หลงรักเมียเจ้าเล่ห์ - ตอนที่ 737 ฌัลล์ควบคุมสติไม่ได้
ตอนที่ 737 ฌัลล์ควบคุมสติไม่ได้
คำพูดนี้กลับทำให้ฌัลล์รู้สึกสนใจขึ้นมา “อ๋อ? งั้นว่ามาสิ!”
“ทุกคนล้วนมีเรื่องลำบากใจที่ยากจะพูดระบายออกมา ผมเชื่อมั่นว่า คุณฌัลล์ก็มี!” พันเดชพูดขึ้น
“คุณอยากจะพูดอะไร?”
“ผมไม่ได้ทำเรื่องอะไรผิดต่อหล่อน ตอนนี้ผมแค่อยากรู้ว่า หล่อนอยู่ที่ไหน สุขภาพเป็นอย่างไร เรื่องแค่นี้ ผมเชื่อว่าคงไม่มากเกินไป!”
ฌัลล์ยักคิ้ว “ไม่มากเกินไป แต่ยังไงผมก็จะไม่บอกคุณ”
พันเดชขมวดคิ้ว
“นี่เป็นสิ่งที่หล่อนเลือก ผมต้องเคารพหล่อน!” ฌัลล์พูดขึ้น
สีหน้าของพันเดชเริ่มไม่สบอารมณ์ มองหน้าเขาถามขึ้น “หล่อนคิดเช่นนี้งั้นเหรอ?”
“หล่อนแค่อยากพักผ่อนสักสองวัน ผ่อนคลายอารมณ์ เพื่อรักษาเด็กไว้เท่านั้น!”
รักษาเด็กไว้…
คำพูดนี้ ทิ่มแทงหัวใจของพันเดชเสียเหลือเกิน
“พันเดช ถ้าคุณทำให้ผู้หญิงคนหนึ่ง และเป็นผู้หญิงที่ตั้งท้องลูกของคุณต้องเป็นลมล้มพับนอกบ้านติดกันถึงสองครั้ง ยังไม่รู้สึกสำนึก เป็นเช่นนี้ คุณรู้สึกว่าตัวเองทำหน้าที่ได้ดีแล้วงั้นเหรอ?” ฌัลล์จ้องหน้าเขาถามขึ้น
พันเดชเงยหน้าขึ้นมา มองหน้าเขาด้วยความตกใจ
“บังเอิญว่าทั้งสองครั้งนี้ ผมเป็นคนช่วยหล่อน!” สีหน้าของพันเดชเริ่มแย่ลง “จิดาภาเป็นคนยังไง คุณคงเข้าใจดี หล่อนไม่เคยพูดตำหนิว่ากล่าวคุณให้ผมฟังเลยสักนิด แต่ตอนนี้หล่อนขอพักผ่อนเพียงสองวัน คุณก็ควรเคารพการตัดสินใจของหล่อนด้วยเช่นกัน” ฌัลล์กล่าว พันเดชมองไปที่ฌัลล์ ท้ายสุดพยักหน้าลง “ผมเข้าใจแล้ว!” “ผมให้เวลาหล่อนพักผ่อน แต่คงไม่นานเกินไป!” พันเดชตอบกลับ ฌัลล์ยิ้ม พลางจิบชา “เรื่องนี้ คงต้องรอดูต่อไปว่าหล่อนจะทำยังไง!” หลังจากที่ทั้งสองคุยกันอยู่เป็นเวลานาน ฌัลล์ลุกขึ้น “ในเมื่อไม่มีเรื่องอะไรแล้ว ผมขอตัวก่อนนะ!” พันเดชยังนั่งอยู่ที่เดิม มองดูฌัลล์เดินออกไป พูดขึ้น “คุณฌัลล์ คุณรู้จักคัมภีร์งั้นรึ?” เมื่อได้ยินชื่อนี้ ฝีเท้าของฌัลล์หยุดลงทันที หันหลังกลับมา มองตรงไปที่พันเดช “นายจะพูดอะไร?” พันเดชนั่งอยู่ที่เดิม มองท่าทีของเขา เย้ยมุมปากขึ้น “ไม่มีอะไร แค่ถามดูเฉยๆ!” ถามเฉยๆ? เขาถามเฉยๆที่ไหนกัน นี่ตั้งใจถามกันอย่างเห็นได้ชัด ฌัลล์เริ่มกระวนกระวายใจ หันหลังไปมองเขา “คุณไปรู้อะไรมา?” เขารีบถามขึ้น พันเดชยิ้มอย่างไม่สนใจ “ผมรู้ไม่เยอะหรอก นิดหน่อยเท่านั้น!” “ฉัตรชัยอยู่ที่ไหน? คุณรู้ว่าหล่อนอยู่ที่ไหนใช่ไหม?” ฌัลล์พูดออกมาอย่างเก็บอาการไว้ไม่อยู่ ตามหามานานหลายปี