อย่า อยู่ อย่าง อยาก - ตอนที่ 2 อย่า (2)
“สวัสดีครับพี่อินทร์ “
“พี่อินทร์หรอ!? หวัดดีฮ้าบบ “
“พี่อินทร์สวัสดีค่ะ! “
เป็นไม่กี่ครั้งที่เขาจะได้มาเข้าชั้นเรียนของคณะที่ส่วนใหญ่จะเน้นไปที่การปฏิบัติจริง ซึ่งนักศึกษาหลายๆคนภายในชั้นก็นับถือเขาเป็นรุ่นพี่ที่น่าเคารพ เนื่องจากความเป็นมิตร
ความเท่ ความอัธยาศัยดีที่เข้ากับทุกๆคนโดยไม่เกี่ยงสถานะไม่ว่าจะเป็นผู้ชายหรือผู้หญิง ต่างก็ปฏิบัติด้วยความเท่าเทียมทั้งหมด แน่นอนว่าผีก็เช่นกัน
ในคณะนิเทศนี้จะรู้จักกันดีในเรื่องผีเฮี้ยน ผีดุผีที่มักจะออกออกมาหลอกนักศึกษาก็ล้วนถูกอินทร์จับไปปรับทัศนคติทั้งหมด จนตอนนี้ไม่ว่าเรื่องอะไรคณะนี้ก็จะมีที่ปรึกษาปัญหาหัวใจเป็นผีในคณะเอง
แม้ว่าจะสื่อสารกันตรงๆไม่ได้ แต่ก็พอคุยกันรู้เรื่องผ่านกระดานผีบอก หรือผีถ้วยแก้วอยู่ เรียกได้ว่าการที่มีอินทร์อยู่ในคณะนี้นั้นทำให้หลายๆอย่างมันดีขึ้นตามจริงๆ
“พี่ครับผมมีเรื่องจะปรึกษาพี่หน่อยอ่ะ “รุ่นน้องคนนึงเดินมาหาอินทร์อย่างกล้าๆกลัวๆ
“ว่าไง? “เขาท้าวเอว ก่อนจะถามกลับ
“ช่วงนี้รู้สึกว่าจิตใจมันไม่อยู่กับเนื้อกับตัวเลยอ่ะพี่.. ผมควรจะทำยังไงดีครับ.. “
” ก็.. พักผ่อนเยอะๆ หาหมอบ้างก็ดี ถ้ามันไม่หายจริงๆก็ค่อยมาหาพี่นี่ โอเค๊? “อินทร์
“ครับพี่ ขอบคุณมากครับ! “
และนั่นก็เป็นหนึ่งในเคสรายวันของเขา ตลอดเวลาพักก็มักจะมีรุ่นน้องหรือนักศึกษาในรุ่นเดียวกันมาถามเรื่องที่ตัวเองเป็นอยู่เสมอ ซึ่งอินทร์ก็ช่วยได้จริงๆทั้งแพทย์วิชา และไสยวิชาเลย อีกทั้งของใครแรงก็จะช่วยอย่างเต็มใจอีกด้วย
แต่ก็คงมีค่าจ้างเล็กๆน้อยๆล่ะนะ
“วิฬาพร “ศาสตราจารย์ประจำคลาส
จารย์แกเป็นคนที่หล่อและเก่งมาก ถึงขนาดที่นักศึกษายังต้องชอบในตัวของศาสตราจารย์คนนี้ เพราะเขาเป็นคนที่สอนเข้าใจง่ายและใจดี
ซึ่งดูๆแล้วอายุของครูก็ไม่น่าเกิน 40 ทว่าอินทร์กลับเห็นควันดำบางอย่างอยู่รอบตัวของศาสตราจารย์คนนี้ มันปล่อยกลิ่นสาบศพแรงออกมาจนเขาได้กลิ่น
แต่นอกจากเขา ก็คงมีเพียงแค่คนที่มีเซนส์เหมือนกันเท่านั้นที่น่าจะเห็น ควันดำนั่นดูยังไงก็ลางร้ายชัดๆ ประกอบกับขอบตาที่เริ่มดำของครู ความเหนื่อยล้าอ่อนเพลียนั่นมันบ่งบอกถึงสิ่งที่คอยตามรังควานครูอยู่แล้ว
