หวานใจคุณชายเสิ่น - ตอนที่ 2
"ผู้จัดการ ผู้จัดการ?" เด็กสาวที่กำลังเมามายทุบกำแพงปั้งๆด้วยความรุนแรงพร้อมตะโกน "ไปไหนกันหมด! ฉันอยากได้ผู้ชายหล่อมีกล้าม! ฉันต้องการจะใช้บริการ!"
"คุณผู้หญิงครับ รบกวนสอบถามหน่อยว่า คุณต้องการบริการแบบไหนครับ?" ผู้จัดการชินแล้วจึงไม่ได้แปลกใจนัก พอได้ยินก็รีบเข้ามาหา
"เรียก….มาให้ฉันหน่อย ไม่สิ เอาบาร์โฮสที่หล่อที่สุดของร้านคุณมาให้ฉัน!"
ผู้จัดการสำรวจใบหน้าที่กลมๆและไร้เดียงสา มองเธอที่ใส่ชุดเหมือนนักศึกษาธรรมดาๆ ก็นึกคิดชั่งใจอยู่คนเดียว เด็กสาวสมัยนี้เปิดเผยกันถึงขนาดนี้เลยหรอเนี่ย! เขาหันตัวกลับไปเรียกบาร์โฮสมา "คุณผู้หญิงคุณว่า คนนี้เป็นยังไงครับ?"
กู้สวงส่วงกอดขวดไวน์ สะอึกแอลกอฮอล์อย่างไม่เป็นท่าพร้อมกับโบกมือ "มาคนเดียวจะเลือกได้ยังไง? เรียงแถวกันมา! ฉันรวยมาก!"
พอเมาแล้วก็ลืมไปเสียหมดเลยว่าเธอนั้นเป็นแค่คนจนมากคนหนึ่ง
ผู้จัดการโบกมือเรียกอีกครั้ง และคราวนี้บาร์โอสก็เรียงแถวกันมา มีทั้งผู้ชายกำยำกล้ามใหญ่ ทั้งเด็กหนุ่มหน้าใส กู้สวงส่วงไล่มองทีละคน มันก็โอเคอยู่หรอกนะ…แต่ว่า ทำไมถึงไม่มีใครแตะอยู่ในระดับหนึ่งในสิบ เมื่อเทียบกับชายที่อยู่บนกำแพงนั่นได้เลยล่ะ!
"คุณผู้หญิง นี่เป็นบาร์โฮสเรียกแขกของร้านเราทั้งหมด คุณคิดว่ายังไงบ้าง?" ผู้จัดการยิ้มด้วยรอยยิ้มภูมิใจ
"ไม่ได้เลยไม่ได้เลย…ที่ฉันชอบมันคนนี้ต่างหากล่ะ!" กู้สวงส่วงเบิกตากว้างและชี้ไปที่โฆษณาบนกำแพง "คนนี้เป็นตัวท็อปของพวกคุณไหม? หน้าตาหล่อมาก ฉันชอบ บอกฉันหน่อยสิว่าเขาชื่ออะไร?"
ผู้จัดการมองขึ้นไปตามสายตาของเธอ และสีหน้าก็เปลี่ยนทันใด แต่ก็ไม่เพียงแต่ผู้จัดการหรอก ท่าทางของบาร์โฮสคนอื่นๆก็เปลี่ยนเช่นกัน ทุกคนล้วนหวั่นเกรงจนพูดอะไรไม่ออก
ผู้จัดการยั้งกู้สวงส่วงเอาไว้ "คุณผู้หญิง! คนนี้คุณเรียกมาไม่ได้หรอกครับ! คุณรู้ไหมว่าเขาเป็นใคร? เขาไม่ใช่ตัวท็อปของร้านเรา คุณอย่าพูดจาเลอะเทอะ…."
