อหังการซาตานเถื่อน ซีรีส์ชุด ซาตานเมดิเตอเรเนียน - ตอนที่ 15
เพเรอคลิสบิดคอไปมาด้วยความเมื่อยขบ หลังจากนั่งคร่ำเคร่งอยู่กับงานด่วนยาวนานหลายชั่วโมงติดต่อกัน ประตูห้องนอนถูกผลักให้เปิดกว้างออก มือใหญ่เอื้อมไปกดสวิตซ์ไฟจนแสงสว่างกระจ่างชัดทั่วห้องกว้าง เขาหันไปดึงประตูห้องให้ปิดสนิทลง และเดินเข้าไปภายในส่วนที่เป็นห้องนอน และนั่นก็ทำให้ต้องชะงักงันเบิกตาค้างเติ่ง
“แซนดี้…”
เสียงห้าวครางแผ่วเบาในลำคอ นัยน์ตาคมกริบถูกตรึงแน่นเอาไว้กับภาพอันเย้ายวนใจของผู้หญิงที่มีรูปร่างสวยที่สุดเท่าที่เคยพบเห็นมาก่อนในชีวิต
เขาเผยอปากค้าง… ใช่ นี่แหละอาการของเขาในตอนนี้ สายตาไม่อาจจะหยุดจับจ้องมองความงดงามเบื้องหน้าได้เลยแม้แต่วินาทีเดียว เลือดหนุ่มเดือดพล่านบ้าคลั่งขึ้นมาในเฉียบพลัน
เขาไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าเส้นผมที่แสนดีรวบตึงเอาไว้ใต้เน็ตตาข่ายจะดกดำเงางามและยาวสลวยมากขนาดนี้ เจ้าหล่อนนอนระทดระทวยอยู่บนเตียงกว้างที่มีเขาเป็นเจ้าของ ผิวกายขาวเนียนอมชมพูกลมกลืนไปกับสีของชุดนอนผ้าซีทรูที่สวมใส่ มันล็อกสายตาของเขาไม่ให้ละจากไปไหนได้อย่างสิ้นเชิง
ลำคอแกร่งแห้งผาก ลมหายใจราวกับถูกสูบออกไปจนหมดปอด ความต้องการที่พยายามฉุดรั้งเอาไว้ร่ำๆ จะระเบิดตูมตามออกมาเสียให้ได้ แม้ว่าจะพยายามแข็งขืนเอาไว้แค่ไหน แต่ความปรารถนาที่มีต่อเรือนร่างเย้ายวนของแสนดีก็ทำให้เขาคลุ้มคลั่ง
เขาต้องการ… ต้องการจับหล่อนขึงกับผนังห้อง และพุ่งทะยานเข้าใส่ร่างเล็กให้หล่อนร้องลั่นด้วยความซ่านกระสัน เขาสาบานว่าจะทำให้หล่อนรัญจวนจนต้องร้องขอชีวิตเลยทีเดียว
เพเรอคลิสกัดฟันแน่น ข่มโทสะและทุกความรู้สึกเอาไว้ ขณะก้าวเดินเข้าไปหยุดที่หน้าเตียงนอน
“เธอมีเวลาหนีตั้งแต่บัดนี้จนถึงวินาทีที่ฉันปลดกระดุมเสื้อครบทุกเม็ด” น้ำเสียงของเพเรอคลิสคล้ายกับดังออกมาจากขุมนรก และแน่นอนว่าเขาเริ่มต้นแกะกระดุมเสื้อเม็ดแรกแล้ว
“ออกไปตอนนี้ หรือว่าจะออกไปอีกทีตอนรุ่งเช้า เลือกเอา”
ชายหนุ่มปลดกระดุมเม็ดที่สองอย่างคล่องแคล่ว ต่อสู้กับความหื่นกระหายอย่างยากลำบาก ผู้ชายทระนงเช่นเขา ไม่เคยต้องทุกข์ทรมานกับเรื่องความใคร่แบบนี้มาก่อน ไม่เคยมาก่อน แต่ตอนนี้… เขากลับกำลังต้องการจนแทบคลุ้มคลั่ง
หลายครั้งที่เขาแทบยั้งสติเอาไว้ไม่อยู่ กับผู้หญิงคนนี้ แสนดีคนงามที่อ่อนหวานไปทั้งเนื้อทั้งตัว เขาต่อสู้กับความใคร่ที่มีต่อหล่อนมานับครั้งไม่ถ้วน พยายามผลักไสเท่าที่จะทำได้แต่ตอนนี้หล่อนกลับมานอนระทวยยั่วยวนเขาในชุดนอนที่ไม่ต้องจินตนาการอะไรเลย
