หลังอ่านหนังสือ ฉันก็กลายเป็นขวดน้ำมันน้อย - ตอนที่ 20 สุดท้าย นี่ก็เป็นการจ่ายที่ผิดพลาด

 

[ใช่ ในที่สุดฉันก็เข้าใจ สุดท้าย นี่ก็เป็นการจ่ายที่ผิดพลาด*ในช่วงเวลาหลายปีมานี้ ฉันเองเหนื่อยเหลือเกิน ดังนั้น พี่น้องทั้งหลาย ฉันคงต้องขอลาไปก่อน ขอให้โชคดี]

(終究是錯付了 สุดท้าย นี่ก็เป็นการจ่ายที่ผิดพลาด สำนวนจีน มาจากวรรคทองของซีรี่ย์ทีวีเรื่อง《甄嬛传》”ตำนานของเจินหวน” เป็นบทที่โด่งดังของนางสนมเจินหวน เมื่อเธอรู้ว่าจักรพรรดิใช้เธอเป็นตัวแทนของราชินีฉุนหยวน เธอได้พูดออกมาว่า 「這幾年的情愛與時光，終究是錯付了！」“สุดท้าย ความรักในช่วงเวลาหลายปีที่ผ่านมานี้ ก็เป็นเพียงการจ่ายที่ผิดพลาด” ถ้าพูดให้เข้าใจ ก็น่าจะเป็น การทุ่มเทความรักให้กับอีกฝ่ายโดยไม่ได้รับผลตอบแทนใดๆ)

แฟนคลับที่เพิ่งบอกว่าซูเชิ่งจิ่งนั้นแย่ไม่เอาไหนก็บอกว่า [ฉันก็เหนื่อยเหมือนกัน ลาก่อน เปลี่ยนไอดอลไม่สดชื่นกว่าเหรอ? ]

คนสองคนในกลุ่มออกไปพร้อมกัน เหลือแค่สามคนเท่านั้น

มีแฟนคลับชื่อ “พี่ชายฉันทำได้” นั้นมีอวาตาร์เป็นสีดำอยู่ตลอด และไม่ได้ออนไลน์ตั้งแต่ซูเชิ่งจิ่งเหลวแหลก

ดังนั้น ตอนนี้จึงมีแฟนคลับเหลืออยู่แค่สองคนในกลุ่ม

ถ้าบอกว่าเป็นฐานแฟนคลับ เกรงว่าคนอื่นจะหัวเราะจนฟันหัก

อยู่เป็นเพ่ื่อนคุณชมความเป็นไปของโลก [? พี่สาวเสี่ยวฮวา ไม่เหลือใครแล้ว กลุ่มนี้จะถูกยุบมั้ย?]

แอดมินเสี่ยวฮวา [เธอหมายความว่ายังไงที่ไม่มีคน ฉันกับเธอไม่ใช่คนงั้นเหรอ ถ้าเธอต้องการไป ฉันจะไม่หยุดเธอในเมื่อยังไงก็หยุดไม่ได้ แต่ยังไงก็ตามฉันจะไม่ยุบกลุ่ม]

อยู่เป็นเพ่ื่อนคุณชมความเป็นไปของโลก [พี่สาวเสี่ยวฮวาแสนดี ฉันจะอยู่เป็นเพื่อนกับเธอ แม้ว่าโลกทั้งโลกจะเป็นศัตรูกับพี่ชาย ฉันก็จะยืนหยัดอยู่ข้างหลังเขา ฉันจะไปที่เวยป๋อ สู้กันสักตั้ง]

…

ซูเชิ่งจิ่งไม่รู้ว่าตัวเองโดนอินเตอร์เน็ตโจมตี ตอนนี้เขากำลังยืนอยู่หน้าหม้อและกระทะในครัว ถือโทรศัพท์ขึ้นมาศึกษาวิธีการทำอาหาร

มื้อเที่ยงนั้นล้มเหลวมาก โชคดีที่เกี๊ยวน้อยกินอย่างเอร็ดอร่อย เธอไว้หน้าเขามากพอแล้ว และเขาก็รู้สึกเสียใจมาก

ในตอนนี้ โทรศัพท์ก็ดังขึ้นอย่างกะทันหัน

เมื่อเห็นว่ามาจากเชิ่งเทียนสื่อ ซูเชิ่งจิ่งก็รังเกียจทันทีตามสัญชาตญาณ แต่เนื่องจากเขายืมเงินจำนวนมากเขาจึงรับสาย “สวัสดี?”