“มาค่า~ “
“รากขวัญ “
“มาค่ะ! “
“เสสวาท “
” มาครับ “
ครูเขาก็ขานชื่อไปเรื่อยๆ พอถึงเวลาสอนจริงครูเขาก็เริ่มอ่อนแรง บอกให้รู้เลยว่าครูคงเจอมาหนักจริงๆ
และขณะที่กำลังเรียนภาคปฏิบัติอยู่นั้นเอง อินทร์ก็ได้เข้าไปทักศาสตราจารย์
” อาจารย์วารุณ ช่วงนี้คุณดูไม่ค่อยดีเลยนะครับ “
“อ่ะ.. ศิวาหัตถ์.. เธอมาทักครูแบบนี้แสดงว่า.. “เหมือนครูเขาจะรู้สึกตัวได้ไวกว่าที่คิด
“ครับ พลังงานที่อยู่รอบตัวครูนี่แย่มากเลยนะครับ”อินทร์วางมือบนบ่าของครู เพื่อที่จะใช้มือเป็นพาชนะในการกักเก็บอาคมที่เอาไว้ใช้ขับไล่พลังงานพวกนี้จากนั้นก็ส่งผ่านอาคมไปทั่วร่างของครู
ก็จะเป็นการปัดเป่าแบบชั่วคราว
“ขอบใจนะ.. ครูรู้สึกดีขึ้นเยอะเลยล่ะ “สีหน้าของครูในตอนนี้ดูสดใสขึ้นเยอะมากจริงๆ
แม้ว่าคนธรรมดาจะไม่สามารถมองเห็นอาคมที่กำลังไหลผ่านร่างกายและขับไล่ไอความชั่วร้ายออกไปได้ แต่ถ้าเป็นหมอผีด้วยกันจะต้องรู้สึกถึงมันได้อย่างแน่นอน
เอาสิ ถ้าใครหน้าไหนคิดจะลองดีกับกูล่ะก็เข้ามาเหอะ พ่อจะสอยให้ร่วงเลย
หลังจากที่อินทร์คุยกับครูเสร็จเรียบร้อย ต่อไปก็จะเป็นช่วงพักกลางวัน แม้ว่าอินทร์จะไม่มีเพื่อนเลยสักคนแต่ก็ยังมีพวกรุ่นน้องที่คอยทักทายเขาระหว่างทาง อินทร์ตอบกลับเด็กพวกนั้นอย่างสดใส
ระหว่างนี้เองเขาก็ต้องคอยสังเกตการณ์รุ่นน้องที่ชื่อซันไปด้วย อีกทั้งยังต้องคอยระวังเคสของอาจารย์วารุณอีก บอกได้เลยว่าเรื่องน่าปวดหัวนี้คอยตามรังควานเขาไม่พักเลยจริงๆ
ถึงแม้เขาจะไม่ได้คิดอะไรมากกับเรื่องพวกนี้อยู่แล้ว แต่นั่นก็ไม่ใช่สิ่งที่ควรจะปล่อยทิ้งไปเช่นกัน
ทำให้ในตอนนี้หมอผีจำเป็นของเรามีเรื่องให้ต้องคิดมากกว่าปกติ
“ให้ตาย… ทำไมกูต้องมาเครียดกับอะไรแบบนี้ด้วยวะเนี่ย.. “อินทร์นำจานข้าวกะเพราไข่ดาวไม่สุกมาวางไว้ที่โจ๊ะประจำ พร้อมกับกุมขมับเมื่อคิดถึงเรื่องต่างๆนานา
“ยัยรุ่นน้องตัวแสบนั่น… อาจารย์ประจำคลาสเรา… ปวดหัวโว้ย!! “อินทร์ขยี้หัวตัวเองอย่างแรง จนไม่ได้สังเกตถึงอะไรบางอย่างที่มานั่งร่วมโต๊ะกับเขาตรงหน้า
