หมื่นกระบี่ทะลวงสวรรค์ I Have Countless Legendary Swords! - ตอนที่ 70 : วิชาดาบหยาดพิรุณกังวาน

ตอนที่ 70 : วิชาดาบหยาดพิรุณกังวาน

ในหอสมุดนั้น ตู้หนังสือแต่ละตู้ล้วนสูงกว่าหลายสิบเมตร และมีอย่างน้อย 50 ตู้ที่สูงถึง 15 เมตร มีทั้งหนังสือโบราณอยู่จํานวนนับไม่ถ้วนรวมถึงแผ่นหยกจารึก พวกมันดูราวกับอัญมณีแวววาวที่ไม่ว่าใครก็ต้องตาเป็นประกาย

มันยากที่จะประเมินเลยล่ะว่ามีวิชามากมายแค่ไหนที่เก็บไว้อยู่ที่นี่

ไม่แปลกใจเลยว่าทําไมงานประชุมกระบี่ถึงมีคนสนใจมากขนาดนั้นน่ะ

“ช่างน่าขันยิ่งนัก ท่านอยากจะเรียนรู้วิชาทั้งหมดที่นี่อย่างงั้นรึ?”

เสียงของชายแก่ดังขึ้นมาจากด้านข้าง โจวฉวนจีเหลือบมองไป ก่อนจะเห็นชายแก่ที่มีเรือนผมสีขาวยืนอยู่ด้านหลังเสาหินและกาลังกวาดพื้นอยู่

โจวฉวนจีหัวเราะออกมาอย่างดูถูก มดมันจะไปรู้ความสามารถของอินทรีย์ได้ยังไงกันล่ะ?

เขาก้าวออกไปข้างหน้า รีบหยิบวิชากระบี่ขึ้นมาและเริ่มเปิดอ่านทันที

“จิตวิญญาณแห่งดาบ จ่าทุกอย่างให้ข้าที่”

“รับทราบครับ ท่านเจ้าของดาบ”

ด้วยความช่วยเหลือจากจิตวิญญาณแห่งดาบ โจวฉวนเลยอ่านหนังสือที่ละเล่ม ๆ ได้อย่างรวดเร็ว

ชายแก่ผมขาวเริ่มหัวเราะเยาะเย้ย

ดท่าแล้วท่านเทพกระบี่โจวในต่านานนั่นจะไม่ได้พิเศษพิโสไปกว่าคนอื่นเลยสักนิด

โจวฉวนจียังคงจดจ่ออยู่กับสิ่งที่ทําอยู่ต่อ และไม่สนใจฟังค่าเยาะเย้ยของชายแก่

ด้วยพรสวรรค์ในวิถีกระบี่อันสุดแสนจะพิเศษของเขา รวมถึงความช่วยเหลือของจิตวิญญาณแห่งดาบ เขาเลยสามารถเรียนรู้วิชากระบี่ได้เกือบจบทั้งเล่มภายในนาทีเดียวเลยทีเดียว

เขาจดจําได้ทุกการเคลื่อนไหวทุกกระบวนท่า

และเขาก็ตระหนักได้ว่าวิชาเหล่านี้ส่วนใหญ่ล้วนแต่เป็นวิชาดาบระดับอ่าไพและวิชาปราณ ซึ่งถือว่าเป็นวิชาขยะทั้งหมดสําหรับเขา

มากสุดเขาเจอแต่วิชาดาบระดับทมิฬขั้นต่าเท่านั้นหลังจากที่ค้นหมดแล้ว

สีหน้าของเขาก็เริ่มตั้งขึ้นมาทันที

แม่งเอ้ย ไอสานักเสี่ย!

ถ้าเจ้าคิดจะหลอกข้าจริง ๆ ล่ะก็ เจ้าได้โดนดีแน่!

โจวฉวนจีพยายามอดกลั้นความโกรธเอาไว้และเปิดอ่านต่อไป

ที่ด้านนอกหอสมุดกระบี่นั้น เสี่ยหวโหยวก็ยืนอยู่นานสองนานและไม่ยอมไปเสียที

เขาหันกลับมาและถามเหล่าผู้อาวุโสที่อยู่ข้างหลังเขาว่า “นี่ข้าท่าเกินไปรึเปล่านะ?”

