ลู่หรงเยียนก็มองเห็นเซี่ยตงเซี่ยชิวและคนอื่นจอดรถหรูแถวหนึ่งที่หน้าประตูเห็นเด่นชัดมาก

ซูชิงเหลือบมองแวบหนึ่งพูดอย่างแปลกใจว่า”เอ๊ะ มีบุคคลใหญ่อะไรเหรอ？ทำไมมีรถหรูและบอดี้การ์ดมากอย่างนี้”

“ไม่รู้”ลู่หรงเยียนจูงมือซูชิงเรียกรถข้างทางอย่างตั้งใจ

ซูชิงถามว่า”วันนี้ไม่ได้ขับรถเหรอ?”

“เปล่า”ลู่หรงเยียนยิ้มพูดอย่างอ่อนโยนว่า”รถมีปัญหาขัดข้องส่งไปให้โรงซ่อมรถแล้ว วันนี้พวกเราเรียกรถกลับไป”

ลู่หรงเยียนก็คิดไม่ถึงว่าจะเจอซูชิงที่นี่ รถแกร็บคันนั้นก็ไม่ได้ขับออกมา เขาก็ไม่สามารถให้ซูชิงรู้ได้อยู่แล้วว่ารถหรูที่จอดเป็นแถวและบอดี้การ์ดนั่นคือมารับเขา

อย่างน้อยยังไม่ใช่เวลาที่จะให้ซูชิงรู้ฐานะของเขาตอนนี้

บนทางที่กลับไปซูชิงพอคิดถึงเมื่อกี้ใจยังคงไม่สงบสุขเล็กน้อย จับมือของลู่หรงเยียนพูดว่า”ถ้าไม่งั้นคุณออกไปจากเมืองหลวงหลบหน้าไปก่อนเถอะ”

วิธีที่ซูชิงสามารถคิดได้ก็คือวิธีที่ออกจากเมืองหลวงนี้

อาศัยบ้านตระกูลหลี่ตอนนี้ยังไม่ได้มาหาเรื่อง ไม่มีทางที่ดีกว่านี้แล้วมีเพียงหนีไป

ลู่หรงเยียนเห็นท่าทางของซูชิงที่เป็นห่วงตัวเองในดวงตาอดไม่ได้ที่จะยิ้มพูดว่า”ไม่ต้องเป็นห่วงไม่เป็นอะไร บ้านตระกูลหลี่ถึงแม้ว่าเป็นบ้านตระกูลใหญ่ก็ไม่ใช่คนที่ไม่พูดด้วยเหตุผล หลี่เซินหาเรื่องก่อนพวกเรานี่เท่ากับเป็นการป้องกันที่ไม่ได้ทำเกินไป”

เพียงแต่การป้องกันนี้จะมากเกินไปเล็กน้อยหรือเปล่า？

โครงกระดูกต่างก็ถูกคนถีบจนหักแล้ว

เห็นลู่หรงเยียนไม่ใส่ใจ ในใจของซูชินก็ยิ่งร้อนรนพอคิดถึงลู่หรงเยียนไม่ใช่คนในกลุ่มก็ไม่รู้ความร้ายกาจของคนบ้านตระกูลหลี่ หล่อนก็ไม่ได้พูดมากอีกแล้ว

หล่อนก็ไปขอโทษที่บ้านตระกูลหลี่ขอแค่คนบ้านตระกูลหลี่ไม่หาเรื่องลู่หรงเยียนก็พอแล้ว

“รถของคุณไม่ใช่เสียแล้วเหรองั้นสองสามวันนี้ก็อย่าออกจากบ้านเลย พักผ่อนที่บ้านเถอะ”ซูชิงดึงมือของลู่หรงเยียนพูด

ในใจของซูชิงที่คิดคือขอแค่หลบหน้าไปสักพัก คนบ้านตระกูลหลี่หาลู่หรงเยียนไม่เจองั้นก็ไม่เป็นอะไรแล้ว

ลู่หรงเยียนพอมองก็มองทะลุปรุโปร่งความตั้งใจของซูชิง พยักหน้ายิ้มอย่างอ่อนโยน”ตกลง เชื่อคุณแล้วกัน”

ได้ยินในใจของซูชิงก็สบายใจลงเล็กน้อย

รถแท็กซี่มาถึงหน้าประตูเขตชุมชนบ้านเช่าที่ซูชิงอยู่สองคนลงจากรถ ลู่หรงเยียนพูดว่า”ชิงชิง คุณขึ้นไปก่อนผมไปซื้อบุหรี่ซองหนึ่ง”

หลิวเซว่ฉินก็พูดว่า”ก็แค่บ้านตระกูลซูพวกไม่มีหน้าตากล้ารังแกลูกชายของฉันมีชีวิตเบื่อแล้วล่ะมั้ง หลี่ขุยหวา ฉันไม่สนใจคุณไม่ทวงความยุติธรรมคืนให้ลูก งั้นฉันไปเอง”

