หวานใจคุณชายเสิ่น - ตอนที่ 33
เสิ่นมั่วเฉิงเลิกคิ้วสงสัย อาย?
เขาตั้งหน้าตั้งตารอ หลังจากที่เธอได้เห็นใบหน้าแท้จริงอันแสนคุ้นเคยของเขาแล้ว ใบหน้าเล็กๆ จะแสดงสีหน้าแบบไหนกันนะ แต่ไม่ต้องรีบร้อน ไว้เมื่อถึงครึ่งทางหรือเสร็จแล้ว ค่อยให้เธอเห็นมันยังไม่สาย แบบนี้ตื่นเต้นกว่า
เขาเลือกชุดอันแสนเย้ายวนให้เธอ ไปควบคุมบริษัทชุดชั้นในด้วยตนเอง ดีไซเนอร์บอกว่าชิ้นนี้เป็นการออกแบบมาสำหรับสาวหน้าอกใหญ่โดยเฉพาะ เขายิ่งอยากยลโฉมเสียแล้ว
ตอนนี้เธออยู่ใต้ผ้าห่ม สวมมันอยู่ไหมนะ?
ลูกกระเดือกขยับเบาๆ นิ้วเรียวยาวจับที่มุมข้างหนึ่งของผ้านวม แล้วดึงขึ้นอย่างแรง ร่างกายของกู้สวงส่วงสัมผัสความหนาวเย็นอย่างฉับพลัน
นอกจากผ้าชีฟองบางๆ เรือนร่างนั้นไร้อาภรณ์อื่นใดปกปิด ปรากฏต่อสายตาชายหนุ่ม
เธอได้ยินเสียงหายใจของเขาแรงขึ้นเรื่อยๆ ลมหายใจร้อนๆ ไหลรินรดลงมาบนตัวเธอ
ยิ่งเข้าใกล้ อุณหภูมิในร่างกายยิ่งเพิ่มสูงขึ้น เงาหนักๆ กดทับลงมา——
ริมฝีปากของกู้สวงส่วงร้อนรุ่มขึ้นมาอย่างกะทันหัน เธอประหม่าร้องตะโกนออกมาอย่างไม่ทันได้คิด “คุณสา คุณสามีคะ หนูเจ็บ”
“…”
ชายหนุ่มด้านบน ยังไม่ได้เคลื่อนไหวเลยสักนิด
กู้สวงส่วงสูดหายใจเข้าลึกๆ เพิ่งจะรู้สึกตัว…
ตื่นเต้นจนเรียงลำดับผิดถูก! เวลานี้ควรเรียกว่า ‘คุณสามี หนูกลัวค่ะ’ ด้วยน้ำเสียงอ่อนแรง!
เสิ่นมั่วเฉิงไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับยัยเด็กปัญญาอ่อนคนนี้ ยังไม่ได้แตะสักหน่อยก็เจ็บแล้วเหรอ?
ชายหนุ่มขมวดคิ้วเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้ส่งผลกระทบต่ออารมณ์ของเขา ริมฝีปากบางผนวกกับกลิ่นไวน์เคลื่อนเข้าหาหญิงสาว เธอเอามือปิดปากเล็กๆ นั้นไว้อย่างสงวนท่าที
กู้สวงส่วงกลับมามีสติอีกครั้ง เตรียมตัวไม่ให้ผิดพลาดอีก “คุณสามีคะ อย่าค่ะ หนูกลัว อืม…อย่าค่ะ”
ชายหนุ่มเลิกคิ้ว ยิ่งเพิ่มความดุดันมากขึ้น
ร่างกายของกู้สวงส่วงแข็งทื่อ ในใจกลัวเพียงแต่ว่าจะถูกเขาจับได้ ทุกครั้งที่ริมฝีปากและมือของเขาลูบไล้ผ่านเรือนร่าง เธอต้องคอยระมัดระวัง และเอาแต่ส่งเสียงร้องว่า
“คุณสามีคะ หนูกลัว”
“คุณสามีคะ อย่าค่ะ”
“คุณสามีคะ อย่าสิคะ”
“คุณสามีคะ หนูเจ็บ อ๊ะ!”
พร้อมกับเสียงร้องไห้ฮือๆ จนทำให้เสิ่นมั่วเฉิงรู้สึกอึดอัด!
ร้องอะไรขนาดนั้น? แตะตรงไหนๆ ก็เอาแต่ร้องว่า ‘อย่า เจ็บ กลัว’ ทำแบบมีความสุขหน่อยไม่ได้หรือไง?