"พูดเลอะเทอะอะไรกันเล่า" พอกู้สวงส่วงเมาแล้วก็ไม่สนไม่แคร์อะไรทั้งนั้น พลังความกล้าโถมเข้ามา เตรียมจะดึงป้ายโฆษณานั้นออกให้เรียบ ผู้จัดการต้องไปห้าม โทษเจ้าของร้านของพวกเขาอยู่ในใจ ว่าเขาคิดอะไรกันแน่ถึงแอบเอารูปของคุณเสิ่นมาทำโฆษณาเรียกแขกเนี่ย ตอนนี้มีเด็กสาวเซ่อซ่าคิดว่าเป็นเรื่องจริงซะแล้วไง!
"คุณผู้หญิง? คุณอย่าก่อกวน……"
"งั้นเดี๋ยวฉันหาไปคุณลุงสุดหล่อเอง……"
ในตอนที่กู้สวงส่วงและผู้จัดการฉุดกระชากกันอยู่ ห้องไพรเวท VVIPด้านข้างก็มีเสียงเปิดออกมา มือที่เห็นกล้ามเนื้อชัดเจนพร้อมด้วยผู้ชายร่างสูงยาวเข่าดีเดินออกมา
ในชั่วขณะ บรรยากาศก็เข้าสู่ความเงียบงันอันแปลกประหลาดทันใด เหมือนกับถูกรัศมีอันทรงพลังโจมตีเข้าใส่
สายตาของกู้สวงส่วงจ้องไป การมองเห็นที่มึนเมาถูกเติมไปด้วยประกายแวววาว ตกตะลึงไปกับการได้เห็นชายคนนั้นที่เดินออกมา
ทำไม ทำไมถึงมีผู้ชายที่หล่อแบบนี้ด้วย! งานดีมากเลย….
เสื้อเชิ้ตขาว กางแกงสแล็คสีดำ ท่าทางเป็นผู้ใหญ่สุขุม สูงยาวสมบูรณ์แบบ ขายาวดูแข็งแรงมีกำลัง แถมยังมีรัศมีความแพงเป็นผู้นำคน
หล่อมาก! หล่อแบบว่าบาร์โฮสตรงหน้าเธอทั้งแถวเทียบไม่ได้เลยสักแอะโอเคไหม? ต้องเป็นของดีมากในหมู่หนุ่มบาร์โฮสแน่ๆ!
กลืนน้ำลายลงคออย่างไม่เป็นตัวเอง กู้สวงส่วงเคลื่อนตัว ผิวปากออกไปเบาๆ
ชายคนที่เดินออกมาพร้อมกับความแพงหยุดชะงัก เหมือนกับไม่เคยคิดว่าตัวเองจะถูกเย้าแหย่มาก่อนเลย ค่อยๆขมวดคิ้วเข้มๆของตัวเองและหันหน้ามา
ในตอนนี้ กู้สวงส่วงเห็นได้อย่างชัดเจนแล้ว เธอเบิกตากว้าง! อุทานเฮ้ย และหันหน้าไปมองป้ายโฆษณาที่อยู่บนกำแพงทันที! คุณลุงสุดหล่อในภาพนั่น…..ก็คือชายหล่อที่อยู่ตรงหน้าตัวเองนี่ไงไม่ใช่หรอ?!
"ฮึฮึ…..ฉันเจอคุณแล้ว! คุณลุงบาร์โฮสตัวท็อปที่หล่อที่สุด" เด็กหญิงวิ่งเข้าไปด้วยความคึกคัก เมาแล้วความกล้าก็เป็นที่หนึ่ง ปากน้อยๆเผยรอยยิ้มหวานและพิมพ์ใจ ขวางตัวอยู่ข้างหน้าชายคนนั้น
ร่างกายสูงใหญ่และเย็นชาของเสิ่นมั่วเฉิงหยุดลง แม้แต่เพื่อนรักอย่างเวินจิ่นไหวที่อยู่ข้างๆเองก็ยังชะงัก เวินจิ่นไหวมองหน้าหล่อเหลาที่ดูมืดมัวเสียยิ่งกว่าหม้อดำ กลั้นขำไว้ไม่ไหว มองเด็กสาวตรงหน้าที่เหมือนกับเจอมนุษย์ต่างดาวอย่างไงอย่างงั้น "ตัวท็อปหรอ?ฮ่าๆๆ เด็กน้อยคนนี้มันช่างน่าสนใจ! กล้าเรียกมั่วเฉิงแบบนี้ด้วย!"