และเขาก็ไม่ใช่นักบวช ไม่ใช่นักบุญ ไม่มีทางที่เขาจะหยุดยั้งความปรารถนาดิบเถื่อนที่มีต่อแม่กวางสาวอย่างแสนดีได้อีกแล้ว ต่อให้รู้ว่าหลังจากเสพสม จะต้องพบเจอกับกับดักของใครบางคนก็ตาม
หากเป็นในเวลาปกติแสนดีคงวิ่งหนีไปแล้ว แต่ตอนนี้… ยามนี้… วินาทีนี้หล่อนกำลังต้องการ… ต้องการอะไรบางอย่างที่ตัวเองไม่เคยรู้จักมาก่อน รู้แต่ว่าหล่อนร้อน… ร้อนไปทั้งตัว
“คุณชายใหญ่… แซนดี้ร้อนเหลือเกินค่ะ… ช่วย… ช่วยแซนดี้ด้วย”
เพเรอคลิสแทบจะกระชากกระดุมเม็ดที่เหลือแทนการปลดอย่างเชื่องช้าเลยทีเดียว กรามแกร่งขบแน่น บางอย่างที่กลางลำตัวผยองคึกคะนองจนเห็นรูปรอย
“ฉันไม่รู้ว่าเธอไปโดนอะไรมา แต่ถ้าเธอไม่ไปเสียเดี๋ยวนี้ ฉันจะทำให้เธอต้องร้องขอชีวิตเลยทีเดียว แซนดี้” ไม่ช้าสาบเสื้อเชิ้ตราคาแพงก็แยกออกจากกัน แผงอกกว้างกำยำที่เต็มไปด้วยเส้นขนหยิกคอดเผยออกมา
แสนดีไร้สติเพราะถูกครอบงำด้วยฤทธิ์ของยาปลุกกำหนัดหยัดร่างอวบอิ่มขึ้นมาเล็กน้อย มองคนตัวโตด้วยนัยน์ตาหวานฉ่ำ ดวงหน้าของหล่อนแดงก่ำ สองมือลูบไล้ไปตามเนื้อตัวของตนเองอย่างเชิญชวน
“คุณชายใหญ่…”
“ถ้าเธอใช้วิธีนี้กับฉัน เธอก็เป็นได้แค่ที่ระบายความใคร่เท่านั้น จำเอาไว้ แซนดี้”
นิ้วแกร่งลนลานปลดตะขอกางเกง ก่อนจะสลัดมันออกไปจนพ้นตัว ไม่ช้าเนื้อตัวของเพเรอคลิสก็เปลือยเปล่า และพร้อมพรักที่จะโรมรันในสงครามสวาทอย่างเต็มที่
บ็อกเซอร์สีเข้มไม่อาจจะปกปิดความอหังการของบุรุษเอาไว้จากสายตาหวั่นไหวของแสนดีได้เลย หล่อนควรจะวิ่งหนี แต่กลับไขว่คว้าให้เขาแนบชิดลงมาหา
“ช่วย… ช่วยแซนดี้ด้วย…” หล่อนวิงวอน ขณะที่ร่างกายเกือบเปลือยดิ้นพล่านยั่วยวน
เพเรอคลิสไม่คิดจะยื้อเวลาต่อไปอีก เขากระโจนขึ้นไปบนเตียง และจัดการขย้ำเหยื่อสาวด้วยความตะกละตะกลาม ปากหยักสวยร้อนจัดบดจูบลงไปหาแรงๆ กระแทกกระทั้นระบายอารมณ์อย่างไม่ปรานี กลีบปากอิ่มที่จูบตอบจนเลือดซึม แต่กลับไม่ได้ทำให้แสนดีรู้สึกเจ็บใดๆ เลย
“อา…”
เสียงหวานครางด้วยความทรมานของแสนดีทำให้เพเรอคลิสเต็มไปด้วยความพิศวง เขาเงยหน้าขึ้น จ้องมองสำรวจดวงหน้านวลที่ตอนนี้แดงก่ำเพราะฤทธิ์เสน่หาอย่างพิจารณา ดวงตาของเขาพร่าพร่างยามได้สบประสานสายตากับเจ้าหล่อน กระแสความต้องการมากมายอัดแน่นอยู่ในดวงตาคู่งาม และมันก็ผลักดันให้เขาเดินหน้าต่อไปอย่างไม่อาจจะฉุดรั้งได้อีก
ไม่มีอะไรที่จะหยุดการเสพสุขในครั้งนี้ได้อีกแล้ว
