หลงรักเมียเจ้าเล่ห์ - ตอนที่ 102 เจ้าเล่ห์(1)

ตอน 102 เจ้าเล่ห์(1)

“เธอพูดมาซิ ฉันควรจะลงโทษเธออย่างไรดี?” อย่างกะทันหัน พันเดชพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน แต่มองไปที่จิดาภา ด้วยท่าทางแบบนั้น คล้ายกับฆาตกรที่กำลังพูดกับเหยื่อ

ทำให้คนกลัวจนขนลุกเกรียว

“พันเดช ฉันยอมรับว่าฉันหลอกคุณ แต่พวกเราหย่ากันแล้วนะ คุณจะลงโทษฉันด้วยเรื่องอะไร! ? ” จิดาภาย้อนถามมองไปที่เขา

หย่า……

คำพูดนี้ สะเทือนจิตใจของพันเดช

“หุบปาก!”

“ดูๆแล้ว เธอนี่ไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตา!” พูดไป พันเดชก็ลากเธอเดินไป

“พันเดช คุณจะทำอะไร?”

“จิดาภา เธอหุบปากไปจะดีที่สุด มิเช่นนั้นฉันก็ไม่รู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นกับเธอบ้าง!” พันเดชเอ่ยเสียงเย็น

ขณะที่เพิ่งจะลากจิดาภาเดินไป ประจวบเหมาะที่เวลานี้ มีเสียงจากด้านหลังดังขึ้นมา

“พันเดช นายจะทำอะไร! ?” เวลานี้ เปรมศักดิ์รีบเดินขึ้นมา มองไปที่พันเดชแล้วถาม

“พี่ใหญ่!” ขณะที่มองไปยังเปรมศักดิ์ จิดาภาเรียกขึ้นมาเปรมศักดิ์ขมวดคิ้วลง หลังจากนั้นก็มองไปที่พันเดช “นายจะทำอะไร!?”“นี่เป็นเรื่องของผม พี่อย่ายุ่งจะดีกว่า!”“ปล่อยเธอไป!”“แล้วถ้าไม่ปล่อยล่ะ!?” พันเดชมองไปที่เขาแล้วถาม เสียงไม่ดัง แต่กลับทรงพลังน่าเกรงขาม“นาย——-” เปรมศักดิ์มองไปที่พันเดช แต่กลับไม่รู้ว่าจะพูดอะไรดี“เปรมศักดิ์ นายอย่ายุ่งจะเป็นดีที่สุด อย่าบีบบังคับให้ฉันต้องทำอะไรธีร์อธิศเลย! ” พันเดชมองไปที่เปรมศักดิ์แล้วเตือนอย่างชัดถ้อยชัดคำชั่วขณะนั้น ใจของจิดาภาเต้นตึกตักสีหน้าของเปรมศักดิ์ก็ไม่ค่อยสู้ดีนักตอนนี้ จิดาภามองไปยังเปรมศักดิ์แล้วเอ่ยปาก “พี่ใหญ่ พี่ไม่ต้องเป็นห่วงฉัน ฉันไม่มีปัญหาอะไรหรอก!”พูดไป พันเดชก็พลางลากเธอเดินออกไปเปรมศักดิ์ยืนอยู่ตรงนั้น ได้แต่มองตาปริบๆดูพันเดชยัดจิดาภาขึ้นรถ แต่กลับไม่สามารถทำอะไรได้ขณะนี้ พันเดชได้ยัดจิดาภาเข้าไปในรถ ขับรถออกไปแล้วพวกเขาไปได้ไม่นาน ตุลยาก็วิ่งเข้ามา“เดช เดช …………” เธอร้องเรียก แต่กลับมองไม่เห็นอะไรแล้วขณะนี้ ตุลยามองไปยังเปรมศักดิ์ที่อยู่ด้านข้าง “พันเดชล่ะ?”“เขาอยู่กับจิดาภาใช่ไหม?”เปรมศักดิ์ยืนนิ่งอยู่ตรงนั้น แต่สายตากลับจ้องไปยังรถที่ค่อยๆลับตาไปครั้นเห็นท่าทีของเปรมศักดิ์เช่นนั้น ตุลยาก็รู้แล้ว เขาต้องรู้ว่าเดชอยู่ที่ไหนแน่“บอกฉันมา พวกเขาไปไหนกัน?”ตุลยาแผดเสียงถามเปรมศักดิ์ยืนอยู่อย่างนั้น ยังคงนิ่งไม่ขยับตุลยาเริ่มโกรธ “เปรมศักดิ์ เธอใช่ผู้ชายจริงหรือเปล่า เห็นผู้หญิงที่ตัวเองชอบอยู่กับผู้ชายคนอื่น ยังยืนนิ่งอยู่แบบนี้ได้ยังไง!” ตุลยาแผดเสียงได้ฟังคำของตุลยาเช่นนั้น เปรมศักดิ์รู้สึกเหมือนถูกกระตุ้นเลิกตาขึ้น ไม่แม้แต่จะมองตุลยา รีบหมุนตัววิ่งออกไปขับรถได้ รีบขับออกไปตุลยาเห็นเปรมศักดิ์ขับรถออกไป เธอก็รีบวิ่ง ขับรถตามออกไปเช่นกัน………….ขณะที่อีกด้านหนึ่งนั้นหลังจากที่พันเดชจับจิดาภายัดใส่รถ ก็ขับออกไปอย่างรวดเร็วความเร็ว ใกล้จะถึงขีดสุด จิดาภาคิด อยู่ที่นี่ตอนกลางคืนก็ดี รถไม่เยอะ ไม่มีตำรวจจราจร มิเช่นนั้น จิดาภาคิดว่าพวกเขาถูกกักตัวไว้แล้ว!หันหน้าไปมองพันเดช ใบหน้าอึมครึมของเขาทำให้คนไม่กล้าพูดอะไรด้วยตอนนี้เวลานี้ ด้านหน้ามีรถบรรทุกอยู่คันหนึ่ง แต่พันเดชไม่เพียงแต่ไม่ลดความเร็ว กลับยิ่งเร่งความเร็วขึ้นไปอีกจิดาภาเบิกตาโพลง “พันเดช คุณบ้าไปแล้วหรือไง ขับช้าลงกว่านี้!”