“คือว่า… พี่คะ.. ” วิญญาณของนักศึกษาสาวคนหนึ่งมานั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามกับเขา ทั้งๆที่อินทร์กำลังจะได้เสวยสุขกับผัดกะเพราของตนแท้ๆ
” เอ็งเป็นใครอีกหนิ… นี่กูปิดรับเคสคำขอได้รึเปล่าวะเนี่ย..”อินทร์
“ขอโทษค่ะพี่อินทร์! คือหนูไม่ได้จะมากวนเลยนะคะ! “
“ไม่ได้มากวน? แต่มาในสภาพแบบนั้นเนี่ยนะ? “อินทร์มองตั้งแต่ปลายรองเท้าของวิญญาณตนนั้นไปจนถึงเส้นผมเส้นสุดท้ายที่อยู่บนหัว ดูก็รู้เลยว่าตกตึกตายมาแน่นอน
ก็สภาพมันเละซะขนาดนี้นี่นา
“กูกินข้าวไม่ลงนะเว้ย “อินทร์
” ข- ขอโทษค่ะพี่อินทร์!! หนูไม่ได้ตั้งใจนะคะ!! ” หลังจากที่เธอกลับเข้าสู่สภาพปกติ ความสวยของเจ้าวิญญาณนี่มันสวยพอๆกับพวกดารา หรือพวกวงไอดอลเกาหลีอะไรพวกนั้นมากเลย
เลยทำให้เจ้าอินทร์สงสัยว่า สาวสวยอย่างยัยนี่มันตายได้ยังไง? ถึงในใจจะคิดอยู่แต่ก็ไม่ได้ถามอะไรออกไป เพราะรู้อยู่แล้วว่าพวกวิญญาณที่ตายใหม่ๆนี่จะยังจำอะไรไม่ได้ตอนรู้ว่าตัวเองตาย
ต้องปล่อยไปก่อนสักพัก ถึงจะฟื้นความจำขึ้นมาได้ หรือไม่ก็ใช้การทำพิธีกรรมเอา แต่มันแพงและน่ารำคาญเอาเรื่อง
ระหว่างกินข้าว อินทร์ก็ได้คุยกับวิญญาณตนนั้นไปด้วย
“จะว่าไป สาวสวยอย่างเอ็งนี่ตายได้ยังไงกัน? “อินทร์
” คือว่า.. เท่าที่จำได้คือหนูตกตึกตายน่ะค่ะ.. แต่จำอะไรก่อนหน้านั้นไม่ได้เลย.. “
“แล้วอยากให้กูช่วยอะไรล่ะ “อินทร์
“หนูอยากให้พี่อินทร์ช่วยตามหาคนที่ฆ่าหนูทีค่ะ! “
“อ่าว ไหนบอกว่าจำอะไรไม่ได้เลยไง? “อินทร์
“เท่าที่รู้คือ หนูตกตึกตายที่ชั้นดาดฟ้าของมหาลัยน่ะค่ะ มีความรู้สึกว่าก่อนจะตายเหมือนถูกใครบางคนผลักลงมา.. “
‘ ไม่ใช่เรื่องเล่นๆแล้วแฮะ นี่มันคดีฆาตกรรม.. ‘อินทร์
‘ แต่ใครกันล่ะที่ทำ? แต่ช่างมันเถอะ คดีนี้น่าจะจบได้ในวันนี้เลย ‘
“ก็ได้กูรับคดีนี้มาทำก็ได้ “อินทร์
โดยปกติแล้วตัวอินทร์เองจะรับหน้าที่ให้คำปรึกษากับมนุษย์ และวิญญาณ แต่หากเป็นการช่วยเหลือแบบนี้มันจะต้องมีค่าใช้จ่ายกันเล็กน้อย ไม่ว่าจะเป็นมนุษย์ หรือผีก็ตาม
” ว่าไปแล้ว เธอชื่ออะไร?”อินทร์
“เอ๊ะ? อ่า.. เอ่อ… พิรุณ.. มั้งคะ? “
