หลงรักเมียเจ้าเล่ห์ - ตอนที่ 758 ประกาศล่วงหน้า
ตอนที่ 758 ประกาศล่วงหน้า
หลังจากได้ทะเบียนสำมะโนครัวแล้วก็ตรงไปที่สำนักทะเบียน
ในช่วงเวลาแห่งการรอคอย ใจของจิดาภายังคงกระสับกระส่ายอยู่บ้าง แต่มากกว่านั้นคือความสุข
ในขณะนี้เธอรู้สึกว่าถูกความสุขห้อมล้อม
ส่วนพันเดชก็ตั้งหน้าตั้งตารอ แม้ว่าจะเป็นเพียงใบๆ เดียว แต่มันก็เป็นการประกาศความสัมพันธ์ของเขากับจิดาภาผู้เป็นบุคคลที่ใกล้ชิดสนิทสนมที่สุดในโลก
ไม่ว่าจะเป็นเมื่อไหร่ คนที่สำคัญที่สุดของเขาก็คือเธอ !
มองไปที่จิดาภา พันเดชจึงเอ่ยปากพูด “คิดอะไรอยู่เหรอ ?”
จิดาภามองไปที่เขาแล้วส่ายหัว “ไม่มีอะไรหรอก !”
ขณะนั้นพันเดชก็ยื่นมือออกไปจับเธอไว้ “กุมมือของท่าน อยู่เคียงข้างจนแก่เฒ่า !”
จิดาภาเองก็นึกไม่ถึงเลยว่าพันเดชจะพูดคำพูดโบราณนี้ออกมา จึงตกตะลึงไปในทันที
แต่ไม่ต้องสงสัยเลยว่าประโยคนี้อาจจะเป็นประโยคที่สวยที่สุดในโลก กุมมือของท่าน อยู่เคียงข้างจนแก่เฒ่า
ในที่สุดก็ถึงจิดาภากับพันเดชแล้ว ทั้งสองคนจึงเดินเข้าไป แล้วนั่งเคียงข้างกัน
เอาเอกสารยื่นให้คนประทับตรา หลังจากเปิดดูแล้วก็เลิกคิ้วแล้วมองไปที่พวกเขา “เคยแต่งงานมาแล้ว ?”
“ครับ !”
ทั้งสองคนก็พยักหน้าพร้อมเพรียงกัน
“ขอถามหน่อยนะครับว่าพวกคุณแต่งงานด้วยเจตจำนงเสรีของคุณเองหรือเปล่า ?”
คำพูดนี้ทำให้พันเดชไม่พอใจอยู่บ้าง “ไม่เช่นนั้นล่ะ ?” เขาถามกลับ ตอนนี้เขากำลังอารมณ์ดี กลับมาถูกคำพูดของเขาทำให้ไม่พอใจมาก ความจริงแล้วนี่เป็นนิสัยทางอาชีพของเขาที่จะถามคำถามแบบนี้
ขณะนั้นคนที่ทำใบรับรองก็ตกตะลึงเล็กน้อย
จิดาภาจึงรีบพยักหน้าแล้วเอ่ยปากพูด “ใช่ค่ะ !”
คนคนนั้นเห็นรูปร่างหน้าตาของพันเดชแล้ว ถ้าไม่ร่ำรวยก็มีอำนาจ จึงไม่ได้พูดอะไร ดูแล้วว่าไม่มีปัญหาอะไร จึงจัดการให้แล้ว
“ขอให้ทั้งสองท่านแต่งงานกันอย่างมีความสุขนะครับ !” เขายังคงพูดตามรูปแบบ
“ขอบคุณค่ะ !” จิดาภาเอ่ยปากพูด
ส่วนพันเดชก็หึอย่างเยือกเย็น แล้วพาจิดาภาออกไป
หลังจากออกไปแล้ว พันเดชก็มองไปที่ทะเบียนสมรส ทันใดนั้นก็รู้สึกมีความบ้าบิ่นขึ้นมา “พี่คนโสดผู้ร่ำรวยกลายเป็นคนโสดที่แต่งงานแล้วสินะ !”
