หลงรักเมียเจ้าเล่ห์ - ตอนที่ 524 รู้สึกเหมือนเกิดกับตัวเอง（1）

ตอนที่ 524 รู้สึกเหมือนเกิดกับตัวเอง（1）

จิดาภาขมวดคิ้ว "เป็นอะไรไป? ไปรยา?"

"ฉันปวดท้องมากเลย……" ไปรยากุมท้องตัวเองเอาไว้ ป้าแม่มที่เห็นเหตุการณ์ จึงรีบเดินเข้าหา "เป็นอะไรไปจ๊ะ? ทำไมอยู่ดีๆถึงปวดท้อง?"

"หนูเองก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะ ป้าแม่มคะ หนูปวดมากเลย ปวดมากเลยค่ะ……"

"ป่ะ น้าพาเราไปหาหมอ！”ขณะที่พูดนั้น ป้าแม่มก็พาไปรยาเดินออกไป

จิดาภาที่กำลังจะเดินตามไปนั้น ทันใดนั้นเองไปรยาก็จับมือของเธอเอาไว้

จิดาภาก้มหน้าลงมองเธอ เวลานี้ เห็นไปรยาส่งสายตามาให้ จิดาภาจึงเข้าใจในทันที

เธอพยักหน้ากลับ

"ป้าแม่มคะ หนูปวดมากเลย……" ไปรยายาพูดไปด้วย ขณะที่ป้าแม่มกำลังพยุงตัวเธอเดินออกไป

จิดาภายืนอยู่ด้านใน มองดูท่าทางของไปรยา อดไม่ได้ที่จะหัวเราะขึ้นมา

เรื่องแบบนี้ มีแต่ไปรยาเท่านั้นที่คิดได้มองดูพวกเขาเดินออกไป ด้านในห้องไม่มีใครแล้ว จิดาภาจึงรีบหาเอกสารบนโต๊ะ ประจวบเหมาะ ตุลยาพึ่งทำแท้งเสร็จ สัญญายอมรับการทำแท้งวางอยู่บนโต๊ะนั้น หลังจากที่จิดาภาเห็นแล้วนั้น กำลังคิดที่จะเอาไปด้วย แต่เมื่อคิดว่าป้าแม่มต้องรับผิดชอบกับเรื่องนี้ จึงครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วหยิบโทรศัพท์ออกมา เปิดไปที่กล้องถ่ายรูป แล้วถ่ายรูปเก็บเอาไว้……หลังจากที่ถ่ายรูปเสร็จแล้ว จิดาภาก็วางเอกสารไว้ที่เดิม จากนั้นเดินออกไปตามหาไปรยาไปทั่วไม่ไกลนัก ก็เห็นไปรยาเอาแต่บอกกับป้าแม่มว่าตนปวดท้องท่าทางของเธอนั้น ช่างสมจริงมากจิดาภาหัวเราะ แล้วรีบเดินไป "ไปรยา……""จิดาภา……" ไปรยายังคงทำหน้าเจ็บปวด และเอาแต่ร้องว่าปวดท้องเวลานี้เอง จิดาภามองไปที่ป้าแม่ม "ป้าแม่มคะ คุณน้างานยุ่งมาก เดี๋ยวหนูพาไปรยาไปหาหมอเองค่ะ！”"แต่ว่า……" ป้าแม่มดูลังเลใจ มองไปที่ไปรยาอย่างเป็นห่วง"เมื่อกี้ตอนที่หนูเดินมานี่ มีคนกำลังมาหาคุณน้า คุณน้ารีบไปทำงานเถอะค่ะ เดี๋ยวหนูพาไปรยาไปหาหมอเอง คุณน้าสบายใจได้ค่ะไปรยาไม่เป็นอะไรแน่นอน！”จิดาภาคลายยิ้มบางๆแววตาของป้าแม่มมองไปทางไปรยาอย่างไม่วางใจ ไปรยารีบพยักหน้า "ใช่ค่ะ ป้าแม่ม คุณน้ารีบไปทำงานเถอะค่ะ เดี๋ยวให้จิดาภาพาหนูไปก็ได้ค่ะ！”"จ๊ะ แบบนั้นก็ได้ เดี๋ยวน้าค่อยมาหาเรานะ！”ป้าแม่มพูดขึ้นไปรยารีบพยักหน้า "รีบไปเถะค่ะ ตอนนี้หนูรู้สึกไม่ค่อยปวดเท่าไหร่แล้ว！”ป้าแม่มจึงพยักหน้า แล้วรีบเดินไปมองดูป้าแม่มที่เดินไปแล้วนั้น ไปรยาเหยียดตัวตรงแล้วมองไปที่จิดาภา "เป็นยังไงบ้าง? เอาได้รึยัง?"จิดาภาส่ายหน้า"หา? ทำไมเป็นแบบนี้ล้ะ? หาไม่เจอหรอ?" ไปรยาถาม เสียแรงที่เธอแกล้งปวดท้องตั้งนานมองดูสีหน้าท่าทางของไปรยา จิดาภาก็หัวเราะออกมา "ฉันหาเจอแล้ว แต่ไม่ได้เอามา！”"ทำไมถึงไม่เอามาล้ะ！”"ฉันกลัวว่าถ้าเอามาแล้วป้าแม่มจะสงสัย ยังไงที่นี่ก็เป็นโรงพยาบาลเอกชน ฉันกลัวป้าแม่มต้องรับผิดชอบกับเรื่องนี้ ดังนั้นฉันจึงแอบถ่ายรูปเอาไว้แล้ว เดี๋ยวเราออกไปจากโรงพยาบาลค่อยไปปริ้นก็ได้แล้ว！”จิดาภาพูดขึ้นเมื่อได้ยิน ไปรยาก็หัวเราะขึ้น "แกนิมันฉลาดจริงๆ！”"อื้ม เราออกไปค่อยว่ากัน！”"อื้ม！” ไปรยาพยักหน้า จากนั้นทั้งสองก็ออกไปจากโรงพยาบาลตอนที่ป้าแม่มเดินกลับไปที่ห้องทำงานของตนนั้น ก็นิ่งไปครู่หนึ่ง จากนั้นก็ยิ้มมุมปาก แล้วส่ายหน้าอย่างเสียไม่ได้ด้านนอกจิดาภาขึ้นรถไปกับไปรยา ในมือถือสัญญายินยอมทำแท้งที่ปริ้นแล้ว กำลังครุ่นคิดบางอย่าง