หลงรักเมียเจ้าเล่ห์ - ตอนที่ 258 เอาใจใส่เป็นพิเศษ(4)
บทที่ 258 เอาใจใส่เป็นพิเศษ(4)
“นี่คุณไม่รู้จริงๆเหรอ” พันเดชถาม
ตุลยาพยักหน้า “ก็ไม่รู้จริงๆนะสิ” พูดได้เพียงขึ้นก็หันไปมองพันเดช “เดช คุณหมายความว่ายังไง คุณสงสัยฉันเหรอ
“ผมแค่ถามเฉยๆ”
“ถ้าเกิดว่าฉันบอกว่าไม่มีล่ะ” ตุลยาเอ่ยปากถาม รู้สึกเหมือนโดนทำร้าย
“ฉันยอมรับว่าอิจฉาเธอ อิจฉาที่ที่คุณใส่ใจเธอ แต่ฉันก็ไม่ได้เลวขนาดนั้น ฉันไม่มีทางลักพาตัวเธอไปหรอก ฉันไม่กล้าทำเรื่องผิดกฎหมาย” ตุลยามองพันเดชแล้วพูดอย่างจริงจัง
เธอพูดได้ตรงประเด็นมาก
แถมเธอก็ยังแสดงชัดเจนว่าเธออิจฉาจิดาภา
แต่ว่าคำพูดแบบนี้ก็ยิ่งยากที่จะดูออกว่าเธอพูดความจริงหรือไม่
พันเดชมองเธออย่างกึ่งเชื่อกึ่งสงสัยตุลยายิ้มเย็น “ดูแล้ว คุณเองก็คงไม่เชื่อฉัน คิดไม่ถึงจริงๆว่าในใจคุณฉันมันก็เป็นคนเลวได้ขนาดนี้” พูดแล้วเธอก็ยิ้มอย่างสมเพชตัวเองขึ้นมาท่าทางที่เจ็บปวดของเธอ ทำให้พันเดชขมวดคิ้วเล็กน้อย“ฉันเชื่อเธอ” ตั้งนานกว่าที่เขาจะพูดประโยคนี้ออกมาตุลยาได้ยินก็หันหน้าไปมอง “จริงเหรอ”พันเดชพยักหน้า “ฉันเชื่อเธอ เพราะเธอคงไม่หลอกฉัน”ประโยคนี้ทำให้ใจของตุลยาเย็นลงนิดนึงเมื่อว่าเขาจะบอกว่าเขาเชื่อเธอ แต่เขาก็เหมือนเตือนเธอกลายๆว่าถ้าหากเขารู้ว่าเธอกำลังหลอกเขาละก็ผลจะเป็นอย่างไร จะได้รู้กันตุลยายิ้มขึ้นมา ยื่นมือออกไปเพื่อกอดเขา “แน่นอนอยู่แล้ว ฉันคือคนที่รักคุณมากที่สุด จะไปหลอกคุณได้อย่างไร”พูดแล้วเธอก็ซบลงบนตัวของพันเดชแล้วก็พูดอย่างช้าๆว่า“เดช ฉันเชื่อคุณ ไม่ว่าใจคุณจะอยู่ที่ไหน สุดท้ายยังก็ต้องกลับมาหาฉันอยู่ดี”เมื่อฟังเธอพูดจบ เขาก็ขมวดคิ้วสงสัย แต่ก็ไม่ผลักเธอออก แต่ก็รู้สึกได้ว่าเธอไม่ใช่ตุลยาคนเก่าแล้วฝั่งของสงชัยและจิดาภาก็ขึ้นไปนั่งบนรถ สายตาของจิดาภามองไปนอกหน้าแล้วยิ้มอ่อนสงชัยมองด้านข้างของเธอแล้วเอ่ยปากถาม “คิดอะไรอยู่”คำพูดของสงชัยดึงสายตาเธอกลับมา เธอถอนหายใจแล้วพูด “กินอิ่มๆ บรรยากาศดีๆ ก็นึกขึ้นมาได้ว่าชีวิตมันช่างดีจริงๆ”เมื่อสงชัยเห็นจิดาภายิ้ม เขาก็ยิ้มตาม รู้จักเธอมาก็นาน เธอได้ค้นพบความสวยงามของชีวิต ดื่มด่ำกับมันแล้วยังตื่นเต้นขนาดนั้น น่าประทับใจมาก“ถ้าเธอคิดว่ามันดีงั้นก็ดีแล้ว” สงชัยพูดฟังเขาพูดแล้วเธอก็นึกอะไรออกขึ้นมาก “ใช่แล้ว วันนี้ให้คุณเลี้ยง ต้องขอโทษจริงๆ วันหลังฉันจะเลี้ยงคืนนะ”“คุณขอบคุณไปแล้ว อีกอย่างเมื่อกันที่เรากลายเป็นคนอื่น” สงชัยพูด ตอนที่อยู่เมืองนอกเขากับเธอก็เหมือนครอบครัวเดียวกัน ไม่เห็นเคยจะต้องมาเกรงอกเกรงใจอะไรกัน แต่ตอนนี้…”พูดถึงเรื่องนี้ จิดาภาก็หัวเราะ “ฉันก็ต้องแสร้งทำนิดหน่อยสิ มันเป็นมรรยาทนี่”ได้ฟังเธอพูดสงชัยก็หัวเราะ สายตาเต็มไปด้วยความรู้สึกที่อ่านไม่ออกจิดาภาหัวเราะแล้วก็ไม่ได้พูดอะไรต่อสายตามองไปที่ด้านหน้าสงชัยมองดูเธอ มีเรื่องอยากจะพูด แต่ก็ไม่รู้ว่าควรจะพูดออกมาไหมสุดท้ายหลังจากที่คิดอยู่นานก็เลยถามไปว่า “จิ พันเดชต้องการจะคืนดีกับเธอใช่ไหม”