“ว่าไง ? ไม่ชอบเหรอ ? ตรงนั้นทำการหย่า สามารถเข้าไปได้ตลอดเวลา ก็ไม่กี่นาทีหรอกน่า !” จิดาภาพูดด้วยรอยยิ้มเมื่อได้ยินสิ่งนี้พันเดชก็หันกลับแล้วสวมกอดจิดาภาไว้ “จิดาภา แม้แต่ฝันก็อย่าคิด ชีวิตนี้ผมก็จะไม่เดินเข้าไปประตูนั้นกับคุณหรอก !”จิดาภามองไปที่เขาแล้วยิ้มขึ้นพันเดชเองก็ยังไม่สามารถหยุดความตื่นเต้นได้ มองไปที่จิดาภา โน้มตัวลงแล้วจูบไปที่ริมฝีปากของเธอทำเรื่องแบบนี้อยู่ที่ประตูของสำนักงานทะเบียน คนที่เดินผ่านไปมาก็เต็มไปด้วยสายตาที่อวยพรการแต่งงานก็คือการใช้ชีวิตอีกแบบหนึ่ง แล้วก็เป็นจุดเริ่มต้นชีวิตใหม่……ในรถพันเดชมองไปที่เธอ “เรื่องแต่งงานก็ให้ผมจัดการทั้งหมดเป็นไง ?” พันเดชถามเมื่อได้ยินสิ่งนี้จิดาภาก็ยิ้มแล้วพยักหน้า ยังไงก็ตามในตอนนี้มีใจที่อยากจะช่วยแต่ก็ไม่สามารถช่วยได้ ดังนั้นยกให้พันเดชไปทำมันยังจะดีกว่าเห็นจิดาภาพยักหน้า พันเดชก็มีความสุขแล้วจับมือของเธอ สายตาอันลึกซึ้งมองไปที่เธอ “คุณวางใจได้นะ ผมเคยบอกแล้วว่าจะให้การแต่งงานของคุณไม่เหมือนใคร จะต้องทำให้ได้อย่างแน่นอน !”จิดาภาก็ยังคงพยักหน้าด้วยรอยยิ้มสำหรับจิดาภาแล้ว อะไรที่ไม่เหมือนใครพวกนั้นเธอไม่ได้สนใจ มีเพียงแต่พวกเขาก็เพียงพอแล้วอบอุ่นและเรียบง่ายก็พอแล้ว แต่ในความเป็นจริงแล้วผู้ชายที่เธอพบเจอนี้ไม่ธรรมดา ดังนั้นจึงเป็นไปไม่ได้ที่จะใช้ชีวิตอย่างราบเรียบเขาต้องการมอบทุกสิ่งทุกอย่างให้จิดาภาข่าวที่จิดาภากับพันเดชจะแต่งงานกันแพร่กระจายออกไปอย่างรวดเร็ว ตระกูลฐิตานันท์ คุณหญิงภารดี และคุณยายตระกูลฐิตานันท์ รวมถึงวรชิตต่างก็มีความสุขมากวันนี้ พวกเขารอมาตั้งนานแล้ว ตอนนี้จิดาภาก็ตั้งท้องแล้ว ยิ่งจะเลื่อนไปได้อีกไม่นาน แต่พวกเขาสองคนไม่มีท่าทางกังวลอยู่เสมอ จึงทำให้ผู้ปกครองเหล่านี้ของพวกเขาไม่สามารถที่จะไปเร่งเร้าได้หญิงชราแสดงออกอย่างมีความสุขที่สุด “อุ๊ย ในที่สุดเด็กดื้อคนนี้ก็รู้แจ้งแล้ว รู้จักแต่งภรรยามาบ้านแล้วสินะ !”จิดาภายิ้มแล้วพยักหน้า“ตอนนี้หนูก็ตั้งท้องแล้ว ถ้าจะไม่แต่งงาน เดี๋ยวก็ต้องแต่งงานตอนท้องโตเลยนะ !” หญิงชราพูดว่าในที่สุดก็รอจนถึงเรื่องนี้แล้ว“ใช่ค่ะ ดังนั้นก็เลยตัดสินใจจะแต่งงาน !” จิดาภาพูดด้วยรอยยิ้ม“ควรจะแต่งมาตั้งนานแล้ว แม้ว่าเด็กดื้อนี่จะเกเรไปหน่อย แต่ก็สามารถมองออกได้ว่าตอนนี้เขาจริงจังกับหนู จิ เขาจะดีกับหนูอย่างแน่นอน ถ้าเขาไม่ดีกับหนู ย่าก็จะไม่ปล่อยเขาอย่างแน่นอน !” คุณยายฐิตานันท์พูดจิดาภายิ้มแล้วพยักหน้า “ค่ะคุณย่า ถ้างั้นคุณอย่าลืมอยู่ข้างฉันนะคะ !”