ชายหนุ่มประกบปากลงไปหาอีกครั้ง จูบอย่างดูดดื่มหนักหน่วง มือใหญ่ลูบไล้ไปตามผิวสาวเนียนนุ่ม กอบกุมปทุมถันอวบใหญ่เต่งตึงเอาไว้เต็มมือ เขารู้สึกคล้ายกับกำลังจะหายใจไม่ออก เมื่อได้สัมผัสกับความกลมกลึงเต่งตึงของเต้าสาว
มันไม่ใช่ครั้งแรกที่เขามีเพศสัมพันธ์กับผู้หญิงสักหน่อย เอาจริงๆ แล้วครั้งแรกของเขาตอนอายุสิบหก แต่ความรู้สึกในตอนนั้นยังไม่ตื่นเต้นรุนแรงดังเช่นในตอนนี้เลย
เพเรอคลิสเงยหน้าขึ้นมองสาวน้อยอีกครั้ง มองผู้หญิงที่ทำให้เขาคลั่งตั้งแต่เพียงแค่สัมผัสเล็กน้อยเท่านั้น
ดวงหน้านวลแดงก่ำ ผิวขาวของหล่อนก็แดงระเรื่อไปทั้งตัว ดวงตาของหล่อนหวานฉ่ำ และมันก็ทำให้เขาไม่อาจจะต้านทานพลังอำนาจของแสนดีได้อีก แรงดึงดูดทางเพศที่มีต่อกันช่างรุนแรงทรงพลานุภาพเหลือเกิน
“อา…”
หล่อนครางอีกแล้ว เพียงแค่เขาสัมผัสที่ยอดถันสีสวยแผ่วเบาเท่านั้น เพเรอคลิสแข็งเกร็งไปทั้งตัว เขากัดฟันแน่นอย่างแสนทรมาน และสุดท้ายก็ไม่อาจจะทานทนต่อความเย้ายวนต่อไปได้ ใบหน้าหล่อจัดก้มลงคลุกเคล้ากับร่องอกอวบอย่างลุ่มหลง นิ้วแกร่งบี้ขยี้ยอดถันหนักหน่วงจนมันบวมเป่ง จากนั้นก็อ้าปากกว้างรวบป้านถันพร้อมกับปลายยอดสวยเอาไว้ในอุ้งปาก และดูดแรงๆ
“อา…” แสนดีสะท้านเยือกทั้งตัว ลมหายใจหอบสะท้าน ใบหน้าแดงก่ำกับสัมผัสแปลกใหม่แสนหวานที่ได้รับ ความร้อนจากอุ้งเชิงกรานพุ่งกระจายไปทั่วทั้งร่าง
ทำไม… หล่อนถึงได้รู้สึกดีเหลือเกินนะ
“อา…” ดวงหน้าแดงระเรื่อส่ายไปมากับที่นอนจนเส้นผมสีดำขลับยุ่งเหยิง
สองแขนของเขารวบรัดร่างกายของหล่อนแนบแน่น ปากร้อนจัดดูดอมยอดถันทั้งสองข้างราวกับกำลังจะรีดน้ำนมจากเต้างาม ลิ้นหวานฉ่ำอบอุ่นตวัดโลมเลียจนทำให้หล่อนยิ่งหลงลืมทุกสิ่งอย่าง นิ้วมือทรงอานุภาพปลุกเร้าไฟสวาทให้ลุกโชน
หล่อนบิดส่ายด้วยความซ่านกระสัน แม้สติการรับรู้จะเลือนลางแต่หล่อนก็สามารถซึมซับความหฤหรรษ์จากปลายลิ้นแต่ฝ่ามือของ เพเรอคลิสได้เป็นอย่างดี
เขาค่อยๆ โลมเลียหล่อนจนอ่อนระทวย ฝ่ามือสากลูบไล้แผดเผาไปทั่วทั้งกายสาว ก่อหวอดความหวามรัญจวนให้เกิดขึ้นมากมายที่ช่องท้อง ประสาททุกส่วนของหล่อนกรีดร้องด้วยความต้องการบ้าคลั่ง
“อา… คุณชาย… ใหญ่”
หล่อนครวญครางร้องเรียกชื่อของคนบนร่าง ผู้ชายที่กำลังกลืนกินปทุมถันคู่แฝดอย่างเอร็ดอร่อย มือใหญ่บีบเคล้นหนักหน่วงรุนแรง ปากร้อนจัดดูดอมอย่างบ้าคลั่ง เขย่าโสตประสาทของหล่อนให้สั่นไหวสะท้าน
“อา… อา…”
ยิ่งเขาแลบลิ้นโลมเลียยอดถันรัวระทึกเท่าไหร่ ร่างสาวของหล่อนก็ยิ่งลอยสูงขึ้นไปทุกขณะ
“อา…”
YOU MAY ALSO LIKE
