หวานใจคุณชายเสิ่น - ตอนที่ 15

แต่มันลำบากเสี่ยวซวงไปด้วย เสี่ยวซวงลำบากมามาก เสี่ยวซวงต้องเลี้ยงดูครอบครัว และครอบครัวจะล้มไม่เป็นท่าหากไม่มีเธอ

เธอปิดตาด้วยความเสียใจและเบือนหน้าหนี ไม่กล้าให้เสี่ยวซวงเห็นน้ำตาที่อ่อนแอของเธอ

–

นอกห้องสอบสวน เสิ่นมั่วเฉินมองดูคนที่กลัวจนตัวสั่น จนต้องร้องไห้อย่างระมัดระวัง

ภายใต้แสงสีขาวในสถานีตำรวจที่เคร่งขรึม ชายหนุ่มมีสีหน้าเย็นชา ร่างกายแผ่รังสีเย็นยะเยือก ท่าทางน่ากลัว

อธิบดีจางรีบเข้ามาอย่างรวดเร็ว ด้วยความรู้สึกร้อนๆหนาวๆ “ประธานเสิ่น ลูกน้องที่จับคนมา มีตาหามีแววไม่ ไม่รู้ว่าเป็นคุณผู้หญิง!”

“ปล่อยเธอ”น้ำเสียงเยือกเย็นราวกับน้ำแข็ง

“ครับครับ ！”อธิบดีจางรีบโบกมือให้ลูกน้องอย่างตื่นตระหนก

ชายหนุ่มค่อยๆสูบบุรี่ ด้วยสายตาที่เย็นเฉียบและแหลมคมราวกับไม่มีอะไร เขาพูดขึ้นมาอีกครั้งว่าช้าๆ “ อีกคนที่สร้างปัญหาในการทะเลาะครั้งนี้ รบกวนอธิบดีจางดูแลอบรบแทนพ่อแม่เธอด้วย เมื่อไหร่รู้จักมีความเป็นคนค่อยปล่อย รวมถึงเจ้าหน้าที่ตำรวจในนั้นที่ปฏิบัติต่อภรรยาของผมไม่ดีด้วย”

อธิบดีจางรีบสั่งในทันที “ลงโทษอย่างรุนแรง！มีตาหามีแววไม่”

－

ห้านาทีต่อมา ประตูห้องสอบสวนก็เปิดออก

กู้จื่ออี้ยิ้มและลุกขึ้นอย่างมีชัย “ฉันสามารถไปได้แล้วใช่ไหม”

เจ้าหน้าที่ตำรวจเดินผ่านเธอไปตรงมุมห้อง และพูดอย่างสุภาพว่า “คุณกู้ คุณหัน พวกคุณสองคนสามารถไปได้แล้ว”

กู้สวงส่วงตกตะลึง “ อะไรนะ”

สีหน้าของกู้จื่ออี้แย่มาก “น้ำเข้าสมองแกรึไง ดูให้ชัดว่าใครคือคุณหนูกู้ ใครสามารถออกไปได้!”

จนกระทั่งถูกเสี่ยวซวงดึงออกมาจากห้องสอบสวน กู้สวงส่วงก็ยังคงสับสนกับการเปลี่ยนแปลงอันน่าทึ่งนี้ “นี่มันเกิดอะไรขึ้น ฉันไม่ได้ฝันไปใช่มั้ย ความจริงฉันเริ่มก่อนนะ”

“หึ อย่าซื่อสัตย์เกินไปสิยัยบื้อ！จากนี้ไปให้จำไว้ว่ากู้จื่ออี้โจมตีพวกเราก่อน！เฮ้ เธอเห็นสีหน้าของกู้จื่ออี้เมื่อครู่นี้ไหม ราวกับกินอึไปยังไงยังนั้น ฮ่าฮ่าฮ่า!”

กู้สวงส่วงขมวดคิ้วกับคำอธิบายของเธอ สุดท้ายก็อดหัวเราะผสมโรงไปด้วยไม่ได้ “แทบไม่น่าเชื่อเลยเสี่ยวซวง ฉันคิดว่าพวกเราจะต้องโดนจับแน่ๆ ถ้ากู้จื่อี้กัดไม่ปล่อย พวกเราอาจจะติดคุกไปเลยก็ได้ คิดไม่ถึงเลยว่าจะได้ออกมาในครึ่งชั่วโมง สิ่งที่ยิ่งคาดไม่ถึงคือ เธอยังคงถูกควบคุมตัวไว้ ที่มันเป็นอย่างนี้ต้องขอบคุณพระเจ้าที่ช่วยพวกเรา”

“ใช่แล้ว ขอบคุณพระเจ้า!”

ในขณะที่ใครบางคนนั่งอยู่หลังรถของคันที่จอดรถอยู่ฝั่งตรงข้ามมองดูฉากนี้ ฉากที่คนโง่สองคนที่ประตูสถานีตำรวจไหว้ท้องฟ้าครั้งแล้วครั้งเล่า ขอบคุณพระเจ้า ขอบคุณโชคชะตา!

