หวานรักจับหัวใจท่านประธาน - ตอนที่ 677 เกิดเรื่องแล้ว! เกิดเรื่องแล้ว! / ตอนที่ 678 ลูกผู้ชายพูดได้แต่ไม่ลงไม้ลงมือ

ตอนที่ 677 เกิดเรื่องแล้ว! เกิดเรื่องแล้ว!

“ปฏิเสธเหรอ” เหนียนเสี่ยวมู่อึ้งไป

ราวกับว่าไม่ได้คาดคิดว่าจะได้รับคำตอบแบบนี้

สิงลี่ปฏิเสธการขอนัดเจอตัวของฟ่านอวี่ แล้วก็หนีออกมาแถวคฤหาสน์ส่วนตัวของฟ่านอวี่คนเดียว จากนั้นก็หายตัวไปบริเวณนี้……

นี่มันเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่

ถ้าหากฟ่านอวี่ไม่ได้โกหก อย่างนั้นการกระทำของสิงลี่ก็อาจเป็นเพราะอยากให้พวกเธอเข้าใจผิดฟ่านอวี่

แต่ถ้าหากไม่ใช่……

แล้วเป้าหมายของฟ่านอวี่ล่ะ……

ต่อให้เหนียนเสี่ยวมู่มีสักสิบสมองก็คิดไม่ออกอยู่ดี ระหว่างสองคนนี้มีอะไรให้ต้องติดต่อหากัน

“ฟ่านอวี่ ฉันเห็นคุณเป็นเพื่อน ไม่อยากสงสัยคุณ แต่ถ้าคุณอธิบายไม่ได้ว่าทำไมต้องนัดสิงลี่มาเจอตามลำพัง ฉัน……” เหนียนเสี่ยวมู่พูดไปเพียงครึ่งเดียว อีกครึ่งไม่ได้พูดออกมา

เธอเชื่อว่าฟ่านอวี่เข้าใจความหมายของเธอ

เธออยากจะเชื่อเขา แต่ตอนนี้หาตัวสิงลี่ไม่พบ ความน่าสงสัยทั้งหมดต่างมุ่งไปทางชายหนุ่ม

เธอต้องถามให้รู้เรื่อง

สิ้นเสียง แววตาสีน้ำตาลเข้มของฟ่านอวี่ก็ไหววูบเล็กน้อย เขาเงียบไปพักหนึ่ง จากนั้นก็ค่อยๆ เอ่ยพูดขึ้น

“คุณจำได้ไหมที่ผมเคยบอกคุณว่า ตอนที่คุณเด็กๆ เวลาที่มาเจอผมก็มักจะมีเด็กผู้หญิงอีกคนปรากฏตัวขึ้นตรงประตูที่ด้านหลังบ้านของผม”

“คุณคิดว่าเป็นสิงลี่” เหนียนเสี่ยวมู่ถามอย่างตกใจ

พริบตา สีหน้าก็กลับไปนิ่งสงบตามเดิม

ต่อให้เป็นสิงลี่ก็ไม่แปลกอะไร

เธอถูกตระกูลสิงรับไปเลี้ยง สิงลี่โตกว่าเธอ ตอนที่เธอไปที่บ้านสิง สิงลี่ก็อยู่ที่นั่นอยู่ก่อนแล้ว

สิงลี่อาจจะรู้เรื่องที่เธอรู้จักกับฟ่านอวี่ ก็เลยตามไปดู

นี่มันเกี่ยวอะไรกับเรื่องที่ฟ่านอวี่อยากจะเจอสิงลี่ด้วย

แค่อยากจะพิสูจน์ว่าเด็กผู้หญิงที่อยู่นอกประตูในตอนนั้นคือเธอหรือเปล่าแค่นั้นน่ะเหรอ

“ที่ผมอยากเจอเธอไม่ใช่แค่เพราะเรื่องนี้”

ร่างสูงโปร่งของฟ่านอวี่เอนตัวพิงกำแพงเล็กน้อย หันใบหน้าด้านข้างไปมองทางเหนียนเสี่ยวมู่ “พวกคุณคงยังจำได้ว่าเด็กผู้หญิงที่ผมเคยบอกว่าแอบอยู่ที่ประตูด้านนอกนั่น แต่งตัวค่อนข้างแปลกประหลาด สไตล์มันแตกต่างกันมากเกินไป ผมเคยสงสัยด้วยซ้ำว่าเป็นคนละคนกัน”

“……”

“วันที่สิงลี่ปรากฏตัวขึ้น ผมก็จำได้ว่าเธอเป็นเด็กผู้หญิงที่ชอบใส่กระโปรงคนนั้น ผมให้คนไปตรวจสอบสไตล์การแต่งตัวของเธอในช่วงหลายปีมานี้ มันก็เป็นแบบนี้มาโดยตลอด เรียบร้อยอ่อนหวาน แต่ผมจำได้ว่าเด็กผู้หญิงที่ปรากฏตัวที่ประตูนั่นมีสไตล์การแต่งตัวที่ต่างออกไป ถ้าไม่ใช่คนคนเดียวกัน อย่างนั้นในตอนนั้นก็ต้องมีเด็กอีกคนหนึ่งที่ผมลืมนึกถึงไป!”