“วางใจได้เลยจ้ะ ย่าก็จะอยู่ข้างหนูนั่นแหละ !” มองเห็นพวกเขาพูดเสริมกัน พันเดชก็ทนไม่ได้ที่จะเอ่ยปากพูด“โหย ผมไม่รู้เลยนะเนี่ย ว่าผมเป็นลูกแท้ๆ หรือเปล่า !”“คุณไม่ใช่ จิต่างหากที่ใช่ !” หญิงชราก็ตอบสนองไปจากนั้นทุกคนที่อยู่ในห้องก็เริ่มหัวเราะ ขณะนั้นวรชิตที่อยู่ในห้องก็มองไปที่พวกเขา “พวกคุณตัดสินใจเรื่องวันหรือยัง ?”“วันที่เก้าเดือนหน้าครับ !” พันเดชพูดเมื่อได้ยินสิ่งนี้พวกเขาต่างก็พากันตกตะลึงเล็กน้อย “นั่นมันจะรีบร้อนเกินไปไหม ?” “ตอนนี้จิท้องแล้ว ท้องอาจจะโตขึ้นเรื่อยๆ ดังนั้นล่วงหน้าได้แต่ย้อนหลังไม่ได้เลยครับ !”“ฉันว่าคุณน่าจะกลัวจิหนีไป เลยรีบแต่งขนาดนี้แล้วละมั้ง !” หญิงชราพูดออกมาลอยๆ “คุณย่าครับ พวกผมจดทะเบียนแล้ว เธอไม่สามารถหนีไปได้ตลอดชีวิตหรอกครับ !” พันเดชพูดอย่างภาคภูมิใจหญิงชราส่งสายตาขวางให้เขา แม้จะเป็นแบบนั้นก็เถอะยังไม่สามารถอดกลั้นรอยยิ้มที่มุมปากไว้ได้ในตอนนี้ จิดาภาก็เอ่ยปากพูดขึ้น “นั่นก็อาจจะไม่แน่ ถ้าวันไหนฉันหายตัวไป คุณจะหาฉันเจอเหรอ ?”เมื่อพูดถึงสิ่งนี้พันเดชก็ตกตะลึงเล็กน้อย จึงรีบลุกขึ้นเดินไปหาเธอแล้วนั่งอยู่ข้างๆ เธอ “คุณกล้า ! ถ้าคุณกล้าหนีผมก็จะตามคุณไปถึงสุดหล้าฟ้าเขียว จะต้องหาคุณให้เจอให้ได้ ถ้าไม่เจอจริงๆ ผมก็จะไปฟ้องว่าคุณหลอกแต่งงาน ยังไงก็ตาม ผมก็จะพยายามทุกวิถีทางเพื่อเสาะหาคุณ !” พันเดชมองไปที่เธอแล้วพูดคำต่อคำในตอนนี้จิดาภาจำเป็นต้องพูดกับพันเดชหนึ่งคำ “คุณมันแน่ !”วิธีแบบนี้ยังคิดออกมาได้ จิดาภาทำได้แค่คารวะจิดาภายิ้ม “คุณพันเดช ฉันแค่ล้อเล่นน้า ไม่ต้องจริงจังขนาดนั้นน้า !”พันเดชก็แค่ยิ้มเยาะ “ดังนั้นทางที่ดีที่สุดคือคุณควรล้มเลิกความคิดและจิตใจแบบนี้ แค่ล้อเล่นก็อย่าให้มี เพราะชีวิตนี้คุณต้องเป็นของผมอย่างแน่นอน !”จิดาภามองไปที่เขา ทุกครั้งที่เขาพูดสิ่งเหล่านี้ จิดาภาจะรู้สึกมีความสุขมาก เพราะนี่ไม่ใช่คำพูดที่หวานซึ้ง แต่เป็นสิ่งที่พันเดชใส่ใจเธอทั้งสิ้นเมื่อเห็นหนุ่มสาวคู่รักสองคนจีบกัน คุณหญิงภารดีก็เอ่ยปากพูดขึ้น “เอาล่ะ ถ้าจะแต่งงานก็ต้องดูฤกษ์ให้ดีๆ เรื่องนี้ฉันจะคุยกับคุณย่า พันเดช ช่วงนี้คุณก็จัดเตรียมเรื่องแต่งงานเลยนะ พวกคุณว่างไง ?” คุณหญิงภารดีถามจิดาภากับพันเดชไม่มีความคิดเห็นอะไรพันเดชพยักหน้า “ครับ !”“งั้นก็ตกลงกันตามนี้เลยนะ ใช่แล้วจิ สักวันก็โทรชวนพ่อแม่ของหนูออกมาทานข้าวด้วยกันนะ คุยกันบ้าง !”จิดาภาพยักหน้า “ค่ะ พอดีพวกหนูจะไปที่นั่น เดี๋ยวก็จะบอกพวกเขาค่ะ !”“จ้ะ !”