หวานใจคุณชายเสิ่น - ตอนที่ 10
ชายหนุ่มที่อยู่ข้างในเข้าสู่โหมดประธานจอมเผด็จการในทันที แล้วพูดอย่างเย็นชาว่า: “เข้ามา”
จังชิงเต็มไปด้วยเหงื่อ: “ประธานเสิ่น นี่คือปรอทวัดไข้และยาแก้หวัดที่คุณสั่งให้ซื้อครับ”
หลังจากวางของที่ซื้อมาลงบนโต๊ะ ชายคนนั้นขยิบตาให้เขารีบออกไปให้พ้น
“เดี๋ยวก่อน” ชายคนนั้นที่ในกำลังเล่นบุหรี่ที่ยังไม่ได้จุด พร้อมกับมีสีหน้าที่เคร่งขรึมและเย็นชา: “ไปตรวจสอบดู ว่าสองสามวันนี้คุณผู้หญิงไปไหนมาบ้าง และติดต่อกับใครบ้าง”
คงจะไม่มีการร้องไห้จนตาบวมและไม่สบายหนักโดยไม่มีเหตุผลหรอก
－
เมื่อกู้สวงส่วงตื่นขึ้นมาไม่เห็นใครเลย และห้องกิจการก็เงียบกริบ
เธอแตะหน้าผากของตัวเองดู ซึ่งไม่มีไข้แล้ว อาการปวดตาและตาบวมก็บรรเทาลง มันเป็นเพราะก้อนน้ำแข็งของเขา
ขณะที่ลุกขึ้นก็พบว่ามีเสื้อสูทคลุมตัวเธอไว้ ไม่แปลกใจเลยเธอจะรู้สึกถึงลมหายใจที่แรงกล้าของผู้ชายเวลาที่เธอหลับใหลไป จากนั้นเธอก็หยิบเสื้อสูทขึ้นมาดมโดยไม่รู้ตัว เสื้อสูที่อบอุ่นและแห้งกร้าน มีกลิ่นบุหรี่จางๆ ซึ่งน่าหลงใหลมาก
ฮึ่ม เธอกำลังทำอะไรอยู่เนี่ย!
ใบหน้าของเธอร้อนระอุจนต้องรีบเอาเสื้อสูทออกอย่างรวดเร็ว เมื่อก้มหน้าลงก็พบว่าเสื้อของเธอแปลกๆเล็กน้อย วันนี้เธอใส่เสื้อคอกลมและแขนสั้น ซึ่งถูกประดับด้วยเชือกผูกตรงหน้าอก แต่ตอนนี้ เชือกผูกได้หลุดออกโดยไม่มีเหตุผล……
อาจเป็นเพราะเดิมทีผูกมัดไว้ไม่แน่น และเวลาหลับมันก็เลยหลุดออกแน่เลย!
มีปรอทวัดไข้ที่เคยใช้แล้ว และยังมียาแก้หวัด กับน้ำอีกหนึ่งแก้ววางอยู่ข้างๆเตียง
กู้สวงส่วงรู้สึกอบอุ่นมาก ก็แค่เคยซื้อใช้บริการเท่านั้นเอง ทำไมต้องรู้สึกหวั่นไหวกับฉันด้วยไหนจะประคบน้ำแข็ง แล้วไหนจะซื้อยามาให้อีกด้วย!”
ตามคำแนะนำ แกะยาออกจากแผงสองเม็ดแล้วเอาเข้าปาก จากนั้นหยิบแก้วน้ำดื่ม ทันทีที่เธอกำลังจะกลืนเข้าไปก็พบว่ามีกระดาษโน้ตวางทับอยู่ใต้แก้วน้ำ ลายมือของชายคนนั้นงดงามดั่งหงส์ร่อนมังกรรำ แต่เนื้อหาในนั้น……
【ปรอทวัดไข้20 ยาแก้หวัด130 ตอนนี้คุณติดค้างผม48650หยวนถ้วน】
“！！！”
ใบหน้าของหญิงสาวที่กำลังซาบซึ้งอยู่ และแตกสลายหายไปในทันที……ไหนบอกว่าในโลกนี้มีความจริงใจและรักแท้ล่ะ!