ผู้อาวุโสตอบกลับว่า “อย่างน้อยเจ้าก็ทิ้งวิชาดาบระดับปฐพี่ขั้นต่าเอาไว้ให้เขาตั้ง 2 เล่มล่ะนะ”

เสี่ยหรูโหยวพยักหน้าและพูดว่า “ถึงจะดูใจแคบไปหน่อยก็เถอะ แต่หอสมุดกระบี่ก็สมคําล่าลือ ข้าเองก็คิดว่าเทพกระบี่โจวเองก็คงไม่ได้ว่าอะไรหรอก”

ถึงเขาจะทําผิดต่อเทพกระบี่โจว แต่เขาก็ไม่กลัวอยู่ดี

เพราะสุดยอดอาจารย์ของเขาน่ะคือจักรพรรดิกระบี่แห่งมหาจักรวรรดิโจวยังไงล่ะ!

ยิ่งกว่านั้น วิชาดาบระดับปฐพีขั้นต่ําทั้ง 2 ตํารานั่นก็ถือได้ว่าเป็นสมบัติระดับสูงสุดของสํานักเสี่ยแล้ว

นอกจากนั้นแล้ว วิชาดาบระดับทมิฬและระดับอําไพ รวมถึงวิชาปราณก็ยังอยู่ที่นั่นด้วย เพราะงั้นแล้วก็ไม่ถือว่าเทพกระบี่โจวเสียผลประโยชน์หรอกนะ

เข้าส่ายหัวก่อนจะเดินจากไป เพราะเขาไม่อยากจะรอนานกว่านี้อีกแล้ว

และแล้วเวลาก็ล่วงเลยผ่านไปอย่างรวดเร็ว

3 วันต่อมา เสี่ยหรูโหยวและเหล่าผู้อาวุโสจากสํานักเสี่ยก็มารออยู่ที่ทางออกของหอสมุดกระบี่ เมื่อประตูเปิดออกมา พวกเขาก็สวมรอบยิ้มเอาไว้บนใบหน้าทันที และพยายามทําให้ดูจริงใจมากที่สุด

โจวฉวนจเดินออกมาโดยไม่แสดงอาการใด ๆ ออกมาทางสีหน้าทั้งสิ้น

โจวเฉิงซินเดินขึ้นมาจากทางเล็ก ๆ ที่อยู่ข้างหอสมุด เขากํามือโค้งคํานับพลางยิ้มให้ และพูดขึ้น “ยินดีด้วยครับท่านโจว ข้าล่ะสงสัยจริง ๆ ว่าท่านเรียนรู้วิชาไปได้มากเท่าใดกัน?”

“ทั้งหมด” โจวฉวนจีตอบ

เปลือกตาของเสี่ยหรูโหยวและคนอื่น ๆ ต่างกระตุกกันเป็นแถบ ๆ แต่พวกเขาก็ยังคงเก็บอาการเอาไว้และสวมรอยยิ้มสุภาพอยู่บนใบหน้า

โจวฉวนจีเดินไปหาเสี่ยหวโหยวและพูดว่า “เจ้านี่ช่างเป็นคนที่ใจกว้างจริง ๆ”

หลังจากนั้น เขาก็เดินผ่านเสี่ยหูโหยวไป

ระหว่างที่เขาเข้าไปอยู่ในหอสมุดกระบี่ เขาก็ได้เรียนรู้วิชาดาบระดับปฐพีขั้นต่ํา 2 เล่ม ระดับทมิฬขั้นสูง 2 เล่ม และระดับทมิฬขั้นสูงสุด 3 เล่ม ส่วนวิชาดาบระดับต้นกับขั้นอื่น เขาก็ไม่ได้สนใจอะไรมากเท่าไหร่ แต่ก็ให้จิตวิญญาณแห่งดาบจ่าและ เก็บข้อมูลเอาไว้ให้แล้ว

