"เทียนอี้ เทียนอี้"

หล่อนจะต้องได้รับการอธิบายหนึ่ง

คนบ้านตระกูลฉู่ไม่ใช่พูดว่าฉู่เทียนอี้ไปฮันนีมูนแล้วเหรอ？

ทำไมถึงปรากฏตัวที่นี่ได้？

ซูชิงเพิ่งได้ขวางฉู่เทียนอี้ไว้ได้ที่หน้าประตูของบาร์เหล้า รีบร้อนอธิบายเรื่องของเมื่อคืนว่า"เทียนอี้ ทั้งหมดนี้ต่างก็เป็นสถานการณ์ที่ฉินซู่ฉินและซูเซว่ออกแบบไว้ เป็นหล่อนที่วางยาฉันสลับเปลี่ยนเจ้าสาวคุณไปกับฉันไปอธิบายกับพ่อแม่ของคุณเอาคนเปลี่ยนกลับมา"

ฉู่เทียนอี้มองซูชิงด้วยใบหน้าที่ไร้ความรู้สึก พูดว่า"สายไปแล้ว"

ซูชิงตกตะลึง"หมายความว่ายังไง？เทียนอี้ คุณเป็นอะไรไปแล้ว？"

ซูชิงมีรางสังหรณ์ที่ไม่ดีแล้ว ฉินซู่ฉินสามารถวางยาให้หล่อนได้และมีความกล้าที่สลับเปลี่ยนเจ้าสาวอย่างนี้ยังจะต้องมีแผนการร้ายอื่นแน่นอน

ไม่งั้นฉู่เทียนอี้จะต้องมาหาหล่อน

ฉู่เทียนอี้มองรอบ ๆ แวบหนึ่งเหมือนกำลังยืนยันอะไรอยู่ จากนั้นดึงซูชิงมาที่ที่ไม่มีคนอยู่

"ชิงชิง"ฉู่เทียนอี้กอดซูชิงไว้หลบหลีกที่จะพูดเรื่องสำคัญว่า"ได้ยินว่าคุณถูกแต่งไปบ้านตระกูลลู่ ผมเป็นห่วงทั้งคืนคุณไม่เป็นอะไรใช่ไหม？"

ซูชิงนึกถึงความบ้าคลั่งของเมื่อคืนในใจละอายใจมาก พูดว่า"เทียนอี้ ฉัน…"

กระดาษห่อไฟไม่อยู่ซูชิงรู้ว่าความลับเหล่านั้นของหล่อนไม่ช้าก็เร็วฉู่เทียนอี้ก็จะรู้อยู่ดี หล่อนกำลังคิดว่าจะอธิบายยังไงกลับได้ยินฉู่เทียนอี้พูดว่า"ชิงชิง น้อยใจคุณแล้วรอผมได้รับอำนาจสืบทอดของบ้านตระกูลฉู่ดูแลควบคุมบ้านตระกูลฉู่อย่างสิ้นเชิง ผมจะแต่งงานกับคุณแน่นอน"

"เทียนอี้ คุณหมายความว่ายังไง？"ซูชิงสับสนเล็กน้อย

"ชิงชิง เมื่อคืนตอนรอผมพบว่าเจ้าสาวไม่ใช่คุณก็สายไปแล้ว"ฉู่เทียนอี้พูดอย่างละอายใจว่า"ซูเซว่รับปากจะช่วยผมแย่งชิงตำแหน่งผู้สืบทอดมา คุณวางใจขอแค่ผมได้ควบคุมบ้านตระกูลฉู่ผมจะหย่ากับซูเซว่แน่นอนแล้วแต่งงานกับคุณเป็นภรรยาของผม"

ในนาทีนั้นซูชิงรู้สึกว่าผู้ชายที่อยู่ข้างหน้าเป็นคนแปลกหน้ามาก

หล่อนไม่ใช่คนโง่

ฉู่เทียนอี้เพียงแค่เป็นลูกนอกสมรสของบ้านตระกูลฉู่เดิมทีก็ไม่มีสิทธิ์แย่งชิงตำแหน่งของผู้รับการสืบทอดบ้านตระกูลฉู่ได้