ยาแก้หวัดบ้าอะไร130 หลอดแก้วบ้าอะไรจะเอาฉันตั้ง20! อย่างเห็นได้ชัดว่านี้มันเป็นการฉ้อโกง! ใบหน้าของเธอซีดและกำลังจะอ้วกยาออกมา แต่กลับเผลอกลืนมันลงไปพร้อมกับน้ำ กู้สวงส่วงตะลึง เธออยากจะร้องไห้แต่ไม่มีน้ำตาออกมา ดังนั้นค่ายาอันนี้ ไม่จ่ายไม่ได้แล้ว……
ตัวท็อปเจ้าบ้า ฉวยโอกาสโกงเงินของคนอื่น นี่คุณต้องขาดเงินขนาดไหนเนี่ย!
ได้! ฉันยอมเสียเปรียบก็ได้! นายรอไว้เลยนะ ฝากไว้ก่อนเลยนะไอ้ชายชราเจ้าบ้า! ! !
ในเบนท์ลีย์
จังชิงเหลือบมองชายขาวยาวนั่งไขว่ห้างอยู่เบาะด้านหลังที่กำลังห้วยดูเอกสารจากกระจกมองหลัง และอดไม่ได้ที่จะพูดว่า: “ประธานเสิ่นครับ คุณหมอเวินบอกว่าปรอทวัดไข้ราคาเพียงแค่15หยวน และยาแก้หวัดราคาก็เหมือนจะเพียงแค่46หยวน แต่คุณแจ้งราคาให้คุณผู้หญิงแพงขนาดนั้นมันไม่เกินไปหน่อยเหรอครับ?”
ชายคนนั้นพลิกหน้าเอกสาร และริมฝีปากบางเซ็กซี่ของเขาก็ยกขึ้นเล็กน้อย แต่เขาก็ไม่ได้พูดอะไร
“ผมรู้ว่าคุณต้องการให้คุณผู้หญิงติดหนี้คุณมากขึ้นเรื่อยๆและในที่สุดก็จะกลายเป็นเอาตัวเข้าแลกเพื่อปลดหนี้ ซึ่งทิศทางมันก็ถูก แต่ทว่าIQของคุณผู้หญิงจะสามารถเข้าใจได้ไหม……”
ทันใดนั้นเอกสารก็ถูกแน็ปปิด
จับชิงถึงกับตัวสั่น เพียงแต่ได้ยินน้ำเสียงเย็นชาของชายคนนั้น: “ผมว่าคุณอยากจะลดเงินเดือนของคุณไปเป็น46หยวนมากกว่าหรือเปล่า? ผู้ชายในวัยสี่สิบกว่าที่ยังไม่แต่งงาน ยังต้องการให้คุณมาสอนผมว่าจีบผู้หญิงยังไงเหรอ?”
จังชิง: “…………”
เฮ้อ วิธีการจีบผู้หญิงล้าสมัยขนาดนี้ยังกล้าหยิ่งทะนงและกล้าดูถูกคนอื่นอีก สมน้ำหน้าที่คุณผู้หญิงไม่สนใจคุณ!
－
กู้สวงส่วงกลับไปที่หอพักด้วยความโมโห
ทันทีที่เปิดประตู ก็ถูกคนที่อยู่ด้านในดึงไปในเข้าห้อง!
ใบหน้าของจ้าวเสี่ยวเอ๋อร์มีรูขุมขนกว้างใหญ่ที่อยู่ตรงหน้าเธอ: “นักเรียนหญิงกับอาจาร์ผู้ชาย อยู่ในห้องกิจการสองชั่วโมง! สวงส่วง คุณทำอะไรกับเทพบุตรของฉัน?
“เป็นเขาต่างหากที่เป็นคนทำฉัน!” กู้สวงส่วงพูดอย่างโกรธเคือง
ทันใดนั้น แววตาที่เต็มไปด้วยความสงสัยและความอิจฉาต่างก็จ้องเข้ามาในตัวเธอ
กู้สวงส่วงหมดคำจะพูด: “ไม่ใช่อะไรอันนั้น……”
โจวเป้ยตบหน้าอกเบาๆ: “นั้นไงฉันบอกแล้ว ถึงแม้ว่าคุณจะยั่วยวนเขาแค่ไหน แต่คุณก็ไม่เข้าตาเทพบุตรของฉันหรอก! เขาขับเบนท์ลีย์ มอเตอร์ส ลิมิเทดเลยนะ”
กู้สวงส่วงพูดแทรก: “เช่ามา วันละพัน”
“ชุดสูทที่เขาใส่นั้น ถูกเย็บด้วยมือโดยการกะเอาด้วยสายตา!”