“เอาชื่อเล่น “อินทร์
” เอ่อ……..ฟ้า… รึเปล่านะ? “
“โอเค ฟ้าตอนที่เธอตาย และตื่นมาเป็นวิญญาณที่ตัวเธอจะมีเหรียญเงินอยู่ 1 เหรียญ ได้เก็บเอามารึเปล่า? “อินทร์โชว์เหนียญเงินเหรียญนึง ที่บนเหรีญสลักรูปเทียนไข และหัวกะโหลกไว้ทั้งหัวและก้อย โดยเหรียญนี้คนเป็น หรือคนที่ไม่เคยผ่านความตายมาก่อนจะไม่เห็นมัน และไม่เคยได้รับมัน
” อ๊ะ! ค่ะ! เหมือนจำได้ว่าเคยเก็บมาอยู่! “
“เหรียญนี้มีชื่อเรียกว่า กษาปณ์คนตาย จะปรากฏให้เห็นเฉพาะกับพวกวิญญาณและคนที่ผ่านความตายมาแล้ว หรือพวกที่มองเห็นความตายของคนอื่นได้ “
“เหรียญนี้ประโยชน์มากในโลกวิญญาณที่พวกเธออยู่ มันเอาไว้แลกเปลี่ยนของซึ่งกันและกันซึ่งของในที่นี้หมายถึงวาสนา และจะถือว่าเป็นค่าจ้างสำหรับการที่ฉันจะต้องทำงานให้ด้วยด้วย “
“วิธีได้มันมามีอยู่หลายวิธีเลย แต่ที่ง่ายที่สุดสำหรับวิญญาณในการได้มันมาเลยก็คือ สะสมบุญ ทุกๆ 100 แต้มบุญ จะได้รับมาหนึ่งเหรียญ “
“หากอยากรู้ว่าวาสนาคืออะไร.. ให้ใช้จิตนึกคิดว่าจะทำอะไรสักอย่าง แล้วสิ่งนั้นมันจะเป็นจริงเอง “
“พลังของวาสนายิ่งมากตามเหรียญที่มี ถ้าอยากรู้ว่าจะใช้แลกกับใครล่ะก็.. ลองไปถามที่วัดสักที่ดู “
” อ่อ.. ค่ะ… ( มึนตึ๊บไปหมดเลยง่ะ.. ) “
“ทีนี้มาคุยเรื่องของเรากันดีกว่า.. ค่าจ้างสำหรับงานนี้คือ 5 เหรียญกษาปณ์คนตาย “อินทร์
” โห.. 500 แต้มบุญเลย!? “
“จะยอมจ่ายรึเปล่าล่ะ “อินทร์
” ค่ะ! จ่าย! “
อินทร์ยื่มมือออกมา วิญญาณสาวคนนั้นมึนงงอยู่สักพักก่อนจะจับมือของเขา พอยกมือออกก็ได้เห็นว่าที่มือของอินทร์มีเหรียญเงิน 5 เหรียญวางอยู่
ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้ไม่มีอะไรเลยแท้ๆ
“ถ้าอยากรู้ว่าฉันจะหาตัวตนร้ายยังไงล่ะก็ ช่วยตามมาเงียบๆละกัน “อินทร์
“ค่ะ! “
• • •
ดาดฟ้าของตึกนักศึกษา
‘ หืม? ตรงนี้มีรอยด้วยแฮะ ดูท่าตัวฆาตกรจะยังไม่ได้วางแผนมาดีขนาดนั้น บางทีอาจจะเป็นคนในมหาลัยนี้.. ‘
‘ ก็แหงสิวะ! ฆ่าในม. ก็ต้องเป็นคนนี้มหาลัยนี่แหละ! ทีนี้ จะเริ่มสืบยังไงดีวะเนี่ย? ‘
อินทร์สวมถึงมือแล้วตามเช็คดูบริเวณรอบๆดาดฟ้า เท่าที่เห็นเขาไม่เจออะไรที่แปลกปลอมเลย