สิงลี่เต็มไปด้วยคำโกหก ถ้าอยากได้ความจริงเรื่องเหตุการณ์ไฟไหม้ตอนนั้นและก็เรื่องชาติกำเนิดของเหนียนเสี่ยวมู่ก็คงจะยาก

แต่ถ้าหากมีอีกคนหนึ่งจริงๆ แถมยังชอบเดินตามหลังเหนียนเสี่ยวมู่อยู่เป็นประจำ ก็มีโอกาสที่คนคนนี้จะรู้ในเรื่องที่พวกเขาไม่รู้!

“คุณอยากเจอสิงลี่ก็เพราะอยากลองสอบถามเธอเหรอ” เหนียนเสี่ยวมู่คิดได้อย่างรวดเร็ว

“อืม” มุมปากของฟ่านอวี่ยกยิ้มขึ้น พยักหน้าให้หญิงสาว

“แต่เวลามันก็ผ่านไปนานมากแล้ว คุณแน่ใจได้ยังไงว่าคุณไม่ได้ตาฝาดหรือไม่ก็จำผิดไป” แววตาชาญฉลาดของเหนียนเสี่ยวมู่จ้องกระพริบไปทางเขาแล้วถามขึ้นอย่างสงสัย

ฟ่านอวี่เคยบอกว่ามีเรื่องมากมายที่เขาจำไม่ได้แล้ว ทำไมตอนนี้ถึงจำขึ้นมาได้มากขนาดนี้

เธอรู้สึกว่ามันแปลกๆ อยู่ดี

“คุณแน่ใจนะว่าอยากให้ผมพูด”

ฟ่านอวี่หยัดตัวขึ้นตรง ใบหน้าอ่อนโยนมีแววชั่วร้ายปรากฏขึ้นแวบหนึ่ง

ใบหน้าหล่อเหลา มุมปากเปลี่ยนเป็นยิ้มล้อเลียน

ทำให้คนรู้สึกหนาวแปลกๆ เหมือนมีลางสังหรณ์ที่ไม่ค่อยจะดี

หญิงสาวกัดฟันพูดออกไป “พูดไปเถอะ”

“พวกคุณตามผมมา” ฟ่านอวี่ค่อยๆ ก้าวไปยังห้องหนังสือของตัวเอง

เคลื่อนย้ายกล่องที่ตัวเองเก็บรักษามานานหลายปีออกมาวางไว้ตรงหน้าอวี๋เยว่หาน ยิ้มราวกับจิ้งจอกเจ้าเล่ห์ “อ่ะ นี่คือหลักฐาน พวกคุณดูเอาเองแล้วกัน”

ตอนที่ 678 ลูกผู้ชายพูดได้แต่ไม่ลงไม้ลงมือ

นี่มัน……

อวี๋เยว่หานสัมผัสได้ถึงรอยยิ้มชั่วร้ายที่ปรากฏอยู่บนใบหน้าของฟ่านอวี่ จู่ๆ ในใจก็รู้สึกถึงลางสังหรณ์ไม่ดีบางอย่าง

กำลังจะเอ่ยพูดอะไร เหนียนเสี่ยวมู่ก็อดทนรอไม่ไหวเดินเข้าไปด้านหน้าแล้วเปิดกล่องที่อยู่ตรงหน้าออก

สิ่งของมากมายหลายอย่างที่ปรากฏอยู่ตรงหน้าทำเอาหญิงสาวนิ่งอึ้งไป

มองดูของชิ้นเล็กชิ้นใหญ่ที่อยู่ในกล่อง แววตาเปลี่ยนเป็นซับซ้อนขึ้นในทันที

มองดูของเล่นมากมายตรงหน้า จากนั้นก็หันไปมองทางฟ่านอวี่ สายตาลังเลนั่นมองราวกับไม่อยากจะเชื่อว่าฟ่านอวี่จะมีงานอดิเรกที่ดูเก่าคร่ำครึแบบนี้

โตขนาดนี้แล้วยังเล่นของเล่นเด็กแบบนี้อยู่อีก แถมยังเป็นของเล่นของเด็กผู้หญิงอีกด้วย……

มิน่าล่ะตอนที่เขาพูดว่า “คุณเห็นผมเปลือยหมดแบบนี้แล้ว จะไม่รับผิดชอบเหรอ” ถึงพูดได้คล่องปากแบบนั้น

ที่แท้ก็เป็นคนชอบอะไรแบ๊วๆ แบบนี้นี่เอง

ล่วงเกินแล้ว ล่วงเกินแล้ว!