เด็กน้อย?
ใบหน้ากลมๆของกู้สวงส่วงบูดเบี้ยว ยืดหน้าอกที่อยู่ภายใต้ใต้เสื้อผ้า เพื่อบอกว่าตัวเองไม่ใช่แค่ระดับ "เด็กน้อย" นะเว้ย!
เธอไม่สนใจเวินจิ่นไหว ถลึงตาจ้องมองชายหล่อมาดขรึม กระแอมแล้วพูดขึ้น "คุณลุงสุดหล่อ เท่าไหร่ล่ะคืนนึง? ฉันจะเหมาคุณน่ะ เรทราคาเท่าไหร่ พูดมาฉันรอฟังอยู่! ถ้าราคาเหมาะสมฉันจะเลี้ยงดูแล้วให้คุณมาเป็นแฟนฉันยาวๆเลยนะ….."
รอบข้างสูดลมหายใจ ทุกคนล้วนเหมือนไร้อากาศหายใจ ผู้จัดการตกใจจนเหงื่อท่วมหน้า มองชายที่ดูแพงสุดๆคนนั้นอย่างเงียบกริบไม่กล้าเอ็ดเสียง
ใบหน้าไร้อารมณ์ของเสิ่นมั่วเฉิงมองจ้องเด็กขี้เมาตรงหน้า ทุกวันนี้ร้านเหล้าให้เด็กยังไม่โตเข้ามาได้ด้วยหรอ?
เขาหมดความอดทน นิ้วเรียวสวยลูกผู้ดีจับกระดุมเพชรปลายแขนเสื้อ พร้อมกับเอ่ยเสียงอันไม่แยแสออกมาจากริมฝีปากบางๆ "หลบไป!"
เสียงขรึมๆดูมีเสน่ห์ พกพาความเบื่อหน่ายและความเย็นชาที่ไม่อยากให้ใครหน้าไหนเข้ามายุ่งทั้งสิ้น!
กู้สวงส่วงชะงักงัน กลัวจนใจสั่นอยู่ไม่น้อย และรู้สึกว่าตัวเองหมดความกล้าลงในทันที เธอแอบหยิกตัวเองเงียบๆ คิดในใจว่าเขามาขายไม่ใช่หรอ เธอจะกลัวอะไร!
ดังนั้นเธอจึงกระแอมอีกที เดินไปตรงหน้าใกล้ๆกับตัวของชายสูงใหญ่ และเขย่งเท้าขึ้น ขนตายาวกระพริบปริบๆ ส่งกลิ่นน้ำเมาอันโง่เง่าให้ผู้ชายคนนั้น "คุณลุง คุณอย่าเย็นชาไปหน่อยเลย ฉันรู้แหละว่าตัวท็อปก็ต้องหยิ่งหน่อยๆ แต่ก็ควรเปิดใจรับข้อเสนอหน่อยนะ คุณลุงสุดหล่อคะ อายุเท่านี้แล้วถ้ายังไม่เอาใจลูกค้านะ เดี๋ยวก็จะไม่มีอะไรจะกินเอาหรอก…จริงๆแล้ว อายุของคุณลุง ก็น่าจะถึงเวลาฉี่เล็ดแล้วด้วยซ้ำนะ!"
