หวานใจคุณชายเสิ่น - ตอนที่ 3

…..

ภายในห้องดีลักซ์ของโรงแรมหรูชั้นบน

ร่างกายสูงยาวของเสิ่นมั่วเฉิงเข้าห้องไปอย่างเย็นชา จังชิงเลขาชายรับนาฬิกาข้อมือของเขามาด้วยความนอบน้อม และชี้ไปที่ห้องน้ำ "ประธานเสิ่นครับ จัดเตรียมห้องน้ำเป็นที่เรียบร้อยแล้วครับ"

"อืม" เขาถอดเสื้อเชิ้ตและกางเกงสแล็คออก เผยรูปทรงอันแข็งแรงไร้ที่ติ ร่างกายมีมนต์สะกดเช่นนี้แต่กลับเต็มไปด้วยความสันโดษ ทำให้จังชิงรู้สึกว่าน่าเสียดายเล็กน้อย

"ปังปังปัง"เสียงเคาะประตู

จังชิงคิดว่าประธานเสิ่นคงจะอาบน้ำใกล้เสร็จแล้ว ข้างนอกประตูนั่นน่าจะเป็นเสียงของคุณเวินจิ่นไหว จังชิงจึงไปเปิดประตู แต่หลังจากเปิดประตูออกไป พลันได้เห็นร่างกายหญิงสาวอันบอบบางอยู่ข้างขอบประตู ส่วนเวินจิ่นไหวก็ได้ทิ้งเด็กสาวและหนีไปแล้ว วิ่งไปพร้อมขยิบตาให้จังชิง "ผู้ช่วยจังชิง! ส่งต่อให้เทพเจ้าอู่เหยียเสิ่นของพวกคุณด้วย! ฝากบอกด้วยว่าคืนนี้ขอให้สนุกนะ!"

"หา? คุณเวิน? นี่คือ…..คุณเวิน!" ใบหน้าของจังชิงกลืนไม่เข้าคายไม่ออก

เสียงทุ้มและนุ่มลึกของผู้ชายดังออกมาจากภายในประตู "มีเรื่องอะไรกัน!"

"ประธานเสิ่นครับ คุณเวินเห็นว่าประธานเหงามานานแล้ว ก็เลยส่งผู้หญิงคนนี้มาให้ประธานครับ" จังชิงโค้งตัวลงอย่างไร้ทางเลือก คิดที่จะพยุงตัวเด็กหญิงที่เอนไปเอนมาอยู่บนพื้น เสิ่นมั่วเฉิงที่อยู่ในห้องนิ่งเงียบไม่ตกใจ พูดอย่างไม่แยแส "รีบไล่ออกไป แค่นั้น!"

ทว่าใครจะไปคิดล่ะว่าเมื่อจังชิงมองใบหน้าของเด็กสาว ก็แปลกใจและชะงักลงในทันที พูดคำเพียงไม่กี่คำที่น่าตกใจมากออกมาอย่างติดๆขัดๆ "คุณผู้หญิง….. ทำ ทำไมถึงมาอยู่ที่นี่?!"

หลังจากนั้นหนึ่งนาที

จังชิงกลับเข้าไปภายในห้อง มองเสิ่นมั่วเฉิงที่สวมชุดคลุมอาบน้ำบนร่างกายที่สะอาดสะอ้านดูดี เขากำลังสูบบุหรี่ นิ้วยาวสวยที่ใช้คีบอยู่นั้น ทั้งทรงเสน่ห์และเท่ห์สุดๆ ชายตาเหลือบมองมา ดูไม่โกรธเกรี้ยวแต่ก็ยังเคร่งขรึม

จังชิงละล้าละลัง ท่าทางดูมีพิรุจ "เอ่อเอ่อ….ประธานเสิ่น…..ผู้หญิง….ผู้หญิงที่อยู่ข้างนอกคนนั้นไม่ใช่ใครที่ไหนหรอกครับ คือคุณผู้หญิงเอง"

เสิ่นมั่วเฉิงยั้งอารมณ์ไม่อยู่ พอได้ยินก็ขมวดคิ้ว ถามกลับอย่างไม่สบอารมณ์ "คุณผู้หญิงไหน?"

"คุณผู้หญิงกู้ครับ คนที่ประธานแต่งงานกับเธอก่อนหน้านี้ คนที่อยู่ในทะเบียนสมรสคนนั้นก็คือคุณผู้หญิงกู้สวงส่วงนี่แหละครับ!"

คิ้วคมเข้มของเสิ่นมั่วเฉิงค่อยๆขมวดเข้าหากัน และในที่สุดเขาก็มีปฏิกิริยาเล็กน้อย ขมวดคิ้วแน่นขึ้น คุณผู้หญิง? เขาพึ่งจะคิดออก ก่อนหน้านี้สองปีเขาแต่งงานกับผู้หญิงคนหนึ่งจริงๆ เรื่องนี้จังชิงเป็นคนจัดการ รูปร่างหน้าตาหรือแม้แต่ชื่อของผู้หญิงคนนั้นเขาไม่รู้เลยสักนิด

ใบหน้าสุขุมของเขานิ่งงัน เขี่ยขี้บุหรี่ ก้าวขายาวๆเดินออกไปข้างนอกทันที "อย่ามามั่วจะดีกว่า"

ประตูแค่พึ่งเปิดออก ร่างกายอันนุ่มนิ่มก็โถมล้มลงอยู่ข้างเท้าของเสิ่นมั่วเฉิง ปากเล็กๆของเธอค่อยๆเปิดขึ้น น่าจะทนไม่ไหวเอามาก กอดขายาวๆของผู้ชายเอาไว้แล้วก็สะอึก "หิวน้ำ ฉันหิวน้ำ…."

