หลงรักเมียเจ้าเล่ห์ - ตอนที่ 285 ผู้หญิงใจอ่อน（1）

บทที่ 285 ผู้หญิงใจอ่อน（1）

“นี่ คุณพันเดช คุณทำอะไรของคุณ” จิดาภาพูดอย่างไม่พอใจแล้วก็ลูบที่ข้อมือของตัวเองที่ถูกบีบจนเจ็บ สายตาก็มองไปที่พันเดชอย่างบึ้งตึ้ง

ในใจเธอโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ

เขามาอยู่ที่นี่ได้ยังไง

ตอนที่กำลังคิดอยู่พันเดชก็เดินไปขึ้นรถแล้วก็ขับออกไป

เขาขับรถเร็วมาก เร็วขนาดที่เธอไม่รู้เลยว่ามันเร็วขนาดไหน

เธอค่อยๆคาดเข็มขัดนิรภัยแล้วก็จับแน่น

“คุณพัน..เดช…ขับให้มันช้าๆหน่อย” ไม่ใช่เคยพูดไปแล้วว่าจะไม่นั่งรถเขาอีกไง จิดาภารู้สึกเสียใจ

หันไปมองหน้าด้านข้างของพันเดช เขาเป็นอะไรกันแน่

เธอไปทำอะไรให้เขาไม่พอใจอีก

มองรถค่อยผ่านไปทีละคันๆ ใจของเธอก็เต้นเร็วเหมือนจะหลุดออกมาจากหน้าอก “คุณพันเดช ขับช้าๆหน่อย” จิดาภาร้องตะโกนออกมาแต่พันเดชก็ไม่ได้ลดความเร็วลงแต่อย่างไร พูดง่ายๆก็แทบจะชนเข้าไปอยู่แล้ว แต่แล้วรถก็ผ่านไปใจของจิดาภาสงบลงอีกครั้งรู้สึกเหมือนมีอะไรติดอยู่ที่คอ แต่ก็หลุดลงไปอะไรทำนองนั้น พูดไม่ถูกเหมือนกันว่าความรู้สึกนั้นคืออะไรในที่สุดไม่รู้ว่านานเท่าไหร่ พันเดชก็จอดรถตอนนั้นเองที่ใจที่เต้นแรงของเธอก็สงบลงเธอบีบมือตัวเอง คิดแล้วก็หันหน้าไปยังพันเดชแล้วพูดขึ้นว่า “คุณพันเดช คุณบ้าไปแล้วรึยังไง คุณคงไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้ว แต่ฉันยังอยากนะ” จิดาภาพูดพันที่เดชที่นั่งอยู่ได้ยินที่จิดาภาพูดก็ยิ้มเย็น “ยังอยากจะมีชีวิตอยู่เหรอ ผมอยากจะฆ่าคุณให้ตาย”จิดาภาเงียบ “นั่นมันผิดกฎหมายนะ” เธอเตือน“ก็ใช่สิ ถ้าไม่ใช่ล่ะก็ คุณตายไปแล้ว” เขามองดูเธออย่างโมโห ใบหน้าหล่อเหลาเต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว“อย่างน้อยก่อนจะฆ่าฉันให้ตาย ก็ให้ฉันรู้ทีว่าเพราะอะไร” จิดาภาถามพันเดชมองเธอ สายตาลึกซึ้ง จิดาภาเดาไม่ออกด้วยซ้ำว่าเพราะอะไร“เป็นเพราะเขาถึงได้วางสายฉันไปถึงสามครั้ง” เขาถามเธออย่างจริงจังที่แท้ก็เป็นเพราะเธอวางสายโทรศัพท์นี่เองคิดอยู่แล้วว่าเขาจะโกรธ แต่คิดไม่ถึงว่าจะโกรธขนาดนี้“เขา ใคร” จิดาภาถาม“ไม่ต้องมาแกล้งโง่ ฉันเห็นหมดแล้ว คุณกับสงชัยกำลังคบกัน ถึงไหนกันแล้วล่ะ” พันเดชถามเสียงเย็น เมื่อวานก็เพิ่งจะกินข้าวกันอย่างมีความสุข วันนี้ก็พาสงชัยมาที่บ้านเขาเกลียดเธอจนอยากจะฆ่าให้ตายได้ยินที่พันเดชพูด จิดาภาก็คิดแล้วก็พูดขึ้นว่า “ที่วางสายคุณฉันผิดเอง แต่ว่าเรื่องของฉัน ก็พูดไปชัดเจนหมดแล้ว อีกอย่างฉันก็อยู่ที่บ้าน ไม่อยากให้พวกเขาเข้าใจผิดอย่างที่คุณบอก…”“ไม่ใช่ว่าไม่อยากให้สงชัยเข้าใจผิดเหรอ”จิดาภายังไม่ทันได้พูดจนจบเขาก็ขัดเธอขึ้นมานาทีนั้นเธอเองก็ไม่รู้ว่าพูดว่าอะไรต่อและเธอก็ไม่ได้พูดอะไร“ตามใจคุณจะคิดอะไรก็ช่าง”“อะไร ขี้เกียจอธิบายเหรอ หรือว่ายอมรับ” พันเดชคาดคั้นเธอตอนที่เห็นเธอและสงชัยเดินออกมาจากบ้าน เขาก็โมโหแล้วตอนนที่เห็นเธอบอกลากัน เขาก็ยิ่งรับไม่ได้“คุณพันเดช ให้มันมีเหตุผลหน่อย” จิดาภามองไปที่พันเดชแล้วถาม “ต่อให้ฉันคบกับเขาแล้วยังไง ยังไงก็ไม่เกี่ยวกับคุณ คุณเองอย่าลืมว่า เราหย่ากันแล้ว” จิดาภาพูดอย่างชัดเจน