ใบหน้าของเขาค่อยๆ หมองเศร้าลง——
ชายหนุ่มเป็นกังวลว่า ความสนใจของเขาจะถูกความพูดมากของเธอทำให้เขาหมดอารมณ์
เดิมทีเวลานี้กู้สวงส่วงต้องทำการแสดงว่า ‘ฉันบริสุทธิ์และตะโกนร้องอย่างสุดเสียง’ แต่ภายในใจกลับเริ่มสับสน
แม้ว่าเขาจะเป็นตาเฒ่า แต่ภายใต้จิตสำนึกที่ดีเธอไม่ควรโกหกเขาไม่ใช่เหรอ? และอีกอย่างเขาก็อายุห้าสิบหกสิบปีแล้ว มีเงินมีตำแหน่ง ประสบการณ์เรื่องผู้หญิงคงมากมายนับไม่ถ้วน บริสุทธิ์หรือไม่บริสุทธิ์ มองแว็บเดียวก็รู้
ฉากสุดคลาสสิกของพวกคนรวยในละครปรากฏขึ้นมาในหัวกู้สวงส่วงทันที หลังจากที่สามีรู้ว่าหญิงสาวคนนั้นไม่บริสุทธิ์ เธอจะได้พบกับชีวิตที่น่าเวทนายิ่งกว่าความตาย
แทนที่จะรอให้เขารับรู้ด้วยตนเอง สู้เธอเป็นฝ่ายชิงสารภาพก่อน เพื่อผ่อนปรนความผิดไม่ดีกว่าเหรอ?
เสิ่นมั่วเฉิงขมวดคิ้ว ชายหนุ่มหลับตาลง แล้วหอบหายใจ ร่างแข็งแกร่งมีเหงื่อไหลโชก
‘โรคแพนิค’ ของเขากำลังกำเริบ ที่เห็นได้ชัดเจนคือร่างกายกระตุกเกร็งและกำลังจะระเบิด แต่ภายในใจกำลังพยายามขจัดมันออกไปอย่างช้าๆ นึกถึงสิ่งที่ผู้หญิงคนนั้นทำไว้กับเขาอย่างแสนสาหัสในตอนนั้น ความหวาดกลัวและความน่ารังเกียจก็ถูกขจัดหายไป…
เขานึกเสียใจที่ไม่ได้รับประทานยาที่เวินจิ่นไหวให้ไว้ ในสภาวะเมื่อสติสัมปชัญญะลดลง เป็นการยากที่จะเอาชนะความบอบช้ำทางจิตใจได้ แม้รู้ดีว่าหญิงสาวใต้ร่างคนนี้งดงามบริสุทธิ์เกินกว่าใครเทียบ
ระหว่างที่กำลังต่อสู้กับจิตใต้สำนึกภายในตัว หญิงสาวใต้ร่างของเขาก็มีการเคลื่อนไหว——
ดวงตาเย็นชาของชายหนุ่มแดงก่ำ พอได้สติกลับมาแล้วจ้องมอง เห็นร่างเล็กๆ หดตัวอยู่ใต้หน้าอกชุ่มเหงื่อของเขา หยิบผ้าเช็ดตัวมาห่อหุ้มตนเองไว้ พร้อมคุกเข่าลงตรงข้ามเขา
“…” กำลังทำอะไร?
หลังจากที่กู้สวงส่วงคิดพิจารณาซ้ำไปซ้ำมา จำบทเรียนในอดีตและคอยระมัดระวังในอนาคต เธอเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงสั่นเทา “คุณตาคะ——”
“…”
ใครบางคนไร้ปฏิกิริยาตอบกลับ…ไม่สิ เธอกำลังเรียกเขาเหรอ?
“ฉันขอโทษนะคะคุณตา ยกโทษให้ฉันด้วยที่ไม่อาจปฏิบัติกับคุณเหมือนเป็นสามีของฉันได้ ฉันรู้ว่าฉันมันเห็นแก่ตัว คุณซื้อฉันมาจากพ่อ แต่งงานกับฉัน คุณมีสิทธิ์ที่จะหลับนอนกับฉัน โดยที่ฉันไม่สามารถปฏิเสธได้เลย คืนนี้ฉันก็ไม่อยากปฏิเสธคุณ แต่ก่อนอื่นฉันอยากจะพูดเรื่องในใจบางอย่าง”
เธอสูดลมหายใจเข้าลึกๆ เอ่ยด้วยน้ำเสียงโศกเศร้า “คุณตาคะ ฉันไม่อยากบอกคุณเลย ว่าอันที่จริงฉัน…ไม่บริสุทธิ์แล้วค่ะ!”
“สองปีที่แต่งงานกับคุณมา เรื่องเกิดขึ้นเมื่อเดือนก่อน ฉันยังเด็กและไม่รู้ว่าอะไรควรไม่ควร พลาดเข้าไปในผับ ดื่มเหล้าจนเมา และตกหลุมพรางผู้ชายคนหนึ่ง เมื่อตื่นเช้าขึ้นมา ไม่แค่ถูกหลอกให้มีอะไรด้วยแต่ยังถูกรีดไถเงินอีก แน่นอนว่าทั้งหมดนี้เพราะฉันไม่รู้จักคนอื่นให้ดีซะก่อน ผิดที่ฉันเองค่ะ”
“…”
ตกหลุมพรางผู้ชาย? ถูกหลอกให้มีอะไรด้วยและหลอกเอาเงินงั้นเหรอ?