เสิ่นมั่วเฉิงก้มหัวลงไปดู ดวงตาที่ลึกล้ำเหล่มอง นี่มันเด็กขี้เมาที่อยู่ข้างล่างนั่นไม่ใช่หรอ?

ความประหลาดใจบนใบหน้าของเขาผ่านไป หน้าหล่อเหลาพกความเย็นชาสั่งจังชิง "พาตัวเธอออกไป ผมจะนอน"

ในตอนที่หันหลังกลับไปนั้น มือเล็กๆของผู้หญิงก็จับข้อเท้าเขาไว้อย่างไม่ปล่อย "อ้าว คุณคือลุงสุดหล่อตัวท็อปนั่นนี่นา! คุณจะนอนแล้วหรอ? ฉันจะนอนกับคุณด้วย!"

เสิ่นมั่วเฉิง "……."

เขาแต่งงานกับเด็กสาว ที่ช่างใจกล้าและเปิดเผยจริงๆ!

จังชิงได้รับสายตาสั่งการของประธานเสิ่น ก็ไม่รู้จะทำอย่างไร จึงทำได้เพียงเอ่ยอธิบาย "ประธานเสิ่น น่ามีอะไรผิดปกติกับคุณผู้หญิงน่าจะ เมื่อกี้ตอนคุณเวินพาเธอมาเหมือนให้เธอได้กินอะไรไปสักอย่าง จะเป็นยาไหมครับ? ถ้าไล่เธอไปตอนนี้ เธออยู่ข้างนอกคนเดียวจะไม่ปลอดภัยนะครับ ท่านประธานว่า….."

มืออุ่นๆของเธอได้จับเข้ากับน่องของเสิ่นมั่วเฉิงด้วยความใจกล้าซ่อนตัณหา ทำให้ผิวหนังเย็นๆที่พึ่งอาบน้ำมานั้นร้อนผ่าว เหมือนกับเผาเข้าไปถึงเส้นเลือดอย่างไงอย่างนั้น เสิ่นมั่วเฉิงขมวดคิ้วมุ่น หันหน้ากลับไปจ้องมองเด็กสาว ที่แท้ ที่เขารับรู้ถึงร่างกายอันไม่มีเหมือนใครของเธอนั้น ก็ไม่ได้แปลกอะไร มันก็เพราะเขามีความรู้สึกตื่นเต้นอยู่

เสียงเบาลงไปอีกหน่อย เขาเคลื่อนไหวอย่างไม่เป็นตัวเอง ยื่นมือออก

"คุณเปลี่ยนใจแล้วหรอ? คุณลุงตัวท็อป!"เด็กสาวหัวเราะคิกคิก ไต่แขนอันกำยำของเขายืนขึ้นมา แต่ก็ยืนได้ไม่มั่นคง พอท่าเริ่มไม่ดีแล้ว หัวของเธอก็ตกลงที่หน้าอกของเขา ตามด้วยลมหายใจของเธอ เป็นลมหายใจที่ร้อนรุ่มที่เจาะจุดอ่อนไหวของผู้ชายให้ตื่นตัว หน้ามืดไปชั่วขณะทันที

เสิ่นมั่วเฉิงดึงตัวเธอขึ้น เธอคิดว่าเขาจะสลัดเธอออกไปอีก ทันใดจึงรูดซิบเสื้อโค้ทของตัวเองลง พิสูจน์ว่าตัวเองไม่ใช่แค่แมวตัวน้อยๆ ยืดเอวขึ้นและชี้ "คุณลุงคะคุณลุง คุณลุงดูสิ ฉันไม่ใช่เด็กที่ยังไม่โตหรอกนะ ฉันมีหลักฐานน้า ฉันจ่ายเงินเหมาคุณอีกด้วยนะ จะคิดยังไงคุณก็ไม่ขาดทุนเลย! อยากสนุกด้วยกันหน่อยมั้ย?"

ยังไงเสียลู่เฮ่าเซวียนก็ทำมันเหมือนกัน ทำไมเธอจะสนุกบ้างไม่ได้ล่ะ! และถ้าเธอจะเล่นสนุกเธอก็ต้องทำมันให้ยิ่งใหญ่กว่า!

เสิ่นมั่วเฉิงหรี่ตาอันเงียบขรึมลง มือจับไปที่คางของเธอ เสียงอันเย็นชาของเขาในตอนนี้เปลี่ยนไปน่ากลัวอีกไม่น้อย ยิ้มอย่างเฉยเมยดูมีวุฒิภาวะ "คุณผู้หญิงของผม คุณอยากสนุกหรอ? คุณรู้ไหมว่าทำยังไง?"

