ใกล้จะถึงเวลาพลบค่ำ

วันนี้บ้านตระกูลซูมีงานมงคลคู่ลูกสาวสองคนแต่งงานออกไปในวันเดียวกัน

ซูชิงใส่ชุดแต่งงานแบบจีนนั่งอยู่ด้านหน้ากระจกแต่งหน้าอย่างสวยงาม บนใบหน้าล้วนก็แสดงถึงความสุข

วันนี้เป็นวันที่หล่อนแต่งงานกับฉู่เทียนอี้

รักใคร่ชอบพอกันมาหนึ่งปีในที่สุดก็มีผลสำเร็จแล้ว

"พี่ เธอนี่โชคดีจริง ๆ เดี๋ยวก็จะได้แต่งเข้าบ้านกลายเป็นคุณนายฉู่ของตระกูลฉู่ชาติตระกูลที่มีชื่อเสียงระดับหนึ่งของเมืองหลวงแล้ว"

ซูเซว่ก็ใส่ชุดแต่งงานแบบจีนเหมือนกันเดินเข้ามาด้วยท่าทางที่แปลกประหลาด

ซูเซว่มองใบหน้าที่สวยงามนั่นของซูชิงแล้ว ส่วนลึกในดวงตาวาดความริษยาไว้อดไม่ได้ที่จะกรีดใบหน้ารูปไข่ที่สวยงามนั่น

ซูชิงมีท่าทีที่เย็นชาเล็กน้อยพูดว่า"ฉันก็ต้องยินดีกับน้องด้วยเดี๋ยวก็จะต้องกลายเป็นภรรยาคนที่สี่ของลู่หรงเยียนแล้ว ใช่แล้วฉันได้ยินมาว่าคุณชายลู่คนนี้เกิดอุบัติเหตุทางรถยนต์ไม่นานก่อนหน้านี้จนเสียโฉม ขาก็พิการแล้วมีชีวิตอยู่ได้ไม่กี่ปีเธอแต่งไปกลัวว่าต้องมีแค่ชื่อว่าเป็นภรรยาเท่านั้นแล้ว"

"ซูชิง เธอ！"

ซูเซว่โมโหจนใบหน้าขาวซีดพอนึกถึงซูชิงต้องแต่งเข้าบ้านตระกูลฉู่แต่หล่อนกลับแต่งกับคนชีวิตสั้นที่ใกล้จะตายคนหนึ่ง สีแห่งความชั่วร้ายบนใบหน้าก็ยิ่งมากขึ้น

"ซูชิงอย่าพูดให้มั่นใจมากไป ตำแหน่งคุณนายฉู่ของเธอนี้จะสามารถนั่งได้อย่างมั่นคงหรือเปล่ายังไม่แน่เลย"

"เสี่ยวเซว่ เสี่ยวชิง พวกเธอสองคนต่างก็อยู่ใช่ไหมล่ะ！"ฉินซู่ฉินยกซุปบัวสองชุดเดินเข้ามาด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้มพูดว่า"ขบวนต้อนรับของบ้านตระกูลฉู่และบ้านตระกูลลู่สองตระกูลใกล้มาถึงแล้ว พวกเธอสองคนรีบดื่มซุปบัวก่อนมีความหมายว่าจะมีความสุขมาก ๆ และมีลูกหลานมากมาย"

รอยยิ้มที่เสแสร้งใจดีบนหน้าของแม่เลี้ยงทำให้ซูชิงย่นคิ้ว รู้จักกันมาสิบกว่าปีแล้วหล่อนจะไม่รู้ได้ยังไงว่าฉินซู่ฉินเป็นคนยังไง？

ก่อนที่แต่งออกไปกินซุปบัวเป็นประเพณีผู้หญิงที่แต่งงานของเมืองหลวง

พอนึกถึงเดี๋ยวจะต้องออกจากบ้านนี้ไปแล้วก็ไม่ต้องมองเห็นใบหน้าของฉินซู่ฉินแม่ลูกคู่นี้อีก หล่อนยังคงรับมาอย่างลังเล

