หมอหญิงยอดมือสังหาร - ตอนที่ 516 คืนแห่งการเปลี่ยนแปลง (2)

ตอนที่ 516 คืนแห่งการเปลี่ยนแปลง (2)

เฉียวเฟยเยียนกัดฟันเอ่ย “เชียนหนิงคือลูกของท่านพี่หนานกง”

หนานกงชวี่หัวเราะ ทว่ากลับไม่มีรอยยิ้มบนใบหน้าเลยแม้แต่น้อย “เจ้ารู้หรือไม่ว่าทำไมหลังจากที่เจิ้งซื่อเข้ามาในจวนฉู่กั๋วกงก็ไม่เคยมีลูกอีกเลย”

เฉียวเฟยเยียนไม่เข้าใจ หนานกงชวี่เอ่ยเสียงเรียบ “เพราะว่าหลังจากมีหนานกงซู ท่านพ่อของข้าก็ไม่มีทางมีลูกได้อีก เช่นนั้น…เฉียวฮูหยิน ลูกที่เพิ่งแท้งไปเป็นลูกของผู้ใดกัน อยู่ในเมืองจินหลิงยังกล้าหลอกท่านพ่อ เจ้าคิดว่าท่านพ่อจะเชื่อว่าเฉียวเชียนหนิงและเฉียวเย่ว์อู่เป็นลูกของเขาเช่นนั้นหรือ โดยเฉพาะเฉียวเย่ว์อู่ที่เพิ่งจะทรยศเขาด้วยแล้ว”

“ท่านเป็นคนวางแผนเรื่องทั้งหมดหรือ” เฉียวเฟยเยียนกัดฟัน

หนานกงชวี่หันกลับมาเอ่ยสั่งเบาๆ “หากนางไม่ยอมเขียน… ทุกหนึ่งเค่อให้ตัดนิ้วของเฉียวเชียนหนิงหนึ่งนิ้ว”

“ขอรับคุณชาย”

“ท่านกล้า!”

“หนานกงชวี่ข้าจะฆ่าเจ้า!” เฉียวเชียนหนิงตะโกน หนานกงชวี่หันหลังมา ต่อยเข้าที่ท้องของเฉียวเชียนหนิงอย่างแรง แม้ว่าหนานกงชวี่จะฝึกฝนวรยุทธ์ไม่ได้ แต่ความแข็งแกร่งของบุรุษก็เพียงพอแล้วสำหรับเฉียวเชียนหนิงที่ขยับตัวไปไหนไม่ได้ เขาถูกต่อยก็จุกจนเอ่ยอันใดไม่ได้ทันที

เฉียวเฟยเยียนเอ่ยด้วยความเคียดแค้น “หนานกงชวี่ ท่านต้องได้รับกรรม”

หนานกงชวี่ไม่ใส่ใจ “อ้อ พวกเจ้ายังไม่ได้รับกรรมเลย เทพเจ้าต้องตาบอดเพียงใดถึงหาข้าเจอ กรรมที่เฉียวเชียนหนิงกับเฉียวเย่ว์อู่ได้รับในวันนี้ ล้วนแต่เกิดจากเจ้า” เอ่ยจบ หนานกงชวี่ก็ไม่สนใจเฉียวเฟยเยียนสองแม่ลูก หันหลังเดินออกไปทันที

“คุณชายใหญ่ คุณหนูใหญ่มาขอรับ” เดินออกมาจากเรือนชิงอู๋ องครักษ์ก็รายงานเบาๆ

หนานกงชวี่ตกใจ หลุบตาลงแล้วเอ่ยเสียงเรียบเฉย “บอกให้นางกลับไป วันนี้ข้าไม่มีเวลา”

“ขอรับ”

ในห้องโถง หนานกงมั่วนั่งดื่มชาอยู่ องครักษ์คนหนึ่งเดินเข้ามา “จวิ้นจู่ขอรับ”

“ทำไมหรือ” หนานกงมั่วเลิกคิ้ว

องครักษ์เอ่ย “คุณชายใหญ่บอกว่าวันนี้มีธุระมาพบจวิ้นจู่ไม่ได้ เชิญจวิ้นจู่มาพรุ่งนี้ขอรับ”

“พรุ่งนี้หรือ” หนานกงมั่วขมวดคิ้ว “พี่ใหญ่มีธุระอันใด แม้แต่เวลาพูดจากับข้าสองสามประโยคก็ไม่มี”

องครักษ์เอ่ย “บ่าวไม่ทราบขอรับ คุณชายใหญ่เอ่ยเช่นนี้ขอรับ”

หนานกงมั่วขมวดคิ้ว มองคนที่อยู่ตรงหน้าอยู่นานแล้วจึงเอ่ย “ทำไมข้าถึง…ไม่เคยเห็นเจ้ามาก่อน” องครักษ์ผู้นั้นตกใจ จากนั้นก็รีบยิ้มพลางเอ่ย “บ่าวเพิ่งมาใหม่ขอรับ จวิ้นจู่ไม่เคยเห็นบ่าวจริงๆ” หนานกงมั่วพยักหน้าแล้วจึงเอ่ย “ในเมื่อเป็นเช่นนี้อย่างนั้นข้าจะกลับไปก่อน พรุ่งนี้เช้าค่อยมาหาพี่ใหญ่”

