หลงรักเมียเจ้าเล่ห์ - ตอนที่ 37 พี่ชายที่รู้ใจ

บทที่37 พี่ชายที่รู้ใจ

จิดาภายิ้มออกมาเมื่อได้ยินพี่ชายพูดแบบนั้น “จริงสิ พ่อแม่สุขภาพเป็นยังไงบ้าง”

“พวกเขาแข็งแรงดี” เปรมศักดิ์เอ่ยพลางมองเธอ “กลับมาแล้วทำไมไม่กลับบ้านล่ะ”

จิดาภานิ่งไปชั่วขณะ

“เธอยังโกรธเรื่องตอนนั้นอยู่เหรอ” อีกฝ่ายเอ่ยถาม

เธอสบตาอีกฝ่ายพลางส่ายหน้า “ไม่ใช่หรอก ฉันมีเหตุผลน่ะ แค่ยังไม่อยากกลับไป”

จิดาภาเป็นคนดื้อรั้น ถ้าดื้อขึ้นมา ใครก็ทำอะไรไม่ได้

พวกเขาโตมาด้วยกัน ทำไมเขาจะไม่รู้ล่ะ

ดังนั้นเขาก็ไม่อยากเซ้าซี้เธอ

“จริงสิ บริษัทเป็นยังไงบ้าง” จิดาภาเอ่ยถาม

“ทุกอย่างเรียบร้อยดี”“พันเดชไม่ได้ทำอะไรบริษัทใช่ไหม”อีกฝ่ายพยักหน้า “ไม่หรอก”จิดาภาโล่งอก ไม่คิดว่าพันเดชจะยังคงรักษาสัญญา“กลับบ้านกันนะ ถ้าพ่อกับแม่รู้ว่าเธอกลับมาแล้วต้องดีใจมากแน่ๆ”“พี่คะ ฉันมีเหตุผลที่ยังไม่กลับตอนนี้ ถ้าถึงเวลาแล้วฉันจะกลับไปแน่นอน” เธอเอ่ยอย่างหนักแน่นในเมื่อเป็นแบบนี้เปรมศักดิ์คงทำอะไรไม่ได้“อย่างนั้นก็ได้ ฉันไม่เซ้าซี้เธอแล้ว”“งั้นพี่ต้องช่วยฉันเก็บความลับ อย่าให้พ่อแม่รู้เด็ดขาด”“รู้แล้วๆ” เขาพยักหน้า“พี่เชื่อฉันนะ ที่ฉันทำแบบนี้ก็เพื่อครอบครัวทั้งนั้น” เห็นท่าทางตั้งใจของน้องสาวเขาก็ทำได้เพียงพยักหน้า “โอเคๆ รู้แล้ว แต่ถ้ามีอะไรต้องบอกฉันนะ ห้ามปิดบังฉันล่ะ!” เปรมศักดิ์เอ่ยจิดาภาพยักหน้ายิ้ม “ได้เลย”เมื่อจิดาภารับปากเขาก็สบายใจขึ้นได้บ้างกาแฟมาเสิร์ฟแล้ว ขณะที่จิดาภากำลังคนกาแฟอยู่นั้น “จริงสิ เธอทำงานที่ไหน” เปรมศักดิ์เอ่ยถามเมื่อเอ่ยถึงเรื่องนี้ เธอชะงักครู่หนึ่ง คงจะปิดบังไม่ได้แล้วล่ะ “บริษัทCA”ได้ยินเช่นนั้น อีกฝ่ายเงยหน้าขึ้นมองเธอทันที “นั่นมันบริษัทของพันเดชไม่ใช่เหรอ”“อืม” เธอพยักหน้า“เธอกลับไปคบกับเขาอีกแล้วเหรอ!” ถามเสียงแข็งเธอส่ายหน้า “เขาจำฉันไม่ได้น่ะ ไม่รู้ว่าฉันเป็นใคร”“หมายความว่าไง !”“ในความทรงจำของเขาไม่มี ‘ภรรยาเก่า’อย่างฉันสักนิด เพราะอย่างนั้นพี่อย่าเป็นห่วงไปเลยน่า”ได้ยินแบบนี้ เปรมศักดิ์มองน้องสาวอย่างไม่อยากเชื่อ จริงอยู่ที่จิดาภาตอนนี้กับตอนที่แต่งเข้าบ้านพันเดชอย่างกับคนละคนแต่ถ้าถึงกับจำไม่ได้เลย ก็แสดงว่าก่อนหน้านี้ความสัมพันธ์ของจิดาภากับพันเดชคงไม่ดีนัก“เขาไม่มีความทรงจำเกี่ยวกับเธอเลยจริงๆเหรอ” ถามอย่างเป็นห่วงจิดาภาพยักหน้า “ฉันก็เข้าไปบริษัทเขาอย่างไม่ตั้งใจเหมือนกัน เขาไม่มีความทรงจำเกี่ยวกับฉันจริงๆ ดังนั้นพี่ไม่ต้องเป็นห่วง ”เปรมศักดิ์พยักหน้า แต่ในใจกลับคิดอีกอย่าง…