"ขอบคุณน้าฉิน"ซูชิงเพียงแค่ดื่มเล็กน้อย

"กินมากหน่อย เธอเด็กคนนี้เกรงใจอะไร"ฉินซู่ฉินมองซูชิงกินลงไปแล้วก็โล่งอก ในดวงตาวาดรอยยิ้มที่ได้ผลสำเร็จ พูดว่า"ถึงแม้เธอไม่ใช่ลูกแท้ ๆ ของฉันแต่น้าก็ปฏิบัติกับเธอเหมือนลูกสาวแท้ ๆ เธอก็ต้องแต่งออกไปแล้วน้ายังเสียดายอย่างแปลก ๆ เลย"

ฉินซู่ฉินพูดอยู่ขอบตาก็เริ่มแดงขึ้น

ในใจของซูชิงยิ้มอย่างเย็นชาสมแล้วที่ได้รับรางวัลภาพยนตร์ เทคนิคการแสดงก็คือชั้นหนึ่ง

ตอนอายุแปดขวบปีนั้นแม่ได้เสียชีวิตไปไม่ถึงหนึ่งเดือน พ่อก็พาฉินซู่ฉินและยังมีซูเซว่ที่อายุน้อยกว่าหล่อนหนึ่งเดือนเข้าบ้านมา

เวลานั้นหล่อนถึงได้รู้ว่าพ่อได้ทรยศนอกใจขณะที่แต่งงานอยู่กับแม่นานแล้ว

"คุณนาย ขบวนต้อนรับของบ้านตระกูลฉู่มาถึงแล้ว"คนใช้เตือนอยู่ที่หน้าประตู

"อืม รู้แล้ว"ฉินซู่ฉินยิ้มแล้วหยิบผ้าคลุมใบหน้าสีแดงปักลายมังกรและหงษ์ส่งไปพูดว่า"เสี่ยวชิงรีบคลุมเร็วอย่าทำให้ฤกษ์ดีล้าช้า "

ใส่ชุดแต่งงานแบบจีนคลุมผ้าสีแดงสินสอดทองมั่นมากมาย จัดงานแต่งงานในกลางคืนนี่ต่างก็เป็นฉินซู่ฉินที่จัดการ

ฉินซู่ฉินส่งสายตาให้กับคนใช้ พูดกำชับว่า"ป้าเหลียง คุณพาคุณหนูใหญ่ขึ้นไปบนรถแต่งงานของบ้านตระกูลฉู่"

สายตาของซูชิงถูกผ้าคลุมสีแดงบดบังไว้ ทำได้แค่ให้คนใช้จูงมือเดินไป

หน้าประตูบ้านตระกูลซูจอดรถขบวนต้อนรับอยู่ ป้าเหลียงคนใช้ก็พาซูชิงขึ้นไปบนรถแต่งงานเลยทันที

ฉินซู่ฉินมองรถสตาร์ทที่ออกตัวไปไกลบนระเบียง รอยยิ้มบนใบหน้าก็ยิ่งลึกแล้ว

"แม่ ไม่มีปัญหาใช่ไหม？ถ้าหากซูชิงเกิดรู้ขึ้นมากลางทางจะทำยังไง？"ซูเซว่เป็นห่วงเล็กน้อย

"เธอวางใจเถอะ แม่ต่างก็จัดเตรียมไว้เรียบร้อยแล้วหล่อนมีเพียงแต่งไปบ้านตระกูลลู่แทนเธออย่างเชื่อฟัง"

ซูชิงเมื่อกี้ที่ขึ้นไปคือรถขบวนต้อนรับของบ้านตระกูลลู่ไม่ใช่บ้านตระกูลฉู่

ซูเซว่เป็นกังวลพูดว่า"แต่เทียนอี้ที่นั่น กลางคืนหนูจะต้องหลอกไปได้ยังไง？"