” หืม? ประตูห้องเก็บของไม่ได้ล็อคแฮะ “
เมื่อลองบิดประตูห้แงเก็บของบนดาดฟ้าดู ก็ต้องพบว่าประตูข้างในนั้นไม่ได้ล็อค อีกทั้งด้านในห้องเก็บของยังมีพวงกุญแจรูปลูกบาสตกอยู่
เจอกุญแจแบบนี้คงจะหาตัวคนร้ายไม่ได้ง่ายๆแน่ เพราะคนในม.ที่พกพวงกุญแจแบบนี้ยังมีเยอะ ทว่ามันกลับง่ายขึ้นอย่างเห็นได้ชัด เพราะหลังพวกกุญแจนี้ยังมีเศษกระดาษ ที่เขียนชื่อของเจ้าของเอาไว้อยู่
” มโนเอก เสกประดิษฐ์ เรอะ”
” ฟ้าเอ็งเรียนอยู่คลาสไหนก่อนหน้านี้? “
” เอ๋… เอิ่ม… นิติศาสตร์นะคะ? “
” ป่ะ ไปที่คลาสของอาจารย์วิลเลียมกัน “อินทร์
” เอ๋…. “
• • • •
ทันทีที่อินทร์ได้เปิดประตูเข้ามาภายในคลาส ทุกการกระทำต่างก็หยุดนิ่งโดยไม่ได้บอกกล่าวใดๆ
เขากลอกตามองไปทั่วห้อง และไปเตะตากับเด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่ดูจะไม่ได้นอนมานานพอควร อีกทั้งยังมีอาการล่กลั่กผิดปกติ
‘ ศิวาหัตถ์? .. พร้อมกับวิญญาณจางๆของเด็กสาว นี่เด็กนี่ทำงานให้วิญญาณอีกแล้วเรอะ? ‘อาจารย์วิลเลียม
“ขออนุญาตนะครับครูวิลเลียม พอดีว่าผมมีเรื่องนิดหน่อย”อินทร์
“ไม่เป็นไร เชิญตามสบาย “อาจารย์วิลเลียม
‘พักนี้ก็วสังเกตอาการของนักศึกษามโนเสกมาพักนึงแล้วด้วย บางทีอาจจะมีความเชื่อมโยงกันก็ได้ ‘อาจารย์วิลเลียม
อินทร์เดินมายังกลางห้องบรรยาย พร้อมกับล้วงพวกกุญแจที่เก็บมาได้ออกมา
ทันทีที่นักศึกษาหญิงคนนั้นเห็น ก็มีอาการเลิ่กลั่กอย่างเห็นได้ชัด อินทร์ที่สังเกตเห็นเรื่องนี้เลยได้พูดขึ้นมา
” มีใครในคลาสนี้ เป็นเจ้าของพวกกุญแจนี้รึเปล่า? “
เขารู้อยู่ปก่ใจแล้วว่าที่คลาสนี้มีคนชื่อมโนเสก แต่ก็ยังทำเป็นเงียบ รอให้เจ้าของมายืนยันตัวก่อน
ถึงแบบนั้นก็ไม่มีใครยกมือเลยสักคน
“อืม.. สงสัยจะไม่มีขอตัวก่อนนะครับศาสตราจารย์ “อินทร์
“ไม่เป็นไรๆ ดูแลตัวเองดีๆด้วยล่ะ “อาจารย์วิลเลียม
อินทร์ออกมาจากห้อง แล้วยืนรอจนกว่าจะหมดเวลา แล้วพอถึงเวลาพักของนักศึกษาแล้วอินทร์ก็ได้สะกิดนศ.สาวคนนั้น
ดูที่ป้ายชื่อนักศึกษาแล้ว.. คนเดียวกันเป๊ะเลย
” นี่เธอ “อินทร์
” ค- คะ!!? “