"อุ๊ฟ…." เวินจิ่นไหวที่อยู่ข้างๆน้ำลายพุ่งออกไปไกล ปิดปากหัวเราะอย่างบ้าคลั่งด้วยความคาดไม่ถึง
เสิ่นมั่วเฉิงส่งสายตาอันเย็นชาไปให้
ทันใดนั้นเอง ตรงหน้าอกก็มีร่างกายอันอ่อนนุ่มของหญิงสาวเข้ามาทำให้เขาไม่รับมือไม่ทัน คิ้วเข้มๆแข็งทื่อ และในตอนที่จะสลัดเธอออก แต่เด็กสาวกลับรุ่มร้อน
ปากน้อยๆเข้าใกล้กับริมฝีปากของเขา ลมหายใจเวลาที่พูดพ่นออกมาบนใบหน้าของเขาด้วยความร้อนผ่าว เป็นลมที่หอมหวานและบริสุทธิ์อันมีเอกลักษณ์…..ทำให้เขาต้องชะงักอย่างอธิบายไม่ถูก
ร่างกายของชายที่ไม่ได้ตอบสนองจากการถูกผู้หญิงเข้าใกล้มาหลายปี มันเหมือนถูกผีอำ แทบจะร้อนรุ่มขึ้นเรื่อยๆ
ดวงตาเรียวยาวและเคร่งขรึมของเสิ่นมั่วเฉิงหมองหม่นลงไปอีก ท้องไส้บีบแน่น ทำให้เขารู้สึกประหลาดใจอย่างมาก
ลูกกระเดือกของเขาขยับ และยังคงผลักขี้เมาตัวน้อยนี้ออกไปอย่างเฉยเมยและดูมีชาติตระกูล เอ่ยอย่างเย็นชาและเย่อหยิ่ง "ผมไม่สนใจลูกแมวตัวน้อยๆหรอกนะ" แล้วพูดต่ออีกประโยค "ผมว่าคุณนั่นแหละที่ฉี่เล็ด"
กู้สวงส่วง "….." ฉี่เธอไม่ได้เล็ดนะ!!
จากนั้นก็มองขายาวๆของชายคนนั้นเดินออกไปไกลท่ามกลางบรรยากาศที่วุ่นวาย
หน้ากลมๆเธอแดงก่ำ เสียงที่อ่อนโยนเข้ามาด้านข้างของเธอ "แม่สาวน้อย ชอบลุงคนนั้นมากหรอ?"
กู้สวงส่วงหันหน้าขวับ "ฉันหลงรักเขาตั้งแต่แรกพบเลยล่ะ พ่อตัวท็อป!"
"งั้นอยากได้เขามาอยู่ในกำมือไหม?"
"อยากสิ" กู้สวงส่วงกอดขวดไวน์ พยักหน้าด้วยความปรารถนายิ่ง
"งั้นไปกับผม ผมจะให้คุณเหมาเขาหนึ่งคืนเลยดีไหมล่ะ?"
กู้สวงส่วงรีบตอบตกลง ความเกลียดชังแวบเข้าสู่ดวงตาสีแดงก่ำ ลู่เฮ่าเซวียนหล่อก็จริง แต่เธอก็ต้องหาคนที่หล่อกว่าได้ ลู่เฮ่าเซวียนมีชู้ เธอก็มีชู้ได้เช่นกัน! มันไม่ใช่กะไอแค่เนื้อเยื่อหรอกหรอ จะต้องไปกลัวใคร!
ความเจ้าเล่ห์ผ่านดวงตาของเวินจิ่นไหว เขาไม่ได้ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ตอนที่เด็กสาวเข้าใกล้เสิ่นมั่วเฉิง ท่าทางมันมีเลศนัย ผู้ชายเขารู้กันดีน่า!
เสิ่นมั่วเฉิงผ่านชีวิตการบวชเป็นพระมาหลายปีอย่างแห้งเฉา ก็เพราะผู้หญิงก่อนหน้าคนนั้น…..พวกพ้องช่วยเขาคิดหาว่าวิธีมาหลายปี ถ้าเด็กสาวตรงหน้าใช้ได้ล่ะก็ ฮึฮึ ลองสักหน่อยจะเป็นไรไป!