ที่แท้ซูเซว่คิดไม่ถึงว่าจะรับปากฉู่เทียนอี้แย่งชิงอำนาจ

ซูชิงไม่คิดก็ต้องไปคิดเพราะอะไรฉู่เทียนอี้มีความมั่นใจว่าซูเซว่สามารถช่วยเขาได้ มองใบหน้าของฉู่เทียนอี้ใจของหล่อนเหมือนมีดบิดอยู่ในใจ

"เพื่อตำแหน่งของผู้สืบทอด นี่ก็คือเหตุผลที่คุณทิ้งฉันไปเหรอ？"

"ชิงชิง ทำไมเป็นการทิ้ง ผมก็คือคิดเพื่อวันหลังของพวกเราผมอยากให้สิ่งที่ดีที่สุดแก่คุณ คุณต้องรู้ผมต่างก็รักคุณมาตลอดแต่ใครให้คุณช่วยผมไม่ได้ ซูเซว่สามารถช่วยผมได้"ฉู่เทียนอี้จับไหล่ของซูชิงไว้พูดว่า"คุณให้เวลาผมหนึ่งปี ไม่ ครึ่งปีผมจะต้องแต่งคุณแน่นอน"

ใจของซูชิงเจ็บปวดมากนี่ก็คือผู้ชายที่หล่อนรักมาหนึ่งปี เพื่อตำแหน่งอำนาจและสิทธิ์ถึงทิ้งหล่อนไปได้

ซูชิงเอามือของฉู่เทียนอี้ออก ท่าทางและน้ำเสียงต่างก็เย็นชามากพูดว่า"ไม่ต้องหรอกฉู่เทียนอี้ ฉันมันตาบอดจริง ๆ หนึ่งปีนี้ฉันมองคนผิดไปแล้ว"

ถึงแม้ในใจของซูชิงได้เตรียมความพร้อมที่จะถูกทิ้งนานแล้วแต่ขณะที่รู้ว่าเหตุผลที่ถูกทิ้งคิดไม่ถึงก็คือหล่อนช่วยเขาไม่ได้ หล่อนยังคงรับได้ยาก

"ชิงชิง……"ฉู่เทียนอี้อยากที่จะปลอบซูชิงอีกครั้งกลับมองเห็นซูเซว่มาแล้วรีบดึงระยะห่างของสองคน ท่าทางเปลี่ยนไปเป็นหนึ่งร้อยแปดสิบองศา พูดว่า"ผมและเสี่ยวเซว่ได้เป็นสามีภรรยากันแล้ว ซูชิงคุณทำไมถึงหน้าไม่อายอย่างนี้ยั่วยวนผู้ชายของน้องสาวตัวเอง"

ซูชิงตะลึงครั้นแล้วหล่อนก็มองเห็นซูเซว่แล้วต่างก็เข้าใจอะไรทั้งหมดแล้ว

หล่อนยิ้มแล้วคือยิ้มเยาะตัวเอง

หล่อนซูชิงตาบอดจริง ๆ

"เทียนอี้ ที่แท้คุณก็อยู่ที่นี่เอง"ซูเซว่เดินมาอย่างภาคภูมิใจแน่นอนก็ควงแขนของฉู่เทียนอี้อย่างสนิทสนมอยู่แล้ว ท้าทายไปทางซูชิงอย่างมองไม่เห็นว่า"ต๊ายตาย พี่สาว เธอก็อยู่ที่นี่ด้วยเหรอ ทำไมดื่มเหล้ามากอย่างนี้ล่ะ"

ซูชิงเดิมทีก็ไม่ได้มองซูเซว่แต่มองฉู่เทียนอี้ด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยความผิดหวัง

ฉู่เทียนอี้ไม่กล้ามองซูชิงตรง ๆ เอาใบหน้าเบี่ยงไปที่อื่น

ซูชิงมองฉู่เทียนอี้อย่างปวดใจยิ้มอย่างเย้ยหยันว่า"น้องเขย ฉันขอให้คุณได้ดั่งใจปรารถนาทุกอย่าง"

