หลงรักเมียเจ้าเล่ห์ - ตอนที่ 832 เกลียดผิดคน

ตอนที่ 832 เกลียดผิดคน

พันเดชใช่ความจริงให้เขารู้ว่า ไม่ใช่ว่าเขาไม่อยากจะฆ่าเขานะ แค่ลูกน้องของเขายังถือว่าปรานีอยู่ และตอนนี้ เขาไม่ปรานีอีกต่อไปแล้ว!

สีหน้าของเปรมศักดิ์ ดูแย่มาก

ตอนที่การันต์กับจันทนีเห็นข่าวนี้นั้น ก็อึ้งไปเหมือนกัน

ถ้าจะบอกว่าบริษัทนั้นไม่ได้มีปัญหาอะไรเลย มันก็เป็นไปไม่ได้หรอก แต่ว่าจู่ๆ มาโดนเปิดโปงเยอะขนาดนี้ มันก็ทำให้คนอื่นเป็นห่วงเหมือนกัน

ตอนที่พวกเขาโทรไปนั้น ผู้ช่วยเป็นคนรับสาย เปรมศักดิ์ถูกเชิญไปสอบสวนแล้ว

เรื่องนี้เอง ทำให้การันต์กับจันทนีก็เป็นกังวลมากกว่าเดิม

ก่อนหน้านี้ก็พันเดช ตอนนี้ก็เปรมศักดิ์

สรุปแล้วนี่มันเรื่องอะไรกันแน่เนี่ย? พวกเขาอดไม่ได้ที่จะคาดเดาไปต่างๆนานา แต่ก็เชื่อมสองเรื่องนี้เข้าด้วยกันไม่ได้

การันต์กับจันทนีก็รีบตามไปที่บริษัททันที

ในห้องทำงานนั้น จันทนีก็เห็นผู้ช่วยคี “นี่มันเรื่องอะไรกันแน่? ก็ดีๆอยู่ ทำไมถึงได้เกิดเรื่องนี้ขึ้นได้? ”

คีอ้ำอึ้ง พูดอะไรไม่ออก

แต่ว่าการันต์มองออก เขากำลังปิดบังอะไรบางอย่าง “สรุปแล้วมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่? ”

คีหรี่ตา ยังไม่อยากพูดอะไร

“ดูเหมือนกว่า นายอยากจะให้เปรมอยู่ในนั้น ไม่อยากออกมา!! ” การันต์พูดออกมาอย่างเย็นชา

พอได้ยินแบบนั้น คีก็รู้สึกกังวลเล็กน้อย แล้วก็ค่อยๆ พูดออกมา “คือ……พันเดช! ”

การันต์และจันทนีขมวดคิ้ว “มันเกี่ยวอะไรกับพันเดช? ”จันทนีเป็นคนที่ถามออกมาก่อน น้ำเสียงค่อนข้างรีบร้อนขึ้นเยอะ

“เป็นเรื่องที่พันเดชเปิดโปง……”คีค่อยๆ พูดช้าๆ

“เขา? ”

การันต์กับจันทนีรู้สึกไม่ค่อยอยากจะเชื่อ ทั้งสองคนมองหน้ากัน

คีพยักหน้า

“เป็นไปได้ยังไง……”การันต์พูดกับตัวเอง ถึงแม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้มีความสัมพันธ์อะไรกันมากนัก แต่ว่าไม่ว่าจะยังไงก็มีจิดาภาอยู่ตรงกลาง ไม่มีทางเป็นไปได้ที่พันเดชจะทำแบบนั้นอย่างแน่นอน แต่ว่าตอนนี้……

ทันใดนั้นในหัวก็ปรากฏเรื่องที่ช่วงก่อนหน้านี้เกิดเรื่องขึ้นกับบริษัทCA เขามองคี “ถ้ายังงั้นเรื่องของบริษัทCAล่ะ? ”

คี，“……”

เงียบ

แต่ว่าการไม่พูดอะไรมันยังมีน้ำหนักกว่าการพูดสะอีก “เป็นฝีมือของเปรมงั้นเหรอ? ”