ได้ยินเสียงเยือกเย็น กาแฟที่เชิ่งเทียนสื่อดื่มก็แทบสำลักออกมา เขาเดินไปมาในห้องทำงานพร้อมกับถ้วยกาแฟในมือด้วยความรู้สึกโกรธ” เล่าซาน นายคุณทำอะไรอยู่”

“เตรียมตัวปรุงอาหาร”

“นายยังมีอารมณ์ทำอาหารอยู่อีกเหรอ นายไม่เห็นเวยป๋อเลยเหรอ…คนพวกนี้บ้าจริงๆถึงขุดเรื่องมืดของนายขึ้นมาใหม่ เวยป๋อนี่เกือบจะระเบิดแล้ว …คนพวกนั้นบ้าไปแล้วจริงๆ ด่านายก็ช่างมันเถอะ แต่ด่าสาวน้อยด้วยนั่นสิ”

เชิ่งเทียนสื่อชอบซูจิ่วมาก เมื่อเห็นว่าเธอถูกด่าไปด้วย เขาก็โกรธแทบตาย “นายหรือฉันจะต้องซื้อการควบคุมงานวิจารณ์ของกองทัพเรือหรือไม่ก็ติดต่อบล็อกเกอร์ที่ขุดเรื่องมืดของนายแล้วจ่ายเงินเพื่อให้เขาลบเวยป๋อออก?”

## ติดตามเรื่องราวของเด็กหญิงตัวเล็กได้ที่ thai-novel.com หรือ mynovel.co ได้เลยนะคะ

เสี่ยวจิ่วโดนด่าด้วยเหรอ?

ซูเชิ่งจิ่งสีหน้าหมองคล้ํา เขาขมวดคิ้วและพูดว่า “ไม่ต้องหรอก ฉันไม่มีแฟนคลับแล้ว ถ้าซื้อการควบคุมงานวิจารณ์ของกองทัพเรือมันก็ปลอมเกินไป มันจะต้องโดนด่าว่ารุนแรงกว่านี้แน่ นายอย่าเสียเงินเลย””

“เราควรทำยังไงดี ปล่อยมันไปไม่ได้ใช่ไหม ฉันบอกนาย หลายคนที่มาด่านายเป็นแฟนของอีตัวฉินเฟิงนั่น พวกนั้นด่าว่ารุนแรงมากที่สุด”

ฉินเฟิง?

ซูเชิ่งจิ่งพ่นลมหายใจ “ฉันก็แค่ปิดคอมเมนต์ก็โอเคแล้ว ไม่เห็นก็ไม่เป็นไรแล้ว”

“เชี่ย… นายคิดว่าอย่างนั้นยอมรับได้เหรอ นายควรเข้าไปในเวยป๋อ ส่งจดหมายเตือนจากทนาย”

ซูเชิ่งจิ่ง “นั่นยิ่งเป็นปัญหา”

อย่าว่าแต่เงินที่เขามีให้ทนายมาฟ้องชาวเน็ตพวกนั้นเลย ต่อให้ของตัวเองส่งจดหมายเตือนจากทนาย แล้วจะมีประโยชน์อะไร ใครใช้ให้เขาเป็นฝ่ายเสียเปรียบจนทำอะไรไม่ได้กันเล่า?

เชิ่งเทียนสื่อเกลียดเหล็กไม่เป็นเหล็ก “นาย…… ช่างมันเถอะ นายจะปิดคอมเม้นท์ก็ทำไปเถอะ ฉันเห็นคนด่าเด็กน้อยน่ารักก็อดโมโหไม่ได้”

วางสายแล้ว ซูเชิ่งจิ่งก็ดาวน์โหลดเวยป๋อที่ถูกลบไปแล้วและเข้าสู่ระบบอีกครั้ง

ชัดเลย เวยป๋อของเขาระเบิด

เวยป๋อที่เงียบสงัดมาหลายปีนี้ก็เหมือนกับเถ้าถ่านที่ลุกไหม้ขึ้นมาอีกครั้ง ใต้โฆษณาด้านบน มีคอมเมนต์มากกว่า 10,000 รายการ เกือบทั้งหมดด่าเขาว่าขยะ สวะ ไปตายซะ และ…

ด่าเกี๊ยวน้อยด้วย