หลงรักเมียเจ้าเล่ห์ - ตอนที่14 ลดระดับตัวเอง

ตอนที่14 ลดระดับตัวเอง

“คุณจิดาภาคงไม่ได้ตั้งใจทำแบบนั้นหรอกใช่มั้ย”

ได้ยินดังนั้น ไปรยารู้สึกไม่พอใจ กำลังจะเอ่ยปากพูด แต่จิดาภาพูดขึ้นมาก่อน ด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม “ฉันจะไปทำแบบนั้นทำไมล่ะคะ”

“ใช่” ไปรยาพูดเสริม

เธอยกยิ้ม “แล้วใครจะไปรู้ล่ะ” พูดจบเธอก็หันไปมองจิดาภา

เห็นคำพูดคำจาของเธอ ทำให้ไปรยาทนดูต่อไปไม่ไว้ เธอไม่ได้นิสัยใจเย็นเหมือนจิดาภา “คุณตรีภพใช่มั้ยคะ คุณน่าจะอาการหนักนะคะชอบคิดไปเองว่ามีแต่คนจ้องจะทำร้าย คงจะเป็นบ้าใช่มั้ยคะ”

ไม่เคยมีใครว่าเธอแบบนี้มาก่อน พอได้ยินดังนี้ เธอขมวดคิ้วไม่พอใจ “เธอว่าไงนะ”

“ไม่ใช่หรอคะ เห็นคุณชอบคิดเองเออเอง ถ้าไม่สบายก็ต้องรีบเข้าทำการรักษานะคะ”

“แก…………” ตรีภพโกรธมาก เธอหันไปมองผู้ชายที่อยู่ข้างกาย “เดช คุณดูซิพวกเธอรังแกฉัน…………….”เมื่อเทียบกับอาการของเธอแล้ว เขากลับนิ่งทำตัวปกติ เขากวาดสายตามองไปรยาแล้วมาหยุดอยู่ที่เธอ เขายกยิ้มมุมปาก “ตรี คุณจะไปใส่ใจคำพูดพวกนั้นทำไม ไม่เห็นต้องลดตัวลง…………”พอได้ยินดังนี้ เธอก็เข้าใจอะไรมากขึ้น หันไปมองเขา เชิดหน้าขึ้น “คุณพูดถูก เราไม่ต้องลดตัวเองลงไปพัวพันกับพวกเธอ”ดูเหมือนจะตั้งใจหมายถึงจิดาภาไปรยาโกรธมาก แต่ใบหน้าจิดาภายังคงมีรอยยิ้มอยู่ “แล้วชุดของฉันล่ะ จะกินข้าวต่อยังไง”“เดี๋ยวฉันไปซื้อชุดใหม่ให้”“อืม ขอบคุณนะ” เธอยื่นหน้าไปหอมแก้มเขาตอนหอมเธอมองหน้าจิดาภาด้วยสายตาเหนือกว่าเธอยืนอยู่ตรงนั้น ตรีภพแปลกมาก เห็นเธอแค่ครั้งเดียวทำไมต้องรู้สึกไม่ชอบขี้หน้าเธอขนาดนั้นก็ไม่รู้เห็นสีหน้าได้ใจของเธอ ทำให้ไปรยาโมโหมากกว่าเดิม เธอก้มไปหยิบเงินออกมาจากกระเป๋า “คุณตรีไม่ว่ายังไงเราก็มีความผิด นี่ถือว่าเป็นค่าส่งซักนะคะ”พอเห็นเงินจำนวน20บาท เธอขมวดคิ้วมองด้วยสายตาดูถูก “20 เธอคิดว่าแค่นี้มันจะพอหรอ”“เปล่า แต่คุณก็เหมาะกับเงินราคาแค่นี้แหละ…………….” พูดจบ เธอหันหลังไปจับมือจิดาภา “ภาเราไปกันเถอะ”เห็นไปรยาทำแบบนั้น เธอไม่ได้พูดอะไรต่อ เพียงแค่ยกยิ้ม แล้วเดินออกมากับเธอตรีภพโกรธจนแทบบ้า“แก………….” พอหันหลัง พวกเธอก็หายไปแล้วกล้าว่าเธอได้ยังไงเธอจะจำไว้มองดุแผ่นหลังของพวกเธอ เธอขมวดคิ้วจิดาภาจำไว้ ฉันเอาคืนแน่เธอโทษว่ามันเป็นความผิดของเธอ เพราะเธอไม่ชอบขี้หน้าจิดาภา“เดช คุณดูซิ………….” เธอเขย่าแขนเขา“จะไปใส่ใจทำไม อย่าซิ เธอเป็นลูกคนใหญ่คนโต จะลดตัวลงไปสนใจพวกเธอทำไม”