ตอน 111 หลอกแล้วหลอกอีก (4)

พอเห็นทีท่าเป็นกังวลของจิดาภาเช่นนั้น เปรมศักดิ์เอ่ยปาก “เธอเป็นห่วงธีร์อธิศใช่ไหม?”

เงยตาขึ้น สบกับแววตาของเปรมศักดิ์ จิดาภาพยักหน้า “ไม่รู้ว่าเรื่องนี้จะเดือดร้อนไปถึงธีร์อธิศหรือเปล่า!”

“เธอไม่ต้องเป็นห่วง ธีร์อธิศทุกวันนี้ไม่อ่อนแอเหมือนเมื่อสามปีก่อนแล้ว ถ้าพันเดชคิดจัดการธีร์อธิศ ก็ทำไม่ได้ภายในเวลาอันสั้นแน่” เปรมศักดิ์พูด ให้จิดาภาเบาใจมากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้

ได้ฟังคำเปรมศักดิ์พูด จิดาภาพยักหน้าหงึกหงัก

“หลังจากนี้เธอมีแผนอะไรไหม? พันเดชรู้ตัวตนของเธอแล้ว เธอจะทำอย่างไรต่อ? อยากกลับมาช่วยพี่ที่บริษัทไหม?” เปรมศักดิ์เอ่ยปากถาม

จิดาภาส่ายหัว มองเปรมศักดิ์แล้วพูดอย่างตรงไปตรงมา “พี่ใหญ่ บริษัทมีแค่พี่ก็พอแล้ว โดยเฉพาะอย่างยิ่งยังมีงานอีกเยอะที่ CA ที่ฉันยังไม่ได้ทำให้แล้วเสร็จ พันเดชไม่มีทางปล่อยฉันง่ายๆหรอก แม้ฉันจะกลับไปที่ธีร์อธิศจริงๆ ธีร์อธิศก็จะต้องเดือดร้อนเป็นแน่! ”’ จิดาภามองไปยังเปรมศักดิ์แล้วพูด

เมื่อสืบสาวราวเรื่องจนได้ความแล้ว ก็เป็นว่าจิดาภาไม่คิดจะกลับไปธีร์อธิศ

เห็นท่าทีเช่นนั้นของจิดาภา เขาหวนคิดไปถึงเมื่อก่อนครั้งที่จิดาภาเมื่อยังเรียนบริหาร ที่กลับมีอยู่วันหนึ่ง กะทันหันพูดว่าอยากเรียนออกแบบ เรื่องนี้ ทำให้พวกเขามึนงงกันไปพักใหญ่ แต่ในที่สุดก็ขัดใจเธอไม่ได้ ยอมให้เธอเรียนออกแบบ

จนถึงตอนนี้ เปรมศักดิ์ก็ยังไม่รู้ว่าทำไม

หรือจะเป็นเพราะ….?คิดถึงตรงนี้ เขารีบสะบัดความคิดนั้นออกจากหัว เป็นไปไม่ได้!เธอไม่มีทางรู้ได้!เวลานี้ เปรมศักดิ์มองไปที่จิดาภา “อย่างนั้นก็ดี พี่ก็จะไม่ฝืนใจเธออีก แต่เธอจำไว้อย่างนะ ตระกูลสวันนีย์คือบ้านของพวกเรา ธีร์อธิศ ก็เป็นของพวกเราเหมือนกัน! ”เปรมศักดิ์พูดกับจิดาภาอย่างชัดถ้อยชัดคำได้ฟังคำพูดของเขาแล้ว จิดาภาพยักหน้า “อื้อ ฉันรู้แล้วพี่ใหญ่!”“แล้วเธอคิดจะทำอย่างไรต่อไป ยังไม่กลับบ้านใช่ไหม? พ่อกับแม่รู้แล้วว่าเธอกลับมาแล้ว!” เปรมศักดิ์พูดจิดาภาคิดแล้วคิดอีก เอ่ยปาก “กลับไป!”“พรุ่งนี้ฉันจะกลับไป!” จิดาภาพูด“จริงหรอ?” เปรมศักดิ์เลิกคิ้วถามจิดาภาพยักหน้า “แน่นอน ฉันกลับบ้านตัวเองนี่ต้องมีจริงหรือหลอกด้วยหรอ?”ได้ฟังคำที่จิดาภาพูด เปรมศักดิ์ก็วางใจได้หน่อยหนึ่ง “ถ้าอย่างนั้นก็ดี พี่จะรอเธออยู่ที่บ้านนะ!”“อื้อ!” จิดาภาพยักหน้าเปรมศักดิ์ดูเวลา “ดึกมากแล้ว งั้นพี่กลับก่อนล่ะ!”จิดาภาพยักหน้า “ได้!”ครั้นแล้ว เปรมศักดิ์ลุกขึ้น เดินไปยังหน้าประตู จิดาภาส่งเขาที่หน้าประตู “พี่ใหญ่ ขับรถดีๆล่ะ!”“อื้ม!” เปรมศักดิ์พยักหน้า “พรุ่งนี้พี่จะรอเธออยู่ที่บ้านนะ!”จิดาภาพยักหน้า “ฉันรู้แล้ว!”ครั้นแล้ว เปรมศักดิ์ก็หัวเราะออกมา หมุนตัวเดินออกไป หลังจากเห็นเปรมศักดิ์เดินออกไปแล้ว จิดาภาก็ปิดประตู กลับมาที่ห้องรับแขก เธอเอนกายลง คิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นวันนี้ตัวเธอเองรู้สึกสับสนก็คิดไปถึงเรื่อง ที่วันนี้ตนเองวิ่งหนีมาจะทำให้พันเดชโมโห ควรคิดวิธี แก้ไขไว้สักเล็กน้อยเธอทำให้ธีร์อธิศเดือดร้อนไม่ได้แรกเริ่มที่เธอแต่งงานกับพันเดช ก็เพื่ออยากปกป้องธีร์อธิศ เรื่องหย่าก็คือได้รับปากกับพันเดชไว้ ขณะนี้ เธอยิ่งทำความเดือดร้อนไม่ได้!ซุกตัวอยู่บนโซฟา คิดมาคิดไป สมองเต็มไปด้วยภาพพันเดชที่กำลังขบเขี้ยวเคียวฟันใส่ตนเอง คิดถึงเรื่องอื่นไม่ออกเลยจิดาภาพรวดพราดลุกขึ้นนั่งบนโซฟา ส่ายหัวช่างมันเถอะ ไม่คิดแล้ว ในอนาคตอะไรจะเกิดก็ต้องเกิด เธอไปอาบน้ำนอนก่อนดีกว่าแล้วค่อยว่ากันเรื่องของพรุ่งนี้ พรุ่งนี้ค่อยว่ากัน!คิดได้อย่างนี้ จิดาภาก็ยืดตัวขึ้นเดินไปที่ห้องอาบน้ำ