หลงรักเมียเจ้าเล่ห์ - ตอนที่ 251 เป็นเด็กอีกครั้ง（3）

บทที่ 251 เป็นเด็กอีกครั้ง（3）

พันเดชคิดได้ดังนั้นก็ใจไม่ดี แต่ว่าเขาก็ไม่แสดงออกมา ยังคงยิ้มต่อไป “งั้นคุณสงชัยก็คงต้องพยายามหน่อยเพราะอดีตภรรยาของผมคนนี้ไม่จัดการได้ยากหน่อย”

ทุกครั้งที่พูดว่าเธอเป็นอดีตภรรยาของเขา สีหน้าของเขาก็ไม่ดีเอามากๆ

“คุณสบายใจได้ ในเมื่อคุณไม่รู้จักดูแลเธอให้ดีเธอ คุณก็เลยเสียเธอไป ผมจะดูแลเธออย่างดีเอง” สงชัยพูดอย่างแข็งขัน

สองคนมองหน้ากันอย่างไม่มีใครยอมใคร

ตอนที่จิดาภาเดินออกมาจากห้องแล้วเห็นเขาสองคนก็ทำไม่เป็นไม่เห็น

“คุณสงชัย กินข้าวเย็นด้วยกันนะ” จิดาภาชวน

ตอนนี้ไม่กลัวเรื่องจะวุ่นวายแล้ว ไหนก็วุ่นวายอยู่แล้วก็แค่เพิ่มขึ้นอีกหน่อย

แต่ว่าจิดาภาคิดไม่ถึงเลยว่า มันจะวุ่นวายมากขนาดนี้

“ได้สิ”สงชัยตอบตกลง

พันเดชมองดูแล้วก็กัดฟันกรอด เธอตั้งใจแน่ๆ

แต่เรื่องมาถึงขนาดนี้แล้ว เขาจะพูดอะไรได้

จิดาภาเดินเข้าไปในครัว สงชัยเดินตามไปแล้วพูดว่า “ฉันช่วย”เมื่อได้ยินสงชัยพูด จิดาภาก็ประหลาดใจ “คุณทำเป็นเหรอ”รู้จักสงชัยมาตั้งนานไม่ยักรู้ว่าเขาทำกับข้าวเป็นสงชัยยิ้มแล้วตอบว่า “ถึงไม่เป็นก็เรียนได้”เมื่อได้ยินที่สงชัยพูดเธอก็ยิ้ม สองคนยืนอยู่ในครัว พูดไปหัวเราะไป ทำกับข้าวไป พันเดชที่ยืนอยู่ด้านหลังมองดูพวกเขาก็รู้สึกได้ว่าตัวเองเป็นส่วนเกินโดยตอนที่เห็นพวกเขาหัวเราะกัน ทำกับข้าวด้วยกัน มองจากด้านหลังก็รู้สึกว่าเหมาะสมกันดีเพื่อจิดาภาแล้วให้สงชัยทำอะไรก็ได้พันเดชคิดแล้วก็โมโหเขาเดินไปที่ห้องรับแขกห้องครัวกับห้องรับแขกอยู่ตรงกันข้ามกัน พันเดชเดินไปที่โซฟา พวกเขาต้องการทำกับข้าวก็ทำไปส่วนเขาก็นั่งดู สบายๆสนุกไปกับมันคิดได้ก็นั่งลง เปิดโทรทัศน์ กอดเข่าถือรีโมทเปลี่ยนช่องไปมา แต่ว่าใจไม่ได้อยู่ที่โทรทัศน์เลยสายตากลับไปอยู่ที่ห้องครัวแทนมองเห็นพวกเขาหัวเราะพูดคุยกันพันเดชก็ยิ่งโมโหมองไปรอบๆก็เห็นโต๊ะกาแฟ ก็คิดอะไรออกแล้วก็ยิ้มเขาที่นอนเอกเขนกอยู่ที่โซฟาก็ยืนขายาวทั้งสองข้างออกไปที่โต๊ะกาแฟไม่ทันไรก็ได้ยินเสียง “เพล้ง” แก้วชาที่วางอยู่บนโต๊ะกาแฟก็ร่วงลงมาแตกละเอียด“โอ๊ย แก้วแตกหมดเลย” พันเดชพูดเสียงดังให้จิดาภาที่อยู่ในครัวได้ยินเพราะเสียงดังนั้นทำให้จิดาภาและสงสัยตกใจหมุนตัวมองตามมาทันที “เป็นอะไร เกิดอะไรขึ้น”“ไม่ทันระวังทำแก้วแตกหมดเลย” พันเดชพูดด้วยน้ำเสียงไม่ใส่ใจจิดาภามองไปที่เขา “คุณพันเดช รบกวนเก็บด้วย”ให้เขาเก็บพันเดชได้ยินผิดไปใช่ไหม“ผมเนี่ยนะเก็บ ผมฟังผิดรึเปล่า”“ใช่ คุณฟังไม่ผิด”จิดาภาพูด เธอเป็นคนเจ้าของบ้านนะ เธอควรรู้ว่าเธอควรทำอะไรพันเดชหน้านิ่วคิ้วขมวด จิดาภาเธอ“ฉันทำไม่เป็น” เขาพูด“ทำไม่เป็นเหรอ”จิดาภาได้ยินเข้าก็โกรธอยากจะถามกลับไปว่า เขาทำอะไรเป็นเพื่อรักษาหน้าของเขาเธอเลยไม่ได้พูดออกไป“ทำกับข้าวคนเดียวก็พอแล้ว ทำไมต้องสองคน จิดาภา เธอมาเก็บเลย” พันเดชพูดชี้แนะอย่างกับเขาเป็นเจ้าของบ้านหลังนี้ไม่ผิด