หวานรักจับหัวใจท่านประธาน - ตอนที่ 961 อวี๋เยว่หาน ฉันรักคุณ! / ตอนที่ 962 จากส่วนลึกของความทรงจำ
ตอนที่ 961 อวี๋เยว่หาน ฉันรักคุณ!
ยกมือปรบกับฝ่ามือเจิ้งเหยียน “สวยงาม!”
เจิ้งเหยียนปัดมือพลางเตะชายที่อยู่บนพื้น “กล้าแต๊ะอั๋งฉัน ฉันจะตอนแกทิ้งซะ!”
ขณะกำลังจะเตะอีกครั้ง เหนียนเสี่ยวมู่ก็รีบรั้งตัวเธอไว้
“อย่าเพิ่งตี รีบกลับไปดูอวี๋เยว่หานเถอะ!”
ตอนที่พวกเธอกลับไปก็เห็นอวี๋เยว่หานยืนอยู่คนเดียว ที่เหลือ…นอนเกลื่อนบนพื้น
โดยมีอวี๋เยว่หานยืนอยู่ตรงกลาง ไอสังหารอันทรงพลังแผ่ไปทั่วทั้งร่างกาย
ตาแดงก่ำเหมือนแม่ทัพในสนามรบ
บนตัวเขามีบางอย่างดูแปลกไป
เหนียนเสี่ยวมู่เรียกเขาแต่เขาก็ไม่ตอบสนอง
เมื่อเห็นแขนที่ได้รับบาดเจ็บมีเลือดหยดลงมา หัวใจเหนียนเสี่ยวมู่ก็บีบรัดแน่น
เธอหยิบมีดพกที่พื้นแทงชายกระโปรงแล้ววิ่งไปข้างหน้าอย่างรีบร้อนเพื่อต้องการจะพันแผลให้เขา
ทันทีที่สัมผัสตัวเขา ร่างอวี๋เยว่หานก็ถอยหลังออกไปหนึ่งก้าว
“อวี๋เยว่หาน…”
เหนียนเสี่ยวมู่ตัวแข็งทื่อ
มองเขาอย่างไม่ทราบสาเหตุ
เมื่อสบตากับเธอชัดๆ ดวงตาของอวี๋เยว่หานที่เต็มไปด้วยสีเลือดก็ค่อยๆชัดเจนขึ้น
ทันใดนั้นก็เหมือนจะจำเธอได้ เขายื่นมือมากอดเธอทันที
กอดแน่นสุดชีวิต
“ได้รับบาดเจ็บไหม?” เขาถามด้วยน้ำเสียงแหบพร่า
“ฉันสบายดี ไม่ได้รับบาดเจ็บอะไร แขนคุณกำลังเลือดไหล รีบให้ฉันทำแผลก่อนเร็วเข้า” เหนียนเสี่ยวมู่ที่กำลังถูกเขากอดรีบตะโกนอย่างกระวนกระวาย
ถึงจะได้ยินแบบนั้น อวี๋เยว่หานก็ไม่ยอมผละมือออก
แต่กลับลดศีรษะลง สูดกลิ่นบนผมของเธอเข้าไปลึกๆ
กลิ่นที่คุ้นเคย ทำให้อาการร้อนอกร้อนใจของเขาย้อนกลับไปที่อก พูดด้วยเสียงกลัดกลุ้ม
“เหนียนเสี่ยวมู่ ต่อไปนี้อย่าพาตัวเองหนีไปจากสายตาผมอีก ได้ยินไหม?”
“……”
เหนียนเสี่ยวมู่ผงะ
เข้าใจได้ทันที
ที่เธอวิ่งหนีไปเมื่อกี้นี้ทำให้เขาตกใจ
ในขณะที่เขาป้องกันไม่ให้คนกลุ่มนี้ไล่ล่าเธอ เขาก็ยังกังวลว่าเธอจะเจอกับอันตรายบนทางข้างหน้าอีกหรือไม่…
เหนียนเสี่ยวมู่เขย่งปลายเท้าจูบบนริมฝีปากเขาทันที
สองมือประคองหน้าเขาไว้
เมื่อเห็นเขาไม่ตอบสนองก็ใช้ปลายลิ้นปัดผ่านริมฝีปากเขาเบาๆ “อวี๋เยว่หาน ฉันรักคุณ”
“….” อวี๋เยว่หานจ้องเขม็ง!
นัยน์ตาดำขลับดูเร่าร้อนเหมือนลูกไฟ
ใช้มือโอบเอวเธอข้างหนึ่ง
เหนียนเสี่ยวมู่เริ่มหน้าแดง ขัดขืนเล็กน้อย
“เพราะฉะนั้น เพื่อไม่ให้คนที่รักคุณต้องเป็นห่วง คุณให้ฉันพันแผลให้คุณก่อนดีไหม?”
