หลงรักเมียเจ้าเล่ห์ - ตอนที่ 356 ยิ่งบ้าคลั่ง (3）

บทที่ 356 ยิ่งบ้าคลั่ง (3）

“ งั้นก็ดี ต้องโทษย่าที่พูดแรงไป ไม่อย่างงั้น เธอก็คงจะไม่ทำกับหนูแบบนี้” หญิงชราพูด

“คุณย่าอย่าพูดแบบนี้เลย จริงๆแล้ว ถือซะว่าคุณย่าไม่ได้พูดแล้วกัน เธอไม่ชอบหน้าหนูตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอ จนถึงตอนนี้ เธอก็เป็นแบบนี้มาโดยตลอด” จิดาภาพูดปลอบใจหญิงชรา

ต่อมาคุณย่าก็พูดประโยคหนึ่งขึ้นมา

“โธ่ เธอคงอิจฉาที่หนูฉลาดเกินไป สวยเกินไป”

ได้ยินคำพูดของคุณย่า จิดาภาอดไม่ได้ที่จะหัวเราะดังๆออกมา

ยิ่งรู้จักยิ่งค้นพบว่า คุณย่าน่าสนใจมาก!

ตลอดเวลาจนถึงช่วงบ่าย คุณย่ากับแม่จึงแยกจากไป “หนูจิตอนที่ย่าไม่อยู่ รบกวนหนูช่วยดูแลเดชด้วยนะ”

จิดาภาพยักหน้า “คุณย่าวางใจได้ หนูจะดูแลเขาเองค่ะ” ยังไงซะที่เขาเป็นแบบนี้เพราะช่วยเหลือเธอ

ได้ยินแบบนี้ คุณย่ายิ่งวางใจ ทันใดนั้นมองไปที่พันเดชและพูด ตอนที่ย่าไม่อยู่ หลานดูแลหนูจิให้ย่าด้วยนะ

พันเดช “……”

เขายังคงหมกมุ่นอยู่คำพูดที่คุณย่าเตือนจิดาภา และหลังจากที่ได้ได้ยินประโยคนี้ พันเดชเปิดปากพูด “คุณย่าสบายใจได้เลย แม้แต่ยามหลับผมก็จะไม่ให้เธอห่างผมไปไหน” จิดาภา “……” คุณย่าก็ตกตะลึง คำนี้….. คลุมเครือเกินไป ใครได้ยินเข้า คงจะเข้าใจผิดแน่เลย! แต่หญิงชรากลับทั้งยิ้มทั้งพยักหน้า “ดีๆ งั้นพวกหลานก็ต้องดูแลกันและกัน ย่าไปก่อนละ” พันเดชพยักหน้าพร้อมทั้งยิ้ม ดังนั้น คุณย่ามองไปที่พันเดชกับจิดาภาด้วยแววตาที่อบอุ่น และเดินออกไป “คุณแม่ คุณย่า เดินทางปลอดภัยด้วยนะครับ” พันเดชพูดตามหลัง ดังนั้น พวกเขาจึงแยกจากกัน พวกเขาเพิ่งจะไป จิดาภามองค้อนไปที่พันเดช คุณเดช พูดดีๆเป็นจะตายไหม? จิดาภามองไปยังเขาแล้วพูด “ผมจะไม่พูดดีๆได้ยังไง?” พันเดชย้อนถาม “คืออะไรที่บอกว่านอนหลับก็จะไม่ให้ฉันห่างไกลสายตาคุณ คำพูดนี้ ใครได้ก็คงจะเข้าใจผิด” จิดาภาพูด พูดถึงเรื่องนี้ พันเดชยิ้ม “จิดาภา คุณคิดมากเกินไปรึเปล่า? ก็ผมพูดจริงใช่ไหมล่ะ?”“ ความจริงอะไร?”ดั้งนั้น ถึงตอนเย็น จิดาภาเพิ่งรู้ว่า พวกเขาย้ายไปอยู่อีกห้องหนึ่งแล้ว จิดาภาไม่พอใจ “คุณ นี่คือ…?” นี้ถึงจะเป็นการนอนหลับอย่างแท้จริงและไม่ห่างไกลสายตาของเขา “ เป็นอะไรไป?”“ผู้หญิงรักสันโดษ จะอยู่ร่วมในห้องผู้ป่วยได้หรอ?” จิดาภามองไปที่พันเดชแล้วถาม เพียงแค่คิดว่าคืนนี้ต้องอยู่ที่นี้กับพันเดช เธอรู้สึกว่าตัวเองต้องนอนไม่หลับอย่างแน่นอนหลังจากได้ยินคำพูดของจิดาภา พันเดชยิ้มๆ “คุณจิดาภา อย่าทำเป็นห่วงตัวเองเลย หรือคุณรู้คิดว่า ผมจะทำอะไรกับคุณใช่ไหม?” พันเดชมองไปยังเธอแล้วถามในระหว่างนั้น จิดาภาก็ไม่รู้จะพูดอะไร“ฉันแค่รู้สึกว่า แบบนี้ไม่ค่อยสะดวกเท่าไหร่” “ห้องผู้ป่วย คุณสะดวกดูแลผม ผมสะดวกปกป้องคุณ ยังมีอะไรไม่สะดวกอีกหรอ?” พันเดชย้อนถาม ยังไงซะ เรื่องทั้งหมด ทางฝั่งของพันเดชนั้น กลายเป็นถูกต้องตามหลักเหตุผล แล้วก็เต็มไปด้วยเหตุผล“ แต่ก็ไม่จำเป็นต้องอยู่ในห้องผู้ป่วย” จิดาภาพูด รู้สึกแปลกๆยังไงไม่รู้ที่ต้องอยู่ห้องเดียวกับพันเดชได้ยินแบบนี้ พันเดชหน้านิ่วคิ้วขมวด มองไปที่เธออย่างไม่พอใจ “คุณไม่ยินยอมที่จะอยู่ห้องกับผมใช่มั้ย?”