“อันนี้ของเธอ ใช่รึเปล่า? “อินทร์ยื่นให้ดู
“ไม่- ไม่ใช่ค่ะ!! “
” งั้นหรอ.. แต่ว่ามันมีป้ายชื่อติดอยู่ที่ด้านหลังนะ “อินทร์
ได้ยินแบบนั้นเธอเลยสะดุ้งอย่างแรง และพยายามจะเอามันคืน
” จุ๊ จุ๊~ ถ้าอยากได้มันคืน มาที่ดาดฟ้าตอนเย็นหลังเลิกเรียนซะ “อินทร์
ด้วยความจำเป็น เธอจึงตอบตกลง
“ค- ค่ะ.. “
• • •
“ทำไมต้องเป็นดาดฟ้า ตอนเย็นล่ะคะ? “
“นั่นก็เพราะว่าในสถานที่ที่คนตายน่ะ วิญญาณจะมีพลังงานมากที่สุด และยิ่งเป็นช่วงพลบค่ำแล้วด้วยเธอก็จะยิ่งมีพลังมากกว่าเดิมอีก เข้าใจใช่ป่ะ? “
” ค่ะ.. เข้าใจแล้วค่ะ “
“แล้วเป็นไงล่ะ? พอจะจำอะไรได้บ้างรึยัง? “
” ค่ะพี่อินทร์.. หนูจำได้ว่าครั้งหนึ่งหนูเคยมีเพื่อนชื่อภูมิ เธอเป็นคนดีมากๆเลยค่ะ! “
” งั้นหรอ “
‘ ภูมิเรอะ คงจะเป็นชื่อเล่นของเด็กคนนั้น ‘
◇◇◇
“มาตามที่บอกแล้วนะคะ… รุ่นพี่.. “
” รุ่นพี่จะคืน… พวกกุญแจให้หนู– “
” ชู่ว .. ” อินทร์
เมื่อเธอได้เดินขึ้นมา ก็ต้องเห็นวิญญาณของเพื่อนเธอที่กำลังนั่งร้องเพลงอยู่บนขอบดาดฟ้า
ที่เป็นเส้นกั้นระหว่างความเป็น และความตาย
” ครั้งหนึ่งพวกเราอยู่ตรงนี้~ ด้วยกัน~ “
” ฟ- ฟ้า… “
” เติบโต ผ่านเรื่องต่างๆมามากมาย~ “
เสียงอันไพเราะ ได้กลบความเงียบงันและความรู้สึกภายในใจ ไปจนหมด
” เราจะคงอยู่ตรงนี้ ตลอดไป~ “
แล้ววิญญาณของหญิงสาวคนนั้น ก็ได้หันมาหาเพื่อนของเธอ
” จำเรื่องที่ผ่านมาได้บ้างไหม? “อินทร์
” ค่ะ ขอบคุณนะคะ พี่อินทร์ “
นศ.สาวในตอนนี่เต็มไปด้วยความรู้สึกที่บอกไม่ถูก ทั้งความตื้นตัน ความเศร้าเสียใจ ความรู้สึกผิด.. ทำให้เธอ..ก้าวขาไม่ออกราวกับความรู้สึกมันเหนี่ยวรั้งตัวของเธอเอาไว้
” ฮึ่ก… ขอโทษ.. “
” ไม่เป็นไรหรอกภูมิ.. ฉันไม่แค้นเธอหรอก.. “
ในตอนนี้ อินทร์ไม่คิดจะเข้าไปแทรกบทสนทนาระหว่างเพื่อนรักสองคนนี้ เพราะหากทำแบบนั้นก็คงเป็นการทำร้ายจิตใจกันมากจนเกินไป
อีกอย่าง อินทร์จะได้รู้เรื่องราวต่างๆด้วยตัวของเขาเอง
จับใจความได้ประมาณว่า เจ้าภูมิมันแต่งเพลงมาให้ฟ้าร้องในงานโรงเรียน แต่คนกลับไปชื่นชมและชอบในตัวฟ้ามากกว่า เธอจึงเกิดความรู้สึกอิจฉาขึ้นมาภายในใจชั่ววูบ
