หวานรักจับหัวใจท่านประธาน - ตอนที่ 979 กลั้นไว้ จะหัวเราะไม่ได้! / ตอนที่ 980 ดีจนอยากแต่งงานด้วย!
ตอนที่ 979 กลั้นไว้ จะหัวเราะไม่ได้!
อวี๋เยว่หาน “…”
อวี๋เยว่หาน “ไม่อยากฟังผมเล่าแล้วเหรอ?”
“ฉันผิดไปแล้ว” เหนียนเสี่ยวเริ่มรู้ตัว
“แม่ผมกรุ๊ปเลือดอาร์เอชเนกาทีฟ เธอเลือดออกมากตอนที่คลอดผมจนเกือบจะเอาชีวิตไม่รอด นอกจากนี้ ความเสี่ยงในการเกิดภาวะเม็ดเลือดแดงแตกในครรภ์ที่สองนั้นค่อนข้างสูง เพราะฉะนั้นหลังจากที่คลอดผม พ่อจึงตัดสินใจไม่ให้แม่ผมมีลูกอีก”
อวี๋เยว่หานเหมือนคิดอะไรตลกๆจึงยิ้มมุมปาก
“คุณย่าเคยบอกว่าพ่อผมเหมือนหมาธิเบตที่มีนิสัยตื่นตัว เมื่อไหร่ที่เกิดเหตุการณ์เล็กๆน้อยๆก็จะรีบพุ่งตัวไปหาแม่ ล้อมหน้าล้อมหลังเธอเพียงเพราะกังวลว่าเธอจะเกิดอุบัติเหตุ ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาตระกูลอวี๋ก็เริ่มสนใจคนที่มีกรุ๊ปเลือดหายาก”
ตระกูลเหวินในตอนนั้นก็เริ่มได้รับการสนับสนุนจากตระกูลอวี๋
เหนียนเสี่ยวมู่ทำหน้าอิจฉา “ผู้ชายที่รักภรรยานี่เท่สุดๆไปเลย ตอนนี้ฉันเริ่มชอบพ่อคุณมาหน่อยนึงแล้ว”
อวี๋เยว่หาน “…”
แล้ว…ทำไมเขาต้องรับปากว่าจะเล่าให้เธอฟังด้วยนะ?
หาศัตรูหัวใจให้ตัวเอง?
แล้วยังเป็นพ่อตัวเอง?
อวี๋เยว่หานกระแอมผ่านลำคอ ค่อยๆเงยหน้าขึ้น “พ่อผมมีข้อดีอยู่อย่างเดียวคือรักแม่ของผมเท่านั้น ส่วนใหญ่แล้วมีข้อเสียมากกว่า”
เหนียนเสี่ยวมู่ “ตัวอย่างเช่น? ? ?”
อวี๋เยว่หาน “เขาชอบแค่เมียตัวเอง ไม่ชอบลูกชายตัวเอง ตั้งแต่ผมหย่านมก็ไม่ได้นอนกับแม่อีกเลย”
เหนียนเสี่ยวมู่ “…” อยากจะหัวเราะ เอาไงดี?
อวี๋เยว่หาน “ตอนเด็กๆมีการบ้านสำหรับครอบครัว ให้เขียนว่า “พ่อของฉัน” ผมก็เลยไปหาพ่อ แต่เขากลับบอกว่าต้องไปดูคอนเสิร์ตกับแม่ ไม่ว่าง จากนั้นก็ให้เงินผมมาพันหยวน ให้ผมไปหาคุณลุงรปภ.ที่หน้าประตูช่วยเขียนให้”
เหนียนเสี่ยวมู่ “…” กลั้นไว้ จะหัวเราะไม่ได้!
อวี๋เยว่หาน “ผมก็เลยอยู่คนเดียวมาตั้งแต่เด็ก เหงานิดหน่อย เวลาที่เห็นน้องชายน้องสาวของเพื่อนคนอื่นก็จะวิ่งไปบอกพ่อกับแม่ว่าคลอดน้องชายให้ผมสักคนสิ เขาโมโหจนแทบจะกระโดดขึ้นมา นั่นเป็นครั้งแรกที่เขาพูดหยาบคายกับผม”
เหนียนเสี่ยวมู่ถลึงตาแล้วสูดหายใจ
รูจมูกใหญ่จนน่าตกใจเหมือนจมูกหมู ถามด้วยความตื่นเต้น “หยาบยังไง?”
