หลงรักเมียเจ้าเล่ห์ - ตอนที่ 257 เอาใจใส่เป็นพิเศษ（3）

บทที่ 257 เอาใจใส่เป็นพิเศษ（3）

“เอ๊ะ ใช่เหรอ” จิดาภาขมวดคิ้วอย่างไม่แน่ใจ แต่ว่าหางเสียงกลับทำให้คนรู้สึกว่ามีความหมายลึกซึ้งไปกว่านั้น

“แน่นอนสิ ไม่งั้นคุณจิดาภาหมายความว่ายังไง”

“ไม่มีอะไรหรอก ก็แค่คิดเฉยๆ คุณตุลยาเองก็ดูจะใส่ใจดิฉันดีเหลือเกิน”จิดาภาพูดอย่างยิ้มๆ

เห็นท่าทางของเธอตุลยาก็แอบกัดฟัน แล้วยิ่งมั่นใจว่า ผู้หญิงคนนี้ปล่อยไว้ไม่ได้

“ช่วงนี้เธอทำอะไรอยู่”พันเดชก็ถามขึ้นมา

เมื่อได้ยินพันเดชถามเธอห็นหันหน้าไปทางเขา “อยู่บ้านไง ทำไมเหรอ”

“ไม่มีอะไร เดี๋ยวฉันมีเรื่องจะคุยกับเธอสักหน่อย ฉันไปส่งเธอกลับบ้านเอง” พันเดชพูด

“ได้สิ” ตุลยายิ้ม เมื่อว่าจะรู้ว่าพันเดชจะพูดเรื่องอะไร แต่ตอนนี้เธอก็ต้องทำเป็นยินดีไว้ก่อน

จิดาภามองดูพวกเขาแล้วก็ไม่พูดอะไรอาหารมื้อนี้ไม่รู้ผ่านไปได้อย่างไรเมื่อกินอิ่มแล้วตอนที่จิดาภากำลังจะไปจ่ายเงิน ถึงได้รู้ว่าสงชัยจ่ายเงินไปเรียบร้อยแล้วจิดาภายืนรอสงชัยที่หน้าประตู “ก็พูดกันแล้วว่าฉันจะเป็นคนเลี้ยง ไม่คิดเลยว่าคุณจะไปจ่ายก่อน เกรงใจจริงๆ”สงชัยตอบ “ไม่เป็นไร ครั้งหน้าเธอค่อยเลี้ยง”จิดาภาพยักหน้าแล้วหัวเราะ “ได้”ตอนนั้นเองที่พันเดชและตุลยาเดินมาได้ยินที่พวกเขาคุยกันพอดี ก็พูดขึ้นมาอย่างประหลาดๆว่า “คุณสงชัยหาเงินได้วันล่ะเท่าไหร่ เรื่องแค่นี้ แต่ว่ายังไงก็ วันนี้ให้คุณเลี้ยงล่ะ”สงชัยยิ้ม “เพื่อจิแล้ว ฉันยินดี”พันเดชสีหน้าเปลี่ยน “งั้นครั้งหน้าคุณสงชัยเลี้ยงอีกแล้วกัน”“ทำไมจะไม่ได้ล่ะ”สองคนคุยกันเหมือนกำลังสู้รบกันอย่างดุเดือด แต่ว่าคนที่ยืนฟังอยู่ข้างๆก็ไม่รู้จะพูดอะไรตุลยาเดินเข้ามา ควงแขนของพันเดชแล้วก็พูดอย่างยิ้มๆว่า “คุณสงชัยช่างดีกับคุณจิดาภาเหลือเกิน”สงชัยหัวเราะ แม้ว่าจะรู้ว่าตุลยาตั้งใจพูดแบบนั้น แต่ด้วยเป็นสุภาพบุรุษก็ทำได้แค่ยิ้มจิดาภาก็ไม่พูดอะไร รู้ว่าที่ตุลยาพูดแบบนั้นก็เพราะต้องการแสดงให้รู้ว่าเธอยังอยู่ที่นั่น ต้องการบอกว่าเธอและพันเดชเป็นคู่กันเรื่องนั้นจิดาภาไม่ได้สนใจอยู่แล้ว“เดช เราไปกันเถอะ” ตุลยาพูดพลางดึงแขนพันเดชเบาๆพันเดชพยักหน้ารับ แล้วก็เดินออกไปกับตุลยา ส่วนสงชัยก็ต้องไปส่งจิดาภากลับบ้านโดยอัตโนมัติระหว่างทางพันเดชเป็นคนขับรถ ตุลยานั่งอยู่อีกฝั่งด้วยพยายามรักษารอยยิ้มบนหน้าอยู่ตลอดเวลาพันเดชก็ไม่พูดอะไร ทำหน้านิ่งขับรถไป“จิ ทำไมวันนี้คุณถึงได้มากินข้าวกับเขาสองคนได้” ตุลยาถามเสียงเรียบพันเดชได้ยินที่เธอถามก็เหยียบเบรคกระทันหัน ตุลยาตกใจมองไปที่พันเดช “จิ คุณเป็นอะไร อารมณ์ไม่ดีเหรอ”“ตุล ฉันมีเรื่องจะถามเธอ “พันเดชเอ่ยปากถามเห็นหน้าอันจริงจังของเขา เธอก็รู้แล้วว่าเขาตั้งใจจะถามว่าอะไร แต่ว่าเธอก็ต้องทำเป็นไม่รู้ เธอพยักหน้า “ได้สิ ถามมาเลย”“เรื่องที่จิดาภาถูกลักพาตัว เธอรู้เรื่องไหม” พันพูดไม่อ้อมค้อม ถามเธอตรงๆเลยตุลยาได้ยินก็ตกใจไปสักพัก แล้วก็พูดว่า “ลักพาตัว เป็นไปได้อย่างไร เธอก็สบายดีนี่”ท่าทีของเธอก็บอกพันเดชว่า เธอไม่รู้เรื่องนี้