ฉินซู่ฉินเอาขวดยาขวดหนึ่งยัดให้กับซูเซว่พูดเสียงเบาว่า"กลางคืนให้ฉู่เทียนอี้ดื่ม ขอแค่ผ่านคืนนี้ไปพวกเขาบ้านตระกูลฉู่อยากที่จะไม่รับผิดชอบก็เป็นไปไม่ได้แล้ว จำไว้อย่าให้ใครเห็นใบหน้าของเธอ"

"อืม จำได้แล้ว"ซูเซว่เอาขวดยาซ่อนไว้อย่างดี บนหน้าเต็มไปด้วยสีแห่งความริษยาและเคืองแค้น พูดว่า "แม่ หนูต้องการให้ซูชิงเหมือนตายทั้งเป็นลิ้มลองรสชาติจุดจบที่แย่งผู้ชายกับฉัน"

ฉินซู่ฉินยิ้มอย่างเย็นชาพูดว่า"ซูชิงจะมีชีวิตรอดผ่านคืนนี้ไปได้หรือเปล่ายังไม่แน่เลย รู้ภรรยาสองสามคนของบ้านตระกูลลู่ก่อนหน้านี้ตายยังไงไหม？ได้ยินมาว่าต่างก็ถูกบีบบังคับและทารุณจนตาย"

……

ซูชิงจู่ ๆ รู้สึกว่าในร่างกายร้อนวูบเป็นระยะ ๆ ทำให้หล่อนอดไม่ได้ที่จะวู่วามถอดเสื้อผ้าเปลือยชนิดหนึ่ง แก้มก็ร้อนอย่างรุนแรง

หล่อนนึกถึงซุปบัวถ้วยนั้นที่ฉินซู่ฉินส่งมา พูดในใจว่าแย่แล้ว

หล่อนโดนกลอุบายของฉินซู่ฉินเข้าแล้ว

ซุปบัวนั่นมีปัญหา

ซูชิงดึงผ้าคลุมสีแดงบนหัวออกมองชัดเจนว่าไม่ใช่ทางที่จะไปบ้านตระกูลฉู่ ทันใดนั้นตื่นตระหนกแล้ว

"หยุดรถ รีบหยุดรถ！"ซูชิงรีบร้องตระโกนว่า"คุณเป็นใคร ต้องการพาฉันไปที่ไหน？"

คนขับรถงงงวยพูดว่า"คุณผู้หญิงซู ผมคือคนที่บ้านตระกูลลู่ส่งมารับเจ้าสาวไง นี่คือทางที่จะไปบ้านตระกูลลู่"

"บ้านตระกูลลู่？"

ซูชิงเข้าใจขึ้นมาทันที

หล่อนยังไงก็คิดไม่ถึงว่าฉินซู่ฉินเล่นวิธีสกปรกแลกเปลี่ยนคนแล้ว

"รีบหยุดรถ ฉันคือแต่งไปบ้านตระกูลฉู่ เข้าใจผิดแล้ว"

"เข้าใจผิดได้ยังไงล่ะ คุณผู้หญิงซูผ้าคลุมสีแดงที่คลุมบนศีรษะของคุณเป็นลายมังกรหงษ์ก็คือคุณชายลู่เป็นคนเลือกเองกับมือ"

ซูชิงมองผ้าคลุมสีแดงในมืออยู่ถึงเข้าอย่างสิ้นเชิง

ฉินซู่ฉิน คุณมันโหดร้ายมากจริง ๆ ！

หล่อนจะไม่แต่งไปบ้านตระกูลลู่จะไม่ให้ฉินซู่ฉินแม่ลูกทำได้สำเร็จ

ฤทธิ์ยาภายในร่างกายกำเริบแล้ว ฉินซู่ฉินนี่ไม่เพียงผลักหล่อนให้ตกในหลุมไฟยังต้องการให้หล่อนขายหน้า ทำลายหล่อนอย่างสิ้นเชิง

"หยุดรถ"ซูชิงใช้แรงควบคุมมาก คำรามเสียงต่ำออกมา

"คุณผู้หญิงซู เดี๋ยวก็จะถึงแล้ว……คุณผู้หญิงซู คุณนี่จะทำอะไร"