อวี๋เยว่หานเลียนแบบน้ำเสียงตอนที่พ่อของเขาพูดกับเขาในตอนนั้น ตะคอกออกมาว่า “ไสหัวไปเลยนะ ถ้าไม่ใช่เพราะคลอดลูกตามความปรารถนาของปู่กับย่าแก ตอนนี้แกคงเป็นได้แค่ลูกอ๊อดตัวนึง เป็นห่วงตัวเองว่าจะถูกโยนทิ้งลงถังขยะยังไม่พออีกเหรอ? คิดจะมีน้องชายอีกคนเนี่ยนะ? นี่แกยั่วโมโหฉันจะแย่อยู่แล้ว!”
หลังจากอวี๋เยว่หานพูดเสร็จก็ทำหน้าน้อยอกน้อยใจมองไปทางเหนียนเสี่ยวมู่
รอจนกว่าเธอจะบอกว่าผิดหวังในตัวพ่อเขามาก หรือปลอบใจเขาด้วยความเอ็นดู
แต่หลังจากนั้นกลับ——
“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!”
มีเพียงเสียงหัวเราะที่แสนร้ายกาจดังมาจากปากคนข้างๆ
เพราะร่างกายตื่นตัวมากเกินไปจึงทำให้กระตุกจนควบคุมตัวเองไม่ได้ หรือจะใช้คำง่ายๆว่าหัวเราะจนตะคริวกิน
ตบขาตัวเองไม่หยุด
หัวเราะจนน้ำตาไหล
“ตะ ตลก ตลกชะมัด…ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า พ่อคุณคือไอดอลของฉัน ฉันขำจะตายอยู่แล้ว เยี่ยมไปเลย…”
อวี๋เยว่หาน “…”
ดีมาก นี่อาจจะเป็นคู่หมั้นตัวปลอมของเขา
เขาหัวเราะไม่ออก
ไม่รู้ว่าเหนียนเสี่ยวมู่หัวเราะมานานเท่าไหร่แล้ว หัวเราะจนไวน์ในแก้วแกว่งเกือบจะหกเกลี้ยง ตอนนี้เธอกลั้นหัวเราะ
เมื่อเหลือบเห็นดวงตาดำขลับของชายหนุ่ม เธอก็พยายามสงบเสงี่ยม
กระแอมเสียงแล้วยื่นมือตบไหล่เขา
พูดด้วยคำพูดที่มีความหมายลึกซึ้ง
“ลองคิดอีกมุมนึง คุณควรจะรู้สึกดีใจนะที่พ่อแม่ของคุณรักกันขนาดนี้จนใครหลายคนอิจฉา คุณอาศัยอยู่ในครอบครัวที่มีความสุขมาก ฉันหวังว่าคุณจะได้ข้อดีของพ่อคุณมาด้วย!”
ตอนที่ 980 ดีจนอยากแต่งงานด้วย!
อวี๋เยว่หานเหลือบมองเธออย่างเหม่อลอย ยกข้อมือขึ้นมาดูนาฬิกา
ริมฝีปากบางพูดชัดถ้อยชัดคำ
“ถ้าคุณไม่ได้หัวเราะเยาะผมเมื่อครึ่งชั่วโมงก่อนหน้านี้ ประโยคนี้ก็คงมีความน่าเชื่อถืออยู่บ้าง”
อวี๋เยว่หานวางมือลง พูดอย่างเย็นชา “ฮึ หมดเวลาเล่าเรื่องแล้ว ไม่พูดแล้ว”
“……”
แย่แล้วๆ
มีคนโกรธแล้วจริงๆด้วย
ท่าทางหยิ่งๆแบบนี้ยังดูหล่อหน่อยๆ
ทำให้คนเข่าอ่อน
เหนียนเสี่ยวมู่ปากคอแห้งผากขึ้นมาทันที เธอเลียริมฝีปากพลางหยิบแก้วไวน์ที่อยู่ข้างๆขึ้น จากนั้นก็ดื่มไวน์ที่เหลือเพียงเล็กน้อยจนเกลี้ยง
กระหายยิ่งกว่าเดิม
นิ้วเรียวยาวยื่นไปจิ้มที่ไหล่ของเขาโดยไม่รู้ตัว
“คือว่า เมื่อกี้ฉันไม่ได้ตั้งใจ ฉันแค่กลั้นไว้ไม่อยู่ เรื่องในวัยเด็กของคุณมันตลกไปหน่อย…เอาอย่านี้แล้วกัน ให้ฉันนวดรอยฟกช้ำบนตัวคุณดีไหม จะได้หายเร็วๆ”
พอเหนียนเสี่ยวมู่พูดจบก็ไม่เปิดโอกาสให้เขาได้ตอบ เธอวิ่งกลับไปที่ห้อง