สายตาของซูชิงทำให้บนหน้าของฉู่เทียนอี้แสบร้อนเหมือนถูกตบหน้า

"พอแล้ว ซูชิงคุณยังต้องการวุ่นวายไปถึงเมื่อไหร่"ฉู่เทียนอี้สูญเสียความอดทนแล้วตะคอกเสียงหนึ่งพูดว่า"โชคดีที่ไม่ได้แต่งคุณไม่งั้นผมต้องเสียใจมาก ๆ ภรรยาของผมฉู่เทียนอี้จะเป็นผู้หญิงที่ไร้เหตุผลทั้งตัวมีแต่กลิ่นเหล้าเหมือนคุณอย่างนี้ได้ยังไง คุณได้โปรดจำเอาไว้ตอนนี้ผมเป็นสามีของเสี่ยวเซว่คุณอย่าไม่เคารพตัวเองอีก"

ทิ้งประโยคนี้แล้วฉู่เทียนอี้ก็หมุนตัวเดินไปแล้ว

ซูชิงจ้องมองเงาหลังของฉู่เทียนอี้ที่ออกไป ดวงตาเจ็บแปล๊บมากยังคงมีน้ำตาไหลออกมาอย่างสิ้นหวัง

หล่อนซูชิงก็เพียงแค่ไหลหยดนี้คิดว่าเป็นการตอบแทนให้กับสิ่งที่ผิดพลาดในปีนั้น

หลังจากวันนี้ไปหล่อนก็จะไม่เสียน้ำตาให้กับฉู่เทียนอี้อีกแม้แต่หยดเดียว

ซูเซว่มองใบหน้าที่ขาวซีดของซูชิงยิ้มแล้ว"ซูชิง เธอคู่ควรที่จะแย่งผู้ชายกับฉันเหรอ？เธอจะคู่ควรกับฐานะคุณผู้หญิงของบ้านตระกูลฉู่ได้ที่ไหน เธอก็เพียงเหมาะสมกับคนอายุสั้นที่ทั้งพิการและน่าเกลียดคนนั้น น่าเสียดายจริง ๆ บ้านตระกูลลู่คิดไม่ถึงว่าจะปล่อยเธอไปง่าย ๆ อย่างนี้"

"ซูเซว่"ซูชิงกัดฟันร้องตระโกนว่า"ต่อหน้าฉัน เธอเอาความภาคภูมิใจมาจากที่ไหน？ฉันต่างหากเป็นลูกสาวของบ้านตระกูลซูอย่างแท้จริง เธอก็แค่ลูกของเมียน้อยเท่านั้นแม่ของเธอเป็นเมียน้อยเธอก็เป็นเมียน้อย ใช่แล้ว ฉู่เทียนอี้ก็เป็นลูกนอกสมรสเธอก็ลูกนอกสมรสก็เหมาะกับผู้ชายที่เป็นลูกนอกสมรส พวกเธอเป็นคู่สร้างคู่สมกันจริง ๆ "

ซูชิงเมื่อก่อนถึงแม้ว่าจะโกรธอีกก็จะไม่พูดถ้อยคำที่หยาบคายอย่างนี้

ซูเซว่โมโหจนสีหน้าเขียวช้ำ พูดว่า"ซูชิง เธอลองพูดอีกประโยคหนึ่งสิ แม่เธอต่างหากที่เป็นเมียน้อย พ่อรักแม่ของฉันมาก่อนคือแม่ของเธอฝืนบังคับแย่งคนรักของคนอื่นมา เธอและแม่ของเธอต่างก็เป็นคนเลวเธอก็ยิ่งหน้าไม่อายแย่งผู้ชายกับฉัน"

ซูเซว่โมโหลงมือกระชากตีซูชิง

ซูชิงก็ไม่สนใจอะไรแล้วหล่อนรับความไม่ยุติธรรมและถูกปฏิบัติอย่างโหดร้ายในบ้านตระกูลซูมาสิบกว่าปี ตอนนี้ก็ถูกแม่ลูกคู่นี้วางแผนทำลายอีกความโกรธในใจได้เก็บไว้ไม่อยู่แล้ว