“เช่ามา……”
“และยังมีนาฬิกาข้อมือของเขา ซึ่งมองดูแล้วไม่ใช่นาฬิกาที่มีราคาแพงทั่วไป โอ้พระเจ้า นี่มันเกิดมาพร้อมกับความสูงส่งจริงๆ ตั้งแต่หัวจรดเท้าและจากด้านในยังด้านนอก……”
“ทั้งหมดนี้เป็นแค่ของที่เช่ามาป่ะ!” กู้สวงส่วงอดทนไม่ไหวแล้ว
หญิงสาวต่างจ้องมองมาที่เขาอย่างเยือกเย็น——
เมื่อพูดมาถึงขนาดนี้แล้ว เธอก็ไม่ปิดบังอีกต่อไป อย่างไรก็ตามเขาฉ้อโกงก่อน: “ฉันจะบอกให้พวกคุณรู้นะ อาจารย์เทพบุตรที่พวกคุณบ้าคลั่งอยู่ ตัวตนที่แท้จริงคือเขาเป็นหนุ่มบาร์โฮสในคลับ! เพียงแค่ดูใบหน้าที่ชั่วร้ายและรูปร่างที่สมบูรณ์แบบของเขาก็รู้แล้ว! แต่กลายเป็นอาจารย์ในมหาวิทยาลัยได้อย่างไรอันนี้ฉันก็ยังไม่แน่ใจ ตามความคาดเดาเบื้องต้น ถ้าไม่ใช่ไปมีอะไรกับหัวหน้าหญิงบางคนก็คงไปมีอะไรกับหัวหน้าชายบางคน หรือไม่ก็ไปมีอะไรกับทั้งชายและทั้งหญิง!”
หลังจากพูดจบ อารมณ์พูดได้แค่คำเดียวคือสุดยอด!
แต่แววตาของหญิงสาวที่จ้องมองเธอ นี่มันอะไรกัน? สายตาที่จ้องมองมาเยือกเย็นกว่าเดิม หลังจากนั้น เธอก็ถูกเป็ดทั้งห้าร้อยตัวรุมเร้า……
“กู้สวงส่วง! เทพบุตรของฉันมีความโกรธความแค้นอะไรกับคุณ ทำไมคุณต้องใส่ร้ายเขาแบบนี้?”
“นั่นสิ! เขาเป็นคนมีสง่า สูงส่งและเย็นชา อีกทั้งยังมีบุคลิกความเป็นผู้ใหญ่ มองแวบแรกก็รู้ว่าเป็นระดับประธานจอมเผด็จการ จะเป็นหนุ่มบาร์โฮสในไนท์คลับได้ยังไง!”
จ้าวเสี่ยวเอ๋อร์ที่สนิทกับเธอที่สุดก็อดไม่ได้ที่จะพูดว่า: “สวงส่วง! คุณไม่สามารถแอบพูดลับหลังได้ว่าเขาเป็นคนไม่ดีเพียงเพราะคุณถูกลงโทษให้ยืนเรียน ทั้งๆที่เพราะว่าคุณหนีเรียนจึงมาสาย ซึ่งถือได้ว่าอาจารย์เทพบุตรใจดีมากแล้วนะ”
กู้สวงส่วงโกรธจนเกือบจะร้องไห้: “ฉันไม่ได้โกหกพวกคุณนะ เขาเป็นจริงๆ! เก็บค่าบริการ100000หยวน นักเรียนหญิงมีส่วนลด5……”
แม่งเอ่ยเกือบหลุดปากพูดว่าเคยใช้บริการแล้วมั้ยล่ะ……
“ทำไมไม่พูดต่อละ พูดหมดมุขแล้วเหรอ?” หญิงสาวที่อยู่ในห้องต่างดูถูกเธอ
กู้สวงส่วงไม่อาจแก้ตัวได้
เมื่อคิดดูแล้วทั้งหมดเป็นความผิดของไอ้เลวนั้น! รูปร่างหน้าตาก็ดูดีนะแต่ชอบเอาเปรียบคนอื่น ได้ รอให้ฉันมีหลักฐานคุณรับแขกก่อน ฉันจะติดลงกระดานประกาศข่าวของมหาวิทยาลัยเลย จะคอยดูว่านายจะแก้ตัวยังไง!