ในเวลานี้เลขาของหลี่ขุยหวาก็เดินมา”คุณหลี่ เลขาของคุณชายลู่มาแล้ว ”

ได้ยินแล้วสีหน้าของหลี่ขุยหวาก็เปลี่ยนทันที ทันใดนั้นคิดถึงเรื่องที่หลี่เซินถูกทำร้ายก่อนหน้านี้

หรือว่าหาเรื่องบ้านตระกูลลู่อีก？

หลี่ขุยหวามีรางสังหรณ์ที่ไม่ดีแล้ว พูดทันทีว่า”อยู่ที่ไหนรีบพาฉันไป”

“อยู่ที่ห้องโถงใหญ่”

หลี่ขุยหวารีบไปที่ห้องโถงใหญ่ตอนที่เห็นผู้หญิงสวยนั่งอยู่ห้องโถงใหญ่ของโรงพยาบาล ในใจก็ทายได้คร่าว ๆ แล้ว

“เลขาเอมิลี่”

คนนี้ก็คือเอมิลี่เลขาของลู่หรงเยียน

หลี่ขุยหวาถึงแม้จะมีตำแหน่งที่สำคัญในกลุ่มแต่ต่อหน้าเอมิลี่ยังคงมีความเคารพเล็กน้อย

แน่นอนความเคารพนี้คือให้ลู่หรงเยียน

เอมิลี่ชุดอาชีพทั้งตัวติดตามลู่หรงเยียนมานานแล้ว จัดการเรื่องก็มีเงาของลู่หรงเยียนเล็กน้อย พูดอย่างไร้ความรู้สึกว่า”คุณหลี่ ประธานลู่ให้ฉันมาทักทายถามสารทุกข์สุกดิบกับคุณชายหลี่ ไม่ทราบว่าคุณชายหลี่ตอนนี้อาการบาดเจ็บเป็นยังไงบ้างแล้ว？”

คำพูดนี้ทำให้ในใจของหลี่ขุยหวาตึกตั่กเล็กน้อย พูดว่า”เลขาเอมิลี่ หรือที่ทำร้ายลูกชายของผมคือ…？”

“คุณหลี่ คุณเป็นบุคคลที่ทำให้คนหวาดกลัวในวงธุรกิจเล็กน้อย เพียงแต่น่าเสียดายกลับมีลูกชายที่โง่เขลา”น้ำเสียงของเอมิลี่พูดอย่างเย็นชาว่า”ประธานลู่ให้ฉันเอาประโยคหนึ่งให้คุณ ครั้งนี้ โครงกระดูกหักสองเส้นถ้ามีอีกครั้งหน้าเกรงว่าบ้านตระกูลหลี่ต้องไร้คนสืบทอดแล้ว”

ได้ยินแล้วสีหน้าของหลี่ขุยหวาก็ขาวซีดแทบจะนั่งลงบนพื้นไปแล้ว

บ้านตระกูลหลี่เป็นตระกูลใหญ่ธุรกิจใหญ่แต่อยู่ต่อหน้าบ้านตระกูลลู่ก็ไม่ถือว่าเป็นอะไร

บ้านตระกูลลู่อยากที่จะทำบ้านตระกูลหลี่เป็นเรื่องง่ายนิดเดียว

หลี่ขุยหวาพูดทันทีว่า”เลขาเอมิลี่เพราะผมหลี่ขุยหวาสอนลูกไม่ถูกกรุณาบอกต่อกับประธานลู่ด้วยจะไม่มีครั้งต่อไปอีกอย่างเด็ดขาด ยังไงขอให้ประธานลู่ยกโทษให้ด้วยวันหลังผมจะไปขอโทษด้วยตัวเองถึงที่”

“คุณหลี่เป็นคนฉลาดจริง ๆ “เอมิลี่ยิ้มอย่างเย็นชาพูดว่า”งั้นคุณหลี่ก็ควรจะรู้ว่าไปขอโทษใคร”

หลี่ขุยหวาตะลึงรีบพูดว่า”เข้าใจ พรุ่งนี้ผมจะไปบ้านตระกูลซูขอโทษด้วยตัวเอง”

“คุณหนูซูได้รับความตกใจ คุณหลี่ก็รู้ควรจะทำยังไงแล้ว”

“เข้าใจ”

เอมิลี่ส่งต่อคำพูดแล้วภาระกิจก็เสร็จสิ้นแล้วจึงออกไปแล้ว

หลี่ขุยหวาเช็ดเหงื่อเย็นบนหน้าผากแล้วไปนั่งบนบนเก้าอี้ด้านข้าง