สําหรับหอสมุดกระบี่ที่ทั้งมีเกียรติและดังไปทั่วทั้งมหาจักรวรรดิโจวแล้ว มันแทบจะไม่น่าพอใจเลยสักนิดเดียว

เสี่ยหวโหยวไม่รู้เลยว่าเขาพูดถึงอะไร แต่ก็ยังฝืนยิ้มให้ทั้งอย่างนั้น

หลังจากนั้น โจวฉวนจีก็บินหนีไปด้วยดาบของเขาออกจากสํานักเสี่ยทันที

ระหว่างที่มองไปยังทางที่เขาจากไปนั้น เสี่ยหวูโหยวก็ถอนหายใจออกมา
ไอเด็กเวรนี่มันโลภมากซะจริง!

วิชาดาบระดับปฐพี่ตั้ง 2 เล่มนี่ยังไม่มากพออีกรึไง?

อย่างไรก็ตาม ผู้ชนะในงานประชุมกระบี่รอบก่อนหน้านี้ได้เรียนรู้วิชาดาบถึงระดับปฐพีขั้นกลาง เพราะงั้นหลังจากนั้นพวกเขาเลยได้รับการยกย่องอย่างยกใหญ่ เพราะเรื่องนั้น แต่พอมาตอนนี้ หอสมุดกระบี่ดูใจแคบมากกว่ารอบที่แล้ว

โจวเฉิงซินเดินเข้ามาหาและถามว่า “ทําไมข้าถึงรู้สึกเหมือนว่าท่านโจวดูจะไม่มี ความสุขเอาซะเลยล่ะ?”

เสียหวูโหยวยิ้มให้และพูดตอบ “บางทีเขาอาจจะคาดหวังสูงเกินไปหน่อยน่ะนะ ยังไงซะก็คงเป็นเพราะเขาเคยบรรลุวิชาดาบระดับสูงมาบ้างแล้วล่ะมั้ง”

วิชาจิตดาบคู่และวิชาสิบกระบี่นั้น แม้แต่จักพรรดิกระบี่แห่งมหาจักรวรรดิโจวก็ยังไม่รู้จักวิชาพวกนั้นเลย!

โจวเฉิงซินพยักหน้ารับ และกล่าวบอกลากับเสี่ยหวโหยวก่อนจะไล่ตามโจวฉวนจี

กลับมาที่คฤหาสต์ตระกูลจาง โจวฉวนจีก็เรียกรวมตัวทุกคนมาและบอกถึงสิ่งที่เกิดขึ้น

จอมกระบี่แดนเหนือผู้องอาจทุบโต๊ะอย่างแรงและพูดด้วยความเกรี้ยวกราดว่า “นี่มันรังแกกันชัด ๆ! หรือนี้มันเป็นเพราะนายท่านปฏิเสธข้อเสนอของจักรพรรดิกระบี่กันน่ะครับ?”

เจียงจือน้อยและฮวงเหลี่ยนชิ้นก็ดูจะโกรธด้วยเหมือนกัน

ยอดกระบี่จาวฉงถอนหายใจออกมาอย่างไม่พอใจและพูดว่า “หอสมุดสํานักเสียไม่ ได้ดีเด่อะไรเลยนี่หว่า ยังดีนะที่ข้าไม่ได้ตอบรับเป็นศิษย์ของจักรพรรดิกระบี่ไปน่ะ”

หลังจากที่แบบนั้นไป เพียงฉือน้อยและอีกสองคนต่างก็มองไปทางเขาด้วยความประหลาดใจ

*จักรพรรดิกระบี่ก็พยายามชวนให้ยอดกระบี่จาวฉงมาเป็นศิษย์ด้วยเหมือนกันงั้นหรอ?*

แล้วเขาก็เลือกเอาเทพกระบโจวมาเป็นอาจารย์ของตัวเอง แต่กลับปฏิเสธจักรพรรดิกระบี่เนี่ยนะ?

