หลงรักเมียเจ้าเล่ห์ - ตอนที่ 847 ค่าตัวเกินร้อยล้าน

ตอนที่ 847 ค่าตัวเกินร้อยล้าน

สามคนนั้นพูดแซวกันที่ตรงนั้น จิดาภาแค่ยิ้ม ไม่ได้พูดอะไร ตลอดปีมานี้ เธอก็ไม่แตกต่างกัน แต่ว่า นอกจากไทม์แล้ว ใครจะเป็นพยานให้กับการคิดถึงของเธอละ ขณะเดียวกัน พันเดชก็พูดว่า “อย่าพูดมากสิ พาลูกชายมาแล้ว รีบเตรียมอั่งเปา！”ระหว่างพูด ก็อุ้มลูกชายออกจากอ้อมกอดของจิดาภา แล้วแนะนำให้กับพวกเขา

เสียงที่น่าเกรงขามของพันเดช ขนาดอั่งเปาก็ขอไปก่อนแล้ว

“ไทม์ ลูกชายของผม อั่งเปาก็ให้ตามความเหมาะสมละ！”พันเดชพูดประโยดนี้ไว้แบบกะทัดรัด

จิดาภาก็ยิ้มอยู่ข้างๆนั้น

เวลาเดียวกัน ลาภิศก็มองดู “คิดไม่ถึงจริงๆเลยนะ ระหว่างพวกผมสี่คนนี้ คุณเป็นคนแรกที่ได้เป็นคุณพ่อนะแต่คุณแน่ใจหรอว่าไม่ใช่ลูกสาวอะ？”ลาภิศมองไปถามไป “แน่นอนสิ มั่นใจร้อยเปอร์เซ็นต์เลยนะ！”พันเดชพูด “ทำไงได้ละพันธุกรรมดีเกิน ลูกชายเกิดออกมาสวยเกิน แต่ว่าพวกคุณก็ไม่ต้องอิจฉานะ หาที่พันธุกรรมดีหน่อย อาจมีโอกาสนี้เหมือนกันนะ！”

นี้เป็นการโอ้อวดชัดๆเลยนะ！

และตอนนี้ จัสตินก็ปริปาก “ลาภิศ ผมยังจำได้ว่าเมื่อก่อนคุณบอกว่าจะเป็นร่วมญาติของพันเดชนะ ตอนนี้เขาก็มีลูกชายออกมาละ คุณคงต้องพยายามเข้าแล้วใช่มั้ยละ？”

ลาภิศขมวดคิ้ว “เรื่องนี้ผมก็รีบไม่ได้นะ！”

ระหว่างพูด สี่คนนั้นก็หัวเราะอยู่ตรงนั้น

แล้วลาภิศก็แย่งลูกชายจากอ้อมกอดของพันเดชไปเล่น พันเดชก็ตามไปด้วยความไม่ไว้ใจ

ในตอนนี้ แล้วก็เหลือแค่ปาณชัยกับจิดาภา

ขณะเดียวกัน ปาณชัยมองดูเธอ “พอเห็นพันเดชเป็นแบบนี้ ผมถึงมั่นใจว่า เขาได้กลับมาแล้ว！ ”

จิดาภายิ้ม ส่วนสายตาก็ตามติดอยู่แค่สองคนนั้น

ปาณชัยยกแก้วสุราขึ้นจีบเบาๆ “ผมเชื่อว่า พันเดชไม่เคยบอกกับคุณแน่นอน เรื่องที่เกิดขึ้นหลังจากที่คุณหายไป！”

ประโยคนี้ มีความหมายซ่อนความหมาย

จิดาภายกสายตาขึ้นมองปาณชัย “อะไรนะ ？”

“ที่จริงแล้ว ตอนที่เพิ่งรู้ว่าคุณหายไป พันเดชแทบจะเป็นบ้าทั้งคน ดื่มสุราทั้งวันทั้งคืน ตามหาคุณ ไม่กินไม่ดื่ม นั้นคือตอนที่ผมเห็นเขาสภาพดูไม่ได้เลย！！ ”

พอได้ยินประโยคของปาณชัย จิดาภาก็รู้สึกเจ็บใจ และก็คิดได้อีกว่า ผู้ชายที่ไม่ยอมแพ้แบบนี้ จะมีแบบนั้นด้วย……