เหนียนเสี่ยวมู่ยังคงคิดจินตนาการอยู่ในใจ ฟ่านอวี่ก็ยื่นมือมาเขกที่หน้าผากของหญิงสาว “คิดอะไรอยู่ในหัวรีบหยุดคิดเลยนะ คุณนึกไม่ออกเหรอว่าของพวกนี้เป็นของใคร”

“ลูกผู้ชายพูดได้แต่ห้ามลงมือสิ!” เหนียนเสี่ยวมู่โดนตีไปทีหนึ่งอย่างงงๆ ยกมือขึ้นกุมหน้าผากแล้วเดินถอยหลังไป

มองฟ่านอวี่อย่างเตือนๆ

แต่พอได้ยินคำพูดของชายหนุ่มก็หันไปมองดูของในกล่องด้วยความแปลกใจอีกรอบ

ทำไมถึงถามว่าเธอดูไม่รู้เหรอว่าของพวกนี้เป็นของใคร

หรือว่าเธอควรจะรู้หรือไง

เหนียนเสี่ยวมู่อึ้งไปพักหนึ่ง เหมือนจะนึกอะไรขึ้นมาได้ เงยหน้าขึ้นเบิกตาโพลงมองไปทางฟ่านอวี่

ของที่อยู่ในกล่องพวกนี้เหมือนจะเป็นของของผู้หญิงทั้งหมด คงไม่ใช่ว่า…….

“คุณเคยชอบตุ๊กตาแพะนี่มากที่สุด ขนาดตอนหลับก็ยังกอดมันเอาไว้ไม่ปล่อยเลย” ฟ่านอวี่ก้มตัวลงหยิบของเล่นชิ้นหนึ่งออกมาจากกล่อง

นิ้วเรียวยาวที่มองเห็นกระดูกลูบไปที่ตุ๊กตาที่มองดูก็เห็นว่าเก่ามากแล้วเบาๆ

วินาที่ต่อมาก็มองไปทางเหนียนเสี่ยวมู่

“ผมจำได้ว่า ตอนคุณเด็กๆ นอกจากจะชอบพี่ชายหน้าตาดีแล้ว สิ่งที่ชอบมากที่สุดก็คือมันนี่แหล่ะ”

เหนียนเสี่ยวมู่ “…….”!!

ถ้าไม่พูดถึงพี่ชายหน้าตาดีเราก็ยังเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันได้นะ

“จำอันนี้ได้ไหม” ฟ่านอวี่วางตุ๊กตาแพะในมือลงตามเดิม แล้วหยิบลูกแก้วคริสตัลสวยงามมากอันหนึ่งขึ้นมา ช่วงที่น้ำกลิ้งในนั้นไปมาก็ราวกับดวงดาวทั้งหมดบนท้องฟ้าตกไปอยู่ในลูกแก้วนั้น

สีหน้าของชายหนุ่มอ่อนโยนลง ดวงตาส่อแววอบอุ่น

ฟ่านอวี่ยกยิ้มขึ้นอย่างอ่อนโยน “นี่คือของขวัญวันเกิดที่คุณให้ผม ตอนนั้นคุณรอผมอยู่ที่ประตูหลังตั้งนานเพราะอยากจะทำเซอร์ไพร์สให้ผม ยืนจนขาชาไปหมด ต่อมาก็เอาแต่บ่นกับผมให้ผมอุ้มคุณแล้วก็ช่วยนวดให้ตั้งนาน……”

เหนียนเสี่ยวมู่ “…….”!!

ตอนเธอเด็กๆ ทำเรื่องที่โรแมนติกแบบนี้ได้ด้วยเหรอ

ไม่ใช่พอเห็นพี่ชายหน้าตาดีแล้วก็ตีให้เขาสลบแล้วลากกลับบ้านเหรอ

แผ่นหลังของเหนียนเสี่ยวมู่รู้สึกเย็นวาบ

หญิงสาวหันกลับไปมองอวี๋เยว่หานที่ยืนอยู่ด้านหลังอย่างนึกได้ แววตาเย็นชา ท่าทางราวกับจะหนีออกจากบ้านของชายหนุ่มกระทบเข้าในประสาทของเธออย่างจัง

กำลังจะไปยับยั้งฟ่านอวี่ ชายหนุ่มก็วางลูกแก้วคริสตัลลงตามเดิม

ไม่ทันให้เธอได้พักหายใจ เขาก็หยิบรูปภาพอีกแผ่นหนึ่งขึ้นมากำลังจะเปิดกางออก เหนียนเสี่ยวมู่ก็รีบพุ่งตัวเข้าไปหยุดยั้งการกระทำของเขา

“อย่าๆ เราค่อยคุยเรื่องในอดีตกันทีหลังนะ คุณบอกว่าจะเอาหลักฐานให้เราดูไม่ใช่เหรอ ไหนล่ะหลักฐาน”

เหนียนเสี่ยวมู่กวาดตามองดูกล่องที่เต็มไปด้วยของจุกจิก

เดาไม่ออกจริงๆ ว่าหลักฐานที่ฟ่านอวี่บอกมันอยู่ที่ไหน

แต่ว่าที่แน่ๆ ก็คือ ก้อนน้ำแข็งที่อยู่ทางด้านหลังใกล้จะกลายเป็นภูเขาน้ำแข็งไปแล้ว

แถมยังเป็นภูเขาน้ำแข็งที่สามารถทับเธอให้ตายได้ด้วย!