ว่ากันขนาดนี้เลย…
ใบหน้าหล่อเหลาของชายหนุ่มเคร่งขรึมขึ้น ความมืดมนค่อยๆ เข้าปกคลุมทีละนิด
ยืนหยัดอย่างภาคภูมิใจในแวดวงการค้ามานานหลายปีขนาดนี้ นี่เป็นครั้งแรก ที่รู้สึกว่าตัวเองไม่มีเลือดไปเลี้ยงสมอง——
“ครั้งนั้นแหละค่ะ ที่พรหมจรรย์ของฉันถูกไอ้สารเลวคนนั้นเอาไป!”
เขายังไม่ได้เข้าไปเลยด้วยซ้ำ!!
“เดิมทีฉันคิดว่าฉันกับผู้ชายคนนั้นคงไม่ได้พบเจอกันอีกแล้ว ต่างคนต่างใช้ชีวิต แต่ดูเหมือนว่าพระเจ้าจะนำพาให้ฉันได้พบกับเขาอยู่เรื่อย คุณตาคะ ฉันเป็นสาวน้อยวัยยี่สิบ! กำลังเป็นวัยแห่งความรัก หลังจากที่ได้ติดต่อกันหลายต่อหลายครั้ง ฉันก็ค้นพบตัวเองแล้วว่า ฉันตกหลุมรักเขาค่ะ!”
“….” รัก…พระเจ้าของเธอก็อยู่นี่ไง…
กู้สวงส่วงน้ำตาไหล “ฉันรู้ว่าฉันไม่ควรนอกใจการแต่งงานของคุณ แต่พลังของความรักทั้งสิ้น ที่ทำให้ฉันต้องดิ้นรนกับช่องทางที่ยังเหลืออยู่ ฉันกับเขาเราหวงแหนซึ่งกันและกัน มันเป็นความสัมพันธ์ที่ไม่ควรเกิดขึ้น ฉันเสียใจค่ะ แต่ฉันควบคุมมันไม่ได้! ร่างกายฉันมันสกปรกเกินไป คุณตาฉันขอโทษนะคะ คุณคอยดูแลเอาใจใส่อยู่เบื้องหลังฉันมาตลอด เดิมทีฉันอยากจะตัดขาดความสัมพันธ์กับเขา แล้วคอยอยู่เคียงข้างคุณ แต่ใครจะไปรู้ว่า… ฮือ ฮือ ฮือ…”
“…” รับรางวัลออสการ์ไปเถอะ
“ผู้ชายของฉัน เขาเพิ่งตรวจพบว่าตัวเองเป็นเอดส์! จะมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่นาน พระเจ้าช่างไม่เห็นใจต่อชีวิตคู่ของเรา ทำให้เราต้องแยกจากกัน หรือคุณตาต้องการให้เราแยกจากกันอย่างโหดร้าย แม้ในวันสุดท้ายของเราเลยหรือคะ? ฉันไม่มีคำภาวนาอื่นใด เพียงแค่ต้องการให้ร่างกายและหัวใจทั้งหมดนี้เพื่อเขาคนเดียว!"
“…”
กู้สวงส่วงพูดพล่ามไม่หยุด ผ้าไหมสีแดงบนดวงตาเปียกโชก เธอเชื่อว่าความสามารถในการมองเห็นชายชราไม่ได้แย่นัก และมองเห็นได้
ช่วงสุดท้ายของอารมณ์ทุกข์ระทม เธอเอ่ยอย่างหมดหวัง “คุณตาคะ…ไม่สิ สามีคะ ฉันพูดสิ่งที่ฉันต้องการพูดหมดแล้ว ต่อไปคุณจะให้ฉันทำยังไง คุณว่ามาเลยค่ะ”
หญิงสาวแอบชมตนเองอยู่ในใจเงียบๆ กับเรื่องน่าเวทนาของเธอ เธอมั่นใจเก้าสิบเปอร์เซ็นต์ คนเราต่างเห็นอกเห็นใจกับเรื่องโศกเศร้ากันทั้งนั้น ตาเฒ่าต้องปล่อยเธอไปแน่!
แต่——
ชายหนุ่มยิ้มอย่างเย้ยหยัน มือใหญ่จับขาเล็กของเธอแล้วออกแรงดึง ลากให้นอนลงไป
“เฮ้…เฮ้” กู้สวงส่วงตื่นตกใจ เรื่องขมขื่นขนาดนั้น เขาไม่ใช่มนุษย์หรือไง ยังไม่ปล่อยเธอไปอีก?
เมื่อคิดว่าตาเฒ่าน่าเกลียดอย่างเขากำลังจะปลุกปล้ำเธอ และพบว่าเธอไม่บริสุทธิ์ จากนั้นเขาต้องจับเข้าไปทรมานที่ตำหนักเย็นแน่ๆ หัวใจของกู้สวงส่วงถูกความหวาดกลัวเข้าปกคลุม!
แต่เขาแข็งแกร่งอย่างมาก จับเอวบางของเธอให้นอนราบ กู้สวงส่วงกลัวจนร้องไห้ เธอสาบานได้! การกระทำทุกอย่างเกิดจากจิตใต้สำนึกของเธอ มือไม้สะเปะสะปะไม่รู้คว้าได้วัตถุอะไรจากตรงหัวเตียง เธอใช้มันทุบลงไปที่ศีรษะของเขา ——