“……..”

สี่ทุ่ม

บนถนนของคฤหาสน์ฮวาซี รถเบนซ์สำหรับธุรกิจจอดลง

ชายร่างสูงปรากฏตัวในตอนกลางคืน มาพร้อมกับความหนาวเล็กน้อย

เสิ่นมั่วเฉิงยื่นเสื้อแจ็กเกตให้กับป้าโจว และเข้าประตูไป เขาถือถุงใบสวยและปราณีต ป้าโจวมองดูเห็นว่ามันเป็นโลโก้ของบริษัทชุดชั้นในระดับไฮเอนด์

ชายหนุ่มเหลือบมองขึ้นไปข้างบน “หลับแล้วเหรอ”

“ใช่ค่ะ”

ป้าโจวยื่นรองเท้าแตะให้นายท่าน “นายท่าน ตอนที่คุณผู้หญิงกลับมาท่าทางของเธอทำฉันตกใจหมด มีรอยช้ำสีเขียวและม่วง คอก็มีแผล ใบหน้าก็บวม นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันเหรอคะ”

“ทะเลาะวิวาทมา เด็กน้อยเอ๋ย”มีรอยยิ้มอยู่ในน้ำเสียงของเขา และถามไปอีกครั้งว่า “ทายาให้เธอหรือยัง”

“จัดการเสร็จเรียบร้อยแล้วค่ะ เพียงแต่บนร่างกายคุณผู้หญิงไม่ยอมให้ทำ บอกว่าจะทำเอง”

มีบางอย่างแวบเข้ามาในดวงตาที่มืดมน เช้านี้เขาโกรธจนไม่รู้จักควบคุมแรง และสร้างร่องรอยให้เธอมากมาย

เขาถือถุงใบนั้นแล้วขึ้นไปชั้นบน

ค่อยๆผลักประตูห้องนอนเข้าไป ภายในห้องมีกลิ่นหอมหวานของผู้หญิง ภายใต้แสงจันทร์ ก็สามารถมองเห็นใบหน้าบวมๆของเธอได้พอดี

เขาเดินย่องเบาๆโดยไม่เปิดไฟ มือข้างหนึ่งสอดอยู่ในกระเป๋ากางเกงและยืนข้างเตียง ก่อนจะขมวดคิ้วกับท่านอนของเธอ ที่ไม่สมบูรณ์ ตัวห่อเป็นก้อน เหมือนท่านอนของเสี่ยวซานไม่มีผิด

แต่ผมยาวที่ตอนกลางวันชอบถักเปียสองข้างเหมือนเด็ก ตอนนี้มันสยายออกก็ดูสวยงามและน่ารักมากๆ

เขาโน้มตัวไปข้างหน้าเล็กน้อย แล้วหันหน้าเธอมา ทันใดนั้นก็เห็นคิ้วที่ขมวดและน้ำตาที่หางตาของเธอ

เขาจำได้ว่าตอนเธออยู่ที่ประตูสถานีตำรวจ เธอยิ้มอย่างมีความสุขต่อหน้าเพื่อนสนิท แต่กลับมาแอบร้องไห้เงียบๆ เมื่ออยู่คนเดียวกลางดึก เธอฝันถึงอะไร

ใจของเขาอ่อนแรงลง จนเขานอนลงข้างเธอ เขาไม่ได้กอดผู้หญิงแบบนี้มาเป็นเวลานานแล้ว หัวใจของเขาสั่นสะท้านด้วยความอ่อนโยน

ลมหายใจของเธอสะดุดเล็กน้อย เขาใช้นิ้วหัวแม่มือลูบหน้าผากเล็กๆ ของเธอเบาๆ มือเล็กๆของเธอเกาะเขาโดยไม่รู้ตัว พร้อมน้ำตาไหลออกมาอีกครั้ง และเธอก็พึมพำสองสามครั้ง เสิ่นมั่วเฉิงได้ยินมัน เธอพูดในความฝันว่า “เฮ่าเซวียน ฉันไม่อยากให้คุณไปต่างประเทศ เสี่ยวซวงบอกว่าคุณไปแล้วจะเปลี่ยนเป็นคนไม่ดี…..”

“………….”

ตอนแรกก็เป็นการสัมผัสกันอย่างอบอุ่น ก่อนที่มันจะเปลี่ยนบรรยากาศไปอย่างรวดเร็ว

เขาลุกขึ้นมาด้วยความโกรธ และนำขาไปสะกิดที่เอวของเธอ ในความฝันเธอยังอยู่ในอยู่ในสนามบินและโดนเตะไปมา ถ้ากลิ้งไปอีก เธอจะตกเตียงแล้ว

เขาเดินไปจับเด็กโง่ด้วยความโกรธ ก่อนที่เขาจะดันเธอไปนอนกลางเตียงอย่างเดิมด้วยความรังเกียจ

เขาตีหน้านิ่ง หยิบเสื้อชั้นในออกมาจากถุง และตั้งใจจะเปลี่ยนมันให้เธอด้วยตัวเองด้วย ตื่นเต้นที่สุด!