หลังจากคุยกันแล้ว จิดาภากับพันเดชก็ไปตระกูลสวันนีย์อีก หลังจากที่รู้เรื่องนี้แล้ว จันทนีกับการันต์ก็แปลกใจอยู่บ้าง แต่ที่มากไปกว่านั้นคือรู้สึกดีใจแทนจิดาภา เมื่อก่อนพวกเขามองพันเดชไม่ค่อยดี แต่เมื่อผ่านช่วงเวลานั้นมาแล้วก็มีความเปลี่ยนแปลงไปบ้าง หากจิดาภาจะเลือก พวกเขาก็เคารพอย่างแน่นอน“จิ ที่เธอว่าคือเธอท้องแล้ว ?” กชกรมองไปที่จิดาภาแล้วถามขึ้นอย่างแปลกใจมากจิดาภานั่งอยู่ตรงนั้นในชุดลำลอง ใบหน้าที่ขาวใสไม่ได้แต่งแต้มอะไรสักอย่าง แต่รอยยิ้มที่ไม่แยแสนั้นทำให้เธอดูฉลาดและสง่างามจันทนีกับการันต์ก็แปลกใจอยู่บ้าง สิ่งนี้พวกเขาเองก็ไม่ได้นึกถึง ก็แค่เห็นว่าจิดาภาต่างไปอยู่บ้าง แต่ก็พูดไม่ออกว่าต่างกันตรงไหน ความจริงแล้วมันเป็นแบบนี้นี่เองเธอพยักหน้า “ค่ะ ที่ไม่ได้บอกเมื่อก่อนคือยังไม่รู้ว่าจะพูดยังไงค่ะ แต่ตอนนี้ยังไงก็ต้องบอกแล้วสิ !”กชกรดูประหลาดใจมาก จึงตรงไปนั่งฝั่งจิดาภา “มองไม่ออกจริงๆ นะ แค่รู้สึกว่าเธอดูแตกต่างไปสักที่ แต่ก็พูดไม่ออกว่าต่างกันตรงไหน !”จิดาภายิ้มอ่อนๆ แล้วหันหัวมองไปที่จันทนีกับการันต์ “พ่อคะแม่คะ หนูไม่ได้ตั้งใจนะคะ พวกคุณอย่าโกรธนะ !”ความประหลาดใจมากกว่าความโกรธซะอีกพวกเขาจะโกรธได้ยังไงล่ะ จันทนีเดินไปฝั่งจิดาภา แล้วนั่งอยู่อีกด้านหนึ่งของเธอ “ไม่แปลกใจเลยที่ฉันเห็นหนูมีเปลี่ยนไป แต่นึกไม่ถึงเลยว่าจะเป็นแบบนี้ ร่างกายของหนูเป็นยังไงบ้าง ? คุณหมอบอกว่าช่วงสามเดือนแรกมันสำคัญมาก อย่าหักโหมเกินไป !”จิดาภาพยักหน้า “ฉันรู้แล้วค่ะ ตอนแรกยังไม่คงที่ ฉันกลัวว่าเขาจะไม่อยู่ด้วย ดังนั้นจึงไม่ได้บอกพวกคุณ แต่ตอนนี้ไม่มีปัญหาอะไรแล้วค่ะ วันนั้นไปตรวจ คุณหมอบอกว่าสุขภาพดีมาก !”เมื่อได้ยินจิดาภาพูดขั้นตอนนี้ แม้แต่พันเดชที่อยู่ข้างๆ ก็พลอยเป็นห่วงไปด้วย ดังนั้นที่จิดาภาไม่ยอมพูดตั้งแต่แรกก็เพราะสิ่งนี้จันทนีเองก็พลอยเป็นห่วง “หนูก็เป็นเด็กแบบนี้แหละ มีเรื่องอะไรก็แบกไว้แต่คนเดียว การที่หนูทำแบบนี้จะเป็นห่วงมากแค่ไหน !”จิดาภาก็ขอบคุณจันทนีจากใจ รู้ว่าเธอไม่ใช่ลูกสาวแท้ๆ ของเขา แต่ก็ยังดีกับเธอเหมือนลูกแท้ๆ เลย บุญคุณนี้ทั้งชีวิตจิดาภาก็ไม่สามารถทดแทนได้ในใจยังถือว่าจันทนีเป็นเหมือนแม่แท้ๆ ของตัวเอง ขณะนั้นพันเดชที่อยู่ข้างๆ ก็เอ่ยปากพูดขึ้น “พวกคุณวางใจได้นะครับ ผมจะดูแลเธอเป็นอย่างดีแน่นอน จะไม่ให้เธอได้รับบาดเจ็บสักนิดเดียว !”คำพูดของพันเดชได้ดึงเรื่องกลับมาให้ถูกทาง จันทนีกับการันต์จึงมองไปที่เขา การันต์เอ่ยปากพูดขึ้น “พันเดช คำพูดของคุณวันนี้ พวกเราทั้งหมดก็ได้ยินหมดแล้วนะ ถ้าวันไหนคุณไม่จริงจังกับจิ ผมก็ไม่ปล่อยคุณนะ !”