"โอ้?" กู้สวงส่วงเมาแล้ว จึงไม่ได้ใส่จึงคำที่เขาเรียกเธอแม้แต่น้อย

"ฉันรู้น่า! คุณคลำฉัน ฉันก็คลำคุณไง…." ในทีวีเขาก็แสดงกันแบบนี้ไม่ใช่หรอ….

สายตาทั้งคู่ของเสิ่นมั่วเฉิงถูกดึงดูดไปด้วยความงามและความอวบอิ่มของเธอ รู้สึกว่าตรงนั้นของร่างกายที่หลับใหลไปหลายปีดีดักตื่นขึ้นมาได้อย่างกะทันหัน

เลขาจังชิงกระแอมด้วยความเคอะเขินจากด้านข้าง รู้สึกได้ว่าเหตุการณ์ตอนนี้ เหมือนกับจะเกินกว่าควบคุมแล้ว! ประธานเสิ่นอยากจะไล่คุณผู้หญิงไปไม่ใช่หรอ แต่เขากลับมองร่างกายคุณผู้หญิงของเขาไม่หยุดเสียแล้ว….อ่ออ~~ประธานเสิ่นก็เป็นผู้ชายนิ เขารีบถอยหลังไปด้วยความตื่นเต้น ปล่อยเด็กสาวและวิ่งไป "ยังไงดี เอ่อ ประธานเสิ่น ผมมีเรื่องด่วน ผมขอตัวก่อนนะครับ เชิญประธานตามสบาย!"

กู้สวงส่วงจ้องมองไปที่ประตูห้องที่ปิดลงไป ยังไม่ทันได้นึกคิด ตัวก็หมุนไปรอบๆ และเธอก็ถูกผู้ชายอุ้มตัวขวางขึ้นมา

ในความงุนงง เธอเหมือนกับถูกวางลงอีกครั้ง เสียงแฝงไปด้วยเล่ห์กระซิบบอกเบาๆ "จังชิงคนนั้น ไม่บอกว่าคุณผู้หญิงของผมจะมีของแบบนี้….หนู ทำเป็นไหม? สนุกกันจริงๆไม่ใช่แค่ลูบๆคลำๆหรอกนะ บอกชื่อของหนูมาสิ"

กู้สวงส่วงรู้สึกได้ว่าเสื้อผ้าเหมือนถูกถอดลงไป ริมฝีปากบางๆของชายคนนี้ทำให้เธอเขินอาย เคลิ้ม และหลงกล "กู้ กู้สวงส่วง….."

"สวงส่วง?" เขากระซิบเบาๆ ซึ่งเป็นท่าทีของความไม่ประสงค์ดี

ตอนที่อุณหภูมิภายในห้องเต็มไปด้วยความเร่าร้อน เสิ่นมั่วเฉิงก็มองผิวหนังอันสวยงามของเธอ ทันใดในความกำหนัดของทั้งร่างกายก็ถูกแรงกำลังผูกมัดไว้ ในสมองถูกข้อห้ามนั้นจำกัด ข้อจำกัดที่ว่าห้ามแตะตัวหญิงสาว….หลายปีมานี้ เรื่องที่เป็นปมในตอนนั้นทำให้เขาไม่มีทางเอาชนะหัวใจของตัวเองได้เลย…..

กู้สวงส่วงมองเขาด้วยความสงสัย เพราะว่าแอร์ทำให้ร่างกายเธอเย็นลง เธอพึมพำและขยับตัว เสิ่นมั่วเฉิงถอนหายใจ ขมวดคิ้วแน่น และจู่ๆก็เปลี่ยนจุดโฟกัสไปที่…….ของเธอ

เขายิ้มแฝงความร้าย เอ่ยด้วยเสียงทึมทื่อ "แม่สาวน้อย คืนนี้ผมจะไม่ยอมปล่อยคุณเด็ดขาด!"

…….

เช้าตรู่

กู้สวงส่วงตื่นมาด้วยอาการปวดหัวแทบจะระเบิด ลืมตาตื่นขึ้นก็พบว่า……เธอมาอยู่ในโรงแรม พอก้มหน้าลงไปมอง เธอก็กรีดร้องออกมา ทำ ทำไมเธอไม่ได้ใส่อะไรเลย?

เสียงน้ำซู่ซ่าดังมาจากในห้องน้ำ เธอหันหน้าไปด้วยความตกใจ พบว่ามีร่างกายสูงใหญ่อยู่ในกระจกฝ้านั่น

กู้สวงส่วงกุมขมับ หลับตาลง นึกกลับไปคิดถึงเรื่องเมื่อคืน….หลังจากนั้นเหตุการณ์อันไร้สาระก็กลับเข้ามาในหัวสมอง เธอจับชู้ได้โดยบังเอิญ แล้วก็เจ็บปวดจนมาที่ร้านเหล้า แล้วหลังจากนั้น…หลังจากนั้นเธอก็ใจกล้าเรียกบาร์โฮส!

ตายแล้ว!