หลงรักเมียเจ้าเล่ห์ - ตอนที่ 656 เกิดเรื่องขึ้นกับเบเบ้แล้ว

ตอนที่ 656 เกิดเรื่องขึ้นกับเบเบ้แล้ว

“ลีโอ……” เบเบ้รู้สึกน้อยใจ น้ำตาจึงไหลลงมาอย่างไม่รู้ตัว

“ผมอยู่นี่ !” สงชัยเอ่ยปากพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน พลางปลอบเธอ

แต่เบเบ้ก็ยื่นมือออกไปกอดเขา “ฉันกลัวมาก คนที่นี่มันน่ากลัวมากเลย !” เบเบ้ร้องไห้

สงชัยตกตะลึง จากนั้นก็ปล่อยให้เธอกอดตามอำเภอใจ “ไม่ต้องกลัวนะ ผมอยู่นี่แล้ว !” รู้ว่าเธอหวาดกลัวจึงปลอบเธอ

ไม่ใช่มีคนบอกว่าเมื่อผู้หญิงคนหนึ่งอยู่ในตอนที่เศร้าที่สุดและกลัวที่สุด แล้วเห็นคนที่ชอบ นั่นเป็นการพึ่งพาแบบหนึ่ง และยังมีความรู้สึกปลอดภัยแบบหนึ่งอย่างไร้เหตุผล

แม้ว่าผู้ชายคนนี้จะไม่รักตัวเองก็ตาม เธอก็รู้สึกได้ว่าปลอดภัยมาก

ตอนนี้เบเบ้ก็เป็นแบบนี้แหละ

กอดสงชัยแล้วเบเบ้ก็ระบายความน้อยใจและความหวาดกลัวของเธออย่างเต็มที่

สงชัยปลอบเธออยู่ตลอด สงชัยที่เป็นแบบนี้ เอลล่าไม่เคยเจอมาก่อน ในความเป็นจริงเขาก็รู้จักอ่อนโยนเช่นกัน

จนกระทั่งเบเบ้ร้องจนอิ่ม สงชัยก็มองไปที่เธอ “บอกผมหน่อยสิว่าเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้น ?”

จากนั้นเบเบ้ก็ค่อยๆ ปล่อยสงชัย “เมื่อวานมีผู้ชายคนหนึ่งบังคับให้ฉันไปด้วย ฉันบอกว่าไม่เอา แต่เขายังจะมาลากฉัน แล้วยังมาลวนลามฉันด้วย……” พูดจบเบเบ้ก็พูดต่อไปไม่ได้แล้ว ตราบใดที่นึกถึงก็ยิ่งเสียใจมากขึ้นไปอีก

“เอาล่ะ ไม่ต้องพูดแล้ว ผมรู้แล้ว !” สงชัยเอ่ยปากพูดขึ้น

เบเบ้ส่ายหัวแล้วมองไปที่ลีโอ “ฉันไม่ได้ถูกเขาสัมผัส ฉันไม่ได้……” เธอพยายามที่จะพิสูจน์ว่าเธอบริสุทธิ์อยู่

