หลงรักเมียเจ้าเล่ห์ - ตอนที่ 296เรื่องวุ่นวายฉากหนึ่ง（3）

บทที่ 296เรื่องวุ่นวายฉากหนึ่ง（3）

ตุลยานึกแล้วก็พูดขึ้น “ ไม่ค่ะ ก็รู้จักกันที่ทำงาน แต่อาจจะสนิทกันนิดหน่อยแค่นั้น”

คุณยายยิ้มเย็น “คุณตุลยา อยู่ห่างๆพวกเขาไว้หน่อยก็ดี สัตว์เรียกประเภทจากชนิดของมัน แต่แยกคนจากสังคมที่คนอยู่ คบคนพาล พาลพาไปหาผิด คบบัณฑิต บัณฑิตพาไปหาผลนะ” คุณยายไม่ได้พูดอย่างชัดเจน แต่สายตา ท่าทาง บอกได้ว่าไม่ถูกใจตุลยาเลย

ตุลยาท่าทางกระอักกระอ่วน แต่ก็เก็บไว้ พยักหน้ารับเสียงเบา “เข้าใจแล้วค่ะ”

คุณยายก็ไม่พูดอะไร

พันเดชมองสองคนนั้นแล้วพูด “ไปเถอะ”

“คุณพันเดช ให้โอกาสพวกเราสักครั้ง”

“คุณตุลยา ช่วยเราด้วย”

ตอนนี้ตุลยาเองตัวเองยังเอาไม่รอด จะช่วยพวกเธอได้อย่างไร

มองพวกเธอแล้วตุลยาก็ทำเป็นไม่เห็น

“คุณตุลยา เราทำทั้งหมดก็เพื่อคุณถึงได้ออกมาเป็นแบบนี้ ช่วยพูดกับคุณพันเอชให้หน่อย”ไม่ทันได้ตั้งตัว ทุกอย่างก็หลุดออกมาตุลยายืนอยู่อย่างตกใจ ให้พูดต่อไปคงได้รู้เรื่องเยอะกว่านี้แน่แต่คุณยายท่านเป็นคนฉลาด แค่เธอพูดก็จะยิ่งผิด ดังนั้นเธอจึงทำได้แค่ใช้สายตามองไปที่พวกเธอไม่กล้าพูดอะไรจิดาภายืนอยู่ก็เข้าใจทั้งหมด“โถ่ คนมีเงินพวกนี้ ชอบสร้างภาพจิดาว่านึกแล้วก็มองท่าน “คุณ…ยาย”เมื่อได้ยินจิดาภาเรียกยาย ก็รู้สึกว่าลื่นหูพอสมควร“ยายคะ เอาอย่างนี้ ปล่อยพวกเขาไปเถอะ หนูว่าคราวหน้าคงไม่กล้าแล้ว” จิดาภาพูดคิดไม่ถึงว่าคนที่ออกปากช่วยจะเป็นจิดาภา สองคนที่ทำผิดงงแล้วก็พยักเห็นเห็นด้วย“แต่เธออย่าลืม พวกเขากำลังจะยื่นมือไปตบเธอนะ” คุณยายพูด“ก็เพราะแบบนี้ไงค่ะ ฉันเชื่อว่าครั้งหน้าก็ไม่กล้าแล้ว” จิดาภาพูดคุณยายมองจิดาภา“ยายค่ะ ยายกลางแขนปกป้องหนูขนาดนี้ ถ้าหากว่าทุกคนเห็นต่อไปก็คงไม่มีใครกล้ามาทำอะไรหนูแล้วค่ะ“แบบนี้แหละดี ต่อไปใครกล้ารังแกเธอ ก็อยู่ไม่ได้แล้ว” คุณยายพูด คำพูดนี้เหมือนประกาศให้ทุกคนรับทราบด้วยอย่างเห็นได้ชัดจิดาภาเหงื่อตก มันชัดเจนเกินไปแล้ว“ยายคะ ตอนนี้ต้องใช้คนอยู่ เก็บพวกเขาไว้เถอะ คอยดูไปถ้าทำผิดอีกค่อยไล่ออก” จิดาภาพูดจิดาภาพูดขนาดนี้แล้ว คุณยายก็ต้องตกลง“ถ้าเธอพูดแบบนี้ก็ตามใจเธอ”“ขอบคุณค่ะยาย”คุณยายมองไปที่สองคนนั้น “ถ้าไม่ใช่จิขอไว้ ฉันไล่พวกเธอออกแน่”“ค่ะ ขอบคุณค่ะคุณยาย ขอบคุณค่ะคุณจิดาภา”จิดาภามองสองคนนั้น “ไม่ต้องขอบคุณ แต่อย่างน้อยก็ต้องขอโทษฉัน”สองคนที่ทำผิดมองจิดาภา แต่จิดาภากลับมองพวกเธออย่างจงใจสุดท้ายสองคนนั้นก็เอ่ยปาก “ขอโทษค่ะคุณจิดาภา”“ไม่เป็นไร ในเมื่อเป็นแบบนี้ เรื่องก่อนหน้านี้ก็แล้วกันไปแล้วกัน” จิดาภาพูดตอนแรกพวกเธอคิดว่าจิดาภาจะเอาเรื่องเอาราวพวกเธอต่อ แต่ไม่คิดเลยว่าจิดาภาจะพูดแบบนั้น สองคนก็ได้แต่พยักหน้าหลังจากจากก็เดินหนีไปตุลยายืนดูจิดาภาและคุณยายเข้ากันได้ดีอย่างเป็นปี่เป็นขลุ่ยก็เหมือนกับสองมือโดนตบหน้า