หากล่องยาออกมา หยิบน้ำมันสมุนไพรที่ช่วยลดอาการบวมและแก้ช้ำแล้วกลับไปหาเขา
“คุณถอดเสื้อผ้าออกก่อน ใส่แบบนี้ฉันนวดให้คุณไม่ได้”
เหนียนเสี่ยวมู่ชี้ไปที่เสื้อเชิ้ตสีขาวบนตัวเขาพร้อมกับพูดอย่างเป็นธรรมชาติ
เมื่อได้ยินดังนั้น อวี๋เยว่หานก็ยังไม่ขยับมือ เขาก้มตัวหาเธอเล็กน้อยแล้วพูดเบาๆ
“มือยังเจ็บอยู่เลย จะใช้มือถอดข้างเดียวก็ยาก คุณช่วยผมหน่อย”
“อ้อ”
เหนียนเสี่ยวมู่ไม่ได้แปลกใจอะไรมาก เธอวางน้ำมันสมุนไพรลงแล้วช่วยเขาถอดเสื้อผ้า
เขาโดนไม้เบสบอลตีบนแผ่นหลัง
ทันทีที่ถอดเสื้อออก ก็เผยให้เห็นรอยฟกช้ำหนาๆสองจุดบนหลังของเขา
ต่างจากตอนที่โดนตีในช่วงแรกๆที่เป็นแค่รอยบวมแดง ตอนนี้ได้กลายเป็นรอยฟกช้ำจนน่ากลัวเป็นพิเศษ
เหนียนเสี่ยวมู่เริ่มเปลี่ยนเรื่อง พอเธอเห็นรอยฟกช้ำบนหลังของเขาก็ปวดใจ
“เจ็บมากใช่ไหม?”
เหนียนเสี่ยวมู่กดบนหลังของเขาเบาๆและลองถามอาการ
อวี๋เยว่หานไม่ได้ขมวดคิ้ว “ไม่เจ็บ”
“ช้ำหนักขนาดนี้ ตอนที่โดนตีจะต้องเจ็บมากแน่ๆ คุณอย่ามาหลอกฉัน” เหนียนเสี่ยวมู่บุ้ยปากโดยที่กำลังเทน้ำมันสมุนไพรลงบนฝ่ามือ จากนั้นก็ผลักแผ่นหลังของเขา
ขณะที่ปรับมุมนวดก็เตือนขึ้นมาว่า
“อาจจะเจ็บหน่อยนะ แต่นวดไปสักพักเลือดที่ฟกช้ำจะดีขึ้น ถ้าคุณเจ็บจริงๆก็บอก ฉันจะได้เบามือลงหน่อย”
“……”
อวี๋เยว่หานผงกหัวเบาๆโดยไม่ได้พูดอะไร
จนกระทั่งเหนียนเสี่ยวมู่เริ่มลงมือนวดจริง เขาก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว
กดริมฝีปากแน่น มีเหงื่อไหลออกหน้าผาก
ถ้าจะบอกว่าไม่เจ็บก็ดูจะเป็นการโกหก
มันเจ็บมาก
แต่เนื่องจากกลัวว่าเธอจะเป็นห่วง อวี๋เยว่หานจึงได้แต่ทนไว้
การรักใครสักคน รักจนเข้ากระดูกมันคงเป็นเหมือนอย่างตอนนี้
เพื่อคุณแล้ว บาดแผลที่ได้มาล้วนแล้วแต่เป็นเหรียญรางวัลของผม
ผมหวังว่าคุณจะยิ้มอยู่ตรงหน้าผมตลอดไป
พอผ่านไปสักพัก เหนียนเสี่ยวมู่ก็หยุดการเคลื่อนไหวลงอย่างกะทันหัน
มือข้างหนึ่งของเธอยังคงอยู่บนหลังของเขา แต่กลับไม่ได้ทำอะไรต่อ
ขณะที่อวี๋เยว่หานเตรียมจะหันกลับไป ก็รู้สึกว่ามีน้ำตาหยดบนแผ่นหลังของเขา…
เขาตัวแข็งทื่อ
หยดน้ำตาอุ่นๆที่เห็นอยู่ว่าไม่ได้ร้อนอะไร มันกลับแผดเผาเหมือนลาวาจากปล่องภูเขาไฟ
อวี๋เยว่หานหันกลับไปก็พบว่าใบหน้าของคนข้างหลังเต็มไปด้วยน้ำตา
ทั้งสองสบตากันเป็นช่วงเวลาหนึ่ง เหมือนเธอจะรู้ว่าเขาพยายามอดทน
มือที่เต็มไปด้วยน้ำมันโผเข้าอ้อมกอดเขา กอดเขาแรงๆพร้อมกับพูดไม่เป็นภาษา
“อวี๋เยว่หาน ทำไมคุณถึงเป็นคนดีได้ขนาดนี้…ดีจนฉันอยากแต่งงานด้วย!”
YOU MAY ALSO LIKE