“ขอรับ บ่าวจะไปรายงานคุณชายใหญ่ จวิ้นจู่เดินทางกลับดีๆ ขอรับ”

หนานกงมั่วพยักหน้าหันหลังแล้วเดินออกไป

ออกมาจากประตูใหญ่จวนฉู่กั๋วกง หนานกงมั่วหันกลับไปมองป้ายจวนที่อยู่เหนือศีรษะแล้วขมวดคิ้ว

“จวิ้นจู่” มือสังหารของวังจื่อเซียวที่แต่งตัวเป็นองครักษ์รีบเดินเข้ามา สีหน้าของหนานกงมั่วเคร่งขรึม “เกิดอันใดขึ้น”

องครักษ์กระซิบเบาๆ “คุณชายฉังเฟิงเพิ่งส่งข่าวมาว่า ผู้สำเร็จราชการแทนกับฝ่าบาทมีการเคลื่อนไหว ค่ายเมืองหลวงและองครักษ์วังหลวงต่างเคลื่อนไหวอย่างลับๆ เกรงว่าจะเกิดเรื่องแล้ว เชิญจวิ้นจู่รีบกลับจวนขอรับ” หนานกงมั่วครุ่นคิดสีหน้าเคร่งขรึม “เร็วเข้าเถิด” องครักษ์พยักหน้าให้ ยามนี้สถานการณ์อันตราย ใครก็คิดไม่ถึงว่าความสมดุลอันแปลกประหลาดนี้จะถูกทำลายลงเมื่อใด ตอนนี้ดูเหมือนว่า ไม่ว่าจะเป็นฮ่องเต้หรือผู้สำเร็จราชการแทน พวกเขาล้วนแต่ทนไม่ไหวแล้ว

หนานกงมั่วถอนหายใจแล้วพยักหน้า “กลับไปที่จวนกันเถิด”

“ขอรับ”

กลับมาถึงจวนเยี่ยนอ๋อง เซียวเชียนชื่อสามพี่น้องและองค์หญิงฉังผิงต่างอยู่ที่นี่ เห็นได้ชัดว่าเว่ยจวินมั่วไม่ได้จะปิดบังเรื่องนี้กับพวกเขา เห็นหนานกงมั่วกลับมาแล้ว องค์หญิงฉังผิงพลันถอนหายใจด้วยความโล่งอก “ได้ยินมาข้างนอกวุ่นวายเป็นอย่างมาก อู๋สยาเจ้าเป็นอันใดหรือไม่” หนานกงมั่วยิ้มแล้วเอ่ยว่า “ในที่ลับค่อนข้างอันตราย ตึงเครียด แต่ในที่แจ้งยังไม่วุ่นวายเจ้าค่ะ ท่านแม่อย่าได้กังวลไปเลย”

องค์หญิงฉังผิงส่ายศีรษะแล้วจึงเอ่ย “ไม่ว่าเช่นไรก็ต้องระวัง เรื่องพวกนั้นก็ปล่อยให้พวกเขาต่อสู้กันเองเถิด” ไม่ว่าจะเป็นเซียวฉุนหรือเซียวเชียนเยี่ย องค์หญิงฉังผิงไม่ชอบพวกเขาทั้งสองคน และนางก็ไม่อยากให้บุตรชายและลูกสะใภ้ของตัวเองเข้าไปมีส่วนเกี่ยวข้อง หนานกงมั่วพยักหน้า เอ่ยว่า “ทำให้ท่านแม่เป็นห่วงแล้ว ข้าทราบแล้วเจ้าค่ะ”

ประคององค์หญิงฉังผิงนั่งลงอีกครั้ง หนานกงมั่วมองไปยังเว่ยจวินมั่วแล้วเอ่ยถาม “วันนี้หรือ”

เว่ยจวินมั่วพยักหน้าเบาๆ “คงจะเป็นวันนี้ เซียวเชียนเยี่ยคงทนไม่ไหวแล้ว”

“พี่ชาย พี่สะใภ้ พวกเราควรทำเช่นไรขอรับ” เซียวเชียนจย่งเอ่ยอย่างใจร้อน แม้แต่เยี่ยนอ๋องก็คิดไม่ถึงว่าการมาร่วมพิธีสืบทอดบัลลังก์ที่เมืองจินหลิงจะมีโอกาสเจอกับเหตุการณ์เช่นนี้ เว่ยจวินมั่วเอ่ยเสียงเรียบ “อยู่ที่จวน””

