หลงรักเมียเจ้าเล่ห์ - ตอนที่ 293 ปากคอเราะร้าย（6）

บทที่ 293 ปากคอเราะร้าย（6）

เมื่อได้ฟังที่จิดาภาพูด พวกเขาก็พยักหน้า

แต่แก้วก็พูดขึ้นมาอีกว่า “ จิ เธอเองไม่ใช่คนแรกที่มีข่าวอื้อฉาวกับคุณพันเดช เธอต้องระวังหน่อย”

จิดาภารู้ว่าแก้วหมายถึงตุลยา

พูดถึงเรื่องนี้จิดาภาก็นึกถึงเรื่องที่ถูกลักพาตัว กษิดิษตอนนี้ยังไม่ถูกจับตัวได้ ซึ่งก็ไม่รู้ว่าหนีไปที่ไหน ถ้าเกิดว่าเจอเขาก็คงจะรู้ได้ว่าใครกันแน่ที่อยู่เบื้องหลัง

จิดาภาก็โยงเรื่องเข้ากันอย่างไม่ทันรู้สึกตัว เมื่อสติกลับมา จึงมองดูแก้วแล้วพยักหน้า “ฉันรู้แล้ว”

ตอนนั้นเองที่พนักงานสองคนเดินเข้ามาถามอย่างอดไม่ได้

“โตป่านนี้แล้ว คำพูดนี้ต่อให้ตายก็พูดให้เป็นได้ แต่คิดไม่ถึงจริงๆว่าจะยอมเป็นเมียน้อยเขาจริงๆ

คำพูดนี้ต้องการพูดใส่จิดาภาชัดๆจิดาภานั่งอยู่ตรงนั้นไม่ได้พูดอะไรออกมาอีกคนก็พูดเสริมขึ้นมา “นั่นนะสิ แต่ว่าคนเดี๋ยวนี้ แค่เห็นว่าดีก็ว่าตามกันไป ไม่รู้เลยว่ากำลังโดนสร้างเรื่องมาหลอกรึเปล่า“ฮัลโหล นี่พูดจบรึยัง” แก้วก็ทนไม่ได้เรื่องซุบซิบนินทาพวกนี้ เป็นเพราะเรื่องมันเกิดขึ้นมาแล้ว แต่ที่แก้วรับไม่ได้จริงๆคือเอาพูดสาดเสียเทเสียลับหลัง“ทำไม ไม่อยากให้พูดถึงเหรอ”“กล้าทำก็ต้องกล้ารับสิ” สายตาสองคู่จ้องมองกันอย่างดุเดือดเต็มไปด้วยความเกลียดสองคนนี้สนิทกันกับตุลยา ว่ากันตรงๆตุลยาเป็นคนฝากเข้ามาดังนั้นก็ต้องปกป้องเธอเป็นธรรมดาจิดาภาหัวเราะ “คุณสองคน น่าจะเป็นมดเฝ้าพวงมะม่วงนะ”สองคนกำลังจะเดินเข่ามาหลังจากที่ได้ยินจิดาภาพูด ก็หยุดแล้วมองเธอ “หมายความว่ายังไง”“คุณสองคนไม่ได้แอบชอบคุณพันเดชหรอกนะ”“เธอพูดอะไรของเธอ” ทั้งสองคนตกใจ มองจิดาภาแล้วพูดอย่างโกรธๆถ้าเรื่องพวกนี้ไปเข้าหูตุลยาเข้า เธอทั้งสองคนต้องโดนไล่ออกแน่“ไม่ใช่เหรอ ถ้าไม่ใช่จริง ทำไมต้องทำเสียงแบบนั้น” จิดาภาพูดเสียงเรียบโดยปกติเธอไม่เคยต้องมาเถียงเรื่องไร้สาระพวกนี้ แต่ว่าวันนี้เรื่องที่ถูกเก็บมาทั้งหมด ต้องถูกระเบิดออกมา“จิดาภา เธออย่ามาพูดมั่วซั่วนะ ทั้งสองรีบพูดขึ้นมาถ้าเรื่องถูกพูดออกไป ชีวิตทั้งสองลำบากแน่จิดาภายิ้มอ่อน สายตามองดูพวกเธอทั้งคู่อย่างประเมิน “แต่ยังไงก็ได้แค่แอบชอบเพราะยังไงก็เป็นไปไม่ได้ ต่อให้เป็นเมียน้อยยังไงก็ต้องพอสมควร แต่เธอสองคน…” จิดาภายิ้ม ไม่ได้พูดอย่างชัดเจนนัก แต่ความหมายนั่นก็ชัดเจนสายตาที่เธอมองราวกับตบหน้าของสองคนนั้นจนหน้าแดงไปหมดคำพูดของเธอนั้นเหมือนกับอาวุธที่ฟาดฟันทั้งสองคนจนเป็นใบ้ ตอบโต้อะไรไม่ได้เห็นจิดาภาเวลาโมโห ก็พอรู้อยู่ว่าเธอพอตัว แต่ก็ไม่คิดว่าจะขนาดนี้แก้วกับคนที่สนิทกันกับจิดาภาก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะขึ้นมาตอนที่จิดาภาจะร้ายขึ้นมา ไม่ใช่ว่าคนธรรมดาที่ไหนจะรับได้“จิดาภา หุบปากเดี๋ยวนี้ สองคนพุ่งเข้ามาจะลงมือกับจิดาภา