อวี๋เยว่หาน “…”
ตั้งแต่เริ่มจนถึงตอนท้าย เหนียนเสี่ยวมู่ก็ล้มเหลวในการพันแผลให้อวี๋เยว่หาน
ตำรวจและผู้ช่วยมาถึงพร้อมกัน
เนื่องจากเหตุการณ์เกิดขึ้นอยู่ใกล้ๆโรงพยาบาลของเพื่อนเจิ้งเหยียนพอดี
กลุ่มของพวกเขาจึงถูกส่งไปที่โรงพยาบาลอย่างรวดเร็ว
เหนียนเสี่ยวมู่กับเจิ้งเหยียนไม่ได้รับบาดเจ็บอะไร มีเพียงรอยฟกช้ำเล็กๆ น้อยๆ
แขนอวี๋เยว่หานถูกมีดเฉือนลึกไปหน่อยและต่อมาก็ผ่านการต่อสู้ที่ดุเดือด เขาจึงเสียเลือดไปมาก ต้องคอยดูอาการอีกที
นอกจากนี้ยังมีรอยฟกช้ำที่เห็นได้ชัดหลายแห่งบนตัวเขาที่มาจากการโดนตีด้วยไม้เบสบอล
โชคดีที่ไม่กระทบกระเทือนถึงกระดูก
แต่เกรงว่ารอยฟกช้ำจะยังคงอยู่อีกหลายวันกว่าจะหาย…
เหนียนเสี่ยวมู่มาตรวจร่างกายเป็นเพื่อนเขาจนกระทั่งเขาจะทำการรักษาบาดแผลเสร็จหมดแล้ว ตอนที่จะนอนลงบนเตียง
เธอเป็นเหมือนกระต่ายตาแดงที่นั่งยองๆอยู่ข้างเตียงมองเขาด้วยน้ำตาคลอเบ้า
“เหนียนเสี่ยวมู่ เมื่อกี้คุณหมอบอกว่าผมจะตายแล้วเหรอ?” อวี๋เยว่หานที่ถูกบังคับให้นอนบนเตียงผู้ป่วยเหลือบมองเธอพลางเอ่ยถาม
เหนียนเสี่ยวมู่ “ฮึกฮึกฮึก! อย่าพูดซี้ซั้วสิ! จะตายง่ายๆ ขนาดนั้นได้ยังไง คุณหมอบอกว่าคุณจะอายุยืนอีกร้อยปีพันปี!”
ตอนที่ 962 จากส่วนลึกของความทรงจำ
อวี๋เยว่หาน “งั้นคุณทำหน้ามุ่ยแบบนั้นให้ใครดู?”
เหนียนเสี่ยวมู่ “…”
เดี๋ยวแทงตายซะเลยนี่!
เธอลดความเสียใจและยังยิ้มให้เขา
ถึงเหนียนเสี่ยวมู่จะแอบแขวะอยู่ในใจ แต่ร่างกายกลับซื่อสัตย์ เธอยกน้ำที่วางบนโต๊ะขึ้นมาป้อนเขาด้วยความระมัดระวัง
อวี๋เยว่หานจ้องไปที่ปากตัวเอง เหนียนเสี่ยวมู่อดไม่ได้ที่จะดูแลเขาเหมือนเด็ก เขาเลิกคิ้วแล้วดื่มน้ำเพื่อให้ความร่วมมือ
เมื่อได้รับการดูแลอย่างสุขสบาย เขาก็คิดจะใช้แขนหนุนที่ท้ายทอย
โดยลืมไปว่าตัวเองบาดเจ็บที่มือขวา พอขยับก็กระทบไปถึงแผล สักพักสีหน้าก็เปลี่ยนไป
“เจ็บแผลเหรอ? ฉันจะไปเรียกหมอ!”
เหนียนเสี่ยวมู่วางแก้วบนโต๊ะ ลุกพรวดขึ้นมา
ก่อนจะสาวเท้าเดินออกไป อวี๋เยว่หานก็ใช้มือข้างที่ไม่ได้รับบาดเจ็บรั้งเธอไว้
“ผมไม่เป็นไร ก็แค่เผลอไปโดนเข้าน่ะ”
“จริงๆนะ?” เหนียนเสี่ยวมู่ชะงักเท้าพลางหันมามองเขาด้วยความสงสัย เหมือนกับเป็นห่วงว่าเขาปฏิเสธที่จะพูดความจริงกับเธอเพียงเพราะศักดิ์ศรีของลูกผู้ชาย
เมื่ออวี๋เยว่หานเห็นว่าเธอใช้สายตาคลางแคลงใจมองเขาก็รู้สึกไม่สบายใจขึ้นมา
“เหนียนเสี่ยวมู่ ไม่ช้าไม่เร็วคุณจะทำให้ผมโมโหตายแล้วนะ!”