“เพื่อคุณแล้ว ถึงเขาจะหยุดแก้แค้นตระกูลสวันนีย์แล้วจริง เพราะเขาว่า ไม่ว่าจะเป็นเรื่องใด ก็ไม่สำคัญเท่าคุณ อีกอย่าง หลังจากที่คุณหาย เขาวางงานทุกอย่างในบริษัทลง แล้วออกไปเร่ร่อนตั้งสามเดือน！ ”

คำพูดพวกนี้ พันเดชไม่เคยพูดเลยจริง

ลาภิศจีบสุราหนึ่งคำ แล้วพูดต่อว่า “คุณก็อย่าโทษเขานะ หนึ่งปีที่แล้ว ไม่ว่าจะเปลี่ยนเป็นใคร ก็ไม่สามารถไม่ช่วยหรอกนะ แล้วก็ เปรมศักดิ์ก็ไม่ยอมปล่อยอีก และจ้องจะทำให้พันเดชติดคุกให้ได้ เขาไม่สนบริษัท ไม่สนใจกิจการได้ แต่ว่าไม่สามารถไม่สนใจคุณได้ เพราะงั้นเขาจึงทำกลับ…… ”

พอตอนนี้ได้ยินลาภิศพูดเช่นนี้ จิดาภาก็รู้สึกว่า ในใจมีแรงกดดันนิดหน่อย

บนเส้นทางนี้ สิ่งที่พันเดชทำมา ไม่น้อยกว่าเธอเลย ตรงกันข้าม สิ่งที่พันเดชทำกับเธอนั้น มากกว่าสิ่งที่เขาคิดอีกกรอบตาของจิดาภา มีความชื่นขึ้นนิดๆ มองดูเงาหลังของพันเดชกับไทม์ เธอไม่ได้เสียดาย แต่คือดีใจมากกว่าดีใจที่ตนได้เจอผู้ชายคนนี้ ดีใจที่เขารักเธอ ดีใจที่เขาไม่เคยทิ้งไป…… “เรื่องนี้ ผมไม่สามารถบอกอะไรได้ แต่ว่าจิดาภา ผมอยากบอกกับคุณประโยคเดียว การเปลี่ยนแปลงของพันเดช ผมมองมาตลอด หวังว่าคุณจะรักษาเขา เพราะว่า นี้เป็นครั้งแรกที่ผมเห็นเขาพยายามขนาดนี้ มุ่งมั่นในเรื่องหนึ่งขนาดนี้ คนเดียว…… ”จิดาภาพยักหน้า “คุณวางใจได้ ฉันแน่นอน！ ” “ถ้าบอกว่า เมื่อก่อนคือพันเดชปกป้องฉัน งั้นตอนนี้ ก็ถึงเวลาที่ฉันจะปกป้องเขาแล้ว…… ”จิดาภาพูดที่ละคำมองดูเธอยิ้ม ฟังที่เธอพูด ปาณชัยรู้ว่า เป้าหมายของตนสำเร็จแล้วยกแก้วขึ้น “ขอให้พวกคุณมีความสุข！ ” “ขอบคุณ！ ”จิดาภาก็ชนแก้วกับเขาหลังดื่มสุราแก้วนี้หมด จิดาภาก็รู้สึกว่า ในใจผ่อนคลายลงมากเรื่องบางเรื่อง ไม่ต้องคิดอีก ลังเลอีก เพราะว่าในใจนั้น มีตำตอบแล้วเธอเป็นคนที่แค่มีคำตอบในใจ ก็จะเดินต่อไปแบบไม่สนอะไร……เล่นไปตั้งนาน ตอนนี้ ปาร์ตี้นี้ พึ่งจะเริ่มขึ้นจริงๆนี้เป็นเซอร์ไพรส์ของจริง เซอร์ไพรส์ที่จิดาภาไม่รู้ พันเดชยืนอยู่บนเวที ใส่ชุดสูทแบบเรียบร้อย ราวแขวนเสื้อแต่เกิดแบบเขานั้นดูดีมาก เวลาแค่ปีเดียว เขาดูรับผิดชอบมากขึ้น เรียบร้อยมากขึ้น มองดูคนเบื้องล่าง แล้วก็เริ่มพูด “อย่างแรก ขอบคุณทุกคนที่มาร่วมงาน ที่จริงแล้ว ปาร์ตี้นี้ ผมมีแค่เป้าหมายเดียว มีแค่เรื่องเดียวที่จะประกาศ！ ”คนที่เบื้องล่าง ก็มองเขาอย่างเงียบๆคาดหวังกับเรื่องที่พันเดชจะพูด ตอนนี้ พันเดชมองดูคนที่อยู่ใต้เวที ยื่นมือให้กับเธอ จิดาภาอุ้มลูกอยู่ด้านล่าง พอเห็นพันเดชยื่นมือให้กับเธอ จิดาภาก็เดินขึ้นไปเลยทั้งครอบครัวสามคนก็ยืนอยู่ตรงนี้ ผู้ชายหล่อ ผู้หญิงสวย ตัวเล็กก็น่ารักดูดีฉากนี้ ดูแล้วเป็นอาหารตามาก“นี้เป็นภรรยาของผม จิดาภา แน่นอนว่าทุกคนรู้แล้ว ส่วนนี้…… ”พันเดชมองดูไทม์ ในสายตาเต็มไปด้วยความรักใคร่ “นี้เป็นลูกชายของผม และจะเป็นคนรับมือบริษัทCAในอนาคต วันนี้ จึงแนะนำให้ทุกคนรู้！ ”พอพูดถึงตรงนี้ ข้างล่างก็มีเสียงพูดคุยลอยมา แน่นอน ตลอดปีที่ผ่านมา ข่าวที่เกี่ยวกับพันเดชนั้นน้อยแล้วน้อยอีก ขนาดงานแต่งที่โด่งดังของปีที่แล้ว ต่อมาก็หายไปหมดแล้ว ไม่มีข่าวเกี่ยวกับจิดาภาตั้งครรภ์ พอตอนนี้ลูกชายก็ได้ออกมาแล้วแต่ว่า สังคมชั้นสูงก็เป็นแบบนี้มาตลอด การซ่อนความลับก็ทำได้ดีตอนนี้ พวกเขาทำได้แค่มองกับฟัง พันเดชพึ่งประกาศเสร็จ ขณะเดียวกัน คุณวรชิตก็เดินขึ้นไป “ในเมื่อพันเดชพูดมาเช่นนี้แล้ว งั้นวันนี้ผมก็จะมาประกาศข้อมูลอีกอย่างพร้อมกัน！ ” สายตาของทุกคนมองมาทางเวที วรชิตมองดูจิดาภา พันเดชแล้วก็ไทม์ แล้วก็ปริปากพร้อมกับยิ้มว่า “เริ่มจากวันนี้ไป บริษัท จีดี ดราก้อนจะเอาให้ลูกผมดูแล ” วรชิตพูดพอคำพูดนี้พูดออก เสียงก็ดังขึ้น งั้นก็แสดงว่า ลูกชายของพันเดช ไทม์ คือคนรับมือสองบริษัทเด็กคนนี้ที่คาบช้อนทองแต่เกิด ทำให้คนรู้สึกอิจฉามากเลย！ ”แค่เด็กอายุกี่เดือน ก็มีค่าตัวขนาดนี้แล้ว！ข้างล่างนั้นมีแต่ความอิจฉาไปหมด “คุณพ่อ！ ”พันเดชมองดูวรชิต ไม่คิดว่าเขาจะมาประกาศเรื่องนี้ในตอนนี้ เขารู้สึกไม่อยู่ในความคาดคิดวรชิตแค่ยิ้ม “ผมก็แก่แล้ว ถึงเวลาที่จะมอบให้คุณแล้ว ผมก็จะได้อยู่แบบผ่อนคลายละ！ ”พันเดชแค่ยิ้มที่แท้แล้วจีดี ดราก้อน เขาก็เตรียมรับมืออยู่แล้วตอนนั้นก่อตั้งCA ก็เพราะว่าจะแสดงความพยายามของตัวเอง ไม่ใช่เป็นแค่คนรวยที่เกาะที่บ้านกิน ตอนนี้ คะแนนของCA ทุกคนก็รู้ อาจเลยจีดี ดราก้อนไปแล้วด้วย ความเก่งก็แสดงให้เห็นแล้วว่า จีดี ดราก้อนเอาให้เขา ก็เป็นเรื่องที่รู้อยู่แล้วพันเดชยิ้ม พยักหน้า แล้วยอมรับโดยง่ายขณะเดียวกัน ก็มีคนพูดที่ด้านล่างว่า “ประธานพันเดช ถ่ายรูปครอบครัวให้พวกคุณดีมั้ยครับ？！ ” “ดีสิ！ ”วรชิตพูด เพราะงี้ คุณยายตระกูลฐิตานันท์ คุณหญิงตระกูลฐิตานนท์ก็ยืนขึ้นไป อุ้มไทม์ไว้ แล้วก็ถ่ายฉอดนี้ไว้ แต่แค่ถ่ายรูปร่างของไทม์แต่ไม่ได้ถ่ายหน้าเขาชัด นี้ก็เป็นพันเดชปกป้องไทม์อีกแบบหนึ่งปาร์ตี้นี้มีความสนุกสนานมาก มีคนอยู่มากรู้สึกดีใจกับพวกเขาแต่ว่ามีแค่กี่คนที่คิดดีจริง แต่พันเดชก็ไม่สน สิ่งที่เขาสนคือ เขาต้องให้จิดาภากับไทม์ยืนข้างๆเขาแบบไม่ต้องหลบใครอีกตอนนี้ ไปรยากับเอลิสต์ก็มาแล้ว “จิดาภา！ ”ไปรยาเรียกแบบดีใจจิดาภามองไป ตอนที่เห็นไปรยากับเอลิสต์มาพร้อมกัน ก็ยิ้ม “เอลิสต์ ไปรยา พวกคุณมาแล้วหรอ？ ” “แน่นอนสิ ประธานพันเดชเชิญชวน พวกฉันก็ต้องมาสิ！ ”ไปรยายิ้มแล้วพูดเวลาเดียวกัน เห็นไทม์ที่อยู่ในอ้อมกอดของจิดาภา ก็รู้สึกดีใจ “ลูกเลี้ยง แม่เลี้ยงมาดูแกแล้วนะ ให้ฉันอุ้มหน่อย！ ”ระหว่างพูด มือก็ยื่นไปหาไทม์ไทม์ก็ยิ้ม เหมือนจะเข้ากับไปรยา นิสัยของสองคนนั้นเข้ากันได้ดี เล่นด้วยกันได้ขณะเดียวกัน เอลิสต์มองดูจิดาภา ในตานั้นมีความอ่อนโยน “ไม่ได้เจอกันนานนะ！ ” “ใช่แล้ว ไม่ได้เจอกันนาน เอลิสต์ในวันนี้ เป็นดาราดังเลยนะ！ ”จิดาภายิ้มแล้วพูดเอลิสต์ยิ้ม “ดาราดังอะไรละ อย่าหยอกผมนะ！ ”จิดาภายิ้ม “ได้ยินมาว่า ฮอลลีวูดอย่างเชิญคุณเลยนะ ทำไม？คิดได้ยังว่าจะไปมั้ย？ ”พูดถึงนี้ สายตาของเอลิสต์ก็มองดูไปรยา สายตาอ่อนโยน “งั้นต้องดูว่าใครบ้างคนคิดยังไงละ！ ”แต่ไปรยาก็อุ้มไทม์ไว้ เล่นได้สนุกมากจิดาภามองไปตามสายตาของเอลิสต์ มองดูไปรยา ก็รู้แล้วว่าหมายถึงอะไรทั้งสองคนมองแล้วยิ้มเอลิสต์ไม่ได้พูดเรื่องจิดาภาหายไป บางครั้ง บางเรื่อง รู้ในใจก็พอแล้ว ไม่มีความจำเป็นที่จะพูดออกมาความสามัคคี บางครั้งก็สำคัญเวลาเดียวกัน แก้วก็มาแล้ว “จิดาภา ไปรยา！ ”ตอนที่เห็นแก้ว จิดาภาก็ยิ้มออก “ฉันก็ว่า คนมาเยอะขนาดนี้ ทำไมถึงไม่เห็นคุณ！ ”แก้วยิ้ม “ประธานพันเดชเชิญฉันมาโดยเฉพาะ แล้วฉันจะไม่มาได้ยังไง！ ” ระหว่างพูด ก็ดูเด็กที่อยู่ในอ้อมกอดของไปรยา เธอรีบขยับเข้าใกล้ “ขอดูเบบี้น้อยหน่อย！ ”หลังจากที่ได้เห็น ก็อดไม่ได้ที่จะพูดว่า “โคตรเหมือนเด็กผู้หญิง！ ”จิดาภาทำตัวไม่ถูกจำไม่ได้ว่ามีกี่คนแล้วที่บอกว่าไทม์เหมือนกับเด็กผู้หญิง ถ้าเป็นแบบนี้อีก ต้องทำยังไงละ！