“หา” เซียวเชียนจย่งตกใจ

หนานกงมั่วป้องปากยิ้ม “ทำตามที่พี่ชายกล่าวเถิด อยู่ที่จวน ปกป้องท่านแม่ พี่ใหญ่ และพี่รองของเจ้า” หนานกงมั่วรู้อยู่แล้วว่าเด็กที่อายุยังน้อยแต่กลับเคยผ่านสนามรบมาแล้วอย่างเซียวเชียนจย่งกำลังคิดสิ่งใดในใจ แต่ว่าเรื่องในวันนี้คงซับซ้อนมากกว่าในสนามรบ ไม่ควรปล่อยให้เซียวเชียนจย่งออกไป

เซียวเชียนจย่งอึ้งอยู่ชั่วครู่หนึ่ง จากนั้นก็ได้สติกลับมา “พี่ชาย พี่สะใภ้ไม่ต้องห่วง ข้าจะดูแลเสด็จอา พี่ใหญ่และพี่รองเป็นอย่างดีขอรับ”

หนานกงมั่วพยักหน้า “ข้าเชื่อใจเจ้า”

เห็นท่าทีกล้าหาญของน้องชายแล้ว เซียวเชียนชื่อกับเซียวเชียนเหว่ยก็อดยิ้มไม่ได้ ใครจะคิดว่าคุณชายสามจวนเยี่ยนอ๋องแห่งเมืองโยวโจวจะเอาอกเอาใจหญิงสาวที่อายุมากกว่าตัวเองแค่ไม่กี่ปี

องค์หญิงฉังผิงก็อดไม่ได้ ยิ้มแล้วเอ่ยว่า “เอาล่ะ จย่งเอ๋อร์ เสด็จอาอย่างข้าคงต้องรบกวนเจ้าแล้ว”

แม้ว่าหนานกงมั่วและเว่ยจวินมั่วมั่นใจแล้วว่าคืนนี้ต้องเกิดเรื่องขึ้นแน่นอน แต่ก็ไม่มีใครรู้ว่ามันจะเกิดเรื่องขึ้นอย่างไร และเกิดขึ้นเมื่อใด ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ได้นอนทั้งคืน ทุกคนล้วนแต่นั่งรออยู่ในห้องโถงเงียบๆ จนกระทั่งเที่ยงคืนผ่านไป หลิ่วก็ปรากฏตัวขึ้นนอกห้องโถง “คุณชาย พระชายา”

หนานกงมั่วเอ่ยถาม “เป็นเยี่ยงไรบ้าง”

หลิ่วเอ่ย “ฝ่าบาทส่งคนไปล้อมจวนผู้สำเร็จราชการแทน แต่ในเวลาเดียวกัน ผู้สำเร็จราชการแทนก็ส่งคนไปจับตัวไทเฮาและพระสนมทุกคนในวังหลวง”

เว่ยจวินมั่วลุกขึ้น เอ่ยอย่างเฉยเมย “จวนผู้สำเร็จราชการแทนมีเพียงเซียวฉุนคนเดียว ล้อมจวนผู้สำเร็จราชการแทนไปมีประโยชน์อันใด”

สีหน้าของหลิ่วก็ไม่เข้าใจ เห็นได้ชัดว่านางก็คิดว่าเซียวเชียนเยี่ยทำผิดพลาดแล้ว แต่ในเวลาเดียวกันก็เข้าใจเซียวเชียนเยี่ย เพราะว่ามีเพียงเซียวฉุนคนเดียว ดังนั้นจุดอ่อนของเขาจึงมีไม่มาก นอกจากส่งคนไปล้อมตัวและฆ่าเซียวฉุนก็ไม่มีวิธีอื่นแล้ว

“ในวังหลวงเป็นเช่นไร” เว่ยจวินมั่วถาม

หลิ่วเอ่ย “ถึงแม้ผู้สำเร็จราชการแทนจะควบคุมองครักษ์วังหลวงส่วนมาก แต่ก็ยังมีผู้ที่จงรักภักดีต่อฝ่าบาทไม่น้อย ตอนนี้ในวังหลวง ทั้งสองฝ่ายต่างเผชิญหน้ากัน แต่ว่า…ฝ่าบาทควบคุมวังหน้า เซียวฉุนควบคุมวังหลัง” เช่นนั้นก็หมายความว่า ทุกคนในวังหลังอยู่ในเงื้อมมือของเซียวฉุน “แล้วอีกอย่างทั้งนอกและในวังหลวงก็ถูกควบคุมไว้หมดแล้ว ทุกคนออกไปไหนตามอำเภอใจไม่ได้” แต่แน่นอนว่าไม่ใช่เรื่องยากสำหรับเหล่ามือสังหารของวังจื่อเซียว ไม่เช่นนั้นหลิ่วจะปรากฏตัวที่นี่ในตอนนี้ได้อย่างไร หากคืนนี้ทุกอย่างเป็นไปด้วยดี ไม่ว่าเซียวฉุนจะฆ่าเซียวเชียนเยี่ยหรือเซียวเฉียนเยี่ยฆ่าเซียวฉุน พรุ่งนี้เช้าชาวเมืองจินหลิงส่วนใหญ่คงไม่มีทางรู้ว่าเกิดอันใดขึ้น