หลงรักเมียเจ้าเล่ห์ - ตอนที่ 253 แค่ในนาม（2）

บทที่ 253 แค่ในนาม（2）

สงชัยที่ยืนอยู่ไม่ไกลมองดูพวกเขาด้วยสายตาโศกเศร้า แต่ก็ไม่พูดอะไรออกมา

ไม่กี่นาทีหลังจากนั้นจิดาภาก็เดินออกมาจากห้องพร้อมกับกล่องปฐมพยาบาล

เธอนั่งลงข้างๆพันเดช เปิดกล่องหยิบแอลกอฮอล์ออกมาฆ่าเชื้อและหบิบผ้าพันแผลของมาพัน

เมื่อท่าทีอันคล่องแคล่วของเธอ เขาจึงถามว่า “เธอทำแผลให้คนอื่นบ่อยเหรอ”

“อืม”

ในใจเขาเริ่มคิดคนนั้นคือสงชัยแน่ๆ “ใคร” เขาถามออกไปตรงๆ

มองเห็นท่าทีของพันเดช มือที่กำลังใส่ยาอยู่ก็ชักมือออก

“เธอเหลือบตามองเขา “ฉันจำได้ว่าฉันอยู่ห้องฉุกเฉินมาสองเดือนนะ เพราะฉะนั้นก็เลยช่วยเขาทำแผลก็แค่นั้น”

พันเดชได้ฟังก็มองเธอแล้วพูดว่า “แค่นั้นเหรอ”

“แล้วยังไงล่ะ” จิดาภาถามกลับแล้วก็ทำแผลให้เขาต่อ

พันเดชว่าง่ายนั่งนิ่งไม่ขยับ มองดูจิดาภาใส่ยาให้เขา สายตาก็เหลือมองไปยังสงชัยแล้วก็ยิ้มอย่างพอใจสงชัยคิดแล้วก็เลยเดินเข้าไป “จิ ฉันทำกับข้าวไม่เป็น แต่ว่าทำแผลฉันเคยเรียนมาพอทำได้บ้าง เดี๋ยวฉันทำแผลเองเธอไปทำกับข้าวเถอะ”พันเดชเงียบสงชัยตั้งใจแน่ๆจิดาภากำลังจะพูด แต่พันเดชก็ชิงพูดขึ้นมาก่อนว่า “ฉันไม่เอา”“ทำไม” จิดาภาถามเขา“เขาเป็นผู้ชาย”“ทำแผลก็ยังต้องแบ่งชายหญิงอีกหรือยังไง” จิดาภาถาม“และเราก็เป็นคู่แข่งกัน ใครจะไปรู้เขาอาจจะตั้งใจทำให้ฉันเจ็บก็ได้” พันเดชพูด“เอาความนึกคิดของคนถ่อยมาวัดใจของผู้ที่มีคุณธรรมสูงส่ง” จิดาภาอดไม่ได้หลุดปากออกมาพันเดชได้ยินก็มองเธอแล้วถามกลับ “ในใจคุณผมมันเป็นแค่คนถ่อยงั้นเหรอ”“หลุดปากพูดออกมาเฉยๆ” จิดาภารีบพูดไม่อยากเถียงกับเขา“แผลก็มาจากเธอทำ เพราะฉะนั้นคนที่จะทำแผลก็ควรเป็นเธอ” พันเดชพูดจริงจังเห็นเขาแล้วจิดาภาก็มองเขาอย่างไม่พอใจ แล้วก็หันไปมองสงชัย “ฉันทำเอง”จิดาภาพูดขนาดนี้แล้ว สงสัยก็ไม่รู้จะพูดอะไรย้ายไปนั่งอีกด้านจิดาภาทำแผลให้พันเดช เขาคนดียวที่อยู่ตรงนั้นอย่างถือดีไม่กี่นาทีแผลกันแผลเสร็จมองดูนิ้วตัวเองถูกผ้าพันแผลพันอยู่เป็นชั้นก็พูดขึ้นมาอย่างอดไม่ได้ว่า “น่าเกลียดจริง”“ถ้ารังเกียจแล้วคิดว่ามันทุเรศก็แกะออก “เธอพูดพร้อมกับยื่นมือเข้าไปเพื่อจะแกะ แต่พันเดชก็สะบัดออกแล้วก็มองนิ้วชี้นั่นแล้วพูดเสริมขึ้นมาว่า “ทนน่าเกลียดแต่ก็น่ารัก”จิดาภามองเขาอย่างโมโหแต่ก็ไม่ได้พูดอะไรอีก เก็บกล่องเอาไปไว้ในห้องในห้องรับแขกตอนนั้นมีเพียงพันเดชกับสงชัยสองคนที่ต่างกำลังประทะสายตากันอยู่สายตาของพันเดชเต็มไปด้วยความมองดี“คุณสงชัย คิดไม่ถึงเลยว่าคุณจะทำกับข้าวเป็น ไม่นานก็คงปลายเป็นผู้ชายที่มีคุณสมบัติสามประการแน่” เขามองแล้วพูดอย่างจริงจังคำพูดที่ประชดประชันทำไมเขาจะไม่รู้สงชัยนั่งอยู่มองที่เขาแล้วพูดออกมาอย่างเหลืออด “ คนที่ผู้คนต่างร่ำลือกันว่าตีรันฟันแทงไม่เข้า คิดไม่ถึงเลยว่าแค่แผลเล็กนิดเดียวจะทำเป็นเรื่องใหญ่”สีหน้าเขาเปลี่ยนไปนิดนึง “คุณก็พูดเองว่าเขาร่ำลือกัน”สงชัยยิ้มเย็น “ถ้าเพื่อเธอแล้ว ฉันก็จะยอมเป็นผู้ชายที่มีคุณสมบัติสามประการเอง” สงชัยพูดอย่างชัดเจนพันเดชมองเขา “ดูแล้วคุณท่าจะจริงจัง”“ผมไม่เคยเล่นๆอยู่แล้ว” โดยเฉพาะเรื่องของจิดาภา สงชัยพูดอย่างจริงจัง