เมื่อนึกถึงสิ่งนี้สงชัยก็ชะงักอยู่ชั่วขณะ นึกไม่ถึงเลยว่าถึงตอนนี้เธอยังคงคิดสิ่งนี้อยู่ “ผมรู้ ผมเชื่อคุณ ที่หน้าผากของคุณยังมีบาดแผล ต้องพักผ่อนให้ดีๆ !” สงชัยพูด เบเบ้มองไปที่เขา “ลีโอ ฉันจะไม่ไปหาเธออีกแล้ว คุณอย่าโกรธอีกเลยได้ไหม ?” สงชัย “……” เขาพยักหน้า ในตอนนี้เบเบ้รู้สึกปลอดภัยและมั่นคงขึ้นมา แล้วพยายามยิ้มออกมา สงชัยลุกขึ้นแล้วมองไปที่เอลล่า “คุณดูเขานะ ผมจะออกไปนิดหน่อย !” ขณะที่เขากำลังจะไป แต่เบเบ้ก็จับเขาไว้ “คุณจะไปไหน ?” เห็นเบเบ้จับมือของตัวเอง สงชัยจึงเอ่ยปากพูดขึ้น “ผมไปเรียกคุณหมอ !” คำพูดนี้เพิ่งจบไป เบเบ้ก็ยื่นมือออกมาจับที่หัวกะทันหัน เห็นการกระทำของเธอ สงชัยจึงขมวดคิ้วขึ้น “คุณเป็นอะไรเหรอ ?” “ลีโอ ฉันปวดหัวมาก……” เบเบ้พยายามอดทนไว้ แต่เป็นเพราะความเจ็บปวดจึงทำให้ทั้งตัวบีบรวมกัน สงชัยเห็นแบบนี้จึงมองไปที่เอลล่า “ไปเรียกคุณหมอ !” เอลล่ารีบพยักหน้าแล้วหันหลังออกไปหาคุณหมอ ไม่ถึงหนึ่งนาทีคุณหมอก็เข้ามา แล้วตรวจให้กับเบเบ้ เห็นเธอปวดหัวจนไม่สามารถทนได้ จึงฉีดยาแก้ปวดให้กับเบเบ้ เห็น เบเบ้ค่อยๆ เงียบลง ไม่ได้มีท่าทีเจ็บปวดแบบเมื่อกี้ สงชัยจึงมองไปที่คุณหมอ “เกิดอะไรขึ้นเหรอครับ ?” “อาจเป็นเพราะกระแทกอะไรบางอย่าง ดังนั้นก็เลยเกิดภาวะแบบนี้ แต่ก็ต้องรอการตรวจสอบรายละเอียดถึงจะรู้ !” “ครับ รีบเตรียมการตรวจสอบนะครับ !” คุณหมอพยักหน้า แล้วออกไปเตรียม สงชัยมองไปที่ เบเบ้ “คุณเป็นยังไงบ้าง ?” เบเบ้ส่ายหัว “ฉันไม่เป็นไร ไม่เจ็บหรอก คุณไม่ต้องห่วง……” “เดี๋ยวคุณหมอจะช่วยตรวจสอบให้คุณอย่างละเอียด ไม่เป็นไรนะ ไม่ต้องห่วง !” สงชัยพูด เบเบ้พยักหน้า ในขณะเดียวกัน เอลล่าก็มองไปที่เบเบ้ “คุณผู้หญิง ขอโทษนะคะที่ฉันไม่ได้ปกป้องคุณให้ดี !” เบเบ้หันหัวมองไปที่เอลล่าด้วยสีหน้าขาวซีด จากนั้นเธอก็ส่ายหัว “ไม่เกี่ยวกับเธอหรอกจ้ะ เป็นเพราะฉันเองที่เอาแต่ใจ เธอไม่ต้องโทษตัวเองนะ !” “คุณผู้หญิง……” “เอาล่ะ ฉันไม่เป็นอะไรจริงๆ ไม่ใช่ตอนนี้ฉันก็อยู่ดีๆ เหรอ ?” เบเบ้พูด เอลล่ายืนอยู่ตรงนั้นแล้วมองไปที่เบเบ้ จากนั้นก็ก้มหัวลงอย่างละอาย อีกหนึ่งชั่วโมงต่อมา เบเบ้ก็ไปตรวจ ส่วนสงชัยก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา “ทะเบียนรถ 3569 !” พูดจบสงชัยก็วางสายโทรศัพท์ไป หลังจากเบเบ้ตรวจเสร็จเรียบร้อย เพิ่งเข้าไปในห้องผู้ป่วยก็พลันเห็นตำรวจคุยกับสงชัยอยู่ “สำหรับเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนขอโทษจริงๆ นะครับ แล้วก็ขอบคุณคุณสงชัยที่แจ้งเบาะแสนะครับ ตอนนี้จับคนได้แล้ว แล้วหวังว่าเบเบ้小姐จะไม่เป็นอะไรนะครับ !” สงชัยพยักหน้า “จับได้ก็ดีแล้วครับ !” พูดไม่กี่ประโยคคนก็ออกไป เบเบ้กลับมายังห้องผู้ป่วย “ลีโอ เกิดอะไรขึ้นเหรอ ?” เห็นเบเบ้ออกมา สงชัยก็เดินไปแล้วเอ่ยปากพูดขึ้น “จับคนเมื่อวานได้แล้ว !” เมื่อได้ยินสิ่งนี้ เบเบ้ก็ตกตะลึง “จับได้แล้ว ?” “อืม !” สงชัยพยักหน้า เอลล่าก็ถามขึ้นอย่างแปลกใจอยู่ด้านข้าง “จับได้ยังไงคะเนี่ย ? คนเยอะขนาดนี้ ไปหาได้ยังไง ?” “คนหนีได้แต่รถหนีไม่ได้นะ !” เมื่อเห็นพวกเขาในตอนนั้น สงชัยก็จำทะเบียนรถที่อยู่ข้างหน้าไว้ในใจแล้ว ได้ยินสิ่งนี้เบเบ้จึงยิ้มขึ้นมา “ลีโอ คุณเก่งมากเลยนะ อยู่ในสถานการณ์ฉุกเฉินขนาดนี้ ยังสามารถจำได้ !” เบเบ้รู้ว่าสงชัยมีความสามารถจำรูปภาพได้ แต่ก็ยังรู้สึกภาคภูมิในตัวผู้ชายคนนี้จากใจ สงชัยยิ้มขึ้น แต่ไม่ได้คิดอะไรมากเกี่ยวกับเรื่องนี้ แล้วมองไปที่เธอ “ผลการตรวจเป็นยังไงบ้าง ?” “หมอบอกว่าผลจะออกอีกภายในสองชั่วโมง !” เมื่อได้ยินสิ่งนี้สงชัยก็พยักหน้า