ถึงแม้พรสวรรค์ในวิถีกระบี่ของโจวฉวนจีนั้นจะร้ายกาจเอามาก ๆ และเขาก็ยังรู้วิชาที่แม้แต่ตัวจักรพรรดิกระบี่เองก็ยังไม่รู้ ถึงอย่างนั้นระดับพลังของเขาก็ยังห่างไกลจากจักพรรดิกระบี่มากโขอยู่ดี

เมื่อรู้สึกได้ถึงความสงสัยที่คนอื่น ๆ มี ยอดกระบี่จาวฉงเลยพูดตอบอย่างใจเย็นว่า “ข้าไม่ได้ชอบจักรพรรดิกระบี่หรอกนะ เขาน่ะเป็นพวกแสวงหาแต่พลัง ทั้งยังมีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งทางการเมืองกับมหาจักรวรรดิโจว แล้วคอยยังพยายามดึงคนให้ไปอยู่ข้างตัวเองอีก คนแบบเขาน่ะไม่เหมาะจะเป็นจักรพรรดิกระบหรอกนะ”

น้ําเสียงของเขานั้นเต็มไปด้วยความเหยียดหยามจักรพรรดิกระบี่

ถ้าเรื่องนี้แพร่กระจายออกไปล่ะก็ คงจะเจอความปั่นป่วนโกลาหลอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้แน่

โจวฉวนจีดื่มชาอย่างเงียบ ๆ ด้วยสีหน้าที่ไร้อารมณ์

เขามองเห็นได้ถึงทิฐิที่มีอยู่ภายในใจของยอดกระบี่จาวฉง ถึงแม้ตอนนี้ยอดกระบี่จาวฉงจะเป็นลูกน้องของเขา แต่ถ้าเขาไม่สอนวิชากระบี่ที่เหมาะสมอะไรให้เขาเลยล่ะก็ เขาจะจากไปอย่างแน่นอน

จู่ๆ โจวฉวนจีก็ลุกขึ้นมาทันที และหยิบเอาดาบเด็ดสุกรออกมาก่อนจะเริ่มฝึก

วิชาดาบที่เขากําลังฝึกอยู่นั้นคือวิชาดาบระดับปฐพีขั้นต่ที่เรียกว่า วิชาดาบหยาดพิรุณกังวาน!

แม้แต่วิชาดาบสะบั้นสามชีพจรก็ยังเป็นแค่วิชาดาบระดับทมิฬขั้นสูงเท่านั้น แล้ววิชาดาบหยาดพิรุณกังวลจะทรงพลังขนาดไหนกัน

ทุกคนต่างก็เริ่มหันมาสนใจโจวฉวนจีทันทีเมื่อรู้ว่าเขากําลังฝึกวิชาดาบอยู่

เป็นเพราะร่างกายของโจวฉวนจีที่เติบโตขึ้นอย่างมาก รวมถึงระดับพลังวรยุทธของเขาเอง เขาจึงฝึกกระบวนท่าดาบรอบแรกเสร็จได้อย่างรวดเร็ว

ยอดกระบี่จาวฉงขมวดคิ้ว “เป็นไปได้มั้ยว่าวิชาดาบนั้นจะเป็นวิชาที่เขาเรียนรู้มา จากหอสมุดกระบีน่ะ?” เขาถาม

ในตอนนี้ เขายังไม่อาจเรียกโจวฉวนจีว่านายท่านได้อย่างเต็มปาก

ไม่มีใครตอบเขากลับ

ส่วนโจวฉวนจีก็เริ่มฝึกที่ละรอบ ๆ ไปเรื่อย ๆ

และหลังจากครบ 50 รอบ เขาก็บรรลุวิชาดาบหยาดพิรุณกังวานได้ในระดับนึงแล้ว

ยอดกระบี่จาวฉงเริ่มรู้สึกหวั่นไหวเล็กน้อย

ในตอนนั้นเอง จางเถียนเขียนก็มาเยี่ยมพร้อมกับเหล่าลูกชายของเขา แต่พอพวกเขาเห็นว่าโจวฉวนจีกาลังฝึกกันอยู่ ก็ชะงักไปและไม่กล้าที่จะรบกวนเขา