จึงได้รอคอยฟ้า ที่อยู่ดาดฟ้าและสังหารเธอด้วยการผลักเธอตกจากตึก ทำให้ดูเหมือนเป็นการฆ่าตัวตาย
แต่ในตอนนั้นมันเป็นแค่อารมณ์ชั่ววูบ เลยไม่ได้วางแผนมาดีจึงถูกอินทร์จับได้ เธอสารภาพความผิดทั้งหมดออกมา
รู้สึกผิดเกี่ยวกับสิ่งที่ทำเลยไม่สามารถนอนหลับสนิทได้ตลอดทั้งสัปดาห์ที่ผ่านมา
“แล้วทีนี้จะเอาไงต่อ หมดห่วงแล้วตอนนี้เธอไปสู่สุคติได้แล้วล่ะ “อินทร์
“ด- เดี๋ยวก่อนค่ะพี่อินทร์! หนู– หนูขอบอกลากับฟ้าก่อนนะคะ! “ภูมิ
“จะทำไรก็ทำ ยังไงซะกูก็ได้ค่าจ้างมาแล้ว “อินทร์
” ลาก่อนนะภูมิ พี่อินทร์ก็ด้วย ขอบคุณมากเลยค่ะ “
” ลาก่อนนะฟ้า… หวังว่าที่สวรรค์จะอยู่สบายนะ “ภูมิ
“ไม่สบายได้ไง มีพระนารายณ์คุมอยู่ “อินทร์
“พี่อินทร์คะ! ให้ความสำคัญกับบรรยากาศหน่อยสิคะ! “ภูมิ
” …จ้ะ~ “อินทร์
“แล้วเรื่องพ่อแม่ล่ะ.. “ภูมิ
“ไม่ต้องห่วง พวกท่านมารอรับนานแล้วล่ะ “อินทร์
“หมายความว่า ….”ภูมิ
” ใช่แล้วล่ะ พวกท่านเสียแล้ว.. ประมาณสองปีได้แล้วมั้ง แต่ก็ขอบคุณนะที่ดูแลกันเสมอมา.. แล้วฉันจะคิดถึงเธอนะ.. “
” อืม.. “
” เอาล่ะ ถอยไป จะเริ่มทำพิธีแล้ว “อินทร์
อินทร์พนมมือแล้วร่ายบทสวดอยู่สักพัก ก่อนจะวางมือบนหัวของฟ้า
“ไปซะ “อินทร์
หลังจากที่อินทร์ได้สวดจบ ร่างของฟ้าก็ค่อยๆจางหายไปจากที่ตรงนั้น
สายลมได้พัดพาให้การเริ่มต้นครั้งใหม่ของเด็กสาวคนนี้เต็มไปด้วยความสุข อินทร์ได้ส่งพวกกุญแจนั่นให้เธอไป ก่อนจะเดินออกไปเขาก็ทิ้งท้ายเอาไว้ว่า
” เธอน่ารักดีนะ ถึงสาวนักดนตรีจะดีก็เถอะ แต่ฉันชอบสาวกีฬามากกว่า… แล้วก็อย่าไปอิจฉาใครอีกล่ะไปละบาย “อินทร์
เขาปล่อยให้นักศึกษาคนนั้นอยู่คนเดียวบนดาดฟ้า ขณะที่เธอกำลังช็อคอยู่
” นี่ฉัน.. พึ่งถูกชมว่าน่ารักจากคนที่เย็นชาแบบนั้นหรอ… สงสัยวันนี้คงดวงดีแล้วสิ– เอ๊ะ– ร- รอด้วยสิคะพี่อินทร์!! “ภูมิ
แล้วปัญหาของวันนี้ก็จบลงไปด้วยดี โดยที่ไม่รู้เลยว่าคำสาปของซัน ยิ่งส่งผลต่อตัวเธอหนักกว่าเดิมหลายเท่าตัว
” อือ… อื้อออ!! อื๊ออออ!! มันเจ็บ…!! เจ็บบ!! อืออ!! พี่- พี่อินทร์.. ช่วยด้วย…!.. “
ซัน กำลังทรมาณจากคำสาปของหมอผีชั้นสูงอยู่..
ตัดจบตอน