หลงรักเมียเจ้าเล่ห์ - ตอนที่ 47 อย่าดูถูกใคร

ตอนที่ 47 อย่าดูถูกใคร

จิดาภายิ้มหัวเราะ “ประสบการณ์นี้ ไม่ค่อยงดงามเท่าไหร่!”

“เป็นเขาคนนั้นต่างหากที่ไม่มีวาสนาได้ครอบครองเธอ ถ้าเกิดเป็นฉันนะ ฉันจะชื่นชมรักษาเธอไว้!” นิสพูดพลางยิ้ม

“ขอบคุณค่ะ!” จิดาภาหัวเราะ แต่ว่ายังคงสัมผัสได้ถึงความหนาวเย็นที่อยู่ด้านหลัง

“ เธอต้องรู้สึกว่า ตัวเองดีที่สุดอยู่เสมอไปนะ！” นิสเอ่ยขึ้น

จิดาภาพยักหน้า “อืม ฉันเข้าใจแล้วค่ะ！”

“งั้นก็ดี วันนี้เราคุยกันเท่านี้ก่อน โอกาสหน้าค่อยพบกันใหม่！” นิสเอ่ย

นึกไปแล้วเขาเป็นชาวต่างชาติแท้ๆ แต่สามารถพูดภาษาจีนได้คล่องขนาดนี้

ต่อให้พันเดชยังคงตกใจ แต่ก็ยังคงต้องแสดงออกซึ่งความห่วงใยต่อนิส

“ โอเคร ฉันจะรอดูฝีมือของพวกเธอ！” นิสเอ่ยขึ้น

“แน่นอน！” พันเดชยิ้มพลางพยักหน้าเอ่ยขึ้น

รอยยิ้มนั้น ทำไมจิดาภาดูแล้วถึงรู้สึกว่ามันแปลกๆไปนะ“ลินดา ไปส่งคุณนิส！”เลขาพยักหน้า จากนั้น นำพาคุณนิสและทีมงานออกไปเวลานี้ ในห้องประชุม เหลือเพียงแค่จิดาภา และพันเดช“ผู้จัดการคะ ถ้าเกิดว่าไม่มีเรื่องอะไรแล้ว ฉันขอตัวก่อนนะคะ！” จิดาภาเอ่ยขึ้นโดยไม่มองหน้าเขา และจากไปแต่วินาทีต่อมา เธอไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น รู้สึกเพียงว่ามีแรงบางอย่าง ดึงเธอกลับมาวินาทีต่อมา เธอถูกจับให้นั่งลงบนโต๊ะในห้องประชุม มือทั้งสองข้างถูกยึดขึ้นข้างบน ทั้งตัวถูกยึดแนบไว้กับเก้าอี้และหน้าของพันเดชก็ลอยมา“นาย” … จิดาภามองเขาอย่างคาดไม่ถึง“เธอเคยหย่าหรอ?” พันเดชจ้องเธอพร้อมเอ่ยถามใจของจิดาภา เต้นไม่เป็นจังหวะ แต่ใบหน้ายังคงทำเป็นไม่มีอะไร“ใช่แล้วจะทำไม ผู้จัดการ คงจะไม่ใช่คนที่เคยหย่ามาเหมือนกันหรอกนะ ทำไมหรอคะ? แบบนี้ไม่มีสิทธิ์ที่จะเข้าร่วมการแข่งขันหรอ?” จิดาภาจ้องมองเขาพรางเอ่ยถาม“หุบปาก คนคนนั้นคือใคร?！” พันเดชจ้องหน้าเอ่ยถามเพียงแค่คิด ผู้หญิงคนนี้ กับผู้ชายคนอื่น… เขาก็เริ่มรู้สึกควบคุมตัวเองไม่ได้！มองท่าทีของพันเดช จิดาภาคิ้วขมวด “เรื่องนี้มันเกี่ยวกับผู้จัดการมากแค่ไหน?！”“นายเปรมศักดิ์ใช่ไหม?！”“ไม่ใช่！” จิดาภาปฏิเสธจะเป็นคุณเปรมศักดิ์ได้ยังไงกัน เหมือนว่า พันเดชจะเข้าใจผิดไปแล้วจริงๆ“คือใคร?！”“เรื่องนี้เหมือนมันจะไม่เกี่ยวอะไรกับผู้จัดการเลย！” จิดาภา เอ่ยขึ้นอย่างชัดเจนทีละคำๆ ในสมองว่างเปล่าไปหมด คิดไม่ถึงว่า พันเดชจะรู้เรื่องเข้าแล้ว！เธอไม่ได้เตรียมใจไว้เลยแม้แต่น้อยเห็นดวงตาของพันเดชที่เอาแต่จ้องมาที่ตน จิดาภาจ้องหน้าเขา “ผู้จัดการ คุณคงจะไม่หลงรักฉันเข้าแล้วสินะ?！”“ชอบเธอหรอ?” ได้ยินคำนี้ พันเดชชะงักไป เอ่ยออกมาพร้อมกับร้อยยิ้มอันเยือกเย็น “เธอคิดว่าเป็นไปได้ไหมล่ะ? ฉันจะไปชอบผู้หญิงที่เคยแต่งงานและหย่าแล้วได้อย่างไรกัน！”ประโยคนี้ ทำให้จิดาภารู้สึกโกรธยิ่งนัก ！“เคยหย่าแล้วยังไง? ผู้จัดการ คุณอย่าลืมนะ คุณก็เคยหย่ามาแล้วเหมือนกัน คุณกับฉันมันก็ไม่ต่างอะไรกัน！” จิดาภาจ้องหน้าเขาและเอ่ยขึ้นทีละคำๆได้ยินคำพูดของจิดาภา พันเดชอึ้งไปหันหน้ากลับมา “เธอรู้ได้อย่างไร?”จิดาภา “….”มองเข้าไปในดวงตาของพันเดช รู้สึกสั่นไหว เธอพยายามระงับอารมณ์ตัวเองลง“คนเขารู้กันทั้งบริษัทแล้ว ไม่ใช่แค่ฉันคนเดียว！” จิดาภาจ้องเขาเอ่ยขึ้นได้ยินคำอธิบายเช่นนี้ พันเดชครุ่นคิด และก็เชื่อที่เธอพูด คนในบริษัทส่วนใหญ่คงรู้เรื่องหมดแล้วจริงๆแค่มองเห็นจิดาภาแล้วทำให้ใจของเขารู้สึกไม่สงบ“ดังนั้นนะ ผู้จัดการ อย่าเอาใครมาดูถูกใครแบบนี้ โดยเฉพาะคุณเป็นผู้ชาย และเป็นชายที่เคยหย่าร้างมา คุณไม่มีสิทธิ์ที่จะมาดูถูกฉัน！” พูดจบ จิดาภาไม่อยากจะคุยอะไรกับเขาอีก จึงผลักเขาออกและเดินจากไป