แต่ยังไม่ทันมีหลักฐานเขารับแขกเลย เธอก็ถูกหน้าเนื้อใจเสืออย่างเขารังแกก่อนซะแล้ว
คาบเรียนในวันศุกร์ ไอ้คนไร้ยางอายคนนี้ก็ได้กดขี่เธออีกครั้ง สั่งให้เธอไปเอาหนังสือการสอนในห้องกิจการ ลบกระดาน และยังคงยืนอยู่ที่หน้าต่างบังแดดให้เขา……ซึ่งทั้งหมดนี้เธอสามารถทนได้! แต่คาดคิดไม่ถึงเลยว่าเขาปฏิบัติต่อเธอต่อหน้าเพื่อนร่วมชั้นจำนวนมากในที่สาธารณะ……
－
เดิมทีเรื่องทั้งหมดเป็นอย่างนี้……
เมื่อเนื้อหาในชั้นเรียนก้าวหน้าไปถึง ‘ส่วนโค้งของร่างกายมนุษย์และการออกแบบเสื้อผ้า และวัสดุ” ซึ่งบางคนต้องการจะหาแบบคนหนึ่ง
ขณะที่กู้งสวงส่วงกำลังลบกระดานอย่างทุ่มเทพลัง เลนส์แว่นของชายคนนั้นแสงสะท้อนเล็กน้อย และเธอยังไม่ทันตั้งตัว ข้อมือเล็กๆของเธอก็ถูกมือใหญ่ของเขาจับไว้
“นักเรียนคนนี้ทั้งมาสาย แล้วไหนจะหนีเรียนอีก มาเป็นแบบให้หน่อย”
หนีเรียนมาสาย หนีเรียนมาสาย……เรียกติดปากแล้วหรือไง? !
กู้สวงส่วงมัวจมอยู่กับการโกรธเคือง เมื่อมีปฏิกิริยาโต้ตอบกลับ ชายคนนั้นได้ยืนอยู่ด้านหลังเธอแล้ว ด้วยมือใหญ่ที่ผอมบางและเรียวยาว พร้อมกับอุณหภูมิเย็นเล็กน้อย ซึ่งกดไหล่เล็กๆของเธอไว้
มุมมองของเพื่อนร่วมชั้นมองไม่เห็น เพียงแต่กู้สวงส่วงรู้สึกว่าหลังของเธอร้อนระอุ เขายืนชิดใกล้เกินไป หน้าอกของผู้ชายและลมหายใจหอมกรุ่นในตัวเขา……
กู้สวงส่วงเขินอายจนใบหน้าแดงก่ำ แต่เขายังคงสอนอย่างจริงจังเหมือนกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น ดูเหมือนว่าเขาจะจริงจังมาก ซึ่งกลับทำให้เธอไม่ดีถ้าหากจะรู้สึกอึดอัดอะไร
หลังจากผ่านไปสักพัก กู้สวงส่วงเริ่มรู้สึกไม่ค่อยไม่ไหว แต่มีเพื่อนร่วมชั้นที่นั่งอยู่ข้างล่างมากมายและสายตาที่จ้องมองมาแต่ละคู่นั้น ทำให้เธอไม่สามารถขยับได้ และปล่อยให้มือที่สวยงามของเขานั่นทำท่าทางบนร่างกายของเธอ
“การออกแบบเสื้อผ้านั่นเน้นที่ผ้า ซึ่งสามารถเผยความงามของผู้หญิงได้โดดเด่นกว่า” พอเขาพูดถึงเรื่องนี้ เขาก็ไปจับที่เสื้อของกู้สวงส่วง: “ผ้าที่แบบของเราใส่นั่น ราคาถูกและหยาบ ทุกคนดูสิ สวมใส่อยู่บนร่างกายของเธอซึ่งมันหลวมมาก มันทั้งดูแก่และแถมยังดูอ้วนอีกด้วยใช่ไหม?”
กู้สวงส่วง: “……”
เธอยังคงทน และหวังว่าจะปล่อยเธอลงไปในเร็วๆนี้!
ยังคำรามในใจไม่จบ จู่ๆร่างกายรู้สึกแน่นขึ้น
เมื่อก้มหน้ามอง จึงพบว่าเขาจับเสื้อของธอจากด้านหลัง และค่อยๆกระชับให้แน่นขึ้น เสียงต่ำที่มีความนุ่มนวลไม่แข็งกร้าวของผู้ชาย: “……ถ้าหากเสื้อเล็กลงถึงประมาณนี้แล้วรูปร่างของแบบก็จะเด่นชัดมากขึ้นใช่ไหม? ดังนั้นออกแบบตัดเย็บเสื้อผ้าก็มีความสำคัญเช่นกัน โอเค ในส่วนของเรื่องนี้เราพูดถึงเพียงแค่ตรงนี้ก่อนนะครับ”
YOU MAY ALSO LIKE
