หลงรักเมียเจ้าเล่ห์ - ตอนที่ 248อยากจะลองดูสักครั้ง

บทที่ 248อยากจะลองดูสักครั้ง

เมื่อเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จแล้ว จิดาภาก็สางผมของเธอ ใส่ชุดสบายๆ ใส่แว่นตาแล้วก็เดินออกไป

ย่านนี้เธอคุ้นเคยเป็นอย่างดี เธอยังชอบความรู้สึกของการออกมาซุปเปอร์มาร์เก็ตตอนบ่ายอย่างนี้

เธอคิดมาโดยตลอดว่า ชีวิตก็คือการใช้ชีวิตที่พอดี ไม่ใช่ทำงานจนดึกดื่นแต่ละวัน โดยปกติเธอก็มักไปซื้อของที่ซุปเปอร์ ทำกับข้าวกินเอง ใช้ชีวิตง่ายๆเธอเองก็พอใจกับชีวิตของเธอ

เมื่อมาถึงซุปเปอร์ จิดาภาก็เลือกผัก แล้วก็ยังพวกของกินเล่น ไม่นานก็ได้ของมาเต็ม แม้จะดูไม่เป็นชิ้นเป็นอันแต่ดูแล้วก็ล้วนเป็นของที่ต้องใช้ทั้งสิ้น

เดินๆไปก็เป็นเกือบชั่วโมงเธอถึงได้ไปจ่ายเงินแล้วก็ถือของกลับบ้าน

ระยะทางไม่ไกลมากเดินไม่กี่นาทีก็ถึง

จิดาภาถือของกลับบ้านหนึ่งถุง

เมื่อถึงบริเวณปากทางเข้าชุมชน จิดาภาก็มองเห็นร่างที่คุ้นเคย

ไม่ใช่คนอื่นแต่เป็นพันเดชที่กำลังโทรศัพท์

เขามาอยู่ที่นี่ได้ยังไงจิดาภาได้แต่ถามอยู่ในใจตอนที่เห็นจิดาภาเธออยู่ไม่ไกล ยิ่งเห็นว่าเธอแต่งตัวอย่างไรเขาก็ตะลึงไปเหมือนกัน เขามองเธอตั้งแต่หัวจรดเท้าเพื่อให้แน่ใจว่าไม่ได้ดูคนผิด หลังจากนั้นเขาถึงได้เดินขึ้นไป“คุณไปไหนมา” พันเดชถามเธอด้วยน้ำเสียงและท่าทีที่เป็นห่วงจิดาภาขมวดคิ้วยืนดูเขาที่ดูตื่นเต้นตกใจ ก็เลยตอบเสียงเบา “ไปซื้อของที่ซุปเปอร์มา”“แล้วทำไมไม่รับโทรศัพท์” พันเดชถาม โทรศัพท์เธอก็โทรไม่ติด เขาเป็นห่วงเธอขนาดไหนใครจะรู้เธอกระพริบตาแล้วพูดว่า “โทรศัพท์อยู่ที่บ้าน ไม่ได้พกมา”พันเดชเงียบไม่พูดอะไรมองดูจิดาภา แล้วกัดฟันอย่างจำใจ“คุณรู้ใช่ไหมว่าไม่พกโทรศัพท์แล้วจะเป็นอย่างไร” พันเดชถามเธอเป็นห่วงเหรอคำพูดที่ออกมาจากปากของพันเดชมักจะให้จิดาภารู้สึกกระอักกระอ่วนความหวังดีของเขาเธอเองก็ไม่ควรที่จะแขวะกลับไป คิดแล้วเธอก็พูดออกไปว่า “ขอโทษ ฉันไม่รู้ว่าคุณจะโทรมา แค่ไปซื้อของที่ซุปเปอร์เองเลยไม่ได้พกโทรศัพท์”มองดูเธอแล้วก็รู้ว่าเธอไม่ได้ตั้งใจ พันเดชก็ถอนใจอย่างโล่งอกเขามองเธอแล้วพูดว่า “ โทรศัพท์ต้องพกติดตัวตลอดและก็ต้องติดต่อได้ด้วย” พันเดชพูดอย่างจริงจังจิดาภาพยักหน้าพันเดชมองเห็นของที่จิดาภาถืออยู่ก็ยื่นมือเข้าไปรับจิดาภานิ่งไปแล้วมองเขา เมื่อกี้จะพูดอะไร พันเดชก็รีบเดินไปก่อน “ข้างนอกไม่ปลอดภัย ถึงบ้านแล้วค่อยคุยกัน”จิดาภาได้ยินเข้าก็งงๆแล้วก็เดินตามเขาไปเมื่อเดินไปถึงลิฟท์ พันเดชก็ถาม “ชั้นไหน”“สิบหก”พันเดชกดเลขชั้นเวลานั้นคนไม่ค่อยเยอะ ในลิพฟ์ก็มีเพียงเธอและเขาสองคนพันเดชที่กำลังถือของก็นึกขึ้นได้ “ตอนนี้คุณยังไม่ปลอดภัย อย่าเพิ่งออกไปที่ไหน จะซื้ออะไรก็บอกฉัน”จิดาภาได้ยินที่เขาพูดก็ถามว่า “อันตรายขนาดนั้นเชียวหรือ”ตอนนั้นเสียง “กริ๊ง”ของลิฟท์ก็ดังขึ้นประตูก็เปิดออก พันเดชหันมามองจิดาภา “คุณอยากจะลองดู”