เขาหยิบบุหรี่ขึ้นมาสูบด้วยความงุ่นง่านใจ และกำลังจะเดินออกไปด้วยความโกรธ แต่สุดท้ายก็อดไม่ได้ที่จะกอดจูบและนอนหลับฝันหวานไปด้วยกัน

เขาหันมาบดจูบเธอเป็นการลงโทษท่ามกลางแสงจันทร์…..

－

กู้สวงส่วงขมวดคิ้วตื่นขึ้นมา คืนนี้เธอหลับด้วยความว้าวุ่นใจ

ตอนแรกเธอฝันถึงแม่กับลู่เฮ่าเซวียน จากนั้นก็ไม่รู้ว่าโดนใครเกลียดจนตัวเองกลายเป็นลูกบอลให้เตะกลิ้งไปกลิ้งมา จากนั้นรู้สึกว่าตัวเองหนักมาก ลมหายใจก็ถูกแย่ง จากนั้นก็รู้สึกถึงมือใหญ่ๆเย็น ขยับไปมา….

เธอฝันไปใช่มั้ย ยัยผู้หญิงหื่น

เธอดึงผ้าห่มขึ้นมาปิดใบหน้าที่ร้อนผ่าว แต่ก็ได้กลิ่นกายผู้ชายอันน่าหลงไหลขึ้น เป็นความรู้สึกที่คุ้นเคย….

ห้องนี้เป็นห้องผู้หญิงบริสุทธิ์ จะมีกลิ่นของผู้ชายได้ยังไง เธอกระโดดขึ้นไปดมกลิ่นบนเตียงราวกับหมาน้อย บนเตียง บนหมอน ต่างมีกลิ่นที่น่าหลงใหล กู้สวงส่วงนอนลงบนเตียง จบแล้ว เธอไม่รอดแล้ว แค่คิดถึงผู้ชายแต่ก็คิดถึงกลิ่นนั้นขึ้น

เมื่อแต่งตัวเสร็จ เธอก็เห็นถุงที่โดนผ้าคลุมไว้ครึ่งหนึ่ง กู้สวงส่วงเดินไปดู ก็ตกใจจนแทบตาย

เมื่อวานจะซื้อเสื้อชั้นในก็โดนดูถูก วันนี้นี่…. ราวกับมีเวทมนตร์ทำให้เธอมีเสื้อชั้นในหลายตัว แถมทุกตัวก็ใหม่และสวยมาก

ชิบหาย อย่าบอกนะว่าฝันถึงกลิ่นแล้วก็จะเริ่มฝันถึงภาพ

เมื่อลองสัมผัสดู เธอจึงแน่ใจว่าไม่ใช่ฝัน กู้สวงส่วงรีบวิ่งออกจากห้องนอนทันที “ป้าโจว!”

“คุณผู้หญิง เป็นอะไรไปคะ ป้าโจวขึ้นมาข้างบน”

กู้สวงส่วงชี้ไปที่เตียง “ฉันตื่นขึ้นมาก็เห็นชั้นในเพิ่มขึ้นสามตัว และยังเป็นไซส์ E อีก ！นี่………”

เธอไม่พูดอีกเพราะกลัวว่าจะเดาผิด ดวงตากลมโตคลอน้ำตา ถามออกมาผ่านสายตาว่า “ให้หนูใส่หรอ”

ป้าโจวอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา “ให้คุณผู้หญิงค่ะ ”

กู้สวงส่วงร้องเยสอยู่ในใจ แต่ทันใดนั้นก็รู้สึกไม่สบายใจ “ป้าโจวคุณซื้อมาให้ฉันเหรอคะ ดูคุณภาพชิ้นหนึ่งน่าจะหลายร้อยใช่ไหมคะ”

คุณผู้หญิง นี่ชิ้นหนึ่งหลายแสนเลยนะ….

ถึงจะไม่พอใจกับสิ่งที่คุณท่านสั่งไว้ในตอนเช้า แต่เธอก็ยังทำ “ ฉันไม่ได้ใจดีขนาดนั้นหรอกค่ะ ตอนที่ฉันอยู่ซุปเปอร์มาร์เก็ต มีแบรนด์ใหม่มาเปิดกิจกรรมบอกว่าซื้อครบสี่ร้อยแถมฟรีหนึ่งตัว ฉันแก่แล้วใส่ไม่ได้ นี่เป็นไซส์ของคุณผู้หญิงพอดี ไม่ได้จ่ายเงินหรอกค่ะ ได้มาฟรี”

“จริงหรอคะ” กู้สวงส่วงเบิกตากว้าง “ร้านใจดีมาก”