แต่ชื่อนี้กลับออกมาจากคนที่ไม่เกี่ยวข้องด้วย ทำให้เขารู้สึกมีความหวังขึ้นมา เท่าทีพันเดชจำได้ ฌัลล์เป็นคนที่เก็บอารมณ์เก่ง ไม่ค่อยเห็นเขาเสียอาการเช่นนี้มาก่อน ฉัตรชัย? ขมวดคิ้วขึ้น ฉัตรชัยคือใคร? ตอนนั้นเอง เขาคิดถึงคำพูดที่วรชิตเคยพูดกับเขาว่าภรรยาของคัมภีร์รู้จักกับฌัลล์ ผู้หญิงคนนั้นก็คือฉัตรชัย? คิดไม่ถึงเลยว่า เขาจะได้ข่าวคราวของหล่อนในช่วงเวลาเช่นนี้ จากนั้น พันเดชกวาดสายตามองไปที่เขา สีหน้าตึง เลิกคิ้วขึ้น “คุณคิดว่าไงล่ะ?” ฌัลล์มองพันเดชด้วยสายตาอันเย็นชา ครุ่นคิดอยู่นาน จึงทำให้ตัวเองใจเย็นลง พันเดชอายุรุ่นราวคราวเดียวกับหล่อน คงเป็นไปไม่ได้! พันเดชฉลาดไหวพริบดี เขารู้มาโดยตลอด บังเอิญพลั้งปากพูดจับทางเขาถูก แต่สำหรับเขาแล้ว ฌัลล์ยังคงเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง “แล้วคุณจะเอายังไง?” “แลกเปลี่ยน!” “พันเดช คุณคิดว่าผมจะเชื่อที่คุณพูดมางั้นเหรอ?” ฌัลล์ถามขึ้นด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น ตลอดหลายปีที่ผ่านมา เขาใช้คนมากมายไปสืบหาข่าวคราวของหล่อน แต่สุดท้ายกลับไม่พบอะไร เขาไม่เชื่อว่าพันเดชจะรู้เรื่องหล่อน “จะเชื่อหรือไม่เชื่อ ผมไม่บังคับคุณ แต่ถ้าคุณอยากรู้เรื่องคัมภีร์ คงลำบาก!” เขาพูดพลางลุกขึ้นยืนตรงหน้าฌัลล์ ยืดตัวตรง ท่าทางมั่นใจโอหัง ฌัลล์ไม่พูดอะไรต่อ จ้องเขาด้วยสายตานิ่งขรึม “ในเมื่อลำบากนัก ผมไม่รู้ก็ได้ แต่ถ้าคุณอยากรู้เรื่องจิดาภา คงลำบากเช่นกัน!” ฌัลล์มองเขาด้วยสายตาเชือดเฉือน จากนั้นหันหลังเดินกลับออกไป พันเดชยังคงยืนอยู่ที่เดิม มองฌัลล์เดินออกไป ยิ้มเย้ยขึ้น ไอ้แก่นี่ เหมือนที่คนอื่นเขาเลื่องลือไว้เสียจริง เอาใจยาก! แต่ตอนนั้นเองเขากลับรู้สึกว่า อย่างน้อยตอนนี้จิดาภาก็ปลอดภัยแล้ว จากคำพูดของฌัลล์ ทำให้เขารู้สึกได้ว่าจิดาภาถูกปกป้องดูแลอย่างดีทุกด้าน และจิดาภาเคยช่วยเขาไว้ และเขายังช่วยหล่อนอีกสองครั้งติด ต้องดูแลหล่อนเป็นอย่างดีแน่นอน เมื่อคิดเช่นนี้ ความไม่สบายใจของเขาก็รู้สึกดีขึ้นมาบ้างเล็กน้อย เพียงแต่ ฌัลล์จะดูแลจิดาภาดีเกินไปรึเปล่า? เห็นได้ชัดว่า ตอนที่เขาพูดถึงคัมภีร์ เขาดูตกใจมาก เรื่องนี้คงสำคัญสำหรับเขามาก เพียงแค่ เขาเลือกที่จะปกปิดที่อยู่ของจิดาภาไว้ เรื่องนี้ทำให้เขารู้สึกไม่เข้าใจจริงๆ แต่ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เขาจะต้องหาจิดาภาให้เจอ และอธิบายให้หล่อนฟัง อีกทั้ง จะสารภาพเรื่องทั้งหมด….