ซูชิงถลกแขนเสื้อตบกลับไปอย่างไม่ยอมแพ้

ซูชิงก็ไม่รู้ฉากนี้ได้ตกลงในดวงตาของผู้ชายในรถคันหนึ่งที่อยู่ไม่ไกลพอดี

ลู่หรงเยียนมองซูชิงที่ขี่บนตัวของซูเซว่ตบอย่างรุนแรง แล้วเพยิดมุมปาก

ภรรยาของเขาคนนี้ไม่ใช่ยอมให้คนรังแกได้ง่าย ๆ นะ

……

ซูชิงตบอย่างสะใจ ทะเลาะตบตีนั่นเป็นจุดเด่นของหล่อน ซูเซว่ที่บอบบางจะเป็นคู่ต่อสู้ของหล่อนที่ไหน

ซูชิงตบเหนื่อยแล้วก็ลุกขึ้นจากบนตัวของซูเซว่ ผ่อนคลายแขนเท้าให้สบาย ๆ จ้องมองซูเซว่ที่อยู่บนพื้นจากที่สูงลงมา ยิ้มเย้ยหยันว่า"ฉันดูแล้วคุณผู้หญิงฉู่ของเธอนี้ก็คงนั่งไม่ค่อยมั่นคงแล้ว ฉู่เทียนอี้ก็ไม่ได้คิดอะไรกับเธอ ซูเซว่ ของที่วางแผนมาฉันอยากที่จะดูสิว่าเธอจะรับได้หรือเปล่า？"

ซูเซว่หน้าบวมผมก็ยุ่งเหยิงเหมือนกับผู้หญิงบ้าอย่างนั้น ไม่มีภาพลักษณ์แม้แต่นิดเสื้อผ้าก็ถูกดึงยับเยิน

แต่กลับซูชิงกระทั่งเส้นผมต่างก็ไม่ได้ยุ่ง

ซูเซว่โกรธจนจะเป็นบ้าแล้ว ร้องเสียงดังด้วยความโกรธว่า"ซูชิง แกมันคนบ้าฉันไม่จบแค่นี้กับแกแน่"

"งั้นฉันจะรอ"ซูชิงจัดระเบียบเสื้อผ้าเล็กน้อยยืดหลังตรง

บุญคุณความแค้นของหล่อนและซูเซว่สิบกว่าปีก็ไม่ขาดเรื่องแย่งผู้ชายเรื่องนี้

ทะเลาะตบตีครั้งนี้ได้รับความสะใจไม่น้อย

แผนการชั่วร้ายของฉินซู่ฉินและซูเซว่ก็ไม่ใช่ทำให้ซูชิงรับได้ยากที่สุด

เมื่อคืนเสียตัวให้กับผู้ชายแปลกหน้าคนหนึ่งก็ไม่ได้ทำให้หล่อนโกรธมากขึ้น ในใจของหล่อนที่เสียใจที่สุดก็คือใบหน้าที่แท้จริงของฉู่เทียนอี้

คนที่หล่อนอยากที่จะแต่งงานด้วยใจที่มีความสุข ในพริบตากลายเป็นสามีของน้องตัวเองและก็เปิดเผยใบหน้าที่น่าเกลียดออกมาเพื่อพลังอำนาจถึงกลับทิ้งหล่อนไป

ความรักที่หล่อนให้ความสำคัญในสายตาของฉู่เทียนอี้ก็สามารถถูกทิ้งไปได้อย่างไม่เสียดาย

แอลกอฮอล์ขึ้นสมองซูชิงเดินโซเซกระแทกไปมา รถแท็กซี่แพงมากปกติหล่อนต่างก็นั่งรถเมล์รถไฟฟ้าใต้ดินหรือนั่งรถแกร็บ

สมองของซูชิงหนักอึ้งนั่งบนพื้นใช้มือถือเรียกรถ

ไม่นานรถคันหนึ่งก็มาจอดด้านข้างหล่อน

ซูชิงดื่มจนมึนงงนานแล้วคิดว่าเป็นรถที่ตัวเองเรียก เปิดประตูรถก็นั่งเข้าไปพูดว่า"โชเฟอร์ ไปเขตชุมชนฮวาม่านถิงขอบคุณ"

พูดจบซูชิงก็เอนบนเก้าอี้ที่นั่งแล้วนอนหลับไป

ลู่หรงเยียนมองซูชิงที่นั่งด้านหลังแวบหนึ่ง ในดวงตาลึกก็พรั่งพรูความเอ็นดูออกมาอย่างหาได้ยาก