หลงรักเมียเจ้าเล่ห์ - ตอนที่ 32 รักษาสัญญา

บทที่32 รักษาสัญญา

บทที่32 รักษาสัญญา

ทั้งสองยืนมองหน้ากัน แววตาจิดาภามั่นคง ไม่มีความหวาดหวั่นแม้แต่น้อย

พันเดชมองอีกฝ่ายโดยที่ไม่ว่าควรพูดอะไรออกไป

เห็นอีกฝ่ายเงียบ จิดาภาจึงถือโอกาสพูด “ในเมื่อเซ็นต์สัญญาแล้ว ก็หวังว่าท่านประธานจรักษาคำพูด ยกฟ้องไปรยาด้วยนะคะ”

“แน่นอน ผมพูดคำไหนคำนั้น เรื่องนี้ไปคุยกันอีกทีพรุ่งนี้ที่บริษัท” พูดจบหมุนตัวเดินออกไป

คุยกันที่บริษัท?

ยังต้องคุยอีกเหรอ

สัญญาก็เซ็นต์แล้ว เขายกฟ้องไปรยาก็จบแล้วนี่ ต้องคุยอะไรอีก

โดยที่เธอไม่รู้เลยว่านี่เป็นลูกเล่นอย่างหนึ่ง

แต่ระหว่างที่จิดาภากำลังครุ่นคิดอยู่นั้น พันเดชก็ขับรถเข้ามาแล้ว

กระจกค่อยๆเลื่อนลง ใบหน้าหล่อเหลาไม่มีที่ติปรากฏขึ้น

“ขึ้นรถ” น้ำเสียงที่ออกคำสั่งนั้นจิดาภาไม่ชินเลยจริงๆ“จะทำอะไร”“ส่งคุณกลับบ้านไง” พูดเน้นทีละคำ เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นเธออยู่คนเดียวคงไม่ปลอดภัยนักจิดาภาแปลกใจไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะไปส่งแปลกจริงๆ“ไม่ต้องค่ะ ฉันเรียกแท็กซี่กลับเองได้”ดูท่าเธอจะไม่ยอมขึ้นรถจริงๆ พันเดชไม่ได้พูดอะไร ขับรถออกไปจิดาภายังยืนอยู่ที่เดิม มองรถที่ขับออกไปอย่างไม่ค่อยสบายใจเท่าไหร่ แต่ก็ไม่ได้คิดอะไร หมุนตัวเดินต่อไปโบกรถกลับถึงบ้านได้สักพักเหล้าที่เธอดื่มเข้าไปรวดเดียวนั้นยังทำให้เธอรู้สึกปวดหัวจนถึงตอนนี้อาจเป็นเพราะตอนนั่งรถกลับมาลมจากนอกหน้าต่างเป่าหัวด้วยก็ได้ เธอไม่แม้แต่จะอาบน้ำ ล้มตัวลงบนเตียงแล้วนอนทั้งอย่างนั้นตื่นอีกทีก็เช้าแล้วยังคงเป็นเสียงโทรเข้าที่ปลุกเช่นเคยจิดาภาคลำหาโทรศัพท์ วางไว้ข้างหู“ฮัลโหล…”“จิดาภา เธอตอบรับพันเดชแล้วหรือยัง” ไปรยาถามได้ยินดังนั้นเธอได้สติขึ้นมาเล็กน้อย กระพริบตาปริบๆ “ว่าไงนะ”“เขายกฟ้องฉันแล้ว”จิดาภาได้ยินแล้วก็เบาใจ คิดไม่ถึงเลยว่าพันเดชจะรักษาสัญญาจริงๆ“ก็ดีแล้วไง”“เธอทำอะไรหรือเปล่า” ไปรยาสงสัย“ไม่มีอะไรหรอก แค่ทำ case ที่เขาสั่งสำเร็จน่ะ ไม่คิดว่าเขาก็รักษาสัญญาเป็นด้วย”ไปรยาตื้นตันใจอย่างมาก “จิดาภา เป็นเพราะเธอ ฉันขอบคุณจริงๆ รักนะ”“ยังเช้าอยู่เลย อย่ามาน้ำเน่านะ” เธอพูดพลางดูเวลา เมื่อเห็นเวลาแล้วเธอก็ตื่นเต็มตาทันที“ไม่คุยแล้ว ต้องไปทำงานเดี๋ยวสาย”“ฮะ โอเคๆ” ไปรยายังพูดไม่จบ จิดาภาก็ตัดสายทันทีจิดาภาเปลี่ยนชุด แต่งตัวสิบนาทีก็เรียบร้อยตอนที่ถึงบริษัทยังเหลือเวลาสองสามนาทีแต่เมื่อถึงที่นี่ เธอกลับรู้สึกแปลกๆเธอตัดสินใจแล้วว่าจะลาออก จะกลัวมาสายไปทำไมกัน