แน่นอนว่าคีไม่สามารถยอมรับได้

แต่ว่าก็ปฏิเสธไม่ได้เหมือนกัน ก็เลยได้แต่เงียบ การันต์กับจันทนีมองหน้ากัน ไม่รู้ว่าควรจะพูดว่าอะไรถึงจะดี เรื่องที่เกิดขึ้นกับบริษัทCAในอดีตนั้น ถ้าเกิดว่าเป็นเพราะว่าทั้งสองคนทะเลาะกันจริงๆ ถ้ายังงั้นก็หมายความว่าเปรมศักดิ์เป็นคนทำผิดก่อน…… เรื่องนี้ มันช่างเป็นเรื่องที่แก้ไขได้ยากจริงๆ สุดท้าย คีก็ออกไป การันต์กับจันทนีอยู่ในห้องทำงาน สีหน้าของทั้งสองคนไม่ค่อยดีเท่าไหร่นัก เดิมทีบริษัท จีดี ดราก้อนกับบริษัทCAแข็งแกร่งกว่าพวกเขามาก ไม่ยังงั้นก่อนหน้านี้คงไม่ใช้วิธีการแต่งงานเพื่อให้เกี่ยวดองกันหรอก แต่ว่าตอนนี้ ไม่คิดเลยว่าเปรมศักดิ์จะกลับเป็นคนไปยั่วพันเดชเข้าให้ก่อน…… จันทนีเองก็รู้สึกได้ถึงความรุนแรงของเรื่องนี้ เธอมองหน้าการันต์ “การันต์ ทำยังไงดี? ” ถ้าเกิดว่าพันเดชจะทำแบบนี้จริงๆ ถ้ายังงั้นพวกเขาก็เกรงว่าน่าจะทำอะไรไม่ได้แล้ว การันต์สีหน้ามืดมน เขาจะไปรู้ได้ยังไง? ถึงแม้จะบอกว่าพันเดชเป็นลูกเขยของพวกเขา แต่ว่าตอนนี้คงจะแบกหน้าไปขอร้องเขาไม่ได้หรอกนะ? เพราะว่ามันก็เป็นเรื่องที่เปรมศักดิ์ทำไม่ถูกก่อน…… “รอก่อนดีกว่า ดูว่าเรื่องราวจะเป็นยังไง! ”การันต์ตอบ สำหรับตอนนี้ คงทำได้แค่รอเท่านั้น รออยู่นานมาก ทนายถึงจะประกันตัวเปรมศักดิ์ออกมาได้ ในบ้าน การันต์กับจันทนีมองเขา “เป็นยังไงบ้าง? ” เปรมศักดิ์ไม่ได้พูดอะไร “เปรม……พ่อได้ยินคีบอกว่า เรื่องนี้ พันเดชเป็นคนทำ! ” การันต์พูด เปรมศักดิ์อึ้งไป สีหน้ามืดมน ยังคงไม่พูดอะไรเหมือนเดิม “เรื่องของบริษัทของพันเดช แกเป็นคนทำใช่ไหม?! ”การันต์ถาม ประโยคนี้เป็นประโยคหยั่งเชิง และเขาก็อยากจะรู้คำตอบจากปากของลูกชายเขามากๆ ไม่คิดเลยว่า จู่ๆ การันต์จะถามออกมาตรงๆ ขนาดนี้ เปรมศักดิ์ยังคงไม่พูดอะไรเหมือนเดิม แต่ว่าเขาเองก็ไม่ได้ปฏิเสธ มันก็พิสูจน์แล้วไม่ใช่เหรอว่าสิ่งที่คีพูดคือเรื่องจริง? การันต์ไม่คิดเลยจริงๆ ว่าเปรมศักดิ์จะเป็นคนที่ไปยั่วพันเดชเองจริงๆ “เปรมศักดิ์ แกรู้รึเปล่า ว่าพันเดชเป็นสามีของน้องสาวแก ทำไมต้องทำแบบนี้? ”การันต์มองเขาอย่างผิดหวังอย่างมาก “แกทำให้ฉันผิดหวังมาก! ” ผิดหวัง? พอได้ยินแบบนี้ เปรมศักดิ์ถึงได้เริ่มมีอารมณ์เล็กน้อย แววตาที่อบอุ่นมาตลอด ค่อยๆ ถูกปกคลุมด้วยความหนาวเหน็บ เขาค่อยๆ หันหน้ามา มองหน้าการันต์ สายตาของเขาปรากฏความดุเดือดและรุนแรงที่ยากจะได้เห็นในชีวิตประจำวัน “ผิดหวัง? ถ้างั้นพ่อรู้ไหมว่า พันเดชทำอะไรกับผมบ้าง?! ” “ถ้าเกิดว่าไม่ใช่เพราะมัน ผมจะได้แต่งงานกับกชกรได้ยังไง? แล้วจะต้องมาเจอกับการหย่าร้างแบบนี้ได้ยังไง? เรื่องทั้งหมด