คนขับตกใจมาก ซูชิงเปิดประตูรถกระโดดลงจากรถเลยทันที

ซูชิงกลิ้งบนพื้นหลายรอบ ความเจ็บปวดที่รุนแรงทำให้หล่อนได้สติขึ้น

"คุณผู้หญิงซู คุณรีบขึ้นรถ คุณผู้หญิงซู……"

เห็นรถจอดลงแล้ว คนขับก็ไล่ตามขึ้นมาซูชิงกัดฟันอยู่ทนความเจ็บปวดวิ่งโขยกเขยกออกไปด้านนอก

ความเจ็บปวดเป็นวิธีที่ดีที่สุดสามารถทำให้หล่อนได้สติ

ซูชิงตื่นตระหนกมากหล่อนรู้ผลลัพธ์ที่ถูกจับกลับไป

"คุณผู้หญิงซู คุณอย่าวิ่งสิตามผมกลับไป ฤกษ์ดีใกล้จะถึงแล้ว"

ซูชิงวิ่งเร็วขึ้นแล้วหล่อนร้อนรนจนแทบจะร้องไห้แล้ว

รอบ ๆ มืดสนิทมองคนด้านหลังใกล้ที่จะไล่ตามขึ้นมาแล้ว และฤทธิ์ยากระทั่งความรู้สึกเจ็บปวดในร่างกายต่างก็คุมไว้ไม่ไหวแล้ว

ซูชิงสิ้นหวังไม่รู้ว่าจะวิ่งไปที่ไหน จู่ ๆ หล่อนมองเห็นสองสามร้อยเมตรข้างหน้ามีแสงไฟสว่างอยู่

ในใจดีใจ ซูชิงวิ่งไปอย่างไม่คิดชีวิต

บนขอบข้างถนนจอดรถเก๋งสีดำคันหนึ่ง ผู้ชายคนหนึ่งใส่ชุดลำลองสบาย ๆ กำลังยืนรับสายโทรศัพท์ที่หน้าประตูรถ

ในขณะที่ผู้ชายเตรียมที่จะเดินไปนั้น ซูชิงใช้แรงวิ่งไปร้องไห้ไปด้วยอ้อนวอนด้วยหายใจหอบว่า"ช่วนฉันด้วย ขอร้องคุณ ช่วยฉันด้วย"

ผู้ชายตะลึงเล็กน้อย ดวงตาลึกกวาดมองซูชิงแวบหนึ่ง

และเวลานี้ผู้ชายที่อยู่สายทางนั้นยังพูดอย่างร้อนรนว่า"เจ้าสาวเดี๋ยวก็จะมาถึงแล้ว คุณเจ้าบ่าวนี่ทำไมยังไม่มาถึงอีกตัวเองไม่เป็นกังวล คนรอบข้างเป็นเดือดเป็นร้อนแทนแล้ว"

"หนวกหู！"ผู้ชายวางสายไปอย่างไร้ความรู้สึก

และเวลานี้คนขับรถของบ้านตระกูลลู่ที่ไปรับเจ้าสาวก็ไล่ตามมาแล้ว ซูชิงพอเห็นก็รีบเปิดประตูรถมุดเข้าไปโดยไม่สนใจว่าผู้ชายจะเห็นด้วยหรือเปล่า สองมือพนมร้องไห้เบา ๆ ขอร้องว่า"ช่วยฉันด้วย！"

หล่อนเพิ่งพูดเสร็จคนขับรถก็ได้ตามขึ้นมาแล้วพูดว่า"คุณผู้หญิงซูรีบตามพวกเรากลับไปเถอะ จะไม่ทันแล้ว ลู่……"

คนขับตอนที่มองเห็นผู้ชายก็ตกตะลึงแล้ว

ยังพูดไม่จบ ผู้ชายก็ยิงสายตาที่เย็นชาหนึ่งไปพูดว่า"ไสหัว！"

ผู้เขียนมีคำพูดจะพูด

เป็นครั้งแรกที่เพิ่งมาขอให้กำลังและการสนับมาก ๆ ด้วย！