“อา…”
สาวน้อยสะดุ้งเมื่อฝ่ามือใหญ่กอบกุมลงมาบนปทุมถันอวบอิ่มอีกครั้ง และบีบขยำฟอนเฟ้นหนักหน่วง
“เธอทำให้ฉัน… ขาดสติ” เขายังคงพึมพำ และเดินหน้าปลุกเร้าหล่อนอีกครั้ง
“อา… อื้อ”
ร่างเล็กบิดเร่าเมื่อถูกคนตัวโตก้มลงมาดูดอมปลายถัน และขบเม้มแรงๆ
“อา… อย่า…”
แม้จะมีสติพอที่จะรับรู้ผิดชอบชั่วดีขึ้นมาเล็กน้อยแล้ว แต่ร่างกายที่ถูกสัมผัสมาจนร้อนรุ่มก็ทำให้แสนดีไม่อาจจะต้านทานพลังอำนาจวิเศษจากอุ้งปาก ปลายนิ้ว และฝ่ามือของเพเรอคลิสได้ เพราะไม่ช้าเขาก็ปลุกความเสียวซ่านให้บังเกิดขึ้นในกายสาวได้สำเร็จ
“อา… คุณชายใหญ่…”
เพเรอคลิสเงยหน้าขึ้นจากทรวงอกอิ่ม เลื่อนขึ้นมาบดจูบกับกลีบปากอิ่มแสนหวานอีกครั้ง หนักหน่วง ร้อนแรง และเร่งเร้าให้หญิงสาวตอบสนองด้วยความรู้สึกเช่นเดียวกัน แน่นอนว่าเขาทำได้สำเร็จ เพราะไม่ช้าความเจ็บปวด อึดอัด ที่เกิดจากความใหญ่โตที่เพเรอคลิสมอบให้ก็จางหายไป ความเสียวกระสัน อุ่นซ่านก็บังเกิดขึ้นในอุ้งเชิงกรานอีกครั้ง และมากกว่าครั้งก่อนหน้านี้เสียด้วย
“ได้โปรด… คุณชายใหญ่ขา… อา…”
“แน่ใจนะว่าไม่เจ็บแล้ว แซนดี้”
หญิงสาวตอบความแคลงใจของเพเรอคลิสด้วยการตวัดเรียวขาโอบรัดเอวแกร่งเอาไว้แน่น ดึงรั้งให้เขาแนบแน่นลงมาหามากยิ่งขึ้นเพเรอคลิสครางอย่างสิ้นสุดความอดทน
“วิเศษมาก แซนดี้”
เพเรอคลิสสอดมือใหญ่รองใต้บั้นท้ายอวบ จากนั้นก็สอดแทรกชำแรกลึกเข้าใส่แอ่งรักร้อนจัดอย่างเมามัน เร็วขึ้น และเร็วขึ้น จนสาวน้อยดิ้นพล่านแทบขาดใจ
“อา… อา…”
สะโพกอวบดีดเด้งรับแรงปะทะดุดัน เล็บคมจิกทึ้งต้นแขนกำยำเอาไว้แน่น
“อา… คุณชายใหญ่ขา…”
ใบหน้างามส่ายสะบัด แอ่นหยัดรับจังหวะการครอบครองบ้าคลั่งด้วยความเต็มใจ ทุกจังหวะที่เขากระแทกบดอัดลงมานั้นช่างสร้างความหฤหรรษ์ให้กับหล่อนได้อย่างมากมาย
หล่อนกำลังจะตายใช่ไหม กำลังจะแตกเป็นเสี่ยงๆ เพราะการบุกรุกแสนดิบเถื่อนของเพเรอคลิส
“อา… ไม่ไหวแล้ว…” หล่อนเสียดเสียวไปทั้งร่าง ร้อนผ่าวตั้งแต่ฝ่าเท้าจนถึงเส้นผม
“คุณชายใหญ่ขา… แซนดี้… อา… อา…”
หญิงสาวร้องคำรามได้แค่นั้นก็เกร็งกระตุกไปทั้งตัว เสียงกรีดร้องแหลมเล็กดังก้องขึ้น เล็บคมจิกลึกจนเนื้อที่ต้นแขนของเขามีเลือดซึม หล่อนถึงสวรรค์แล้ว อย่างรุนแรงเสียด้วย
เพเรอคลิสจ้องมองดวงหน้าแดงก่ำที่เต็มไปด้วยความผ่อนคลายของแสนดีอย่างลุ่มหลง ขณะยังไม่หยุดโยกคลึงเข้าใส่ร่างสาว เขาหิวกระหาย และต้องการจะกระแทกกระนั้นร่างเล็กให้ยาวนานที่สุดเท่าที่จะทำได้
หล่อนรัดเขาแน่น… รัดแน่นชนิดที่เรียกได้ว่าถ้าเขาไม่มีประสบการณ์ทางเพศอย่างช่ำชองมาก่อน เขาคงแตกกระฉูดตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้ฝังร่างลึกลงไปแล้ว
ชายหนุ่มกัดฟันแน่น สองมือกอบกุมปทุมถันคู่งามจนมันแหลกเละคามือ ขณะกระหน่ำเข้าใส่ร่างระทวยที่นอนดิ้นเร่าๆ อยู่ตรงหน้าอย่างป่าเถื่อน กัดฟันต่อสู้กับการบีบรัดของกล้ามเนื้อสาวยามสุขสมอย่างสุดความสามารถ
“บีบรัดฉันดีเหลือเกิน แซนดี้”
เขาคำราม เพิ่มจังหวะการกระแทกกระทั้นให้มากยิ่งขึ้น เท่าที่จะทำได้ ใบหน้าหล่อจัดเงยขึ้นสูง ริมฝีปากบิดเบี้ยวด้วยความทรมานที่เกิดขึ้นเพราะพยายามฉุดรั้งเอาไว้
“โอว… โอว… ไม่ไหวแล้ว”
แม้เพเรอคลิสจะพยายามยื้อเอาไว้สักแค่ไหน แต่สุดท้ายก็ไม่อาจจะต้านทานพลังอำนาจแสนหวานของแสนดีได้ เขากัดฟันแน่นจนแทบแตกละเอียดหยาดรักฉีดกระฉูดเข้าใส่ร่างสาวเต็มแรงล้ำลึก พร้อมกับเสียงคำรามยาวลึกที่ราวกับดังออกมาจากจิตวิญญาณ
“โอว… โอว…”
เขาซวนซบลงแน่นิ่งลงมาอย่างหมดแรง เกือบหนึ่งนาทีกว่าที่ เพเรอคลิสพยายามกอบโกยสติสตังให้กลับคืนมาได้สำเร็จ
“เซ็กซ์ของเธอก็ไม่เลวนะ แซนดี้”