ก็เพราะว่ามัน!! ” เปรมศักดิ์ตะคอกออกมา แตกต่างจากภาพลักษณ์อ่อนโยนในอดีต การกระทำนี้ ทำให้การันต์และจันทนีตกใจ “มันเพราะว่าผมไม่เจียมตัวแล้วไปแหย่มันเข้า แต่ว่าครั้งนี้ ผมไม่มีความสุข มันก็อย่าหวังจะได้มีความสุขเลย! ”หลังจากพูดจบ เปรมศักดิ์ก็ขึ้นชั้นบนไปทันที การันต์กับจันทนีอยู่ที่ชั้นล่าง มองหน้ากัน พูดอะไรไม่ออก เรื่องของกชกรกับเขา…… จันทนีไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไรดี ชั้นบน เปรมศักดิ์อยู่ในห้องอ่านหนังสือที่ชั้นบน บนโต๊ะมีขวดเหล้าบรั่นดีวางอยู่ ด้านข้างก็มีแก้วใบหนึ่ง เขารินใส่แก้วแล้วดื่มแล้วดื่มอีก ทุกครั้งที่ดื่มก็ดื่มทีหนึ่งหมดแก้ว ใบหน้าที่ขาวซีดของเขาก็แดงเพราะฤทธิ์เหล้าที่เขาดื่มเข้าไป ดวงตาคู่นั้น ก็แดงยิ่งกว่า เต็มไปด้วยความเคียดแค้นและความโกรธเคือง ตลอดทั้งวัน เปรมศักดิ์เอาแต่อยู่ในห้องอ่านหนังสือ ไม่ได้ลงมาเลย ด้านนอก ข่าวนั้นดังไปทั่วโลก ตอนแรกก็เป็นเรื่องที่เกิดเรื่องขึ้นกับบริษัทCA ตอนนี้ก็เป็นเรื่องของบริษัทธีร์อธิศ อดไม่ได้ที่จะทำให้ผู้คนสงสัย พวกเขาต่างเปิดโปงจุดอ่อนของกันและกัน ในโลกใบนี้ไม่ได้ขาดแคลนคนที่ฉลาดและเต็มไปด้วยจินตนาการหรอกนะ แน่นอน ก็มีคนสงสัยเหมือนกันว่าเป็นฝีมือของแฮกเกอร์ หันมาลงมือกับแต่ละบริษัท เพราะฉะนั้นตอนนี้บริษัทใหญ่ๆ ต่างๆ ต่างก็พากันหวาดหวั่นและวิตกกังวล ป้องกันตัวเองอย่างดี กลัวว่าคนต่อไปจะเป็นตัวเอง…… เหมือนบ้านหลังนี้ตัดขาดจากเรื่องทั้งหมดเหล่านี้ เปรมศักดิ์ดื่มเข้าไปเยอะมาก แม้แต่วันนี้ เขายังไม่ได้กินอะไรเลย ได้แต่ดื่มของพวกนี้ลงไปเปล่าๆ จันทนีขึ้นไปชั้นบน เดิมทีอยากจะไปเรียกให้เปรมศักดิ์กินอะไรสักหน่อย แล้วก็ปรึกษากันว่าควรจะแก้ไขยังไง แต่ว่าตอนนี้เขาเมามายอย่างโดดเดี่ยวเดียวดาย ก็ทำให้เธอรู้สึกปวดใจ“เปรม ลูกเป็นยังไงบ้าง?? ”ดวงตาของจันทนี ก็อดไม่ได้ที่จะมีน้ำตา เปรมศักดิ์ไม่ได้พูดอะไร ได้แต่ดื่มต่อ “เปรม……” “แม่ ผมไม่ได้เป็นอะไร! ” “จะไม่เป็นอะไรได้ยังไง? บริษัทธีร์อธิศคือเลือดเนื้อของลูก คิดว่าไม่แม่รู้หรือยังไง? หลายปีมานี้ เปรมศักดิ์ทุ่มเทแรงกายแรงใจให้บริษัทธีร์อธิศมากแค่ไหน เธอจะไม่เข้าใจได้ยังไง ออกจากบ้านตั้งแต่เช้ากลับมาอีกทีก็ค่ำ เมื่อไหร่ที่เห็นบริษัทธีร์อธิศได้รับผลประโยชน์ที่ดี ก็จะเห็นรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา…… ความจริงแล้ว สิ่งที่ทำให้เปรมศักดิ์ไม่พอใจมากที่สุดไม่ใช่เรื่องบริษัท แต่เพราะความจริงที่ว่าเขาแพ้พันเดช! เรื่องนี้ คือเรื่องที่เขารับไม่ได้มากที่สุด! “ทำไม