หลงรักเมียเจ้าเล่ห์ - ตอนที่ 112 จับไม่ได้ไล่ไม่ทัน (1)

ตอน 112 จับไม่ได้ไล่ไม่ทัน (1)

วันต่อมา

ตั้งแต่เช้า พันเดชไปที่บริษัท

แต่เพิ่งเข้ามาถึงบริษัท ก็ไม่ได้เจอกับคนที่เขาอยากเจอ

มองไปเห็นที่ซึ่งว่างเปล่า เขาขมวดคิ้วขึ้นมา

เกี่ยวกับเรื่องเมื่อวานที่เกิดขึ้น ไม่มีคนอื่นรู้เลย

“จิดาภาล่ะ?” เขาเอ่ยถาม

ไม่ไกลจากที่ของจิดาภา ได้ยินพันเดชถามขึ้นมา ก็พูดว่า “ได้ยินว่ามีปัญหา เลยขอลา!”

ขอลา？

ขอลาอีกแล้ว!

นังผู้หญิงบ้า ไม่ใช่ว่ากลัวที่จะได้เจอเขา เลยตั้งใจลาใช่ไหม!

ไม่ต้องคิด เป็นเช่นนั้นจริงๆคิดได้เช่นนี้ พันเดชหมุนตัวเดินกลับเข้าไปยังห้องทำงานร้อนเป็นไฟ ไม่ใช่เพราะว่าหนึ่งคืนก็หายไปเลย เพียงแค่ ทั้งร่างสงบลงมากแล้วจิดาภาไม่อยู่ เขาก็นั่งไม่ติดเพิ่งจะลุกขึ้นเตรียมตัวออกไป ขณะนี้ ประตูถูกผลักเปิดออกตุลยายืนอยู่หน้าประตู“เดช!” ขณะที่เห็นพันเดช ตุลยาเรียกด้วยน้ำเสียงอ่อนหวาน พันเดชกำลังจะออกไป ตอนที่เห็นตุลยายืนอยู่ที่หน้าประตู ขมวดคิ้วย่น “เธอมาทำอะไร?”“คุณจะออกไปข้างนอกหรอ?” ตุลยามองเสื้อผ้าที่อยู่ในมือเขาแล้วถาม“อื้ม!” พันเดชส่งเสียงอย่างไม่ใส่ใจ “ออกไปทำธุระข้างนอกนิดหน่อย!”ตุลยาเดินเข้ามาแล้ว มองไปที่พันเดช “คุณ ทำไมเมื่อวานไม่รับโทรศัพท์ฉันเลย?” ตุลยาถามอันที่จริง เธออยากจะถามตรงๆมาก ว่าเมื่อวานเขาอยู่ด้วยกันกับจิดาภาหรือไม่ แต่กลัวว่าพันเดชจะโมโห เธอจึงอดกลั้นต่อไป“เมื่อวานมีธุระนิดหน่อย ไม่ได้เอาโทรศัพท์ไป มีเรื่องอะไรหรือเปล่า?” พันเดชถามกลับมีธุระ?ไม่ใช่ว่าอยู่ด้วยกันกับจิดาภาใช่ไหม?ใจของตุลยา เต้นเร่าไปด้วยความเจ็บปวดอย่างสุดจะกลั้นอยู่พักหนึ่ง แต่เธอก็กลั้นมันไว้อย่างสุดแรง ไม่อยากให้เป็นเพราะเรื่องนี้ ต้องมาทะเลาะกันกับเขาเธอเดินเข้าไปสองก้าว กอดพันเดชไว้ สองมือเล็กพันรอบอยู่บนเอวเขา“เดช……” เธอเรียกเสียงค่อยพันเดชงุนงงไปพักหนึ่ง ก้มหัวมองมือที่อยู่บนตัวเขา ขมวดคิ้วขึ้นมาเล็กน้อย“เดช พวกเราแต่งงานกันเถอะ!” ตุลยารีบเอ่ยปากพูดได้ยินเช่นนี้ พันเดชตะลึงงันไปพักหนึ่ง “เธอพูดอะไรน่ะ!?”“พวกเราแต่งงานกันเถอะ!” ตุลยาพูดอีกรอบ เธอกลัวที่จะเสียเขาไปอย่างมาก กลัวมาก พูดถึงตรงนี้ขึ้นมา เธอยิ่งกอดพันเดชแน่นขึ้นพันเดชกลับขมวดคิ้วย่น เวลานี้ เขาแกะมือเธอออก “ตุลยา อย่ามาพูดล้อเล่นนะ!”“ฉันไม่ได้พูดล้อเล่น ฉันจริงจัง!” ตุลยามองไปที่พันเดชแล้วพูดอย่างชัดถ้อยชัดคำพอเห็นท่าทีจริงจังของตุลยาเช่นนั้นแล้ว พันเดชก็มองไปที่เธอ “ตุลยา เธอควรรู้ไว้นะ ตอนนี้ฉันยังไม่ได้คิดถึงเรื่องนั้น! ”“ไม่ใช่ไม่ได้คิดแต่ง แต่ไม่ได้คิดที่จะแต่งกับฉันใช่ไหม!?” ตุลยามองไปที่พันเดชแล้วถาม เธอเริ่มรุก เป็นยังไงล่ะ!ครั้นเห็นท่าทีของตุลยา พันเดชขมวดคิ้วย่น “เธอควรรู้ไว้ ถ้าไม่เสร็จเรื่องก่อน ฉันก็ไม่สามารถแต่งงานได้!” พันเดชมองเธอแล้วพูดอย่างชัดถ้อยชัดคำ“ฉันรู้ว่าคุณอยากให้CAเติบโตอย่างแข็งแกร่งมากขึ้น แต่ตอนนี้ CA ก็ทรงอิทธิพลเกรียงไกรแล้ว โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การแต่งงานก็ไม่ได้ไปขัดกับเรื่องเหล่านี้เลยแม้แต่น้อย…” ตุลยามองไปที่พันเดชแล้วพูด“ตุลยา!” เวลานี้ เห็นตุลยามีทีท่าตื่นเต้นเช่นนั้น พันเดชจำต้องขัดคำพูดของเธอมองไปที่เธอ “ตอนที่เธอเริ่มมาอยู่ด้วยกันกับฉัน ก็น่าจะพอรู้ ว่าไม่สามารถเปลี่ยนความคิดได้!”ครั้นเห็นท่าทีอันเด็ดเดี่ยวแน่วแน่ของพันเดชเช่นนั้นแล้ว ตุลยารู้สึกได้ขึ้นมาทันที ความพยายามของตนที่ทำมาล้วนเสียแรงเปล่า