หลงรักเมียเจ้าเล่ห์ - ตอนที่ 26 แอบฟัง

ตอนที่ 26 แอบฟัง

จิดาภาไม่ได้สนใจสายตาเหล่านั้น

ถ้าต้องมาสนใจสายตาและความคิดของคนอื่น คงจะปวดหัวเปล่าๆ เชื่อมั่นในตัวเองดีที่สุด

เธอจึงหันหลังเดินออกมาจากบริษัทโซดิ

บริษัทCA

แก้วเดินเข้ามาหาทันทีที่จิดาภาถึงบริษัท

“จิดาภา เป็นไงบ้าง เขาไม่ได้ทำอะไรเธอใช่ไหม?” แก้วถามอย่างเป็นห่วง

พันเดชที่ต้องเดินผ่านแผนกออกแบบเพื่อไปยังห้องทำงานตัวเอง เห็นเข้าพอดี

ผู้จัดการเข้ามาพูดคุยกับเขา

พันเดชเหมือนจะตั้งใจฟัง แต่ความจริงแล้วเขากำลังแอบฟังจิดาภาคุยกับแก้วต่างหาก

เธอไปที่นั่นมาแล้ว?

เขามั่นใจมากว่าทันทีที่จิดาภาได้รับ caseนี้ เธอต้องรู้ข่าวลือเกี่ยวกับประธานสินอย่างแน่นอน แต่คิดไม่ถึงว่าในเมื่อรู้แล้วเธอก็ยังไป

แต่เดี๋ยวเธอก็มาขอร้องให้เขาช่วยน่าสนใจดีจิดาภาที่ยืนกับแก้วเอ่ย “ กลางวันแสกๆเขาจะทำอะไรฉันล่ะ”แก้วตาโต “งั้น สำเร็จแล้วหรือ”จิดาภาส่ายหน้า “ยังหรอก เขานัดฉันไปคุยคืนนี้แหละ”“คืนนี้?” แก้วขมวดคิ้ว“ฉันว่าแล้วเชียว นี่เธออย่าไปเลยนะ ดูก็รู้ว่าเขาจะทำอะไร ถ้าเธอไปก็เหมือนเอาชีวิตไปทิ้ง!” แก้วพูดอย่างกังวลถึงจะเป็นแบบนั้น ยังไงเธอก็ยืนยันที่จะไปเพื่อไปรยา และเพื่อตัวเธอเองจะได้ไม่ต้องยุ่งเกี่ยวกับพันเดชอีกเธอจะไปไม่มีทางเลือกอื่นแล้วจิดาภาส่งยิ้มให้แก้ว “โอเคๆ ฉันรู้แล้ว เธอสบายใจได้ ฉันไม่เป็นไรแน่นอน”แก้วไม่รู้ว่าจิดาภาคิดอะไรอยู่ ตัวเธอเองคงได้แค่เตือนเท่านั้น “ไม่ว่าจะทำอะไร ต้องระวังตัวนะ”“โอเคๆ” จิดาภาตบไหล่แก้วเบาๆ“ทำงานเถอะ”“อืม”ทั้งสองจึงแยกย้ายทุกบทสนทนานั้นพันเดชได้ยินชัดเจนเจอกันคืนนี้?เหอะ…ดูท่าทางยังไงจิดาภาก็ไปตามนัดสินะผู้จัดการที่เข้าใจว่าพันเดชฟังตนอยู่ถามขึ้นมา “ท่านประธานคิดว่าอย่างไรครับ”เขาชักสีหน้า “ค่อยไปคุยที่ห้อง!” พูดเสร็จก่อนเดินจากไปผู้จัดการนิ่งอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนรีบตามพันเดชเข้าไปในห้องทำงานจิดาภาเงยหน้ามองไปยังทิศทางที่อีกคนเดินจากไปแววตาเต็มไปด้วยความรู้สึกสองปี ไม่ได้เปลี่ยนไปเลย ตกค่ำ เธอก็มาโรงแรม Covenant ตามเวลานัดห้องวีไอพี103เธอยืนหน้าห้อง สูดลมหายใจใหญ่เข้าปอดยังไงก็ต้องทำให้ได้!เธอคิดแล้วก้าวเท้าเข้าไปในห้องเมื่อผลักประตูเข้าไป สิ่งที่เห็นคือโต๊ะตัวใหญ่ คนที่นั่งอยู่บนโต๊ะคือประธานสิน แน่นอนว่าข้างหลังก็คงเป็นคนติดตามคนนั้นที่ให้ที่อยู่แก่เธอจิดาภาเดินเข้าไป ใบหน้ายกยิ้มเล็กน้อย “ท่านประธาน ดิฉันขออภัย เป็นคนนัดท่านเองแท้ๆกลับให้ท่านเป็นคนจองสถานที่ ”ประธานสินไม่ได้พูดอะไรเมื่อเห็นท่าทางถ่อมตัวนั้น สายตาเลื่อนไปยังที่นั่งด้านหน้า “นั่งสิ”