ทำไมถึงเป็นแบบนี้!!! ”เปรมศักดิ์ตะคอกออกมาอย่างไม่พอใจ จันทนีปวดใจมาก “เปรม พวกเราไปยอมรับผิดกับพันเดชเถอะ บางทีเรื่องนี้อาจจะมีทางหนีทีไล่ได้ก็ได้นะ……” พอพูดว่ายอมรับผิด เปรมศักดิ์ก็ดวงตาเบิกกว้างทันที “ไม่! ” เขาปฏิเสธออกมาในทันที “ต่อให้ต้องตาย ผมก็ไม่มีวันยอมรับผิดกับมัน!!! ” นี่คือเรื่องที่เกี่ยวกับศักดิ์ศรีของตัวเอง มันสำคัญกว่าชีวิตของตัวเขาเองสะอีก แพ้ก็คือแพ้ เขาไม่ต้องการให้แม้แต่ศักดิ์ศรีของเขาก็พ่ายแพ้ไปด้วย “แต่ว่า มันก็เห็นได้ชัดอยู่ว่าลูกเป็นคนทำผิดก่อน! ” “ไม่ มันต่างหาก มันทำให้ผมกลายเป็นแบบนี้ ถ้าเกิดว่าไม่ใช่เพราะมัน ผมจะแต่งงานกับกชกรได้ยังไง จะทำร้ายเธอได้ยังไง แล้วจะหย่าได้ยังไง……”เรื่องทั้งหมดนี้ เปรมศักดิ์โทษพันเดช น้ำตาของจันทนีหยดลงมา “เรื่องนี้ เกี่ยวอะไรกับพันเดช? ” “แล้วไม่ใช่เพราะมันเหรอ? ก็เพราะมันนั่นแหละ ผมถึงต้องแต่งงานกับกชกร……” “เปรม ถ้าเกิดว่าลูกจะเกลียดใคร ก็เกลียดแม่เถอะ ตอนแรกแม่คิดว่ากชกรก็ไม่เลว ก็เลยให้พันเดชแนะนำให้……” พอพูดขึ้นมา เปรมศักดิ์ก็อึ้งไป ใบหน้าที่กำลังเมามาย มองหน้าจันทนี “แม่ แม่พูดอะไรน่ะ? ” “แม่ไม่ต้องพูดมั่วๆ เลย ผมรู้ว่าแม่อยากจะให้ผมไปยอมรับผิดกับมัน ผมไม่มีวันทำหรอก! ” “แม่ไม่ได้พูดมั่ว เรื่องนี้เป็นความตั้งใจของพ่อกับแม่จริงๆ เราแค่ไปฝากฝังพันเดช และเขาก็เลยช่วยแนะนำให้เท่านั้นเอง! ” หัวของเปรมศักดิ์ เริ่มไม่ค่อยชัดเจนเท่าไหร่แล้ว เขาบอกไม่ค่อยได้ว่า สรุปแล้วสิ่งที่จันทนีพูดคือเรื่องจริง หรือว่าโกหกเพียงเพื่อให้เขายอมถอย “ไม่ ผมไม่เชื่อ! ” เปรมศักดิ์เอาแต่ปฏิเสธ เขาไม่อยากเชื่อ “เปรม แม่ไม่รู้ว่าเรื่องนี้ทำให้ลูกไม่สบายใจ แต่ว่าตอนแรก……”จันทนีไม่ได้พูดต่อ “ถ้าเกิดว่าไม่เชื่อล่ะก็ ก็ไปถามพ่อของลูกได้เลย! ” ตอนแรก การันต์แค่เห็นว่าสายตาของเขาที่มองจิดาภานั้นไม่ปกติ ก็เลยมีความคิดนี้ แต่ว่าไม่คิดเลยว่า เรื่องในอดีต จะก่อให้เกิดเรื่องแบบวันนี้……เปรมศักดิ์ส่ายหน้า มองไปที่จันทนีอย่างแปลกประหลาด “ไม่ ผมไม่เชื่อ! ” เขาพูด ทันใดนั้นก็ลุกขึ้น เพราะว่าดื่มไปเยอะ ก็เลยล้มลงไปที่พื้นอย่างจนตรอก…… “เปรม……”จันทนีร้องออกมาด้วยความตกใจ และมองเขาอย่างเป็นทุกข์ “แม่ บอกผมมาสิ ว่ามันไม่ใช่แบบนี้ มันไม่ใช่……”เปรมศักดิ์พูด เขายอมที่จะพ่ายแพ้ในความยุ่งเหยิงนี้ มากกว่าที่จะยอมรับว่าเรื่องมันเป็นแบบนี้! จันทนีกอดเขาไว้ แล้วร้องไห้ออกมาด้วยความเจ็บปวด แต่ว่ามันคือความจริง “มันไม่ใช่แบบนี้ ไม่ใช่……”เปรมศักดิ์เอาแต่ส่ายหน้า พร้อมกับพึมพำออกมา ยังไงก็ต้องไม่ใช่แบบนี้……