“โมโหตายก็ดี ถ้าคุณโมโหตาย ฉันก็จะได้ทรัพย์สินทั้งหมดไปฟรีๆ ฉันจะเอาเงินไปเลี้ยงดูหนุ่มหล่ออีกมากมาย ใช้ชีวิตอย่างสุขสบาย!”
อวี๋เยว่หาน “…”
ตอนนี้เขาโมโหจะแย่อยู่แล้ว
และตัดสินใจว่าก่อนตายจะลากเธอมาฝังด้วยกัน!
ตอนที่เจิ้งเหยียนเดินเข้ามาในห้องผู้ป่วยวีไอพี สิ่งที่เห็นก็คือคนสองคนที่เพิ่งรอดมาจากความตายกำลังวิเคราะห์ปัญหาที่ว่าใครจะตายก่อนกัน
“ฉันว่าพวกเธอควรเคารพสถานที่โรงพยาบาลหน่อยดีไหม? เอาแต่คุยกันว่าใครจะตายก่อนกันในสถานที่ที่มีคุณหมอเยอะแยะแบบนี้ พวกเธอดูถูกความสามารถด้านการแพทย์ของคุณหมอกันอยู่หรือไง?”
เจิ้งเหยียนพูดติดตลก
เธอกอดอกเดินไปข้างหน้าพลางชำเลืองมองอวี๋เยว่หานที่นอนอยู่บนเตียง
“สบายใจได้ บาดเจ็บแค่ผิวหนังไม่ถึงกับตายหรอก แต่ถ้าสืบไม่พบคนที่ต้องการชีวิตน้อยๆ ของพวกเราเมื่อคืน เกรงว่าจะได้ตายจริงๆ!”
“……”
เมื่อพูดถึงประเด็นนี้ ทั้งสามคนในห้องผู้ป่วยก็ดูจริงจังขึ้นมา
ทางตำรวจได้บันทึกปากคำให้พวกเธอแล้วและได้นำตัวสิบสี่คนนั้นไปสอบสวนแล้ว
อวี๋เยว่หานส่งผู้ช่วยไปติดตามเรื่องนี้ ตอนนี้ยังไม่ส่งข่าวกลับมาเลย…
อวี๋เยว่หานจับมือเหนียนเสี่ยวมู่และถามด้วยความเป็นห่วง “ยังปวดหัวอยู่ไหม? หรือจะให้คุณหมอลองเช็กดู?”
“ไม่ปวดแล้ว แค่บวมหน่อยๆ”
เหนียนเสี่ยวมู่รู้ดีว่าปิดบังอวี๋เยว่หานไม่ได้ เธอจึงบอกความจริงออกไปเพื่อไม่ให้เขาเป็นห่วง
ตั้งแต่ได้เจอมั่วเฉียน มักจะมีภาพที่อธิบายไม่ได้มากมายผุดขึ้นมาในหัวเธอ
ซึ่งเธอรู้สึกคุ้นเคยกับมันมาก
พยายามคิดแต่ก็คิดไม่ออก
ภาพฉากต่างๆเหล่านั้นเหมือนเป็นเรื่องราวจริงๆ ที่เธอเคยประสบพบเจอมาในอดีต ทว่ากลับไม่มีความทรงจำอยู่ในหัวเลยแม้แต่น้อย
เมื่อคืนตอนที่มั่วเฉียนเอ่ยขึ้นมาว่าคุณนายมั่วจากโลกนี้ไปแล้ว หัวใจเธอก็เหมือนมีคนบีบอย่างแรง
เป็นความเจ็บชนิดที่ว่าเจ็บแทบขาดใจ!
ด้วยเหตุนี้เธอก็เริ่มปวดหัวขึ้นมาแล้ว ปวดจนตัวสั่น!
ข้างหูได้ยินน้ำเสียงที่เป็นกังวลของอวี๋เยว่หาน เขาบอกเธอว่าอย่าไปคิดถึงมันอีกเลย แต่เธอเองก็ไม่สามารถควบคุมภาพที่ปลิวว่อนอยู่ในหัวได้
จนกระทั่งเห็นภาพที่เขาถูกคนรายล้อม เห็นเขาได้รับบาดเจ็บ…
ความทุกข์ใจมีมากเกินกว่าความปรารถนาที่จะพิสูจน์ความจริง
ทันใดนั้นเธอก็ไม่ได้รู้สึกเจ็บมากมายอะไรขนาดนั้น แต่ตรงบริเวณขมับยังคงมีอาการปวดบวมอยู่เล็กน้อย ราวกับว่ามีอะไรบางอย่างผุดออกมาจากส่วนลึกของความทรงจำ
YOU MAY ALSO LIKE
![[LN] เรื่องเล่าขานตำนานวีรบุรุษต่างโลก](https://www.xn--72c5afc3e6a4acd3tpa.com/wp-content/uploads/2024/09/LN-เรื่องเล่าขานตำนานวีรบุรุษต่างโลก-75x106.jpg)