ในตอนแรกพวกเขาก็กะว่าจะออกไป แต่กลับโดนวิชาดาบของโจวฉวนจีดึงดูดสายตาเข้าอย่างจัง ดังนั้นพวกเขาเลยยืนอยู่ตรงนั้นด้วยความที่งพลางเฝ้ามองดู

หลังจากครบ 100 รอบ เขาก็บรรลุวิชาได้แล้ว

ยอดกระบี่จาวฉงตะลึง

แม้แต่จางเถียนเขียนและเหล่าลูกชายก็ยังอ้าปากค้าง
จากนั้น โจวฉวนจีก็กวัดแกว่งด้วยความเร็วขั้นสูงสุดและสามารถฝึกจบรอบนึ่งได้ภายใน 2 ลมหายใจเท่านั้น
เมื่อเขาฝึกครบ 500 รอบ เขาก็บรรลุจิตดาบหยาดพิรุณกังวานได้ในที่สุด

เงียบสงัด!

ทั้งลานกว้างตกอยู่ในความเงียบ จนแม้แต่เสียงหมุดหล่นก็ยังได้ยินได้

โจวฉวนจีเก็บดาบกลับ ก่อนจะหันไปมองยังยอดกระบี่จาวฉง “นี่คือวิชาดาบที่เรียกว่า วิชาดาบหยาดพิรุณกังวานน่ะ เจ้าคิดว่าไงบ้างล่ะ?” เขาถาม

ความปั่นป่วนก่อตัวเป็นคลื่นหมุนวนอยู่ภายในใจยอดกระบี่จาวฉง เขาพยายามที่จะเก็บความรู้สึกทิ้งของเขาเอาไว้และพยักหน้าให้ ก่อนจะพูดว่า “ก็ไม่เลวนี่”

วิชาดาบหยาดพิรุณกังวานนั้นเป็นวิชาดาบที่เน้นทางด้านความเร็ว หยาดพิรุณคือภาพลวงตาที่เกิดจากความเร็วขั้นสูงสุดของดาบจนราวกับหยาดฝนที่ร่วงหล่นลงมาอย่างรวดเร็ว

“เจ้าอยากจะเรียนมั้ยล่ะ?”

โจวฉวนถามอย่างสงบนิ่ง และยอดกระบี่จาวฉงก็พยักหน้าตอบกลับไปทันทีตามสัญชาตญาณ

ถึงเขาจะมีวิชาดาบระดับปฐพีอยู่แล้ว แต่ใครจะไม่อยากได้เพิ่มบ้างล่ะ?

วิชาดาบหยาดพิรุณนั้นเหมาะกับเขาเอามาก ๆ เพราะวิถีกระบี่ของเขานั้นเน้นไปที่ความเร็วยังไงล่ะ!

โจวฉวนจียิ้มให้และพูดว่า “ถ้าเจ้าท่าภารกิจแรกที่ข้ามอบหมายให้สําเร็จได้ล่ะก็ ข้าก็จะสอนวิชาดาบสะบั้นสามชีพจรให้เจ้าด้วย”

โดยไม่มีระบบยอดดาบในตํานานช่วย ยอดกระจาวฉงก็คงต้องใช้เวลาอยู่หลายปี ที่เดียวกว่าจะบรรลุ 2 วิชาดาบนี่ได้น่ะ แต่ก็ไม่ถึงขั้นได้จิตดาบล่ะนะ

กว่าเขาจะบรรลได้ โจวฉวนจีก็คงจะกลายเป็นสัตว์ร้ายคนละชั้นไปแล้ว แถมยังจะได้วิชาดาบใหม่ ๆ ที่ทรงพลังยิ่งกว่าเดิมอีก เพราะงั้นแล้วโจวฉวนจเลยไม่กังวลว่าทาสกระบี่คนใหม่นี่จะแซงเหนือเขาหรืออะไรมากนัก